Zespół sawanta - dziecko o takich cechach jako naukowiec w laboratorium
Dominika Rynkiewicz

Zespół sawanta – czym jest? Objawy i przyczyny

Sześciolatek, który potrafi wyrecytować z pamięci wielostronicową książkę historyczną, nastolatek grający po mistrzowsku jednokrotnie usłyszaną etiudę na fortepianie, chłopak tworzący woskowe figury zwierząt widzianych przez krótką chwilę. Te historie brzmią nieprawdopodobnie, a jednak się zdarzają. Na świecie żyje aktualnie około 50 zdiagnozowanych sawantów, a ich cechą wspólną są wyjątkowe zdolności w jednej, konkretnej dziedzinie.

  1. Na czym polega zespół sawanta? Czym jest i jak się objawia?
  2. Nabyty zespół sawanta – czy talenty są dane raz na zawsze?
  3. Kim są sawanci? Znani na świecie sawanci
  4. Zespół Aspergera a zespół sawanta

Na czym polega zespół sawanta? Czym jest i jak się objawia?

Sawant jest osobą, znacznie częściej płci męskiej niż żeńskiej, która wykazuje wyjątkowe zdolności w zakresie jednej dziedziny artystycznej lub ma doskonałą, nadludzką pamięć. Co ciekawe, IQ tych ludzi jest na ogół dość niskie i mieści się w przedziale 40-70. Ponadto często są to osoby bardzo wycofane społecznie, praktycznie niezdolne do samodzielnej egzystencji. Szacuje się, że u 10% chorych na autyzm współwystępuje zespół sawanta, z kolei nabyta forma tego zespołu jest bardzo rzadka.

Zgodnie z aktualnym stanem wiedzy sawantyzm jest wywołany niedomogą lub uszkodzeniem lewej półkuli mózgu (przedniego płata skroniowego w lewej półkuli) i przejęciem jej funkcji przez prawą półkulę. Co ważne, uznaje się, że ten rejon mózgowia odpowiada głównie za zdolności artystyczne, językowe i za talent do zapamiętywania.

Zespół sawanta może mieć różne objawy związane z dominacją prawej półkuli, jednak niemal zawsze występują one pojedynczo. Są to zdolności takie jak:

  • doskonała pamięć, najczęściej bez rozumienia zapamiętanych treści – tzw. adhezja werbalna,
  • wyjątkowe zdolności muzyczne, przeważnie odtwórcze – sawant jest w stanie zagrać na fortepianie raz usłyszaną melodię,
  • wybitny talent do języków obcych, umiejętność zapamiętywania tysięcy słów w bardzo krótkim czasie,
  • zdecydowanie ponadprzeciętne umiejętności plastyczne, np. w zakresie malarstwa lub rzeźbiarstwa,
  • zdolności matematyczne porównywalne do funkcji kalkulatora.

Nabyty zespół sawanta – czy talenty są dane raz na zawsze?

Mimo że sawantyzm najczęściej jest wrodzony, zdarza się, że objawy tego zaburzenia pojawiają się nagle. Powodem ich wystąpienia jest uszkodzenie lewej półkuli mózgu, które może być efektem urazu bądź udaru. Rzadziej syndrom sawanta występuje w przebiegu chorób otępiennych, szczególnie u osób z otępieniem czołowo-skroniowym.

Co ciekawe, niezależnie od tego, czy cechy geniuszu są wrodzone, czy nabyte, mogą one zaniknąć, jeżeli nie będą ćwiczone lub jeżeli trenowane będą funkcje zależne od lewej półkuli (czytanie, pisanie, mowa, logiczne myślenie). Takie przypadki były obserwowane w przeszłości – młodzi sawanci, którzy nie potrafili komunikować się językiem mówionym ani pisanym i mieli trudności z wiedzą ogólną, po intensywnej pracy w szkole specjalnej tracili swoje talenty.

Sprawdź zestawy witamin dla dzieci na DOZ.pl

Powiązane produkty

Kim są sawanci? Znani na świecie sawanci

Zespół sawanta jest bardzo rzadkim rozpoznaniem, do tej pory opisano jedynie około 100 przypadków. Często są to osoby bardzo sławne, ponieważ ich zdolności zdumiewają świat i zapisują się na kartach historii. Na zespół sawanta cierpią znani artyści, między innymi:

  • „Ślepy Tom” – czarnoskóry muzyk, który potrafił zagrać na pianinie tysiące utworów, a jednocześnie był osobą autystyczną, która opanowała tylko około 100 słów.
  • Kim Peek – był inspiracją dla powieści „Rain Man”. Pomimo że zdiagnozowano u niego autyzm, był duszą towarzystwa. Ponadto znał na pamięć kilka tysięcy książek oraz numery autostrad w całych Stanach Zjednoczonych.
  • Leslie Lemke – niewidomy mężczyzna z porażeniem mózgowym, który zasłynął tym, że w wieku 14 lat zagrał bezbłędnie koncert fortepianowy po usłyszeniu go tylko raz, bez wcześniejszej nauki gry na instrumentach.
  • Daniel Tammet – jego wyjątkową zdolnością jest umiejętność wymienienia 22 514 cyfr po przecinku w liczbie pi. Ponadto opanował 11 języków obcych i stworzył swój własny dialekt.
  • Temple Grandin – amerykańska profesor, która jako tzw. wysokofunkcjonująca osoba z autyzmem popularyzuje wiedzę na temat spektrum autyzmu i sawantów.
Co ciekawe, w pośmiertnym badaniu mózgu Einsteina stwierdzono pewne znamiona mogące świadczyć o mniejszej aktywności jego lewej półkuli, zwłaszcza w płacie ciemieniowym. Jeżeli te spostrzeżenia się potwierdzą, z pewnością będzie to najsłynniejszy sawant.

Zespół Aspergera a zespół sawanta

Zaburzenia ze spektrum autyzmu, czyli zespół Aspergera, autyzm i sawantyzm, są obecnie coraz rzadziej rozgraniczane. Przyjęło się, że osoby z autyzmem to takie, które mają problemy z funkcjonowaniem w społeczeństwie ze względu na swoje wycofanie, stresowanie się koniecznością wyjścia ze swojej strefy komfortu. Ponadto autyzm jest rozpoznawany w przypadku trudności ze zrozumieniem emocji i uczuć w otaczającym świecie.

O zespole Aspergera mówimy coraz rzadziej, bardziej popularnym określeniem dla osób zmagających się z tym zaburzeniem jest tzw. autyzm wysokofunkcjonujący. Oznacza to, że takie osoby mają „lżejszą” formę autyzmu, wyższy poziom funkcji poznawczych i lepiej posługują się mową. Charakterystyczna jest z kolei pewna niezgrabność ruchów i obsesyjne zainteresowanie konkretną, mało popularną dziedziną – np. ornitologią. W takim razie można powiedzieć, że zespół sawanta jest bliższy zespołowi Aspergera, a autyzm jest ich pewną częścią wspólną. Niewątpliwie postawienie dokładnej diagnozy jest bardzo istotne z punktu widzenia podejścia terapeutycznego i dostosowania otoczenia do potrzeb konkretnej jednostki.

  1. A. Grzywa, Zespół sawanta – próba wyjaśnienia zjawiska, Psychiatria po Dyplomie 2017;1.
  2. R. Young, Savant Syndrome: process underlying extraordinary abilities, University of Adelaide 1995.
  3. D. Treffert, Savant Syndrome: Realities, Myths and Misconceptions, J Autism Dev Disord. 2014;44(3):564–571.
  4. J. Schipperheijn, The savant syndrome: genius and mental handicap combined, Psychiatric Bulletin 1990;14(8):475-476.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Szczepienie przeciw krztuścowi dla dorosłych – kto i kiedy powinien się zaszczepić?

    We współczesnej medycynie profilaktyka chorób zakaźnych pełni nieocenioną rolę w zapobieganiu poważnym schorzeniom. Jest to szczególnie istotne w przypadku krztuśca – choroby, która zagraża nie tylko dzieciom, ale także dorosłym, zwłaszcza tym z obniżoną odpornością. Z tego względu szczepienie przeciwko krztuścowi dla dorosłych jest coraz częściej rekomendowane przez specjalistów, którzy podkreślają znaczenie regularnych dawek przypominających i ochronę szczególnie narażonych grup.

  • Irygacja pochwy – co to jest i kiedy się ją wykonuje?

    Irygacja pochwy to zabieg higieniczny, który polega na przepłukiwaniu wnętrza pochwy specjalnymi roztworami. Ma on na celu przywrócenie naturalnej równowagi oraz wsparcie leczenia różnych dolegliwości intymnych. Choć praktyka ta bywa kontrowersyjna i wymaga ostrożności, odpowiednio przeprowadzona może przynieść korzyści zdrowotne. W tym artykule szczegółowo omówimy, czym jest irygacja pochwy, kiedy i jak ją stosować, jakie są przeciwwskazania oraz odpowiemy na najczęściej pojawiające się pytania dotyczące tej procedury.

  • Leczenie nietrzymania moczu. Metoda TOT i TVT – na czym polegają?

    Problem nietrzymania moczu znacząco obniża komfort życia wielu kobiet. Wśród nowoczesnych sposobów terapii wyróżniają się metody operacyjne wykorzystujące specjalistyczne taśmy podtrzymujące cewkę moczową. Do najczęściej stosowanych technik należą procedury TOT (Transobturator Tape) oraz TVT (Tension-free Vaginal Tape). Poniżej przedstawiamy szczegółowe omówienie tych metod, ich wskazań, przebiegu zabiegów oraz efektów terapeutycznych.

  • Szczepienia przeciwko HPV dla dorosłych. Kto powinien się zaszczepić?

    Wirus brodawczaka ludzkiego, znany powszechnie jako HPV, stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia, zwłaszcza w kontekście nowotworów narządów płciowych oraz innych ciężkich schorzeń. Coraz częściej pojawia się pytanie, kto spośród dorosłych powinien rozważyć ochronę poprzez szczepienie przeciwko HPV. W artykule przedstawiamy szczegółową analizę dotyczącą zakresu szczepień HPV skierowanych do osób dorosłych wraz z omówieniem korzyści, możliwości oraz ewentualnych ograniczeń związanych z tym procesem.

  • Gorączka neutropeniczna – powikłanie chemioterapii. Czy jest groźna?

    Gorączka neutropeniczna stanowi jedno z najpoważniejszych i jednocześnie najczęściej występujących powikłań u pacjentów poddawanych chemioterapii. Czy grozi istotnymi konsekwencjami zdrowotnymi? W niniejszym artykule kompleksowo omówimy przebieg, objawy i leczenie gorączki neutropenicznej oraz metody jej zapobiegania.

  • Szczepionka przeciw RSV dla dorosłych. Kto powinien ją przyjąć?

    Wirus syncytialny układu oddechowego (RSV) to patogen powszechnie kojarzony z ciężkimi infekcjami u niemowląt i małych dzieci. Coraz więcej dowodów klinicznych wskazuje jednak, że stwarza on również istotne zagrożenie dla zdrowia dorosłych, szczególnie tych w podeszłym wieku oraz obciążonych chorobami przewlekłymi. Wprowadzenie na rynek nowych szczepionek przeciwko RSV stanowi przełom w profilaktyce i oferuje skuteczną ochronę. W artykule szczegółowo omówimy wskazania do szczepienia na RSV u dorosłych – wyjaśnimy, kto powinien rozważyć przyjęcie tej szczepionki, aby zminimalizować ryzyko ciężkiego przebiegu choroby, hospitalizacji i powikłań, zwłaszcza w obliczu nadchodzącego sezonu infekcyjnego.

  • Czym charakteryzuje się atopowe zapalenie skóry? Objawy, leczenie, pielęgnacja

    Atopowe zapalenie skóry (AZS) to przewlekła, wieloczynnikowa choroba dermatologiczna, która znacząco wpływa na jakość życia. Pomimo że AZS bywa kojarzone przede wszystkim z wiekiem dziecięcym, schorzenie to ujawnia się lub utrzymuje również u pacjentów dorosłych, u których często przybiera postać przewlekłą i nawracającą. W artykule omówione zostaną kluczowe informacje dotyczące charakterystyki choroby, jej symptomów, dostępnych metod terapii oraz odpowiednich strategii pielęgnacyjnych, które pozwalają na kontrolę przebiegu schorzenia i minimalizowanie nieprzyjemnych objawów.

  • Zatrucie czadem – objawy i leczenie. Jak udzielić pierwszej pomocy przy zatruciu tlenkiem węgla?

    Tlenek węgla, potocznie zwany czadem, stanowi poważne zagrożenie zdrowotne i bywa przyczyną wielu zatruć, które często kończą się dramatycznie. Warto nauczyć się rozpoznawać pierwsze sygnały wskazujące na zatrucie tlenkiem węgla, zrozumieć mechanizmy tego zjawiska oraz poznać skuteczne metody ratowania życia i profilaktyki. Niniejszy artykuł kompleksowo przedstawia tematykę zatrucia czadem, omawia objawy kliniczne, sposoby pierwszej pomocy oraz nowoczesne metody leczenia, a także zwraca uwagę na zasady prewencji w codziennym użytkowaniu urządzeń grzewczych i wentylacyjnych.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl