Pirosiarczyn sodu (E223) – właściwości, zastosowanie i szkodliwość

Codzienna dieta i składniki, z których przygotowujemy posiłki dla siebie i swojej rodziny mają duży wpływ na nasze zdrowie i samopoczucie. Czy możemy całkowicie wyeliminować żywność z „dodatkami”? Jaki wpływ na nasze zdrowie ma pirosiarczyn sodu?

Dodatki do żywności są szeroko stosowane w przemyśle spożywczym. Uważa się, że im jest ich mniej, tym lepiej. Czasem jednak ich obecność jest konieczna, zwłaszcza wtedy, gdy produkt spożywczy powinien dłużej zachować swoją świeżość. Konsumenci oczekują, że zakupiony towar będzie przydatny do spożycia jeszcze przez pewien czas po zakupie i zachowa swoje wartości odżywcze. Dla konsumenta niezwykle ważny jest też wygląd produktu spożywczego. Z tych powodów, a także z uwagi na zapewnienie bezpieczeństwa produktu, producenci korzystają z dozwolonych substancji dodatkowych, zapewniających zachowanie produktu spożywczego w stanie świeżym, o nie zmienionej barwie, wolnym od bakterii i grzybów.  

Pirosiarczyn sodu – co to za konserwant? 

Pirosiarczyn sodu jest substancją chemiczną, która może być dodawana do żywności. Składnik ten znajduje się w wykazie dozwolonych substancji dodatkowych stosowanych w żywności określonych w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 22 listopada 2010 r. w sprawie dozwolonych substancji dodatkowych. Dokument ten zawiera ponadto listę substancji słodzących i barwników, które mogą być dodawane do żywności oraz spożywane. Warto podkreślić, że wszystkie środki dodawane do żywności muszą być wyszczególnione na opakowaniu oraz powinna być podana ich funkcja. Symbol E223 zastrzeżony jest dla określenia, że do produktu dodano pirosiarczyn sodu, którego międzynarodowa nazwa brzmi: sodium metabisulphite. Jest substancją konserwującą, spulchniającą i przeciwutleniaczem. 

Jakie są właściwości pirosiarczynu sodu i gdzie go się wykorzystuje?  

Jakie jest działanie pirosiarczynu sodu? Konserwant ten ma właściwości bakteriobójcze, grzybobójcze, działa hamująco na rozwój pleśni i bakterii, natomiast słabiej oddziałuje na drożdże. Ma także działanie przeciwutleniające. Związek ten obniża zawartość witamin (zwłaszcza witaminy B2) i przeciwdziała utlenianiu kwasu askorbinowego (witaminy C), dzięki czemu przetwory owocowe nie brunatnieją. 

E223 w żywności 

Pirosiarczyn sodu wykorzystywany jest przede wszystkim do produkcji wina, piwa, cydrów oraz białych przetworów warzywnych, np. chrzanu. Występuje także w dżemach, pieczywie oraz np. w pulpach, przecierach pomidorowych do dalszego przerobu, chrupkach i chipsach jabłkowych, mrożonych pieczarkach, wyrobach ciastkarskich. Pirosiarczynu sodu używa się także w procesie przetwarzania mąki, zwłaszcza tej o niskiej zawartości glutenu.

Pirosiarczyn sodu (E223) i jego wpływ na zdrowie – czy jest szkodliwy?

Pirosiarczyn sodu jest związkiem, który w bezpośrednim kontakcie może działać drażniąco, jednak ilość stosowana w przemyśle spożywczym jest niewielka i nie powoduje takiego działania. 

Z uwagi na osoby nadwrażliwe proponuje się, by wprowadzić obowiązek podawania na etykiecie produktu nie tylko informacji o obecności substancji dodatkowej w produkcie, ale także o jej ilościowej zawartości w produkcie. 

Pirosiarczyn sodu – dopuszczalne spożycie

Podsumowując, pirosiarczyn sodu jest powszechnie stosowanym, dozwolonym składnikiem konserwującym. Zapewnia ochronę produktu spożywczego przed rozwojem bakterii i grzybów, reguluje procesy fermentacji przy produkcji wina i piwa. Dostarczany do organizmu w umiarkowanych ilościach z pożywieniem nie wykazuje działania toksycznego. Osoby szczególnie wrażliwe, przyjmujący leki na alergię i pacjenci z atopowym zapaleniem skóry, powinni zachować szczególną ostrożność i sprawdzić swoją reakcję po spożyciu pokarmów, w składzie których znajduje się pirosiarczyn sodu lub inne siarczany.