10 faktów o miodzie potwierdzonych naukowo
Kubuś Puchatek codziennie jadł miód i nigdy ani nie zachorował, ani się nie zestarzał, zawsze był w dobrym humorze, a jego urok osobisty rósł wprost proporcjonalnie do liczby spożywanych baryłek. Miód to cudowny pokarm nie tylko w bajkach. W realnym świecie ma równie magiczne moce, które potwierdzają naukowcy.
Odżywcza bomba
Pszczoły potrafią wyprodukować około 300 rodzajów miodu. To nektar, który zbierają, jest odpowiedzialny za tę różnorodność. Głównym składnikiem miodu są oczywiście węglowodany (fruktoza i glukoza, czyli cukry proste). Ale medyczne i odżywcze właściwości wynikają z obecności białek, witamin (choć jest ich w miodzie niewiele), aminokwasów, minerałów i kwasów organicznych. Czysty miód zawiera także flawonoidy, polifenole, alkaloidy, glikozydy nasercowe. Związki te odpowiedzialne są za antyoksydacyjne, przeciwzapalne, antybakteryjne i antykancerogenne właściwości. Supercukier, cukier, który uzdrawia – nazywajcie miód, jak chcecie.
Do rany przyłóż
Miód to najstarszy znany ludzkości środek leczący rany, który nawet dziś sprawdza się tam, gdzie współczesne medykamenty wysiadają. Liczne badania potwierdziły, że ze względu na przeciwbakteryjne i przeciwzapalne właściwości miód świetnie sprawdza się w przypadku ran ciętych i oparzeń. Przyspiesza proces naprawy tkanek i ziarninowanie. Dzięki właściwościom odżywczym wzmacnia organizm, co może wpłynąć na ograniczenie stanu zapalnego i silniejszą odpowiedź immunologiczną. Uwaga: aplikowany na ranę może nieco szczypać, ze względu na kwasowy odczyn.
Miód na infekcje grzybicze
Nie jeść miodu w trakcie infekcji grzybiczych – mówi jedna z głównych zasad diety przeciwgrzybiczej. Dodatkowy cukier w ciele nie jest rzeczywiście pomocny, natomiast cukier na ciele? Miód powstrzymuje namnażanie się różnych szczepów grzybiczych, w tym często atakujących drożdżaków Candida, a także tych odpowiedzialnych za powstawanie łupieżu. Wystarczy zaaplikować miód na zmienione chorobą miejsce.
Na pomoc żołądkowi
Picie miodu może pomóc w przypadku chorób układu pokarmowego o podłożu bakteryjnym. Zaczynając od tych najbardziej popularnych – miód wykazuje pozytywne działanie w przypadku biegunki zakaźnej zarówno u dzieci jak i dorosłych oraz przy zapaleniu żołądka i jelit o podłożu bakteryjnym i wirusowym.
Wniosek jest prosty – leczenie wielu schorzeń jelitowo-żołądkowych wywołanych bakteriami i wirusami, np. zapalenia błony śluzowej żołądka czy wrzodów, może być efektywnie wspomagane przez picie miodu.
Miód na serce
Antyoksydanty obecne w miodzie, takie jak flawonoidy, polifenole oraz witamina C, mogą być powiązane ze zmniejszonym ryzykiem zachorowania na choroby sercowo-naczyniowe. Miód poszerza światło naczyń krwionośnych, a tym samym pomaga obniżyć ciśnienie. Zmniejsza również prawdopodobieństwo tworzenia się zakrzepów. Dodatkowo w miodzie występują duże ilości potasu, który wpływa na prawidłowe funkcjonowanie mięśnia sercowego.
Pierwsza pomoc w przeziębieniu
Pierwsza pomoc w trakcie przeziębienia – herbata z miodem, imbir z miodem, czosnek z miodem. Wszyscy bardzo dobrze znamy te smaki. Miód pijemy, gdy boli gardło, męczy kaszel i gorączka. Te babcine metody są potwierdzone naukowo. Miód ma działanie przeciwzapalne. Jak wykazały jedne z badań – wspomaga leczenie nocnych napadów kaszlu i ułatwia zasypianie u dzieci z zapaleniem górnych dróg oddechowych.
Miód na długowieczność
Miód to świetny antyoksydant. Antyoksydacyjne działanie miodu jest silnie powiązane z obecnością fenoli. Stąd potwierdzone naukowo przekonanie, że ciemne miody (np. gryczany) są lepsze, ponieważ zawierają więcej związków odpowiedzialnych za ograniczenie stresu oksydacyjnego. Jednak warto pamiętać, że różne miody stosowane są do różnych schorzeń i nie warto ograniczać się tylko do gryczanego.
Z przymrużeniem oka
Miód używany jest na całym świecie w leczeniu różnych okulistycznych schorzeń. Znajduje zastosowanie w przypadku zapalenia powiek, rogówki, spojówki czy mechanicznych urazów.
Zdrowe jelita, lepsza odporność
Niektóre rodzaje miodu działają jak prebiotyki. Wprawdzie miód niemal w całości składa się z cukrów prostych, ale już niewielka ilość oligosacharydów o właściwościach prebiotycznych ma pozytywny wpływ na organizm. Oligosacharydy selektywnie stymulują wzrost pałeczek mlekowych, głównie z rodzaju Lactobacillus oraz Bifidobacterium. Zwiększenie populacji tych bakterii ogranicza liczebność drobnoustrojów patogennych. Dlatego miód wspomaga utrzymanie prawidłowego stanu flory bakteryjnej w jelitach. Zdrowa flora bakteryjna to nie tylko gwarancja dobrego samopoczucia, ale też silnej odporności. W okresie zwiększonych zachorowań warto wzbogacić dietę o naturalne probiotyki. Na listę trzeba dodać również kiszonki i produkty mleczne.
Miód to najstarsze lekarstwo na świecie
Korzystając z miodu jako lekarstwa, sięgasz do medycznej tradycji tak odległej, że niemal trudno uwierzyć, że wtedy istniały pszczoły. Człowiek korzystał w miodu 8000 lat temu, co jest potwierdzone w malowidłach naskalnych epoki kamienia. Starożytni Egipcjanie, Asyryjczycy, Chińczycy, Grecy i Rzymianie aplikowali miód na rany i traktowali go jako lek na dolegliwości jelitowe. W medycznych księgach egipskich miód wspomniany jest 500 razy – niemal każdy ówczesny lek zawierał miód w połączeniu z winem i mlekiem.