Korzyści wynikające z utraty wagi w dużym stopniu zależą od początkowej masy ciała

Nowe badanie  przeprowadzone przez naukowców z Harvard TH Chan School of Public Health w Bostonie przedstawia wyniki badań, które obrazują powiązania między metodami odchudzania a procesem powrotu do wagi wyjściowej, a także późniejszego ryzyka rozwoju  cukrzycy typu 2.  Wyniki badań ukazały się w magazynie PLOS Medicine.

Jak wyglądało badanie?

Pacjenci zostali sklasyfikowani według wskaźnika masy ciała (BMI) jako osoby:

• otyłe – z BMI równym lub większym niż 30,
• z nadwagą (BMI 25–30),
• szczupłe (BMI poniżej 25).

Uczestników eksperymentu porównano pod względem strategii odchudzania: pacjenci, którzy chcieli schudnąć 5 kg vs. pacjenci, którzy nie próbowali schudnąć. Badanie obejmowało konkretne parametry, będące częścią strategii odchudzania: ćwiczenia, kaloryczność diety, połączenie ćwiczeń i niskokalorycznej diety, post, komercyjny program odchudzania oraz stosowanie preparatów na odchudzanie. Naukowcy zmierzyli również wyniki dla osób stosujących kombinację dwóch lub więcej metod, w tym postu, komercyjnych programów odchudzania lub pigułek

Jakie były wyniki badania?

Ponadto i co zaskakujące – wśród pacjentów z otyłością, osoby które celowo schudły 5 kg, niezależnie od strategii odchudzania, przybrały na wadze mniej w ciągu czterech kolejnych lat i miały mniejsze ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2 niż osoby, które nie próbowały zrzucić wagi. W przypadku osób z BMI 25–30 powiązania strategii odchudzania i ostatecznego odzyskania wagi oraz ryzyka cukrzycy były bardziej złożone. Wyglądało to podobnie z wyjątkiem osób, które ćwiczyły. Pacjenci z BMI <25, które celowo zrzuciły 5 kg masy ciała, odzyskały na wadze więcej i miały większe ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2 niż osoby z BMI <25, które nie próbowały się odchudzać. Prawie wszystkie strategie odchudzania obniżały ryzyko cukrzycy typu 2 u osób z otyłością w porównaniu z osobami, które nie próbowały odchudzać się.

Jak to wyników odnoszą się eksperci?

Te odkrycia są zaskakujące, ponieważ wydawać by się mogło, że zdrowa utrata wagi byłaby korzystna dla wszystkich. Na podstawie tego badania osoby szczupłe wydają się mieć inny skład biologiczny – powiedział dr Mir Ali, ekspert w dziennie bariatrii. Dodał również, że otyłość powoduje znaczące zaburzenia hormonalne i metaboliczne, które są szkodliwe dla większości osób. Z badań wynika, że poprzez utratę wagi osoby otyłe odwracają te efekty. Otyłość powoduje wzrost poziomu niezdrowych kwasów tłuszczowych i stanów zapalnych, co ostatecznie prowadzi do insulinooporności, przez co osoba jest bardziej podatna na cukrzycę.

Co robić, aby wytrwać w redukowaniu wagi?

Wydaje się jasne, że klinicyści mogą wykorzystać wyniki badania, aby zachęcać i edukować pacjentów w zakresie aktywności fizycznej w porównaniu z zalecaniem odchudzania wykorzystującego jedynie strategie dietetyczne. Głównym wnioskiem jest to, że utrata wagi jest korzystna dla osób z nadwagą. Osoby szczupłe nie odniosły takich samych lub większych korzyści. Dr Ali podkreśla, że utrzymaniu procesu redukcji wagi najbardziej przeszkadza brak zmian w strategii odchudzania, a tym samym stagnacja prowadzonym w stylu życia. Pacjenci, którzy nie zmieniają nic w sposobie odżywania i stopniu aktywności fizycznej najszybciej porzucają tak obraną drogę. Kluczem jest wprowadzenie jakiś zmian w diecie i ćwiczeniach, które można łatwiej utrzymać w dłuższej perspektywie.