Komora hiperbaryczna
Barbara Bukowska

Komora hiperbaryczna – komu służy i jak z niej korzystać?

Komora hiperbaryczna jest szczelnie zamkniętym urządzeniem, w którym przeprowadza się zabiegi tlenoterapii z wykorzystaniem stuprocentowego tlenu pod zwiększonym ciśnieniem atmosferycznym. Terapia w komorze hiperbarycznej stanowi uzupełnienie leczenia wielu dolegliwości, m.in. urazów, oparzeń czy incydentów niedokrwienia tkanek miękkich.

Co to jest komora hiperbaryczna?

Komora hiperbaryczna jest urządzeniem, w którym możliwe jest kontrolowanie parametrów środowiska panującego w jej wnętrzu: ciśnienia, stężenia tlenu, wilgotności czy temperatury. Prototypem współczesnych komór hiperbarycznych był nadmuchiwany worek, w którym utrzymywano wyższe ciśnienie atmosferyczne. Nowoczesne komory hiperbaryczne zbudowane są ze zbiornika ciśnieniowego oraz systemów sterujących. W najnowszych urządzeniach montuje się również systemy umożliwiające komunikację chorego z personelem medycznym, a także urządzenia multimedialne umilające pacjentom zabieg.

Dostępne są zarówno komory jednoosobowe, w których pacjent podczas terapii przebywa w pozycji leżącej, jak i komory hiperbaryczne wieloosobowe, w których równolegle może przebywać nawet 20 chorych. W komorach wieloosobowych pacjenci podczas zabiegu siedzą w specjalnych fotelach i oddychają czystym tlenem za pomocą masek lub kapturów oddechowych.

W komorach hiperbarycznych wykonywany jest zabieg tzw. hiperbarii tlenowej. Dzięki zastosowaniu ciśnienia 3 atmosfer tlen przenika nawet do nieukrwionych miejsc organizmu. Podwyższone stężenie tlenu pobudza procesy wzrostu i regeneracji tkanek.

Oprócz komór hiperbarycznych spotykane są również komory normobaryczne. Różnią się one między sobą panującymi w nich warunkami: w komorze hiperbarycznej mamy do czynienia z podwyższonym ciśnieniem atmosferycznym i zwiększonym stężeniem tlenu, a w przypadku komory normobarycznej występuje również podwyższone stężenie wodoru i dwutlenku węgla. Zabiegi tlenoterapii nie powinny trwać dłużej niż 90–120 minut, natomiast w warunkach normobarii można przebywać bez żadnych ograniczeń czasowych.

Na jakie schorzenia pomaga komora hiperbaryczna?

Terapia w komorze hiperbarycznej zalecana jest w szeregu różnych schorzeń, zarówno o charakterze ostrym, jak i przewlekłym. W niektórych wskazaniach zabiegi w komorze hiperbarycznej objęte są refundacją NFZ. Należą do nich:

  • choroba dekompresyjna,
  • zatrucia czadem,
  • zatory gazowe,
  • beztlenowe i mieszane martwicze zakażenie tkanek miękkich,
  • nagłe niedokrwienie tkanek miękkich,
  • urazy mięśniowo-szkieletowe,
  • oparzenia termiczne,
  • nagła głuchota idiopatyczna,
  • uszkodzenia popromienne,
  • trudno gojące się rany (m.in. stopa cukrzycowa, owrzodzenia, stany martwicze, zakażenia ran),
  • zapalenie kości,
  • powikłania po przeszczepie skóry,
  • ropnie,
  • promienica.
Zabiegi w komorze hiperbarycznej polecane są często także pacjentom z chorobami przewlekłymi, we wskazaniach nieobjętych refundacją NFZ. Korzystne efekty tlenoterapii zaobserwowano u chorych m.in. z przewlekłymi stanami zapalnymi na tle chorób z autoagresji, z depresją, silnymi migrenami, boreliozą, fibromialgią, przewlekłymi chorobami skóry czy chorobami układu nerwowego. Zaletą terapii w komorze hiperbarycznej jest również działanie przeciwstarzeniowe oraz poprawiające wydolność, z czego często korzystają sportowcy.

Z tlenoterapii mogą korzystać również dzieci. Zabiegi w komorze hiperbarycznej są szczególnie przydatne dzieciom z problemami neurologicznymi: zaburzeniami ze spektrum autyzmu czy porażeniem mózgowym. Według opinii wielu rodziców, ale także specjalistów, zabiegi w komorze hiperbarycznej poprawiają koncentrację, zdolności poznawcze czy umiejętności funkcjonowania w społeczeństwie.

Powiązane produkty

Komora hiperbaryczna – przeciwwskazania. Kto nie może korzystać z komory hiperbarycznej?

Mimo że tlenoterapia jest bezpieczną metodą wspomagającą leczenie, istnieje kilka bezwzględnych przeciwwskazań do korzystania z niej. Zabiegom w komorze hiperbarycznej nie powinni poddawać się pacjenci z nieleczoną astmą opłucnową oraz będący w trakcie chemioterapii. Sugeruje się, że tlenoterapia może nasilać toksyczność niektórych leków przeciwnowotworowych, m.in. bleomycyny, doksorubicyny czy cisplatyny. Tlenoterapia nie jest również wskazana u osób chorujących na padaczkę, kobiet w ciąży i pacjentów świeżo po zabiegach w okolicy klatki piersiowej, a także podczas aktywnej infekcji wirusowej czy bakteryjnej.

Czy komora hiperbaryczna może zaszkodzić?

Tlenoterapia uważana jest za zabieg nieinwazyjny i bezpieczny. Niemniej u niektórych osób mogą wystąpić skutki uboczne korzystania z komory hiperbarycznej. Mają charakter łagodny lub umiarkowany i mijają samoistnie. Najczęściej są to bóle głowy, wymioty czy uczucie zmęczenia. Dolegliwości te wynikają z zastosowania zbyt wysokiego ciśnienia albo też ze zbyt długiego czasu spędzonego w komorze.

Ile kosztuje pobyt w komorze hiperbarycznej?

W wielu wskazaniach zabiegi w komorze hiperbarycznej refundowane są ze środków NFZ. Pacjenci, którym nie przysługuje bezpłatna terapia, mogą korzystać z sesji komercyjnych. Cena jednego zabiegu w komorze hiperbarycznej, trwającego zwykle 60 minut, mieści się w przedziale 150–350 zł.

Należy jednak pamiętać, że do uzyskania znaczących efektów konieczna jest cała seria zabiegów w komorze hiperbarycznej. Ich liczba różni się w zależności od stanu zdrowia pacjenta. W celu uzyskania poprawy odporności, kondycji organizmu i komfortu snu zaleca się zwykle od 5 do 10 zabiegów. U pacjentów z trudno gojącymi się ranami oraz z przewlekłymi chorobami potrzebnych jest kilkadziesiąt sesji, zwykle od 10 do 30. Najlepsze efekty obserwuje się, kiedy zabiegi w komorze hiperbarycznej wykonywane są często – codziennie lub maksymalnie co 2 dni.

  1. J. Baude, J.S. Cooper, Hyperbaric Contraindicated Chemotherapeutic Agents, www.ncbi.nlm.nih.gov [online] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK560873/ [dostęp:] 07.02.2023.
     

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Wrzodziejące zapalenie jelita grubego – przyczyny, objawy, leczenie, żywienie przy WZJG

    Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG, colitis ulcerosa) jest rozlanym nieswoistym zapaleniem błony śluzowej odbytnicy lub odbytnicy i okrężnicy, prowadzącym w niektórych przypadkach do powstania owrzodzeń. Należy do grupy nieswoistych zapaleń jelit o niewyjaśnionej etiologii. Jak rozpoznać wrzodziejące zapalenie jelita grubego?

  • Łuszczyca paznokci – przyczyny, objawy, leczenie

    Łuszczyca jest przewlekłą zapalną chorobą skóry, przebiegającą z okresami remisji i zaostrzeń, na którą w Polsce choruje prawie milion osób. Choroba najczęściej występuje u rasy białej i w umiarkowanej strefie klimatycznej. Pierwsze objawy łuszczycy mogą wystąpić w dowolnym wieku, jednak zwykle pojawiają się we wczesnym okresie dorosłego życia lub później, około 50–60 roku życia. Łuszczyca charakteryzuje się występowaniem zmian chorobowych zarówno na skórze gładkiej, jak i na owłosionej skórze głowy, a także zmianami w obrębie płytek paznokciowych dłoni i stóp. W cięższych postaciach łuszczyca może również zająć stawy. Zmianom paznokciowym z reguły towarzyszą zmiany w obrębie skóry, chociaż zdarza się, że zmiany chorobowe obejmujące aparat paznokciowy wyprzedzają pojawienie się zmian skórnych nawet o dziesiątki lat.

  • Cytomegalia (CMV) – co to za choroba? Jakie są objawy?

    Cytomegalia jest chorobą wirusową, która wywoływana jest przez wirusa o nazwie Cytomegalovirus hominis, w skrócie CMV. Zakażenie wirusem cytomegalii jest bardzo szeroko rozpowszechnione, natomiast zdecydowana większość infekcji (ponad 99%) przebiega bezobjawowo i pacjent przez przypadek dowiaduje się, że w przeszłości przebył takie zakażenie. Jednak u płodów i noworodków ze względu na niedojrzałość układu odpornościowego, jak również u osób z wrodzonymi lub nabytymi zaburzeniami odpowiedzi immunologicznej, cytomegalia może przebiegać w sposób ostry, a obraz choroby może być bardzo różny.

  • Zakrzepica – przyczyny, objawy, profilaktyka zakrzepowego zapalenia żył powierzchniowych i głębokich

    Zakrzepica (zakrzepowe zapalenie żył) polega na powstaniu w naczyniu żylnym zakrzepu w wyniku zaburzonego przepływu krwi. Nieleczona prowadzi do groźnych powikłań, m.in. do zatorowości płucnej. Wyróżnia się zapalenie żył głębokich i powierzchniowych. Jakie objawy daje zakrzepica i w jaki sposób się ją leczy? Czy istnieją sposoby na to, by jej zapobiec?

  • Nadżerka szyjki macicy (ektopia) – przyczyny, objawy, metody leczenia

    Termin „nadżerka szyjki macicy” oznacza ubytek błony śluzowej. Często jest on nieprawidłowo stosowany na określenie ektopii, która jest zupełnie innym schorzeniem. Rzekoma nadżerka szyjki macicy (tak brzmi inna nazwa ektopii) to zastępowanie nabłonka płaskiego, który fizjologicznie pokrywa tarczę szyjki macicy, nabłonkiem gruczołowym. Zazwyczaj nie daje ona żadnych objawów, a kobieta dowiaduje się o jej istnieniu podczas rutynowego badania ginekologicznego. Kiedy ektopia wymaga szerszej diagnostyki i leczenia? Jakie metody usunięcia „nadżerki” szyjki macicy stosuje się najczęściej?

  • Gastrolog – czym się zajmuje? Jakie choroby leczy?

    Lekarz gastroenterolog jest specjalistą w zakresie chorób układu pokarmowego. Gastrolog diagnozuje i leczy pacjentów z problemami gastrycznymi. Jakimi konkretnie dolegliwościami się zajmuje? Kiedy warto się do niego udać? Czy do gastrologa jest potrzebne skierowanie? Odpowiadamy.

  • Atak paniki – jak wygląda? Co robić, gdy się pojawia?

    Ataki paniki są jednymi z najczęściej występujących zaburzeń lękowych, tuż po zespole lęku uogólnionego oraz fobii społecznej. Objawiają się nagłymi napadami silnego lęku, którym towarzyszą symptomy, takie jak: kołatanie serca, zawroty głowy, duszności, nadmierne pocenie się czy strach przed śmiercią. Dowiedz się, w jaki sposób można sobie poradzić, gdy pojawia się atak paniki.

  • Czego nie można robić przy nadżerce szyjki macicy ? Jak postępować po jej usunięciu?

    Nadżerka szyjki macicy jest rozpoznaniem, które może usłyszeć wiele kobiet w gabinecie ginekologicznym. Warto podkreślić jednak, że określenie „nadżerka” używane jest najczęściej w nieprawidłowy i potoczny sposób. Czym jest nadżerka oraz jak postępować po zabiegu jej usunięcia?

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij