Wpływ leków na stan uzębienia

Choć wielu z nas nie zdaje sobie z tego sprawy część leków może mieć znaczący wpływ na stan zdrowia jamy ustnej, zarówno na kondycję naszych zębów, jak i dziąseł. Między innymi leki przyjmowane przez kobiety w ciąży, lub przez małe dzieci, mogą oddziaływać na rozwój i późniejszą budowę zębów stałych malucha. Jednak medykamenty przyjmowane przez osoby dorosłe również często nie są obojętne – przyczyniają się do rozwoju próchnicy, powstawania erozji szkliwa, stanów zapalnych dziąseł czy też odkładania kamienia nazębnego.

Próchnica

Większość pacjentów myśląc o chorobach zębów myśli jedynie o próchnicy. Faktycznie jest to najczęstsza, najbardziej rozpowszechniona choroba w obrębie jamy ustnej. Główną przyczyną jej rozwoju jest spożywanie cukrów przy jednoczesnej nieprawidłowo utrzymywanej higienie. Podczas gdy zdajemy sobie sprawę z tego, że spożywanie słodyczy (batoników, cukierków, lizaków itd.) lub słodzonych napojów jest szkodliwe, wielu z nas nie jest świadomych tego, jak wiele cukrów zawierają popularne leki na przeziębienie.

Bardzo zły wpływ mają również często używane syropy na kaszel lub gorączkę. Leki te często podawane dzieciom nie dość, że zawierają znaczne ilości cukru, to jeszcze mają klejącą konsystencją, mocno przywierającą do powierzchni szkliwa. Jeśli rodzice podają takie leki dzieciom w środku nocy, co jest dosyć powszechnym zachowaniem, znacznie przyczyniają się do bardzo szybkiego rozwoju próchnicy. W takich sytuacjach należy pamiętać, by po podaniu syropu przepłukać przynajmniej zęby wodą, napić się wody, a najlepiej umyć zęby (u najmłodszych np. przetrzeć je wacikiem nasączonym ksylitolem). 

Stany zapalne dziąseł

Zdrowie tkanek otaczających ząb jest bardzo istotne. Osoby, które nie dbają o nie są znacznie bardziej narażone na rozwój chorób przyzębia – paradontozy. Są jednak leki, które pomimo utrzymywania prawidłowej higieny jamy ustnej mogą powodować występowanie zapalenia dziąsła. Objawia się ono obrzęknięciem dziąseł, zmianą ich barwy na bardziej intensywną, zwiększonym krwawieniem dziąseł, bolesnością dziąseł. Wśród leków najbardziej typowych dla takich zmian wyróżnia się leki przyjmowane przez chorych na padaczkę, cyklosporynę – jeden z leków immunosupresyjnych (przyjmowany m.in. po przeszczepie narządów) oraz niektóre z leków przyjmowanych w celu leczenia nadciśnienia tętniczego. Zmiany w obrębie występują również często u kobiet przyjmujących doustne leki antykoncepcyjne. Bardzo istotne w celu przeciwdziałania zapalenia dziąseł jest zachowanie idealnej higieny jamy ustnej oraz regularne oczyszczenie powierzchni zębów (skaling) u lekarza dentysty. 

Obniżona ilość śliny

Wiele leków jako działanie uboczne może powodować obniżenie produkowanej śliny. Niesie ono za sobą wiele konsekwencji, jak również powoduje bardzo nieprzyjemne uczucie suchości w jamie ustnej. Z powodu, że ślina pełni rolę ochronną dla zębów (oczyszcza ich powierzchnię, dostarcza związki wzmacniające ich strukturę, zawiera związki powodujące niszczenie bakterii próchnicotwórczych), w sytuacji obniżenia jej ilości w znacznie szybszym tempie dochodzi do rozwoju próchnicy zębów. Wśród leków powodujących suchość w jamie ustnej wyróżnia się leki przeciwhistaminowe (przeciwalergiczne), leki przeciwdepresyjne leki stosowane w leczeniu choroby Parkinsona i Alzheimera, niektóre leki na nadciśnienie czy choroby serca, izotretynoina stosowana w terapii trądziku, leki przeciwwymiotne i łagodzące mdłości. Dodatkowo suchość w jamie ustnej mogą powodować wziewne leki stosowane przez astmatyków. Leki te przyczyniają się także do rozwoju próchnicy poprzez pozostawianie nalotu na powierzchni, zawierającego cukry.