Kolano skoczka – przyczyny, objawy, leczenie, ćwiczenia przy entezopatii więzadła rzepki
Mateusz Burak

Kolano skoczka – przyczyny, objawy, leczenie, ćwiczenia przy entezopatii więzadła rzepki

Kolano skoczka to częsta kontuzja, zwłaszcza wśród sportowców, polegająca na pojawieniu się zmian w obrębie więzadła właściwego rzepki. Entezopatia rzepki objawia się bólem kolana, zwłaszcza w przedniej jego części, obrzękiem oraz osłabieniem siły mięśnia czworogłowego.

Czym jest kolano skoczka?

Kolano skoczka, zwane również entezopatią rzepki, to bolesny stan okolicy kolana spowodowany mikrourazami oraz drobnymi uszkodzeniami struktury więzadła właściwego rzepki.

Tego rodzaju uraz występuje najczęściej u osób, które zajmują się wyczynowym uprawianiem sportu. Szczególnie sprzyjającym czynnikiem są dyscypliny wymagające intensywnego skakania, stąd też nazwa – kolano skoczka. 

Wspomniane mikrouszkodzenia są zazwyczaj spowodowane przewlekłym przeciążaniem więzadła rzepki, ścięgna rzepki lub ścięgna mięśnia czworogłowego. Taka diagnoza kliniczna może być też związana z uprawianiem innych rodzajów sportu, niekoniecznie związanych tylko z wykonywaniem podskoków. Z tego powodu wielu badaczy uważa, że termin „kolano skoczka” może wzbudzać mylne skojarzenia. 

Kolano skoczka – przyczyny

Opisywana entezopatia rzepki może mieć różnorakie podłoże. Warto zaznaczyć, że jednym z najczęstszych czynników ryzyka jest powtarzalne naprężenie mechaniczne ścięgien prostownika kolana. Sprzyjają temu czynności, takie jak: skakanie, lądowanie, przyspieszanie, eksplozywne zwalnianie podczas biegu, wykonywane podczas uprawiania niektórych dyscyplin sportowych. Wymienia się tutaj: siatkówkę, skok w dal, skok wzwyż, czy koszykówkę, a także grę w piłkę nożną czy też wspinaczkę górską. 

Naderwanie więzadła, zapalenie więzadła rzepki czy entezopatia więzadła rzepki może występować także z innych przyczyn. Czynnikami potencjalnie predysponującymi do takiej patologii są: rozluźnienie aparatu więzadłowego, niestabilność kolana, niewłaściwe ustawienie rzepki, wcześniejsze incydenty powstawania stanu zapalnego w tej okolicy. Nie bez znaczenia jest także częstotliwość oraz intensywność treningów sportowych. Należy wziąć pod uwagę również poziom wytrzymałości sportowca oraz stopień twardości podłoża, na którym przebiega aktywność. Tak więc entezopatia kolana w postaci kolana skoczka może mieć bardzo zróżnicowane podłoże. 

Polecane dla Ciebie

Kolano skoczka – objawy

Nadwyrężenie kolana, a właściwie ścięgien prostownika, powoduje stopniowe jego osłabienie. W efekcie dochodzi do uszkodzenia w postaci mikrourazów struktury. Zazwyczaj ma to miejsce przy dużych obciążeniach mechanicznych, które upośledzają właściwości ścięgna. Doprowadza to do stopniowego zwyrodnienia oraz degeneracji włókienek. Końcowo dochodzi do przewlekłej entezopatii. Do najczęstszych objawów kolana skoczka (często jest to równoznaczne z objawami naderwania więzadła w kolanie) należą:

  • dolegliwości bólowe umiejscowione poniżej rzepki (ból więzadła w kolanie) o charakterze kłucia,
  • nasilający się ból kolana (najczęściej podczas wyprostu oraz podczas przemieszczania po schodach, skoków czy przysiadów),
  • osłabienie siły mięśnia czworogłowego (często także zanik mięśnia czworogłowego, niekiedy nawet mięśni łydki czy pośladka),
  • opuchlizna stawu kolanowego i związane z tym zatarcie obrysów.
Początkowo ból więzadła rzepki występuje tylko po zakończonej aktywności, następnie ze zmienną intensywnością może pojawiać się także w trakcie uprawiania sportu. 

Kolano skoczka – diagnostyka

Proces diagnostyczny kolana skoczka, podobnie jak innych chorób kolan może być bardzo złożony. Nie ma standardu w diagnostyce kolana skoczka, aczkolwiek zazwyczaj zaczyna się od zebrania wywiadu oraz badania klinicznego. Następnie wykorzystuje się obrazowanie USG, które w sposób dynamiczny pozwala uwidocznić obraz struktur kolana. Zarówno USG, jak i rezonans magnetyczny (MRI), który także w niektórych przypadkach jest zlecany przez lekarza, mogą zostać wykorzystane do wykrywania patologicznych zmian w obrębie rzepki. Dla klinicystów stanowi to istotne narzędzie we wskazywaniu stopnia ciężkości patologii. Widoczne w obrazie MRI oraz tomografii komputerowej (CT) są zmiany w postaci zwapnienia w kolanie oraz zwiększenia gęstości w macierzy ścięgna rzepki. 

Na podstawie okresu trwania dolegliwości oraz topografii wyróżnia się 4 stopnie uszkodzenia. Od najłagodniejszego (ból jedynie po wysiłku) do ostatniego, najgroźniejszego (nieustanny ból oraz ryzyko zerwania więzadła rzepki). Patologię w postaci kolana skoczka łatwo pomylić z innymi chorobami rzepki czy samego stawu. Różnicować należy z chorobą Osgood–Schlattera, uszkodzeniami łąkotki, zespołem rzepkowo–udowym, zapaleniem kaletki stawu kolanowego, podwichnięciem rzepki, chondromalacją rzepki, zwichnięciem rzepki czy ciała tłuszczowego podrzepkowego. 

Kolano skoczka – leczenie

Naderwane więzadła w kolanie – ile trwa leczenie? Zgodnie z fizjologicznym procesem gojenia, leczenie może trwać nawet kilkanaście tygodni. Niemniej jednak okres ten może być krótszy i zależy od rozległości i rodzaju uszkodzenia., istotne jest zastosowanie się do zaleceń specjalistów. Leczenie kolana skoczka powinno rozpocząć się jak najwcześniej, pozwala to znacznie skrócić czas postępowania leczniczego ze wspomnianych kilkunastu do kilku tygodni. W tym celu należy pamiętać o nielekceważeniu uporczywych objawów. 

Należy zaznaczyć, że nie ma jednego preferowanego sposobu, żeby wyleczyć opisywany zespół kliniczny. Wcześniej stosowano leki z grupy niesteroidowych środków przeciwzapalnych w formie zastrzyków w kolano. Obecnie jednak odchodzi się od tego trendu ze względu na to, że przyczyną kolana skoczka nie jest stan zapalny. Nie może to więc przynosić długoterminowych, dobrych rezultatów. Aktualnie w postępowaniu zachowawczym przy leczeniu więzadła rzepki podkreśla się znaczenie różnych form rehabilitacji oraz zastosowanie bogatopłytkowego osocza. 

Fizjoterapia kolana skoczka to zastosowanie fali uderzeniowej, krioterapia oraz ciepłolecznictwo. Podkreśla się też duże znaczenie treningu ekscentrycznego. Należy unikać skakania, biegania oraz obciążeń kolana spowodowanych np. uderzeniem. Intensywność rehabilitacji w kolanie skoczka powinna wzrastać proporcjonalnie do ustępowania bólu. Wśród skutecznych metod kinezyterapeutycznych stosowanych w przypadku tego zespołu klinicznego wyróżnia się: suche igłowanie, flossing, kinesiotaping, pinopresurę i/lub różne formy masażu oraz terapii powięziowej. Operacja zwykle jest ostatecznością, a decyzja o jej podjęciu zapada w przypadku nieskuteczności dotychczasowych form postępowania zachowawczego. Wówczas jest to zabieg artroskopowy polegający na oczyszczaniu oraz uwalnianiu tkanek (oczyszczenie dolnego bieguna rzepki oraz ścięgna rzepki). 

Kolano skoczka – ćwiczenia

Nieleczone kolano skoczka może doprowadzać do poważnych patologii, np. w obrębie więzadła rzepki (naderwanie więzadła w kolanie, zerwanie więzadła rzepki). Może dojść także do naderwania mięśnia czworogłowego. Bardzo ważne jest więc wykonywanie odpowiednich ćwiczeń. Przykładowy zestaw:

  1. Pozycja: siedzenie na stole, nogi opuszczone w dół, ręce podparte z boku. Ruch polega na utrzymywaniu napięcia mięśnia czworogłowego, osoba współćwicząca, trzymając za okolicę stawu skokowego, powoli doprowadza kolano do zgięcia. Ważne jest, aby napięcie pacjenta umożliwiało zgięcie kolana przez współćwiczącego. Alternatywnie można wykorzystać 2–3 kilogramowy ciężarek zawieszony także w okolicy stawu skokowego. Ćwiczymy w 3 seriach po 9 powtórzeń.
  2. Pozycja: stanie przy ścianie. Jedna ręka oparta o ścianę, druga chwyta nogę za staw skokowy i przyciąga piętę do pośladka. Uzyskujemy wówczas rozciąganie mięśnia czworogłowego. Pozycję utrzymujemy 30 sekund i powtarzamy 3–5 razy.
  3. Pozycja: siad na podłodze, nogi zgięte w kolanach, pod kolanami zwinięty ręcznik, ręce oparte z boku. Ruch polega na zgięciu grzbietowym stopy oraz jednoczesnym napinaniu przedniej i tylnej części uda – kokontrakcja, utrzymujemy ten stan przez 3–4 sekundy. Ćwiczymy w 3 seriach po 10 powtórzeń.

Ból więzadła rzepki, uporczywe skurcze w kolanie czy inne objawy naderwanie więzadła rzepki podczas ćwiczeń są przeciwwskazaniem do ich wykonywania. 

Kolano skoczka – domowe sposoby

Domowymi sposobami wspomagającymi regenerację naderwanych więzadeł w kolanie, gojenie oraz uśmierzanie bólu są:

  • stosowanie maści chłodzących,
  • okłady na kolano z woreczków z lodem,
  • rezygnacja z wysiłku, odpoczynek, 
  • zakładanie opaski elastycznej (opaska na kolano), 
  • uciskanie, masaż przedniej części uda.
  1. Rodriguez–Merchan E. C., The treatment of patellar tendinopathy, „J Orthop Traumatol” 2013, nr 14, s. 77–81.
  2. Kaux J. F., Forthomme B., Goff C. L. i in., Current opinions on tendinopathy, „J Sports Sci Med.” 2011, nr 10, s. 238–253.
  3. Peters J. A., Zwerver J., Diercks R. L. i in., Preventive interventions for tendinopathy: a systematic review, „J Sci Med Sport” 2016, nr 19, s. 205–211.
  4. Everhart J. S., Cole D., Sojka J. H. i in., Treatment options for patellar tendinopathy: a systematic review, „Arthroscopy” 2017, nr 33, s. 861–872.
  5. Crossley K. M. T., Clinical features of patellar tendinopathy and their implications for rehabilitation., „J Orthop Res” 2007, nr 25, s.1164–1175. 

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Witamina B2 (ryboflawina) – funkcja w organizmie, suplementacja, niedobór, nadmiar

    Pękające kąciki ust, chroniczne zmęczenie, pogorszony wzrok – to tylko kilka przykładów objawów, które niesie za sobą niedobór witaminy B2. Ryboflawina bierze udział w wielu procesach metabolicznych organizmu i jest rozpuszczalna w wodzie. Zażywana wraz z innymi witaminami aktywuje ich działanie w organizmie. Jakie produkty zawierają w sobie ryboflawinę? Kiedy i jak zażywać witaminę B2 w formie suplementów diety? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule.

  • Czym jest i jak działa żeń-szeń? Zastosowanie i przeciwwskazania do stosowania Panax ginseng

    Żeń-szeń, nazywany również ginsengiem lub wszechlekiem, jest jednym z najlepiej opisanych adaptogenów. Według medycyny chińskiej powinno się go stosować jedynie w miesiącach zimowych. Żeń-szeń wpływa na poprawę funkcji kognitywnych (poznawczych), poprawia samopoczucie i pamięć, łagodzi stres oraz działa korzystnie na skórę i potencję seksualną. Na rynku można kupić wiele preparatów z żeń-szeniem, zarówno w formie tabletek czy kapsułek, jak i płynnych ekstraktów. Który preparat z żeń-szeniem wybrać, jaka jest dzienna zalecana dawka tego adaptogenu oraz w jakiej porze dnia należy zażywać ten suplement? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule.

  • Gotu kola (wąkrotka azjatycka) – czym jest i jak działa? Właściwości, zastosowanie i przeciwwskazania

    Sproszkowane ziele wąkrotki azjatyckiej, czyli adaptogenu nazywanego także gotu kola lub brahmi, zaleca się stosować u osób mających problemy z koncentracją i pamięcią. Wąkrotkę można przyjmować zarówno w formie kapsułek, czyli dojelitowo, jak i bezpośrednio na skórę w przypadku wystąpienia problemów dermatologicznych. Gotu kola działa także przeciwlękowo, łagodzi napięcie i niepokój. Jak dawkować gotu kola, ile kosztuje ten adaptogen i czy kobiety w ciąży mogą przyjmować wąkrotkę azjatycką? Odpowiedzi na te i inne pytania znajdują się w niniejszym artykule.

  • Bacopa monnieri – działanie ekstraktu roślinnego eliksiru życia. Czy suplementowanie pomaga szybciej się uczyć?

    Bacopa monnieri, czyli bakopa drobnolistna, jest suplementem diety polecanym przed istotnymi egzaminami, jak matura czy sesja, ponieważ wspomaga pamięć i koncentrację. Korzystnie wpływa na kondycję skóry i włosów. Suplementowanie Bacopa zalecane jest także w trakcie terapii chorób neurodegradacyjnych, takich jak Alzhaimer lub Parkinson. Przez niektórych roślina nazywana jest „eliksirem życia”, ponieważ poprawia samopoczucie, łagodzi stres i napięcie. Dodatkowo ma także działanie przeciwbakteryjne i przeciwzapalne. Jak suplementować Bacopa monnieri? Czy kobiety w ciąży mogą zażywać ten preparat? Na jaki procent standaryzacji suplementu zwrócić uwagę, kupując brahmi? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule.

  • Tetracykliny na trądzik pospolity – jak zwiększyć skuteczność antybiotyków?

    Tetracykliny stosowane są zazwyczaj w leczeniu trądziku pospolitego (łac. acne vulgaris) o średnim i dużym nasileniu, ze zmianami zapalnymi w postaci grudek, krost, guzków, cyst, nacieków, a także trądziku różowatego (łac. acne rosacea). Podawane są w formie tabletek doustnych lub maści zewnętrznej. Zazwyczaj terapię przeciwtrądzikową z wykorzystaniem tetracyklin ordynuje dermatolog. Dzieje się tak wówczas, kiedy dotychczas zażywane produkty do stosowania zewnętrznego były nieskuteczne.

  • Zastrzyki antykoncepcyjne – czy są skuteczne? Na jak długo wystarcza i jakie są skutki uboczne?

    Według badań skuteczność zastrzyków antykoncepcyjnych wynosi około 99% w przypadku stosowania ich zgodnie z zaleceniami. Jednakże skuteczność ta może być niższa w przypadku nieregularnego stosowania lub gdy nastąpi opóźnienie w podaniu kolejnej dawki. Ważne jest, aby pamiętać, że zastrzyki antykoncepcyjne nie chronią przed chorobami przenoszonymi drogą płciową, więc w przypadku ryzyka infekcji należy stosować dodatkową ochronę, taką jak na przykład prezerwatywy.

  • Jakie właściwości ma olejek z drzewa herbacianego? Jak go stosować na skórę?

    Olejek z drzewa herbacianego pozyskuje się na drodze destylacji z parą wodną surowca z rośliny łac. Melaleuca alternifolia. Kolonizatorzy australijscy odkryli tę roślinę w 1770 r. i, naśladując zamieszkujących tamte tereny Aborygenów, zaczęli wykorzystywać jej liście do zaparzania esencjonalnego napoju na wzór herbaty. Stąd też wzięła się nazwa rośliny. Kiedy, jak i na co stosować olejek z drzewa herbacianego? Czy olejek z drzewa herbacianego powinna stosować osoba, która ma trądzik?

  • Na co stosować szafran? Właściwości lecznicze, dawkowanie

    Już w starożytności wykorzystywano szafran do poprawiania smaku jedzenia, do barwienia tkanin, a także w lecznictwie. Szafran stanowi najdroższą przyprawę świata. Posiada charakterystyczny smak oraz barwę. Jego walory smakowe doceniane są w kuchni, a ostatnimi czasy zainteresowanie wzbudzają jego właściwości lecznicze. Warto jednak podkreślić, że szafran można przyjmować doustnie jedynie w niewielkich ilościach, ponieważ jego nadmiar może być szkodliwy dla zdrowia.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij