Szczepionka przeciw meningokokom– charakterystyka, cena, skutki uboczne szczepionki
Alicja Świątek

Szczepionka przeciw meningokokom– charakterystyka, cena, skutki uboczne szczepionki

Szczepionka przeciw meningokokom jest szczepionką zalecaną i wykonywaną najczęściej podczas pierwszej wizyty szczepiennej. Inwazyjna choroba meningokokowa, która jest wywoływana dwoinkami zapalenia opon mózgowych, charakteryzuje się bardzo ostry przebiegiem. Ryzyko jej wystąpienia jest wyjątkowo duże, kiedy dziecko nie zostało zaczepione w odpowiednim momencie. Jak się przygotować do szczepienia, jaka jest jej skuteczność i ile kosztuje szczepionka przeciw meningokokom? Odpowiadamy w niniejszym artykule.

Sepsa i zapalenie opon mózgowych mogą być wywołane przez meningokoki. Wyjątkowo łatwo jest zarazić się meningokokami w dużych skupiskach ludzi, do  czego wystarczą wspólne sztućce, kubki czy nawet zabawki. Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych wiąże się ze współczynnikiem śmiertelności na poziomie 8  – 13%. Szczepienie przeciwko meningokokom charakteryzuje się wyjątkowo wysoką skutecznością ochrony, co w Europie zachodniej odnotowano już po 10 miesiącach od wprowadzenia tego szczepienia do programy szczepień obowiązkowych, jak przykładowo miało to miejsce w Wielkiej Brytanii.

Szczepionka przeciw meningokokom – charakterystyka

Najbardziej skuteczną metodą zapobiegania zachorowaniom na inwazyjną chorobę meningokokową wraz z konsekwencjami, jakie ze sobą niesie, jest wykonanie pełnego schematu szczepień przeciw bakteriom, będącym źródłem tego zakażenia. W Polsce szczepienie przeciw meningokokom należy do płatnych szczepień zalecanych. Wskazane jest wykonanie go u niemowląt powyżej 2 miesiąca życia, często już podczas pierwszej wizyty szczepiennej. 

Czym są meningokoki i jakie choroby wywołują?

Pod potoczną nazwą meningokoki kryją się niezwykle groźnie bakterie – dwoinki zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych (łac. Neisseria meningitidis). Wśród 12 serotypów (odmian w obrębie gatunku bakterii) wyróżnionych na podstawie różnic w budowie meningokoków, za najbardziej niebezpieczne na świecie uznano typy: A, B, C, W, Y (odpowiedzialne za ponad 90% wszystkich zachorowań na inwazyjną chorobę meningokokową). W Polsce najczęstszą przyczyną zarażeń są meningokoki grupy B i C, przy czym ta druga stanowi 30% wszystkich zachorowań. Zakażenie może nastąpić drogą kropelkową (podczas kichania lub kaszlu), a także poprzez bezpośredni kontakt z osobą chorą lub bezobjawowym nosicielem. Ryzyko zachorowania jest największe w grupie niemowląt poniżej 1 roku życia. Nie należy jednak zapominać, że narażeni są wszyscy, a wiele przypadków odnotowuje się u dzieci do 5 roku życia oraz u osób w przedziale wiekowym 16 – 21 lat.

Drobnoustroje wywołują najczęściej posocznicę meningokokową lub zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, nazywane ogólnie jako inwazyjna choroba meningokokowa. Może ona stanowić zagrożenie dla życia osoby zarażonej, dlatego wskazane jest natychmiastowe skierowanie chorego do szpitala. Rzadziej bakterie meningokokowe są przyczyną innych dolegliwości, występujących w postaci stanów zapalnych: osierdzia, wsierdzia, płuc, czy ucha środkowego.

Zakażenie bakteriami dwoinki zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych jest niezwykle trudne do rozpoznania. Choroba ma często gwałtowny przebieg, objawy są niespecyficzne w początkowej fazie i mogą być podobne do przeziębienia (gorączka, ogólne wyczerpanie, bóle w obrębie mięśni i stawów). Dopiero w dalszym przebiegu, gdy rozwinie się zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych pojawiają się charakterystyczne, dla tej jednostki chorobowej objawy, takie jak intensywny ból głowy i sztywność karku, nadwrażliwość na światło, drgawki, senność). Jeśli dojdzie do sepsy (posocznicy) menigokokowej najbardziej wyróżniającym, lecz nie zawsze występującym objawem jest wysypka wybroczynowa. Objawia się poprzez drobne, czerwone plamki na skórze całego ciała, które z upływem czasu się pogłębiają w większe punkty, nieblednące po uciśnięciu.

Szczepionka przeciw meningokokom – kiedy i jak szczepić?

Ze względu na fakt, że najwyższa zapadalność na inwazyjną chorobę meningokokową występuje u dzieci w pierwszym roku życia (głównie zakażenia serogrupą B),  szczepienie przeciw meningokokom zalecane jest przede wszystkim dzieciom powyżej 2 miesiąca życia. Jest to szczególnie istotne wówczas, kiedy planujemy posłać dziecko do żłobka czy przedszkola.
W Polsce szczepienie przeciw meningokokom jest rekomendowane:

  • niemowlętom powyżej 2 miesiąca życia,
  • nastolatkom i osobom powyżej 65 roku życia, z obniżoną odpornością oraz zwiększonym prawdopodobieństwem wystąpienia choroby,
  • osobom mającym podwyższone ryzyko zakażenia meningokokami, jak np.: narażonym na kontakt z osobą chorą lub materiałem chorobotwórczym (pracownicy szpitali, laboratorium), przebywającym w dużych skupiskach ludzi (pracownicy szkół, przedszkoli, internatów), wyjeżdżającym w podróż,
  • osobom cierpiącym na wrodzone zaburzenia odporności, leczonym immunosupresyjnie, nosicielom wirusa HIV, pacjentom onkologicznym ze zdiagnozowaną złośliwą postacią nowotworu, osobom z problemami reumatycznymi, z przewlekłymi chorobami nerek i wątroby, stosującym ekulizumab.

Wśród zarejestrowanych w naszym kraju szczepionek przeciw meningokokom możemy wyróżnić:

  • szczepionki skoniugowane (monowalentne) przeciw serogrupie C, podawane od 3 miesiąca życia  (np. NeisVac-C oraz obecnie niedostępne: Meningitec, Menitorix). W przypadku szczepionki NeisVac-C producent zaleca podanie 2 dawek szczepionki niemowlętom w wieku od 3 miesiąca do ukończenia 4 miesiąca życia  (co najmniej 2 miesiące odstępu pomiędzy szczepieniami) zaś starszym dzieciom i dorosłym 1 dawkę szczepionki (dzieciom zaszczepionym do ukończenia 1 roku życia należy podać dawkę przypominającą w 12 13 miesiącu życia, z zachowaniem minimum 6-miesięcznej przerwy od ostatniej dawki);
  • szczepionkę skoniugowaną (czterowalentną) przeciw serogrupom A, C, W-135, Y zalecaną od 2 miesiąca życia (Nimenrix), niemowlętom w wieku od 6 tygodni do 6 miesięcy podaje się 2 dawki (z zastosowaniem dwumiesięcznego odstępu) oraz 1 dawkę przypominającą w wieku 12 miesięcy (po upływie co najmniej 2 miesięcy od podania poprzedniej dawki). Starszym dzieciom powyżej 6 miesiąca życia, nastolatkom i dorosłym należy podać 1 dawkę w ramach szczepienia pierwotnego oraz w wyjątkowych przypadkach zwiększonego narażenia i ryzyka inwazyjnej choroby meningokokowej można rozważyć podanie dodatkowej dawki (jeśli dawkę pierwotną podano dziecku przed ukończeniem 1 roku życia, wówczas w wieku 12 miesięcy należy podać dawkę uzupełniającą, przy zachowaniu minimum 2 miesięcy odstępu od poprzedniego szczepienia);
  • szczepionkę białkową (rDNA) przeciw serogrupie B, wskazaną od 3 miesiąca życia (Bexsero); dzieciom w wieku od 3 do 23 miesięcy (schemat 2 +1) zaleca się podanie 2 dawek (przy zachowaniu co najmniej dwumiesięcznych odstępów) oraz 1 dawki uzupełniającej w terminie uzależnionym od wieku dziecka; starszym dzieciom powyżej 2 roku życia podawane są 2 dawki szczepionki (zachowując minimum miesięczny odstęp czasu);
  • szczepionkę białkową przeciw serogrupie B, stosowaną u dzieci w wieku powyżej 10 roku życia i dorosłych (Trumenba), podawaną w 2 dawkach (zachowując odstęp 6 miesięcy pomiędzy szczepieniami) lub 3 dawkach (1 i 2 dawka podawane są w odstępie co najmniej 1 miesiąca, natomiast 3 dawka po minimum 4 miesiącach od poprzedniej).
Przed wizytą, podczas której planujemy zaszczepić dziecko, warto zapoznać się z dodatkowymi informacjami i zaleceniami producenta danej szczepionki, które znajdują się w Charakterystyce Produktu Leczniczego (ChPL). Nie ma znaczenia pora dnia i spożywane wcześniej posiłki.

Szczepionkę przeciw meningokokom podaje się domięśniowo. U niemowląt zalecane jest wykonanie wstrzyknięcia w przednio-boczną część uda, natomiast u starszych dzieci oraz dorosłych w obrębie mięśnia naramiennego kończyny górnej.

Odnosząc się do skuteczności szczepionki przeciwko meningokokom, warto wspomnieć, że Wielka Brytania była pierwszym krajem, który wprowadził wieloskładnikową szczepionkę przeciw meningokokom serogrupy B do państwowego programu szczepień finansowanego ze środków publicznych. Zalecono podanie niemowlętom dwóch dawek szczepionki, pierwszej w 2 miesiącu życia i kolejnej w 4. Zaproponowany schemat szczepień ochronnych okazał się niezwykle skuteczny w zapobieganiu zakażeniom meningokokowym. Zaobserwowano, że już podczas 10 miesięcy od momentu zmodyfikowania programu szczepień, zmniejszono zachorowalność na inwazyjną chorobę meningokokową aż o 82,9%.

Powiązane produkty

Szczepionka przeciw meningokokom – cena/refundacja NFZ

Szczepionka przeciw meningokokom należy do szczepionek zalecanych, nierefundowanych z budżetu Ministra Zdrowia. Dostępna jest w aptekach za pełną odpłatnością, przy czym wydawana jest wyłącznie na receptę.  Ceny jednej dawki szczepionki, w zależności od jej rodzaju, oscyluje w granicach: 120 – 140 zł (NeisVac-C), 160 – 220 zł (Nimenrix), 315 – 440 zł (Bexsero). Szczepionkę po zakupie należy trzymać w niskiej temperaturze, a poza lodówką przechowywać ją w torbie termoizalacyjnej, którą również można kupić w aptece.

Szczepionka przeciw meningokokom – powikłania

Szczepionki podawane zgodnie z zaleceniami nie stanowią zagrożenia i są dobrze tolerowane przez dzieci i dorosłych. Nie odnotowano poważnych niepożądanych objawów poszczepiennych (NOP). Jednak jak w przypadku każdego szczepienia niekiedy mogą wystąpić działania niepożądane, w postaci miejscowych odczynów poszczepiennych takich jak: zaczerwienienie, obrzęk czy ból w miejscu wstrzyknięcia. Rzadziej, przede wszystkim u  małych dzieci, mogą pojawić się: gorączka, biegunka, wymioty, utrata apetytu lub bóle mięśniowe u osób dorosłych. Podanie zapobiegawczo środka przeciwgorączkowego, np. paracetamolu zmniejsza częstość oraz intensywność gorączki, jednocześnie nie wpływając na skuteczność szczepionki. W przypadku pojawienia się jakichkolwiek cięższych objawów należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Należy mieć również na uwadze, że szczepionki przeciw serogrupie B (jak np. Bexsero), nie należy podawać niemowlętom łącznie z innymi szczepionkami podczas jednej wizyty, ponieważ zwiększa to ryzyko wystąpienia gorączki poszczepiennej. Podanie szczepionki przeciw meningokokom niesie ze sobą więcej korzyści i mniejsze ryzyko zagrożenia dla zdrowia dziecka niż powodowane przez te drobnoustroje ciężkie zakażenia bakteryjne.

Szczepionka przeciw meningokokom – przeciwwskazania

Szczepionki przeciw meningokokom nie należy podawać w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek ze składników szczepionki lub gdy wcześniejsza dawka szczepionki spowodowała ciężkie reakcje niepożądane, jak np. wstrząs anafilaktyczny. Standardowymi przeciwwskazaniami (jak w przypadku wszystkich szczepień) są: gorączka, ostre zakażenie, czy choroby przebiegające z obniżeniem odporności. U pacjentów z trombocytopenią (małą liczbą płytek krwi) lub innymi zaburzeniami związanymi z układem krzepnięcia należy poinformować o tym lekarza podczas wizyty oraz zachować wyjątkową ostrożność.

  1. D. M. Granoff i in., Meningococcal vaccines, [w:] Plotkin’s Vaccines, nr 6 2013 s. 388-418.
  2. S. R. Parikh i in., Effectiveness and impact of a reduced infant schedule of 4CMenB vaccine against group B meningococcal disease in England: a national observational cohort study, ,,Lancet”, 2016 (388) s. 2775-2782.
  3. Zapobieganie zachorowaniom na chorobę meningokokową. Rekomendacje Komitetu Doradczego ds. Szczepień CDC w Atlancie (ACIP) (w jęz. angielskim), opubl. 27 maja 2005 r. MMWR 2005 / 54(RR07);1-21.
  4. Uaktualnienie zaleceń ACIP dotyczące powtórnego zaszczepienia osób z wydłużonym, wysokim ryzykiem zachorowania na inwazyjną chorobę meningokokową. MMWR 2009 / 58(37); 1042 – 1043.
  5. Meningococcal meningitidis, Światowa organizacja zdrowia [online], https://www.who.int/en/news-room/fact-sheets/detail/meningococcal-meningitis [dostęp:] 10.11.2020 r.
  6. European Centre for Disease Prevention and Control. Invasive meningococcal disease [w:] ECDC. Annual epidemiological report for 2017. Stockholm: ECDC; 2019.
  7. Inwazyjna choroba meniongokokowa (IChM) w Polsce w 2019 r., Dane Krajowego Ośrodka Referencyjnego [online], https://koroun.nil.gov.pl/dane-epidemiologiczne [dostęp:] 10.11.2020 r.
  8. Menigokoki, Główny Inspektorat Sanitarny [online], https://www.gov.pl/web/gis/meningokoki [dostęp:] 10.11.2020 r.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • ADHD u dzieci – przyczyny, objawy, leczenie zespołu nadpobudliwości psychoruchowej

    ADHD (zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi) jest jednym z najczęstszych zaburzeń neurorozwojowych u dzieci. Do objawów pozwalających rozpoznać ADHD należą: nadpobudliwość, zaburzenia koncentracji oraz impulsywność. Nieleczone ADHD prowadzi do rozwoju problemów emocjonalnych, trudności w funkcjonowaniu społecznym, do obniżenia osiągnięć w nauce oraz do problemów w kontaktach z rówieśnikami. Jak rozpoznać to zaburzenie i jak pomóc dziecku z ADHD?

  • Standardowe mleko modyfikowane. Co znajduje się w mleku dla niemowląt?

    Kiedy dziecko jest zdrowe, nie ma alergii i większych problemów z trawieniem, można podawać mu tzw. standardowe mleko modyfikowane odpowiednie dla jego wieku. Takie preparaty mają na rynku status tzw. środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego. Ich skład jest regulowany prawem i ściśle nadzorowany. Dlaczego jednak takie mleko jest nazywane modyfikowanym i na czym te modyfikacje polegają? Jednym z głównych składników mleka modyfikowanego jest mleko krowie. Mleko krowie różni się od ludzkiego pod wieloma względami. Zawartość podstawowych składników odżywczych – tłuszczu, białka i węglowodanów – jest inna w każdym z nich.

  • Aspirator do nosa — jak używać ręcznego, a jak elektrycznego?

    U noworodków i niemowląt katar może stanowić znaczące zagrożenie, ponieważ dzieci do ok. 1 roku życia oddychają wyłącznie przez nos. Występująca u najmłodszych zalegająca wydzielina w nosku powstrzymuje oddychanie, jedzenie i picie. Dodatkowo nieusunięta wydzielina może prowadzić do powikłań w postaci stanów zapalnych w obrębie oka, ucha, oskrzeli lub płuc, co może stanowić zagrożenie dla zdrowia dziecka. Z pomocą przychodzą aspiratory do nosa, które można stosować u dzieci już od chwili narodzin. Są prostą, wygodną i bezpieczną metodą usuwania zalegającej wydzieliny u maluszka.

  • Wymioty u dziecka – przyczyny i skutki. Co robić, gdy dziecko wymiotuje?

    Ostatnio obserwujemy w Polsce gwałtowny wzrost liczby dzieci zgłaszających się do przychodni i szpitali z silnymi wymiotami. U dzieci wywoływane są one zwykle przez zakażenia wirusowe, bakteryjne, a także przez błędy dietetyczne. Co ma zrobić rodzic, gdy dziecko wymiotuje? Podpowiadamy.

  • Katar u dziecka – jak pomóc dziecku z katarem? Domowe sposoby na zatkany nos u dzieci

    Katar to częsta dolegliwość, która dotyka dzieci. Charakteryzuje się występowaniem wydzieliny w nosie oraz uczuciem niedrożności nosa. Do najczęstszych przyczyn nieżytu nosa u dzieci należą infekcje wirusowe oraz alergie. Przewlekły katar u dzieci może być objawem przerostu trzeciego migdałka lub chorób takich jak niedobory odporności czy mukowiscydoza. Podpowiadamy, co warto stosować na katar u dziecka.

  • Witamina D dla dzieci – dawkowanie, objawy i skutki niedoboru

    Witamina D jest hormonem steroidowym, który kontroluje wiele istotnych dla organizmu procesów. Dostarczenie jej (poprzez syntezę skórną oraz wraz z pożywieniem) jest szczególnie ważne w przypadku najmłodszych. Witamina D wpływa na układ kostny dzieci poprzez regulację gospodarki wapniowo-fosforanowej, działa immunomodulująco, podnosząc odporność i obniżając poziom cytokin prozapalnych, ma również działanie antykancerogenne oraz neuro- i kardioprotekcyjne. Jaką dawkę witaminy D podawać dziecku? Witamina D dla dzieci w kroplach, kapsułkach twist-off, sprayu czy tabletkach?

  • Objawy, które powinny cię zaniepokoić. Nowotwory u dziecka

    Aż 60% rodziców nie wie, na jakie objawy powinni zwrócić uwagę, aby w porę wykryć potencjalne choroby nowotworowe u swoich dzieci. Z kolei aż 80% dzieci, u których zdiagnozowano chorobę nowotworową i w porę wdrożono leczenie, udaje się uratować. Na co zwrócić uwagę i co powinno zaniepokoić?

  • Jak podawać leki dziecku? Czopki, tabletki, inhalacje i syrop

    Podawanie leków dziecku w trakcie choroby to w wielu przypadkach nie lada wyzwanie. Warto jednak wiedzieć, w jaki sposób prowadzić domowe leczenie, aby było jak najskuteczniejsze. Jak podawać dziecku tabletki oraz co zrobić, aby inhalacja była jak najbardziej efektywna?

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij