COVID-19 – okres inkubacji wirusa SARS-CoV-2 jest dłuższy niż początkowo sądzono

Okres inkubacji COVID-19

Okres inkubacji to czas od zainfekowania patogenem do momentu pojawienia się pierwszych objawów choroby zakaźnej. Oszacowanie, jaki jest czas jej wylegania się jest kluczowe dla działań, które mają ograniczyć ewentualną epidemię, począwszy od ustalenia czasu trwania kwarantanny dla osób zainfekowanych do prób przewidywania zasięgu transmisji patogenu. 

Wyniki analizy opublikowane w ,,Science Advances” przeprowadzono na największej, jak do tej pory, grupie badawczej pacjentów z Wuhan, którzy ulegli infekcji COVID-19. Naukowcy zastosowali matematyczny model – tzw. teorię odnowy (ang. reneval theory) – umożliwiający badanie prawdopodobieństwa w czasie i ustalili, że okres inkubacji wirusa SARS-CoV-2 wynosi średnio 7,7 dnia. Dla 10% osób biorących udział w eksperymencie czas inkubacji koronawirusa był dłuższy niż 2 tygodnie, a dla 1% przebadanych pacjentów nawet ponad 20 dni.

Kolejny zespół badawczy z Chin odnotował, że wśród osób zainfekowanych SARS-CoV-2, były nieliczne przypadki, u których czas inkubacja koronawirusa wynosił 24 dni. Wyniki tego eksperymentu opublikowano na lamach „New England Journal of Medicine”.
Uczeni z Trinity College w Dubline dokonali natomiast metaanalizy dotychczasowych informacji na temat okresu inkubacji SARS-CoV-2. Praca czeka jeszcze na zrecenzowanie, ale wyniki badania są już dostępne w „medRxiv” w postaci preprintu. Według szacunków dokonanych na podstawie wyników 58 prac badawczych okazuje się, że średni okres inkubacji SARS-CoV-2 to 6 dni.

Okres inkubacji COVID-19 a wiek

Kiedy reakcja immunologiczna u żywiciela nie jest aktywna, wirus swobodnie może się namnażać. Tłumaczyłoby to większą liczbę przypadków COVID-19 o ciężkim przebiegu właśnie u pacjentów w podeszłym wieku. To istotne odkrycia, które powinny być uwzględnione przez osoby odpowiedzialne za opracowanie strategii ochronnych przeciwko SARS-CoV-2. 

Wyzwania w tworzeniu strategii ochronnych przeciwko SARS-CoV-2

W większości państw obowiązujący okres kwarantanny został ustanowiony na 10–14 dni. W świetle nowych informacji pojawia się konieczność przemyślenia strategii ochronnych przeciwko transmisji SARS-CoV-2 i potrzeba szczegółowego nadzoru nad okresem samoizolacji pacjentów z objawami COVID-19, ponieważ może on być zróżnicowany.

Jeżeli okres inkubacji SARS-CoV-2 trwający dłużej niż standardowo zakładane 14 dni był faktem, pojawia się niebezpieczeństwo, że pacjent, który zakończy kwarantannę zbyt wcześnie, będzie infekował kolejne osoby. Oznaczałoby to, że w rzeczywistości zapanowanie nad rozprzestrzenianiem się COVID-19 będzie znacznie trudniejsze. Zagwozdkę stanowi też fakt, że infekcja COVID-19, może przebiegać z różnym nasileniem – zdarzają się przypadki bezobjawowe, dlatego tak trudno stworzyć właściwy model, który pozwoli przewidzieć częstość występowania i szlaki przenoszenia choroby.