Dyskopatia wielopoziomowa – operacja, renta, praca fizyczna

1. Dyskopatia wielopoziomowa – co to jest?
2. Dyskopatia wielopoziomowa – objawy
3. Dyskopatia wielopoziomowa szyjna, piersiowa, lędźwiowa
4. Dyskopatia wielopoziomowa – diagnostyka i leczenie
5. Dyskopatia wielopoziomowa – operacja
6. Dyskopatia wielopoziomowa – praca fizyczna
7. Dyskopatia wielopoziomowa – ćwiczenia
8. Dyskopatia wielopoziomowa – renta

Dyskopatia wielopoziomowa – co to jest?

Aby kręgosłup funkcjonował prawidłowo, musi zachowywać swoje naturalne krzywizny i wyrównanie. Krążki międzykręgowe są tutaj bardzo ważne, gdyż ich prawidłowa kondycja i hydratacja pozwalają na utrzymanie fizjologicznych funkcji opisywanej części szkieletu. Niestety dyski są często pierwszymi strukturami kręgosłupa, które ulegają eksploatacji i niszczeniu. Choroba zwyrodnieniowa krążka międzykręgowego może obejmować pojedynczy krążek w jednym odcinku kręgosłupa lub też wiele odcinków na raz. Mówi się wówczas, że mamy do czynienia z wielopoziomową dyskopatią.

Dyskopatia wielopoziomowa – objawy

Chociaż każdy przypadek jest inny, to należy pamiętać, że istnieją pewne, typowe symptomy choroby zwyrodnieniowej dysku. W niektórych łagodnych przypadkach ludzie zwykle w ogóle nie są świadomi swojego schorzenia. Dowiadują się o nim najczęściej w trakcie okresowych badań lekarskich, podczas których wykonuje się zdjęcie rentgenowskie kręgosłupa. Trzeba pamiętać, że nieleczona dyskopatia z dużym prawdopodobieństwem ulegnie zaawansowaniu. Pogarszający się stan będzie powodował ewolucję przepukliny do bardziej zaawansowanych form. Do objawów dyskopatii wielopoziomowej zalicza się najczęściej:

• ból pleców,
• promieniujący ból, który odczuwany jest w całym ciele,
• uczucie drętwienia i mrowienia (w zależności od lokalizacji może to być zarówno drętwienie nóg, jak i rąk),
• zmiany w jakości chodu,
• osłabienie siły mięśniowej,
• ubytki neurologiczne w postaci niedowładów.

Jeśli chodzi o zdrowie i funkcjonowanie kręgosłupa, choroba zwyrodnieniowa dysku może mieć przebieg łagodny aż do ciężkiego. Doświadczane objawy będą odzwierciedleniem zaawansowania dyskopatii wielopoziomowej.

Dyskopatia wielopoziomowa szyjna, piersiowa, lędźwiowa

Rodzaje dyskopatii wielopoziomowej są podyktowane ukształtowaniem oraz budową kręgosłupa. Dokonuje się podziału na bazie topografii objawów bólowych.

Wielopoziomowa dyskopatia szyjna – obejmuje jednocześnie wiele poziomów w odcinku szyjnym, np. C5-C6, C6-C7. Wielopoziomowa dyskopatia szyjna daje najczęściej objawy w postaci drętwienia rąk. Obszar symptomów oraz ich nasilenie jest uzależnione od miejsc, w których doszło do dyskopatii.

Wielopoziomowa dyskopatia piersiowa – zdarza się niezwykle rzadko. Obejmuje odcinek piersiowy kręgosłupa.

Wielopoziomowa dyskopatia lędźwiowa – przyczyną jest degeneracja krążków międzykręgowych w odcinku lędźwiowym kręgosłupa, najczęściej L3-L4, L4-L5, L5-S1. Ten rodzaj dyskopatii jest zdecydowanie najczęstszy. Wynika to z faktu, iż odcinek lędźwiowy jest w pewnym sensie środkiem biomechanicznym kręgosłupa i przez to jest najbardziej narażony na przeciążenia. Nierzadko spotyka się połączenie dwóch schorzeń w tym odcinku – spondylozy lędźwiowej z wielopoziomową dyskopatią.

Dyskopatia wielopoziomowa – diagnostyka i leczenie

W procesie diagnostycznym dużą wartość mają badania obrazowe. Aby dokładnie określić stopień i poziom uszkodzenia krążka, najlepszym badaniem będzie rezonans magnetyczny. Z jego pomocą można bardzo precyzyjnie określić zarówno etap degeneracji, jak i ewentualny ucisk na okoliczne struktury nerwowe. Ponieważ jest to drogie badanie, to w pierwszej kolejności stosuje się jednak zdjęcie rentgenowskie lub tomografię komputerową. Bez takiego obrazowania nie można precyzyjnie określić etapu uszkodzenia dysku, ale nie zawsze jest to konieczne.

Jeżeli chodzi o skuteczne opcje leczenia dyskopatii wielopoziomowej, plany postępowania leczniczego muszą być kształtowane przez przyczynę stanu. W sytuacji, kiedy podłożem rozwoju schorzenia jest inna dolegliwość kręgosłupa, to leczenie musi być wycelowane właśnie w nią. W przypadku fizjoterapii celem jest zachowanie funkcji krążka międzykręgowego, zmniejszenie stanu zapalnego, poprawa krążenia wokół dysków dotkniętych problemem. Ważne jest również, aby maksymalnie odciążyć i odbarczyć pobliskie struktury dyskowe i nerwowe.

Dyskopatia wielopoziomowa – operacja

Jeśli pacjentowi nie pomaga leczenie zachowawcze, objawy nie ustępują, za to nasilają się przez kilka tygodni, a dodatkowo występują ubytki neurologiczne, wskazane jest postępowanie chirurgiczne. Wówczas rekomendowana jest mikrodiscektomia, która ma na celu odbarczenie najbardziej uciśniętych struktur nerwowych. Często przy dyskopatii wielopoziomowej operuje się nie wszystkie, a jeden najbardziej uszkodzony krążek międzykręgowy, aby nie doszło do niestabilności danego odcinka kręgosłupa.

Dyskopatia wielopoziomowa – praca fizyczna

Dopuszczenie do pracy zależy od stanu pacjenta, dolegliwości bólowych, ruchomości i badań specjalistycznych. Przy każdej dyskopatii kategorycznie przeciwwskazane jest dźwiganie ciężkich przedmiotów. Należy bezwzględnie unikać podnoszenia przedmiotów na wyprostowanych rękach. Jeżeli zachodzi konieczność podniesienia np. paczki czy zakupów, należy trzymać ciężar jak najbliżej klatki piersiowej. Zabronione jest pochylanie się do przodu, szczególnie wykonywanie ćwiczenia polegającego na próbie dotknięcia palcami dłoni czubków stóp. To wzmacnia szkodliwą kompresję. Ważne jest także napięcie mięśni brzucha, które wzmacniają gorset mięśniowy. Wzmocnienie mięśni brzucha oraz mięśni podłużnych pleców jest kluczowe, by uniknąć w przyszłości epizodów bólowych.

Drugi mechanizm, którego należy bezwzględnie unikać, to nagła rotacja, zwłaszcza z obciążeniem. Może wówczas dojść do przemieszczenia się krążka międzykręgowego, który uciśnie korzenie nerwów, a tam samym wywoła silny ból.

Przy dyskopatii wielopoziomowej należy unikać aktywności zawodowej i sportów, które będą wzmacniać mechanizm kompresji krążków międzykręgowych – górskiej jazdy na rowerze, skoków na twarde podłoże i innych.

Dyskopatia wielopoziomowa – ćwiczenia

Ćwiczenia przy dyskopatii wielopoziomowej powinny być bardzo przemyślane i przygotowane przez specjalistę. Wynika to z faktu, że każda dyskopatia jest nieco odmienna. W związku z tym zaleca się w pełni zindywidualizowany program usprawniania pacjenta. Przykładowy zestaw dla opisywanych problemów w odcinku lędźwiowym wygląda następująco:

Ćwiczenie pierwsze. Leżenie na plecach, nogi ugięte w biodrach i kolanach oraz przyciągnięte rękami do klatki piersiowej. Ruch polega na pogłębianiu przyciągania i przytrzymywaniu w pozycji skrajnej 20–30 sekund. Pozwalamy w ten sposób na rozciągnięcie mięśni pośladkowych oraz dolnej części pleców. Ćwiczenie powtarzamy 10–12 razy.

Ćwiczenie drugie. Siad klęczny, ręce wyciągnięte przed siebie i ułożone na podłożu. Ruch polega na wykonywaniu tzw. ukłonu japońskiego. Powoduje to duże rozciągnięcie mięśni pleców i sprzyja zwiększaniu przestrzeni międzykręgowych, a tym samym odbarczeniu uciśniętych struktur nerwowych.

Ćwiczenie trzecie. Leżenie przodem, ręce oparte o podłogę na wysokości barków. Nogi złączone. Ruch polega na powolnym unoszeniu głowy, a następnie tułowia tak, aby wykonać maksymalny wyprost w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Następnie wykonujemy powolny powrót do pozycji wyjściowej. Ćwiczenie sprzyja repozycji krążka międzykręgowego, czyli jego powrotowi na właściwe miejsce. Takich przeprostów należy wykonać od 20 do 40.

Ćwiczenie czwarte. Leżenie tyłem, ręce wzdłuż tułowia, nogi ugięte w biodrach i kolanach pod kątem 90 stopni, stopy oparte o siedzisko krzesła. Swobodne leżenie w tej pozycji przez 10–12 minut. Taka pozycja sprzyja rozluźnieniu mięśni biodrowo-lędźwiowych i jest bardzo często pomocna w ostrych stanach bólowych.

Dyskopatia wielopoziomowa – renta

Schorzenie, jakim jest dyskopatia wielopoziomowa, uprawnia często do otrzymania grupy inwalidzkiej. W warunkach niezdolności do pracy oraz w ciężkich i zaawansowanych stanach można także starać się o rentę.