Zespół sawanta - dziecko o takich cechach jako naukowiec w laboratorium
Dominika Rynkiewicz

Zespół sawanta – czym jest? Objawy i przyczyny

Sześciolatek, który potrafi wyrecytować z pamięci wielostronicową książkę historyczną, nastolatek grający po mistrzowsku jednokrotnie usłyszaną etiudę na fortepianie, chłopak tworzący woskowe figury zwierząt widzianych przez krótką chwilę. Te historie brzmią nieprawdopodobnie, a jednak się zdarzają. Na świecie żyje aktualnie około 50 zdiagnozowanych sawantów, a ich cechą wspólną są wyjątkowe zdolności w jednej, konkretnej dziedzinie.

  1. Na czym polega zespół sawanta? Czym jest i jak się objawia?
  2. Nabyty zespół sawanta – czy talenty są dane raz na zawsze?
  3. Kim są sawanci? Znani na świecie sawanci
  4. Zespół Aspergera a zespół sawanta

Na czym polega zespół sawanta? Czym jest i jak się objawia?

Sawant jest osobą, znacznie częściej płci męskiej niż żeńskiej, która wykazuje wyjątkowe zdolności w zakresie jednej dziedziny artystycznej lub ma doskonałą, nadludzką pamięć. Co ciekawe, IQ tych ludzi jest na ogół dość niskie i mieści się w przedziale 40-70. Ponadto często są to osoby bardzo wycofane społecznie, praktycznie niezdolne do samodzielnej egzystencji. Szacuje się, że u 10% chorych na autyzm współwystępuje zespół sawanta, z kolei nabyta forma tego zespołu jest bardzo rzadka.

Zgodnie z aktualnym stanem wiedzy sawantyzm jest wywołany niedomogą lub uszkodzeniem lewej półkuli mózgu (przedniego płata skroniowego w lewej półkuli) i przejęciem jej funkcji przez prawą półkulę. Co ważne, uznaje się, że ten rejon mózgowia odpowiada głównie za zdolności artystyczne, językowe i za talent do zapamiętywania.

Zespół sawanta może mieć różne objawy związane z dominacją prawej półkuli, jednak niemal zawsze występują one pojedynczo. Są to zdolności takie jak:

  • doskonała pamięć, najczęściej bez rozumienia zapamiętanych treści – tzw. adhezja werbalna,
  • wyjątkowe zdolności muzyczne, przeważnie odtwórcze – sawant jest w stanie zagrać na fortepianie raz usłyszaną melodię,
  • wybitny talent do języków obcych, umiejętność zapamiętywania tysięcy słów w bardzo krótkim czasie,
  • zdecydowanie ponadprzeciętne umiejętności plastyczne, np. w zakresie malarstwa lub rzeźbiarstwa,
  • zdolności matematyczne porównywalne do funkcji kalkulatora.

Nabyty zespół sawanta – czy talenty są dane raz na zawsze?

Mimo że sawantyzm najczęściej jest wrodzony, zdarza się, że objawy tego zaburzenia pojawiają się nagle. Powodem ich wystąpienia jest uszkodzenie lewej półkuli mózgu, które może być efektem urazu bądź udaru. Rzadziej syndrom sawanta występuje w przebiegu chorób otępiennych, szczególnie u osób z otępieniem czołowo-skroniowym.

Co ciekawe, niezależnie od tego, czy cechy geniuszu są wrodzone, czy nabyte, mogą one zaniknąć, jeżeli nie będą ćwiczone lub jeżeli trenowane będą funkcje zależne od lewej półkuli (czytanie, pisanie, mowa, logiczne myślenie). Takie przypadki były obserwowane w przeszłości – młodzi sawanci, którzy nie potrafili komunikować się językiem mówionym ani pisanym i mieli trudności z wiedzą ogólną, po intensywnej pracy w szkole specjalnej tracili swoje talenty.

Sprawdź zestawy witamin dla dzieci na DOZ.pl

Powiązane produkty

Kim są sawanci? Znani na świecie sawanci

Zespół sawanta jest bardzo rzadkim rozpoznaniem, do tej pory opisano jedynie około 100 przypadków. Często są to osoby bardzo sławne, ponieważ ich zdolności zdumiewają świat i zapisują się na kartach historii. Na zespół sawanta cierpią znani artyści, między innymi:

  • „Ślepy Tom” – czarnoskóry muzyk, który potrafił zagrać na pianinie tysiące utworów, a jednocześnie był osobą autystyczną, która opanowała tylko około 100 słów.
  • Kim Peek – był inspiracją dla powieści „Rain Man”. Pomimo że zdiagnozowano u niego autyzm, był duszą towarzystwa. Ponadto znał na pamięć kilka tysięcy książek oraz numery autostrad w całych Stanach Zjednoczonych.
  • Leslie Lemke – niewidomy mężczyzna z porażeniem mózgowym, który zasłynął tym, że w wieku 14 lat zagrał bezbłędnie koncert fortepianowy po usłyszeniu go tylko raz, bez wcześniejszej nauki gry na instrumentach.
  • Daniel Tammet – jego wyjątkową zdolnością jest umiejętność wymienienia 22 514 cyfr po przecinku w liczbie pi. Ponadto opanował 11 języków obcych i stworzył swój własny dialekt.
  • Temple Grandin – amerykańska profesor, która jako tzw. wysokofunkcjonująca osoba z autyzmem popularyzuje wiedzę na temat spektrum autyzmu i sawantów.
Co ciekawe, w pośmiertnym badaniu mózgu Einsteina stwierdzono pewne znamiona mogące świadczyć o mniejszej aktywności jego lewej półkuli, zwłaszcza w płacie ciemieniowym. Jeżeli te spostrzeżenia się potwierdzą, z pewnością będzie to najsłynniejszy sawant.

Zespół Aspergera a zespół sawanta

Zaburzenia ze spektrum autyzmu, czyli zespół Aspergera, autyzm i sawantyzm, są obecnie coraz rzadziej rozgraniczane. Przyjęło się, że osoby z autyzmem to takie, które mają problemy z funkcjonowaniem w społeczeństwie ze względu na swoje wycofanie, stresowanie się koniecznością wyjścia ze swojej strefy komfortu. Ponadto autyzm jest rozpoznawany w przypadku trudności ze zrozumieniem emocji i uczuć w otaczającym świecie.

O zespole Aspergera mówimy coraz rzadziej, bardziej popularnym określeniem dla osób zmagających się z tym zaburzeniem jest tzw. autyzm wysokofunkcjonujący. Oznacza to, że takie osoby mają „lżejszą” formę autyzmu, wyższy poziom funkcji poznawczych i lepiej posługują się mową. Charakterystyczna jest z kolei pewna niezgrabność ruchów i obsesyjne zainteresowanie konkretną, mało popularną dziedziną – np. ornitologią. W takim razie można powiedzieć, że zespół sawanta jest bliższy zespołowi Aspergera, a autyzm jest ich pewną częścią wspólną. Niewątpliwie postawienie dokładnej diagnozy jest bardzo istotne z punktu widzenia podejścia terapeutycznego i dostosowania otoczenia do potrzeb konkretnej jednostki.

  1. A. Grzywa, Zespół sawanta – próba wyjaśnienia zjawiska, Psychiatria po Dyplomie 2017;1.
  2. R. Young, Savant Syndrome: process underlying extraordinary abilities, University of Adelaide 1995.
  3. D. Treffert, Savant Syndrome: Realities, Myths and Misconceptions, J Autism Dev Disord. 2014;44(3):564–571.
  4. J. Schipperheijn, The savant syndrome: genius and mental handicap combined, Psychiatric Bulletin 1990;14(8):475-476.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Mutacje BRCA – refundowane badania dostępne bez skierowania do szpitala

    Od 1 lipca 2025 r. weszły w życie kluczowe zmiany w dostępności do diagnostyki mutacji genetycznej BRCA1 i BRCA2. Ministerstwo Zdrowia umożliwiło przeprowadzanie refundowanych badań genetycznych w trybie ambulatoryjnym, dzięki czemu dotychczasowy obowiązek hospitalizacji został zniesiony. To istotny krok w kierunku skrócenia ścieżki diagnostycznej i zwiększenia dostępności terapii celowanych dla pacjentów onkologicznych.

  • Inkontynencja latem. Jak radzić sobie z nietrzymaniem moczu w upały?

    Inkontynencja, nazywana również nietrzymaniem moczu (NTM), polega na mimowolnym oddawaniu moczu, często w sposób niespodziewany. Dolegliwość ta powoduje duży dyskomfort, jest krępująca i może wpływać na pogorszenie jakości życia. Inkontynencja może stać się bardzo uciążliwa szczególnie podczas upałów. Jak poradzić sobie z nietrzymaniem moczu latem? Jak odpowiednio zadbać o higienę w upały?

  • Nieprzyjemny zapach z pochwy – przyczyny, diagnostyka i leczenie

    Naturalny zapach miejsc intymnych jest zjawiskiem całkowicie normalnym i świadczy o prawidłowym funkcjonowaniu organizmu kobiety. Jeśli jednak zapach pochwy staje się intensywny, nieprzyjemny lub zmienia swój charakter, może to wskazywać na rozwijające się zaburzenia zdrowotne takie jak infekcje czy stany zapalne. Warto poznać najczęstsze przyczyny niepokojących zmian zapachu, towarzyszące im objawy oraz skuteczne metody diagnostyki i leczenia, aby móc szybko i skutecznie zadbać o komfort oraz zdrowie intymne.

  • Grzybica odbytu – objawy i leczenie. Czy domowe sposoby pomogą wyleczyć grzybicę okolic odbytu?

    Grzybica odbytu to schorzenie, które mimo swojej powszechności wciąż bywa tematem wstydliwym. Wywoływana jest najczęściej przez drożdżaki z rodzaju Candida i objawia się przede wszystkim uporczywym świądem, pieczeniem oraz zaczerwienieniem skóry wokół odbytu. Przyczynami rozwoju grzybicy mogą być zarówno zaburzenia mikroflory jelitowej, jak i czynniki zewnętrzne takie jak niewłaściwa higiena czy noszenie nieprzewiewnej bielizny. Leczenie wymaga nie tylko zastosowania preparatów przeciwgrzybiczych, ale również zmiany nawyków oraz dbałości o higienę. W niniejszym artykule omówimy charakterystykę grzybicy odbytu, jej objawy, przyczyny oraz metody terapii, a także zwrócimy uwagę na specyfikę tej choroby u dzieci oraz najczęściej pojawiające się pytania pacjentów.

  • Rabdomioliza – rozpad mięśni. Objawy, przyczyny i leczenie

    Rabdomioliza jest poważnym zaburzeniem, w którym dochodzi do gwałtownego rozpadu mięśni szkieletowych i uwolnienia ich składników do krwiobiegu. Proces ten może prowadzić do poważnych komplikacji, takich jak ostra niewydolność nerek czy zaburzenia równowagi elektrolitowej, zagrażających życiu pacjenta. Dogłębna znajomość mechanizmów powstawania, charakterystycznych objawów oraz metod leczenia rabdomiolizy jest niezbędna zarówno dla specjalistów medycznych, jak i osób zagrożonych tym schorzeniem, ponieważ szybkie rozpoznanie i odpowiednia terapia znacząco poprawiają rokowanie i minimalizują ryzyko trwałych uszkodzeń.

  • Wszawica – objawy i leczenie. Jak pozbyć się wszy?

    Czym jest wszawica i jakie jej rodzaje można wyróżnić? Jak rozpoznać wszy i gnidy oraz jak je zwalczać? Czy choroba może mieć jakieś powikłania? Wyjaśniamy, jak rozpoznać i leczyć wszawicę oraz co zrobić, by zapobiegać jej w przyszłości.

  • Liszaj płaski – objawy i przyczyny. Jakie są sposoby leczenia liszaja?

    Liszaj płaski to choroba, która potrafi zaskoczyć swoją przewlekłością i różnorodnością objawów. Schorzenie to często utrudnia codzienne funkcjonowanie pacjentów. Choć zmiany skórne mogą wydawać się jedynie powierzchownym problemem, ich podłoże sięga głębokich zaburzeń immunologicznych, które wymagają precyzyjnej diagnozy i wieloaspektowego leczenia. Poznanie mechanizmów powstawania, charakterystycznych symptomów oraz dostępnych metod terapeutycznych pozwala nie tylko lepiej zrozumieć tę złożoną dermatozę, ale także skuteczniej z nią walczyć i poprawić komfort życia pacjentów.

  • Użądlenie osy lub pszczoły – pierwsza pomoc

    W większości przypadków użądlenia nie wywołują poważniejszych objawów i nie wymagają interwencji lekarza, ale niekiedy konieczne jest wykluczenie poważniejszych skutków, takich jak choroby przenoszone przez owady, reakcje anafilaktyczne czy infekcje wtórne. Miejsce użądlenia najlepiej od razu umyć wodą z mydłem, a następnie przyłożyć zimny okład. Leczenie może polegać na stosowaniu leków przeciwhistaminowych, łagodnych środków przeciwbólowych oraz maści zawierających kortykosteroidy. Długoterminowe konsekwencje użądleń mogą obejmować blizny lub przebarwienia pozapalne. W celu zapobiegania użądleniom zaleca się stosowanie repelentów oraz noszenie odzieży ochronnej.  

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl