Pieluchomajtki dla pacjenta leżącego – jakie wybrać i jak poradzić sobie z ich zmianą na co dzień?

Inkontynencja, czyli określenie odnoszące się do osób z problemem nietrzymania moczu lub kału, dotyczy coraz większej liczby pacjentów na świecie. Wbrew pozorom nie jest to tylko problem ludzi starszych, ale również młodych – najczęściej po udarach, zawałach, czy przewlekłych chorobach układu moczowego i pokarmowego (w szczególności końcowego odcinka). Do tej grupy zaliczają się też pacjenci przewlekle leżący, których organizm – nie mając wystarczającej ilości ruchu – zaczyna reagować odmiennie. Pacjent taki ma znaczące problemy ze skorzystaniem z toalety.

Jest więc zmuszony do stosowania pieluch czy pieluchomajtek, a jego opiekun musi potrafić je założyć, zdjąć i wykonać odpowiednie zabiegi higieniczne. Nasza podróż rozpoczyna się jednak od apteki lub sklepu z zaopatrzeniem medycznym, gdzie odpowiednie pieluchomajtki trzeba wybrać. Jak to zrobić, żeby nie sprawić choremu dodatkowych problemów?

Wybór odpowiedniego produktu

Na rynku pieluch istnieje szeroka gama produktów, spośród których możemy wybierać. Warto wypróbować różne rodzaje pieluch i zapytać o zdanie samego użytkownika.

Główne różnice w produkcie polegają na odmiennym rozmiarze, chłonności oraz kształcie pieluch. Zbyt duża może się przesuwać, a nawet spadać. Nie będzie zapewniała odpowiedniego zabezpieczenia pościeli przed zabrudzeniem, a przy przesuwaniu się będzie powodowała dyskomfort. Zbyt mała będzie z kolei uciskała i obcierała użytkownika. Skutkiem będą podrażnienia skóry, odparzenia i trudno gojące się rany. Ważna jest też odpowiednia chłonność pieluchomajtek – wysoka chłonność zapewni mniejszy kontakt naskórka z wilgocią i zanieczyszczeniami.

Kiedy zmieniać pieluchomajtki?

Wiele chorych leżących w łóżku na skutek urazu, choroby nowotworowej bądź niesprawności ruchowej związanej z wiekiem zmuszonych jest korzystać z pomocy osób trzecich przy zmianie pieluchomajtek i codziennej higienie. Pacjenci nie są w stanie sami sobie z tym poradzić. Pieluchy i pieluchomajtki należy zmieniać tak często, jak jest to konieczne. Niewiele osób o tym wie, ale większość pieluch zawiera wskaźnik wilgoci. Na wierzchniej stronie pieluchomajtek są odpowiednie indykatory, które pod wpływem wody z moczu lub kału bledną i rozmywają się. Możemy też zmieniać pieluchę po tym, jak chory nas poinformuje, że należy to zrobić. Konieczna jest bezwzględna wymiana pieluchy po oddaniu kału. Po długim kontakcie z wilgocią skóra mięknie i staje się pomarszczona. Jest to idealne miejsce do rozwoju bakterii – w szczególności bakterii kałowych. Bakterie kałowe bardzo łatwo przenikają też do układu moczowego – głównie u kobiet – gdzie mają doskonałe miejsce do bytowania.

Jak zmieniać pieluchę?

Na początku warto określić, czy osoba, której zmieniamy pieluchę jest w stanie nam pomagać przez lekkie uniesienie pośladków i oparcie ciężaru ciała na dolnej części pleców i na nogach, a dokładniej stopach. Wymiana pieluchomajtek w takich warunkach (z pomocą chorego) nie powinna powodować większych problemów.

Odrobinę trudniej jest, kiedy nie mamy tej pomocy. Pierwszym etapem jest rozpięcie pieluchomajtek. Następnie delikatnie staramy się położyć pacjenta na boku. Najłatwiej to zrobić stosując chwyt za kolano i łokieć (przy zgiętej nodze i ręce) – podobnie jak przy układaniu nieprzytomnej osoby w pozycji bocznej ustalonej. Musimy być pewni tego, co robimy, by nie wyrządzić choremu krzywdy. Zawsze uważajmy na głowę, żeby niczym jej nie uderzyć oraz żeby nie zamknąć dróg oddechowych np. poduszką, kiedy pacjent położy się twarzą w kierunku podłogi. Kiedy pacjent jest ułożony na boku, możemy wyjąć zużyte pieluchomajtki. Następnie trzeba przejść do zabiegów higienicznych. Czyścimy i osuszamy okolice intymne, nawilżamy je preparatem przeciw odparzeniom lub odleżynom. Po wykonaniu tych zabiegów należy podłożyć nową pieluchę, a po położeniu chorego na plecy zapiąć ją, kończąc w ten sposób całą procedurę.

Szanujmy innych ludzi i ich godność

Równie ważny, co odpowiednia technika jest aspekt psychologiczny. Pacjent, który jest zmuszony nosić pieluchomajtki, czuje się już dostatecznie upokorzony tym faktem. Jak wynika z badań – aż 83% pacjentów czuje z tego powodu wstyd. Pieluchomajtki trzeba więc zmieniać, pamietając o zachowaniu maksimum intymności i poszanowania dla drugiej osoby. Wiąże się to z wykonywaniem tej procedury jedynie z osobami, które są niezbędne – idealnie byłoby, gdyby wszystkie pozostałe osoby z pokoju zostały wyproszone. Dodatkowo nie wolno okazywać własnej niechęci do wykonywanej czynności, np. poprzez złośliwe komentarze. Pamiętajmy, że mamy do czynienia z człowiekiem i należy mu się taki sam szacunek, jak każdemu innemu.