meduza na plaży
Marta Pietroń

Oparzenie meduzy – co robić?

Wakacyjna kąpiel dla niektórych może skończyć się przykrym i dość bolesnym doświadczeniem za sprawą parzących, galaretowatych parasolek, swobodnie pływających w toni wodnej, czyli meduz. Do obrony oraz chwytania pokarmu używają parzydełek, zawierających jad, którego siła działania jest zróżnicowana w zależności od rodzaju meduzy. Po czym można rozpoznać, że oparzyła nas meduza? Dowiedz się, co zrobić po oparzeniu meduzą, zwłaszcza jeśli planujesz zagraniczne wakacje nad wodą.    

Meduzy – czym są, gdzie najczęściej występują?

Meduzy, zaliczane do parzydełkowców, należą do licznej grupy zwierząt morskich – jamochłonów. Ich galaretowate ciało swobodnie unosi się w toni wodnej i przybiera kształt parasola lub dzwonu. Wyposażone są w aparat zaczepno-obronny zwany parzydełkiem (knida, knidocysta), służący do obrony oraz zdobywania pokarmu. Wewnątrz parzydełka znajduje się długa, ostro zakończona wić, która na skutek mechanicznego lub chemicznego podrażnienia zostaje wystrzelona i z dość dużą siłą, wbita w ciało innego osobnika (np. skórę człowieka). Następnie dochodzi do wstrzyknięcia parzącego płynu. Każde parzydełko meduza może wystrzelić tylko raz – po spełnieniu swojej funkcji, komórka parzydełkowa ulega zniszczeniu. Rozmieszczenie parzydełek nie jest równomierne, najliczniej występują wokół otworu gębowego meduzy oraz na czułkach.  

Wybierając się na wakacje nad polskie morze, można być spokojnym o bezpieczeństwo kąpiel, jeśli chodzi o napotkanie meduzy. Występująca w Morzu Bałtyckim chełbia modra jest niegroźna dla człowieka. Osiąga maksymalnie 15 cm średnicy, nie parzy i najczęściej pojawia się na plaży lub w wodzie pod koniec lata. Zimą zaś można natknąć się na bełtwę festonową, której oparzenie jest już niestety dość bolesne i wymaga udzielenia pomocy.

Decydując się na zagraniczny wypoczynek nad wodą, zwłaszcza na południu Europy (Hiszpania, Chorwacja czy Włochy), należy zachować szczególną ostrożność podczas kąpieli. Oparzenie przez tamtejsze, o wiele bardziej jadowite rodzaje meduz może być bardzo bolesne i niebezpieczne.

Oparzenie meduzy – objawy

Objawy oraz stopień ich nasilenia zależy przede wszystkim od rodzaju meduzy, z którą miała styczność nasza skóra. Do najczęściej występujących oznak poparzenia przez meduzę zalicza się:

  • silny, piekący ból (może utrzymywać się nawet do tygodnia),
  • zaczerwienienie,
  • obrzęk,
  • wysypkę lub pęcherze na skórze.

Znacznie rzadziej oparzeniu przez meduzę towarzyszą nudności, wymioty czy też kurcze mięśni. W skrajnych przypadkach, jeśli poparzeniu ulegnie bardzo duża powierzchnia ciała lub gdy nastąpi bardzo silna reakcja alergiczna na jad, może dojść do wystąpienia duszności, utraty świadomości, a nawet do wstrząsu anafilaktycznego.

Warto wiedzieć, że na świecie, zwłaszcza w rejonach Australii i Filipin, co roku odnotowuje się kilkadziesiąt przypadków zgonów spowodowanych poparzeniem przez meduzę. Co więcej, u wybrzeży północnej Australii można napotkać jedną z najgroźniejszych meduz na świecie – osę morską (ang. box jellyfish), której jad może zabić w ciągu kilku minut!

Powiązane produkty

Co zrobić po oparzeniu meduzy?

Po oparzeniu przez meduzę należy jak najszybciej opuścić wodę i poszukać pomocy ratownika. Nie należy wykonywać gwałtownych ruchów, pocierać ani rozdrapywać poparzonego miejsca, aby nie rozprzestrzeniać jadu po całym ciele.

Pierwsza pomoc przy poparzeniu meduzą

Zgodnie z najnowszymi, międzynarodowymi wytycznymi należy jak najszybciej przemyć poparzone miejsce octem kuchennym, który będzie dostępny w apteczce ratownika. Ocet nie tylko zahamuje dalsze rozprzestrzenianie jadu, ale również zneutralizuje ten, który już znajduje się na skórze i ułatwi jego usunięcie.

Po przemyciu należy dokładnie obejrzeć ciało i usunąć widoczne na skórze parzydełka – fioletowe lub różowe nitki. Wykorzystuje się do tego pęsetę, grubo zawinięte ubranie lub cokolwiek, co zapewni ochronę dłoni przed poparzeniem. Nigdy nie należy usuwać ich bezpośrednio gołą ręką!

Warto pamiętać, aby usuniętą część meduzy nie pozostawiać w przypadkowych miejscach, żeby nie narazić na oparzenie innych osób.

Poparzone miejsce należy namoczyć w wodzie o temperaturze około 43–45℃ przez 20–45 minut, dzięki czemu zminimalizujemy uszkodzenie komórek skóry.

Preparaty na oparzenie meduzy

Jeśli doszło do poparzenia meduzą, oprócz wspomnianego octu kuchennego (5% kwas octowy), w dalszym postępowaniu stosuje się:

  • leki antyhistaminowe w postaci maści lub żeli, łagodzące opuchliznę oraz redukujące świąd,
  • leki przeciwbólowe (doustnie),
  • hydrokortyzon w maści lub kremie działający przeciwzapalnie.

Zaleca się również regularne dezynfekowanie rany preparatami na bazie oktenidyny, aby zapewnić prawidłowy proces gojenia i zapobiec wystąpieniu nadkażeń, które nie dość, że wydłużają proces odbudowy zniszczonych tkanek, to niosą ze sobą ryzyko pozostawienia nieestetycznych blizn.

Zmiany skórne mogą goić się nawet do dwóch tygodni (czasami trwa to nawet miesiąc lub dwa) i dość często towarzyszy temu silny świąd.

Czego nie robić w przypadku oparzenia meduzy?

Na temat postępowania w przypadku oparzenia meduzy krąży wiele mitów. Jednym z nich, najbardziej rozpowszechnionym za sprawą popularnego amerykańskiego serialu o grupie przyjaciół jest płukanie oparzonego miejsca moczem. Zdecydowanie mówimy temu NIE. Takie postępowanie może nie tylko nasilić ból i pieczenie, ale również przyczynić się do zwiększenia wyrzutu jadu z parzydełek.  

Również nie należy płukać oparzonego miejsca słodką lub słoną wodą oraz robić okładów z piasku lub lodu (chłodne okłady można zastosować w późniejszym etapie leczenia jeśli wystąpi obrzęk). Takie działanie może tylko rozprzestrzenić oparzenie i tym samym zwiększyć ryzyko zakażenia skóry.

Na oparzenie meduzy nie pomoże także przykładanie połówek pomidora czy przemywanie sokiem z cytryny, etanolem lub też innym rodzajem alkoholu.

Oparzenie meduzy – kiedy zgłosić do lekarza?

Do lekarza należy zgłosić się niezwłocznie, jeśli:

  • doszło do bardzo rozległego poparzenia skóry (więcej niż pół kończyny górnej lub dolnej),
  • oparzeniu uległa okolica oczu,
  • u osoby poparzonej wystąpiły trudności z oddychaniem, drgawki, zaburzenia świadomości, przyśpieszone tętno, nudności, wymioty lub skurcze i ból mięśni.

Powikłania po oparzeniu meduzy

Najczęstszym powikłaniem po oparzeniu meduzy jest bakteryjne zakażenie rany i związane z tym długie, czasami bardzo utrudnione gojenie. Jak przy każdej ranie istnieje także ryzyko wystąpienia tężca – choroby układu nerwowego, wywołanej toksyną wytwarzaną przez zarodnikujące bakterie Clostridium tetani, które dostają się do organizmu przez uszkodzoną skórę.

Jak uniknąć oparzenia przez meduzy?

Żeby uniknąć poparzenia przez meduzy, warto stosować się do kilku prostych zasad:

  • nie należy łamać zakazów kąpieli, zwłaszcza jeśli pojawia się informacja o możliwości wystąpienia meduz na danym obszarze,
  • nie należy dotykać meduz dryfujących w wodzie ani tych wyrzuconych na ląd,
  • podczas kąpieli, nurkowania lub brodzenia w wodzie (zwłaszcza mętnej), warto korzystać ze specjalnego obuwia oraz pianek neoprenowych nakładanych na strój, które ochronią większą część ciała przed poparzeniem. 
  1. D. Okruciński, Oparzenia meduzy, Lekarz Podróżnik, 2019.
  2. A. Wroczyńska i in., Medycyna podróży. Obrażenia wywołane przez jadowite zwierzęta morskie, „mp.pl” [online] https://www.mp.pl/ratownictwo/urazy/61205,medycyna-podrozy-obrazenia-wywolane-przez-jadowite-zwierzeta-morskie, [dostęp:] 07.06.2022.
  3. Jellyfish stings, „mayoclinic.org” [online] https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/jellyfish-stings/diagnosis-treatment/drc-20353290, [dostęp:] 07.06.2022.
  4. K. Korzeniowski i in., Nurkowanie rekreacyjne w krajach tropikalnych – wybrane zagrożenia zdrowotne ze strony fauny morskiej i lądowej, „Alergoprofil”, nr 2 2009.
  5. M. Muszkiet, Postępowanie w wybranych wypadkach i zagrożeniach zdrowotnych w żeglarstwie, https://repozytorium.ka.edu.pl, Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Jak dawkować melatoninę na sen? Czy pomaga zasnąć?

    Melatonina to kluczowy hormon procesu zasypiania. Jej niedobory mogą niekorzystnie wpływać na zachowanie prawidłowego cyklu okołodobowego, a tym samym przyczyniać się do występowania zaburzeń wielu mechanizmów zachodzących w organizmie. Ilość wydzielanej melatoniny zmniejsza się wraz z wiekiem, przez co najbardziej narażone na jej niedobory są osoby starsze. Jakie inne funkcje spełnia hormon snu, jak należy go suplementować i czym objawiają się niedobory melatoniny? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule.

  • Lukrecja – co to za roślina? Właściwości, działanie, przeciwwskazania

    Któż z nas chociaż jeden raz w życiu nie zetknął się z niezwykłymi, czarnymi cukierkami o ślimakowatym kształcie? Ponoć albo się je kocha, albo nienawidzi. Charakterystyczny kolor i smak słodycze te zawdzięczają zawartości ekstraktu z lukrecji – rośliny, nad której bogactwem zastosowań warto się pochylić. Czym zatem jest lukrecja, jakie ma właściwości i jaki może mieć wpływ na nasze zdrowie?

  • Czym jest i jak działa żeń-szeń? Zastosowanie i przeciwwskazania do stosowania Panax ginseng

    Żeń-szeń, nazywany również ginsengiem lub wszechlekiem, jest jednym z najlepiej opisanych adaptogenów. Według medycyny chińskiej powinno się go stosować jedynie w miesiącach zimowych. Żeń-szeń może wpływać na poprawę funkcji kognitywnych (poznawczych), poprawia samopoczucie i pamięć, łagodzi stres oraz działa korzystnie na skórę i potencję seksualną. Na rynku można kupić wiele preparatów z żeń-szeniem, zarówno w formie tabletek czy kapsułek, jak i płynnych ekstraktów. Który preparat z żeń-szeniem wybrać, jaka jest dzienna zalecana dawka tego adaptogenu oraz w jakiej porze dnia należy zażywać ten suplement? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule.

  • Cytrynian magnezu, zwykły magnez, a może magnez z witaminą B6 – który wybrać?

    W aptekach i sklepach z suplementami dostępnych jest kilka form magnezu. Jedne preparaty występują w postaci magnezu z witaminą B6, inne określane są mianem cytrynianu magnezu (także w wersji z pirydoksyną), a jeszcze inne oferowane są w formie samego magnezu. Magnez można kupić zarówno w formie tabletek, kapsułek, saszetek z proszkiem do rozpuszczania w wodzie, jak i w postaci płynu czy żelek. Czym różnią się poszczególne suplementy, które połączenie jest najskuteczniejsze i najlepiej przyswajalne oraz dlaczego magnezu nie wolno łączyć z preparatami zawierającymi żelazo i wapń? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule.

  • Co to jest cholekalcyferol – czyli jak powstaje witamina D w kapsułkach?

    Cholekalcyferol jest formą witaminy D3, która jest niezbędna do utrzymania zdrowego układu kostnego i zdrowia skóry. Może być syntetyzowana przez skórę pod wpływem promieni UVB lub przyjmowana w formie suplementów diety. Ułatwia wchłanianie wapnia i fosforu, umożliwiając m.in. prawidłowy rozwój kości i zębów.

  • Jad pszczeli – jakie ma właściwości lecznicze?

    Jad wytwarzany przez pszczoły miodne (Apis mellifera) to bezwonna, bezbarwna, gorzka ciecz, zawierająca mieszaninę różnych aktywnych substancji, takich jak peptydy, białka o właściwościach enzymatycznych czy biogenne aminy. Mimo że jest toksyną, która może prowadzić do wystąpienia reakcji alergicznej, to posiada także liczne właściwości prozdrowotne. Jakie są wyniki badań dotyczących jadu pszczelego?

  • Suplementacja przy insulinooporności

    Insulinooporność jest zaburzeniem metabolizmu, które może zamienić się w poważną chorobę, która obecnie może dotyczyć nawet 2 milionów Polaków. Przyczynia się do tego przede wszystkim siedzący tryb życia, przetworzona, wysokoenergetyczna żywność, a także przewlekły stres wpływający na nasze zachowania żywieniowe – „zajadanie” problemów. Insulinooporność nie musi być leczona, niemniej jeśli na czas nie zareagujemy zmianą dotychczasowego stylu życia, może przerodzić się w pełnoobjawowe schorzenie – cukrzycę. Cennym elementem uzupełniającym dietoterapię może być racjonalna, przemyślana suplementacja. Jakie składniki szczególnie wspierają zdrowie metaboliczne?

  • Suplementacja w Hashimoto – jak wpływają na to nutraceutyki?

    Hashimoto, a raczej autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, jest coraz powszechniej diagnozowanym schorzeniem. Mówimy o nim wtedy, gdy nasz układ odpornościowy atakuje tarczycę. W chorobie tej może dojść zarówno do podwyższonej czynności gruczołu, jak i normalnej lub obniżonej czynności. Hashimoto dotyka znacznie częściej kobiety niż mężczyzn. Wsparciem działania tarczycy, jak i całej terapii, może być racjonalna suplementacja w oparciu o składniki, których skuteczność potwierdzają wyniki badań naukowych.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij