Rozwój dziecka — 6. miesiąc życia

Według najnowszych badań, w Polsce do 6. miesiąca życia wyłącznie piersią karmi tylko 14 proc. kobiet. Zalecenia Światowej Organizacji Zdrowia, Amerykańskiej Akademii Pediatrii oraz dyrektywy i standardy opracowane dla Unii Europejskiej mówią, że zaleca się wyłączne karmienie piersią do  6. miesiąca, a następnie kontynuację karmienia piersią niemowląt i małych dzieci, przy jednoczesnym wprowadzaniu pokarmów uzupełniających. Stosowanie preparatów do początkowego żywienia niemowląt powinno być ściśle uzasadnione wskazaniami medycznymi.

Dziecko karmione wyłącznie piersią przybiera po 6. miesiącu życia 12–13 g na dobę (84–91 g na tydzień). Średnia waga w tym czasie to ok. 8 kg dla chłopców i ok. 7,5 kg dla dziewczynek.

Wprowadzanie posiłków uzupełniających

Nie wszystkie dzieci są gotowe na wprowadzanie posiłków stałych po 6. miesiącu życia. Należy jednak podejmować systematyczne próby, ponieważ po 6. miesiącu zapasy żelaza zgromadzone przez dziecko zaczynają się powoli kończyć i będzie musiało ono w większym stopniu pobierać je z diety. Podejmując decyzję o wprowadzeniu pokarmów, warto przeanalizować indywidualne potrzeby dziecka.

Pierwszym etapem jest smakowanie. Rodzice mogą podawać i pozwalać na próbowanie niewielkich ilości pokarmów stałych. Przy czym należy pamiętać, że karmienie piersią nadal pokrywa zapotrzebowanie odżywcze i kaloryczne dziecka. Podawanie pokarmów stałych przy jednoczesnym karmieniu piersią, według badań naukowych, zapobiega wystąpieniu alergii i otyłości w przyszłości. Wprowadzanie z opóźnieniem pokarmów potencjalnie alergizujących zwiększa ryzyko alergii pokarmowych i wziewnych w 5. roku życia.

Nowe, stałe pokarmy powinno się podawać po kilka łyżeczek (3–4) dziennie. Dzieci karmione piersią chętniej przyjmują pokarmy stałe o zmiennym smaku, ponieważ miały szansę poznać różne aromaty w mleku matki. Pokarmy stałe powinny mieć konsystencję papki z małymi grudkami, nie powinny być to musy. Można również podawać dziecku kawałki pokarmów stałych do rączki. W pierwszej kolejności podaje się warzywa, potem owoce, produkty bezglutenowe i glutenowe, mięso, jaja, ryby. Dziecko nadal powinno pobierać pokarm z piersi 6–8 razy na dobę.

Jak wspierać rozwój w 6. miesiącu życia?

Dziecko rozwija się dzięki stymulacji mózgu, poprzez poddawanie różnorodnym bodźcom. Warto pobudzać zmysł smaku, wprowadzając maluchowi pokarmy uzupełniające, które mają inną konsystencję, temperaturę, a przede wszystkim inny smak od mleka matki. Dziecko zaczyna przyjmować pokarmy stałe, kiedy „pionizuje” tułów, siedzi w miarę samodzielnie. Zmysł dotyku można połączyć ze zmysłem smaku, dając dziecku posiłki do rączki. Dzięki temu rozwija się zmysł poznawczy, dziecko dotyka, poznaje temperaturę posiłków, ćwiczy precyzję ruchów i koordynację wzrokowo–ruchową. Należy dążyć do rytuałów dnia — stała godzina kąpieli, spaceru i posiłków uzupełniających zapewni dziecku poczucie bezpieczeństwa.

Umiejętności w 6. miesiącu życia

Dziecko doskonali umiejętności koordynacji rąk i nóg, przewraca się z brzuszka na plecki i odwrotnie. Powoli zaczyna siadać samodzielnie, chwytać przedmioty, palce rąk są coraz bardziej sprawne, dziecko powinno umieć uderzać przedmiotami o siebie nawzajem, jak również odnaleźć upuszczony przedmiot.

Uroczym spostrzeżeniem będzie dla rodziców, gdy zobaczą jak ich maluch odkrył własną stopę i potrafi ssać palec u nogi. Takie zachowanie świadczy o rozwoju i współpracy między mięśniami prostowników i zginaczy. Maluch wykorzystuje też stopy do chwytania przedmiotów. Takie zachowania przyczyniają się do rozwoju stóp i kształtowania ich w celu chodzenia. Stopy są bowiem odpowiedzialne za badanie podłoża i pośredniczenie w dostosowaniu napięcia posturalnego. Maluch w pozycji na brzuchu ma wyprostowane ręce, może próbować pełzać i się przemieszczać, często do tyłu.

Pojawiają się pierwsze reakcje społeczne. Dzieci w tym wieku potrafią dostrzec rówieśnika i próbować wchodzić z nim w reakcję werbalną.

Co powinno zaniepokoić w 6. miesiącu życia?

Warto zwrócić również uwagę na symetrię dziecka, które w tym czasie powinno równo się układać, spać w pozycji swobodnej. Powinno również powoli ustępować „zezowanie”.