Felinoterapia, czyli… leczenie kotem
Są puszyste, ciepłe i przyjemnie mruczą. Każdy, kto jest szczęśliwym posiadaczem kota, wie, że przebywanie w jego towarzystwie jest niczym balsam dla duszy – uspokaja zszargane nerwy, poprawia samopoczucie, a nawet pozytywnie wpływa na zdrowie. Nic w tym dziwnego, ponieważ zwierzęta te od lat wykorzystywane są w terapii wielu przypadłości.
- Terapia z udziałem zwierząt
- Na czym polega felinoterapia?
- Ile kosztuje felinoterapia?
- Jaka rasa kota nadaje się do felinoterapii?
- Jak zostać felinoterapeutą?
Koty postrzegane są jako nieco złośliwe i mocno indywidualne jednostki. A jednak z powodzeniem wykorzystywane są w terapiach wielu schorzeń, takich jak autyzm, zaburzenia lękowe, depresja, zespół Downa, uszkodzenia wzroku i słuchu, a nawet dystrofia mięśniowa.
Terapia z udziałem zwierząt
Udomowienie zwierząt, takich jak psy i koty, sięga czasów starożytnych. W Egipcie ok. 3500 lat p.n.e. panował kult bogini Bastet, przedstawianej jako kotka. Według wierzeń była odpowiedzialna za płodność, radość i miłość. W związku z tym zwierzęta te otaczane były ogromną czcią. Z czasem koty zaczęto cenić głównie ze względu na silny instynkt łowiecki. Dopiero w 1964 roku po raz pierwszy użyto terminu „terapia z udziałem zwierząt”. Odnosiło się to jednak przede wszystkim do psów, ponieważ w przeciwieństwie do kotów wykazują się one przyjaznym i spokojnym usposobieniem.
Na czym polega felinoterapia?
Felinoterapia to stosunkowo młoda dziedzina animaloterapii, czyli terapii z wykorzystaniem zwierząt. Polega ona na kontakcie osoby poddanej terapii z kotem. Kontakt nie musi jednak być bezpośredni. Pozytywny wpływ na zdrowie zarówno dzieci, jak i dorosłych ma także obserwacja zwierząt, a nawet przebywanie w ich towarzystwie.
Czy kot „wyciąga” choroby? Jest w tym wiele prawdy. Liczne badania naukowe wykazały, że kontakt z czworonogami ma wpływ m.in. na:
- nastrój – poprawia samopoczucie, obniża poziom stresu i lęku, stymuluje organizm do wydzielania hormonów szczęścia, czyli endorfin – w związku z tym może przynieść korzyści terapeutyczne w leczeniu m.in. depresji, zaburzeń dwubiegunowych, nerwic itp.,
- obniżenie poziomu ciśnienia tętniczego,
- obniżenie poziomu cholesterolu i trójglicerydów we krwi,
- poprawę odporności organizmu,
- usprawnienie osób z niepełnosprawnościami fizycznymi (w tym dzieci) i seniorów będących w trakcie rehabilitacji.
W niektórych krajach koty stanowią stały element domów opieki, gdzie podopieczni mogą opiekować się nimi i obserwować ich zabawę. Podobnie jest z pacjentami hospicjów. Wykazano bowiem znaczną poprawę ich samopoczucia i większą motywację do życia.
Dużą skuteczność felinoterapii dowiedziono w przypadku dzieci i dorosłych cierpiących na autyzm. Jest to związane z charakterem kota, który swoją obecnością nie narzuca się człowiekowi, co jest kluczowe w przypadku postępowania z osobami z autyzmem. Kot jest cierpliwy i nie oczekuje od człowieka tak dużej atencji jak pies.
Ile kosztuje felinoterapia?
Osoby, które chcą skorzystać z terapeutycznej mocy kotów, muszą jednak liczyć się z pewnymi wydatkami. Ile kosztuje felinoterapia? Cennik związany jest przede wszystkim z kosztami, jakie musi ponieść terapeuta oraz osoba, która jest odpowiedzialna za kota. Koszt mieści się wówczas w zakresie od 150 do 250 złotych za jedną sesję.
Jaka rasa kota nadaje się do felinoterapii?
Wybór kota wykorzystywanego do felinoterapii nie może być kwestią przypadku. Zwierzę musi być przede wszystkim pozbawione agresji i przyzwyczajone do człowieka. Nie może nerwowo reagować na potencjalnie stresujące sytuacje.
Jakie rasy nadają się do felinoterapii? Nie jest to jednoznacznie określone, jednakże preferowanymi rasami są np. maine coony, ragdolle, a także munchkiny. Koty muszą być przede wszystkim bardzo dobrze zsocjalizowane.
Jak zostać felinoterapeutą?
Felinoterapeuta to dla wielu osób zawód marzeń. Jak zostać felinoterapeutą? Konieczne jest ukończenie specjalistycznego kursu lub szkolenia. Jednak sama wiedza dotycząca kociego behawioru nie jest wystarczająca, aby móc pracować z kotami. Felinoterapeuta musi wyróżniać się odpowiednimi cechami charakteru, w tym głównie cierpliwością, opanowaniem i spokojem.