Trzeszczka – przyczyny, objawy, leczenie zapalenia i złamania trzeszczki
Mateusz Burak

Trzeszczka – przyczyny, objawy, leczenie zapalenia i złamania trzeszczki

Trzeszczka (łac. ossa sesamoidea) to mała, zaokrąglona kostka, która wraz ze ścięgnami i więzadłami tworzy tzw. aparat trzeszczkowy. Trzeszczki znajdują się w okolicy stawów palców dłoni i stóp. Do urazów tych struktur – zapalenia bądź złamania – dochodzi najczęściej u osób aktywnych fizycznie, sportowców oraz tancerzy, ale także np. podczas zeskoku z wysokości. Objawy zapalenia trzeszczki to ból narastający stopniowo, kłucie, obrzęk. Jak leczy się urazy trzeszczek?

Trzeszczka – co to jest? Jakie funkcje pełnią trzeszczki? 

Trzeszczki to niewielkie, mniej lub bardziej zaokrąglone struktury zlokalizowane w niektórych ścięgnach, zazwyczaj połączone z powierzchniami stawów. Do ich funkcji należy modyfikacja nacisku, zmniejszanie tarcia, czasem także zmiana kierunku działania mięśni, potęgowanie generowanego napięcia oraz ochrona struktur ścięgnistych. Stanowią integralną część szkieletu.

Trzeszczki występują w kończynach górnych oraz dolnych, w przypadku rąk są umiejscowione tylko na powierzchni dłoniowej ręki (np. trzeszczka kciuka). Kończyna dolna to obszar występowania największej tego typu struktury w organizmie człowieka i jest nią rzepka. Poza nią wyróżniamy jeszcze inne trzeszczki w stopie (np. boczna oraz przyśrodkowa – trzeszczki palucha). 

Zapalenie trzeszczki – na czym polega? 

Zapalenie trzeszczki to patologiczny stan spowodowany zbyt dużym obciążeniem danej okolicy przez bardzo długi czas.

Jest to kontuzja generująca bardzo nieprzyjemne dolegliwości, które znacząco upośledzają możliwości ruchowe danej okolicy, a tym samym wpływają negatywnie na jakość życia (np. na pogorszenie funkcji stawów międzypaliczkowych, jeśli zapalenie aparatu trzeszczkowego dotyczy ręki).  

Zapalenie trzeszczki – przyczyny 

Zapalenie trzeszczki może być wywołane przez bardzo wiele czynników. Wśród potencjalnych przyczyn uwzględnia się przede wszystkim patologie architektury stopy (np. stopa płaska, stopa wydrążona, stopy płasko-koślawe). Są one powodem szybszej eksploatacji opisywanych struktur oraz przeciążeń w ich obrębie. Stanowi zapalnemu trzeszczki może również sprzyjać uprawianie określonych rodzajów sportów, jak np. biegi (może to generować również kontuzje, takie jak skręcony staw śródstopno-paliczkowy). 

Nie bez znaczenie pozostaje dobór odpowiedniego obuwia. Udowodniono, że zapalenie trzeszczki może być rezultatem zbyt mocno wyeksploatowanego obuwia sportowego oraz noszenia butów na wysokim obcasie. Opisywana patologia, podobnie jak złamanie zmęczeniowe (np. złamanie zmęczeniowe kości śródstopia), są klasyfikowane jako urazy przeciążeniowe.  

Zapalenie trzeszczki – objawy  

Do przeciążenia i stanu zapalnego aparatu trzeszczkowego zdecydowanie częściej dochodzi w obrębie kończyny dolnej. Dolegliwości w postaci bólu palucha są bardzo charakterystyczne. W ekstremalnych sytuacjach może jednak dochodzić do złamania trzeszczki.

Wówczas bardzo trudno jest odróżnić te dwa patologiczne stany. Objawy są także łatwe do pomylenia z zapaleniem śródstopia, pękniętą kością śródstopia czy złamaniem zmęczeniowym śródstopia. Do głównych symptomów zapalenia aparatu trzeszczkowego zalicza się: 

  • kłucie w stopie,
  • ból stopy – bolący paluch, bolące śródstopie, 
  • narastanie dolegliwości podczas obciążania stopy, 
  • stopniowe przenoszenie dolegliwości bólowych na okolicę bocznej krawędzi stopy, 
  • cechy stanu zapalnego w postaci tkliwości palpacyjnej, obrzęku, zaczerwienienia i ucieplenia danej okolicy stopy. 

Występujące objawy stanu zapalnego mogą być także oznaką wielu innych procesów chorobowych, w tym m.in. obrzęku szpiku kostnego w stopie czy także wymagającego leczenia zwyrodnienia stawu palucha. Dlatego bardzo ważna jest właściwa diagnostyka (często poza badaniem klinicznym wzbogacona o obrazowanie), która pozwoli na dokładne zróżnicowanie pomiędzy wymienionymi patologiami narządu ruchu.  

Zapalenie trzeszczki – leczenie 

Leczenie zapalenia stawu palucha dużego oraz trzeszczki palucha ma najczęściej charakter zachowawczy. Oznacza to, że w pierwszej kolejności stosuje się małoinwazyjne procedury niechirurgiczne.

Dobrym rezultatem, potwierdzonym badaniami naukowymi, cieszy się podawanie bogatopłytkowego osocza. Jest to specjalnie wyizolowany preparat krwiopochodny, który gwałtownie stymuluje procesy odbudowy, wzrostu oraz regeneracji. Tym samym przyśpiesza gojenie tkanek.

W celu łagodzenia dolegliwości bólowych i zapalnych stosuje się także farmaceutyki z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Jeżeli po okresie jednego roku od wdrożenia postępowania leczniczego, ból dużego palucha oraz kłucie w stopach nie ustępują, to stosuje się chirurgiczne usunięcie trzeszczki. Jest to jednak ostateczność, gdyż procedura powoduje upośledzenie warunków biomechanicznych stopy, co doprowadza do jej szybkiej eksploatacji oraz generowania innych stanów patologicznych. 

Powiązane produkty

Trzeszczka – fizjoterapia w zapaleniu i złamaniu trzeszczki 

Fizjoterapia musi stanowić nieodłączny element procesu leczniczego zapalenia i złamania trzeszczki. Początkowo nadrzędnym celem działań rehabilitacyjnych jest redukcja dolegliwości bólowych oraz zmniejszenie zapalenia, aby umożliwić przyjmowanie obciążenia na stopę. Aby zmniejszyć ból w okolicy stawu palucha, zaleca się odpoczynek oraz rezygnację z aktywności fizycznej o intensywnym przebiegu. Warto wyposażyć się w buty ze specjalnie skonstruowaną, półokrągłą podeszwą sprzyjającą odciążeniu trzeszczek. Fizykoterapia w postaci pola magnetycznego oraz zimnolecznictwa (krioterapii) również wpłynie na likwidację symptomów zapalenia oraz przyspieszy regenerację (np. zmniejszanie bólu dużego palca w prawej stopie).

Aby poprawić upośledzoną funkcję zginacza długiego palucha stosuje się terapię manualną w postaci rozciągania, a także terapię powięziową, masaż, suche igłowanie czy kinesiotaping. Podstawą ćwiczeń jest stretching mięśnia trójgłowego łydki. Jest to kluczowe w przywróceniu pełnej sprawności aparatu trzeszczkowego, a co za tym idzie odpowiedniej biomechaniki stopy. 

Przykładowy zestaw ćwiczeń, który można zastosować przy urazach trzeszczek to: 

  1. Pozycja: stanie w lekkim rozkroku, noga objęta dysfunkcją w zakroku, kolano wyprostowane, stopa przylega całą powierzchnią do podłogi. Ręce oparte o ścianę. Ruch polega na pogłębianiu zgięcia grzbietowego stopy przy utrzymywaniu wyprostowanego kolana, co powoduje rozciąganie mięśnia trójgłowego łydki. Pozycję utrzymujemy 20-30 sekund, ćwiczenie powtarzamy 4-5 razy.
  2. Pozycja: siedzenie na krześle, stopy zwisają luźno. Między paluchem, a drugim palcem stopy znajduje się niewielki obciążnik – do 0,5 kg. Ruch polega na powolnym unoszeniu i opuszczaniu stopy. Pozwoli to na wzmocnienie odpowiednich partii mięśniowych. Ćwiczenie powtarzamy 8-10 razy w 2 seriach. 
  3. Pozycja siad na krześle, nogi zgięte w kolanach do 90 stopni. Pod stopą znajduje się kartka. Ruch polega na próbach wyciągnięcia kartki spod stopy palcami u rąk, przy jednoczesnym mocnym utrzymywaniu jej stopą. Pozwala to odtworzyć właściwy rozkład obciążenia w stopie, który rzutuje na przywrócenie odpowiednich warunków biomechanicznych. Ćwiczenie kontynuujemy przez 2-3 minuty i powtarzamy 5-6 razy.  
  1. Li X. Z., The X ray image analysis of sesamoid and accessory bones easily misdiagnosed of limbs joint in the body, „Journal of Clinical Radiology” 2010, nr 29, s. 1555-1557.
  2. Ting L. G. Y. i in., Distribution of sesamoid bones in the hand – a study in the chinese population, „Journal of Orthopaedics, Trauma and Rehabilitation” 2017,nr  23, s. 45-48. 
  3. An Pelt M., Brown D., Doyle J., LaFontaine J., First metatarsophalangeal joint dislocation with open fracture of tibial and fibular sesamoids, „J Foot Ankle Surg.” 2007, nr 46, s. 124–129. 

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Mutacje BRCA – refundowane badania dostępne bez skierowania do szpitala

    Od 1 lipca 2025 r. weszły w życie kluczowe zmiany w dostępności do diagnostyki mutacji genetycznej BRCA1 i BRCA2. Ministerstwo Zdrowia umożliwiło przeprowadzanie refundowanych badań genetycznych w trybie ambulatoryjnym, dzięki czemu dotychczasowy obowiązek hospitalizacji został zniesiony. To istotny krok w kierunku skrócenia ścieżki diagnostycznej i zwiększenia dostępności terapii celowanych dla pacjentów onkologicznych.

  • Inkontynencja latem. Jak radzić sobie z nietrzymaniem moczu w upały?

    Inkontynencja, nazywana również nietrzymaniem moczu (NTM), polega na mimowolnym oddawaniu moczu, często w sposób niespodziewany. Dolegliwość ta powoduje duży dyskomfort, jest krępująca i może wpływać na pogorszenie jakości życia. Inkontynencja może stać się bardzo uciążliwa szczególnie podczas upałów. Jak poradzić sobie z nietrzymaniem moczu latem? Jak odpowiednio zadbać o higienę w upały?

  • Nieprzyjemny zapach z pochwy – przyczyny, diagnostyka i leczenie

    Naturalny zapach miejsc intymnych jest zjawiskiem całkowicie normalnym i świadczy o prawidłowym funkcjonowaniu organizmu kobiety. Jeśli jednak zapach pochwy staje się intensywny, nieprzyjemny lub zmienia swój charakter, może to wskazywać na rozwijające się zaburzenia zdrowotne takie jak infekcje czy stany zapalne. Warto poznać najczęstsze przyczyny niepokojących zmian zapachu, towarzyszące im objawy oraz skuteczne metody diagnostyki i leczenia, aby móc szybko i skutecznie zadbać o komfort oraz zdrowie intymne.

  • Grzybica odbytu – objawy i leczenie. Czy domowe sposoby pomogą wyleczyć grzybicę okolic odbytu?

    Grzybica odbytu to schorzenie, które mimo swojej powszechności wciąż bywa tematem wstydliwym. Wywoływana jest najczęściej przez drożdżaki z rodzaju Candida i objawia się przede wszystkim uporczywym świądem, pieczeniem oraz zaczerwienieniem skóry wokół odbytu. Przyczynami rozwoju grzybicy mogą być zarówno zaburzenia mikroflory jelitowej, jak i czynniki zewnętrzne takie jak niewłaściwa higiena czy noszenie nieprzewiewnej bielizny. Leczenie wymaga nie tylko zastosowania preparatów przeciwgrzybiczych, ale również zmiany nawyków oraz dbałości o higienę. W niniejszym artykule omówimy charakterystykę grzybicy odbytu, jej objawy, przyczyny oraz metody terapii, a także zwrócimy uwagę na specyfikę tej choroby u dzieci oraz najczęściej pojawiające się pytania pacjentów.

  • Rabdomioliza – rozpad mięśni. Objawy, przyczyny i leczenie

    Rabdomioliza jest poważnym zaburzeniem, w którym dochodzi do gwałtownego rozpadu mięśni szkieletowych i uwolnienia ich składników do krwiobiegu. Proces ten może prowadzić do poważnych komplikacji, takich jak ostra niewydolność nerek czy zaburzenia równowagi elektrolitowej, zagrażających życiu pacjenta. Dogłębna znajomość mechanizmów powstawania, charakterystycznych objawów oraz metod leczenia rabdomiolizy jest niezbędna zarówno dla specjalistów medycznych, jak i osób zagrożonych tym schorzeniem, ponieważ szybkie rozpoznanie i odpowiednia terapia znacząco poprawiają rokowanie i minimalizują ryzyko trwałych uszkodzeń.

  • Wszawica – objawy i leczenie. Jak pozbyć się wszy?

    Czym jest wszawica i jakie jej rodzaje można wyróżnić? Jak rozpoznać wszy i gnidy oraz jak je zwalczać? Czy choroba może mieć jakieś powikłania? Wyjaśniamy, jak rozpoznać i leczyć wszawicę oraz co zrobić, by zapobiegać jej w przyszłości.

  • Liszaj płaski – objawy i przyczyny. Jakie są sposoby leczenia liszaja?

    Liszaj płaski to choroba, która potrafi zaskoczyć swoją przewlekłością i różnorodnością objawów. Schorzenie to często utrudnia codzienne funkcjonowanie pacjentów. Choć zmiany skórne mogą wydawać się jedynie powierzchownym problemem, ich podłoże sięga głębokich zaburzeń immunologicznych, które wymagają precyzyjnej diagnozy i wieloaspektowego leczenia. Poznanie mechanizmów powstawania, charakterystycznych symptomów oraz dostępnych metod terapeutycznych pozwala nie tylko lepiej zrozumieć tę złożoną dermatozę, ale także skuteczniej z nią walczyć i poprawić komfort życia pacjentów.

  • Użądlenie osy lub pszczoły – pierwsza pomoc

    W większości przypadków użądlenia nie wywołują poważniejszych objawów i nie wymagają interwencji lekarza, ale niekiedy konieczne jest wykluczenie poważniejszych skutków, takich jak choroby przenoszone przez owady, reakcje anafilaktyczne czy infekcje wtórne. Miejsce użądlenia najlepiej od razu umyć wodą z mydłem, a następnie przyłożyć zimny okład. Leczenie może polegać na stosowaniu leków przeciwhistaminowych, łagodnych środków przeciwbólowych oraz maści zawierających kortykosteroidy. Długoterminowe konsekwencje użądleń mogą obejmować blizny lub przebarwienia pozapalne. W celu zapobiegania użądleniom zaleca się stosowanie repelentów oraz noszenie odzieży ochronnej.  

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl