Odpoczywasz na łonie natury? Na te rośliny powinieneś uważać!

Barszcz Sosnowskiego

Barszcz Sosnowskiego jest to wysoki chwast (osiąga blisko 4 metry wysokości) charakteryzujący się zieloną bruzdowaną łodygą, dużymi i szerokimi liśćmi o zaostrzonych końcach i drobniutkimi białymi kwiatami zebranymi w duży i gęsty baldach. Występuje najczęściej na terenach nieużytkowanych przez ludzi — na łąkach, przy drogach, wzdłuż brzegów rzek i jezior, a także na pastwiskach, w ogrodach, a nawet w parkach.

Barszcz Sosnowskiego zaczęto uprawiać jako roślinę pastewną w połowie XX wieku, niestety dość szybko zdano sobie sprawę z konsekwencji tej decyzji. Roślina zawiera bowiem furanokumaryny, które pod wpływem światła słonecznego wywołują na skórze poważne poparzenia. Pierwsze objawy oparzenia występują po upływie około 30 minut — pojawia się zaczerwienienie, pieczenie, a następnie pęcherze. Skóra staje się wrażliwa na słońce. Stan nadwrażliwości może się utrzymywać nawet przez kilka lat od momentu oparzenia.

Tojad mocny

Tojad mocny to wieloletnia roślina z rodziny jaskrowatych, osiągająca od 50 do 150 cm wysokości. Jej znak rozpoznawczy to fioletowo — niebieskie kwiaty w kształcie hełmu zakwitające latem lub na jesieni, a także lśniące ciemnozielone liście od strony zewnętrznej i jasnozielone pod spodem. Najczęściej spotkamy ją w górach, (W Polsce występuje w Sudetach i Karpatach) gdzie jej mocne i silne korzenie wzmacniają osypujące się zbocza.

Należy do najbardziej trujących roślin w naszym kraju, Zawiera bardzo duże ilości akonityny, substancji, która może przeniknąć do naszego organizmu również przez skórę.

Szelężnik większy

​

Szelężnik większy jest to roślina jednoroczna o wysokości od 20 do 80 cm. Jej znak rozpoznawczy to żółte kwiaty o koronie dwuwargowej, zebrane w kłosy, a także jajowato-lancetowate, delikatnie zaostrzone listki. Pomiędzy najwyższym rozgałęzieniem łodygi a kwiatostanem zwykle w ogóle nie ma liści lub co najwyżej 1 para. Gatunek występuje na terenie całego kraju. Najczęściej spotkać go możemy na łąkach, pastwiskach.

Szalej jadowity

Szalej jadowity zwany inaczej cykutą jest rośliną wieloletnią osiągającą od 60 do 120 cm wysokości. Najbardziej charakterystyczne dla cykuty będą białe, drobne kwiaty skupione w okazałe kwiatostany znajdujące się na szczytach pędów, a także pierzaste liście i bulwiaste kłącze, z którego wyrasta naga, słabo rozgałęziona w górnej części łodyga. Występuje na wilgotnych łąkach, nad bagnistymi brzegami stojących i wolno płynących wód, nad rzekami, strumieniami, stawami, w mokrych rowach i na moczarach.

Pokrzyk wilcza jagoda

Pokrzyk wilcza jagoda zwana także wilczą wiśnią lub po prostu wilczą jagodą jest to roślina z rodziny psiankowatych osiągająca od 50 do 150 cm wysokości. Jej znakiem rozpoznawczym są bez wątpienia fioletowoczarne, błyszczące owoce wielkości wiśni.  Występuje głównie w południowej części kraju.

Ze względu na wysoką zawartość atropiny i hioscyjaminy roślina ta jest silnie trująca. Wymienione wyżej substancje wpływają na układ nerwowy powodując pobudzenie, halucynacje, światłowstręt, a nawet napady szału. Śmierć następuje w czasie śpiączki na skutek ustania funkcji oddechowych.