Zdjęcie przedstawiające raka jelita grubego
Paulina Brożek

Rak jelita grubego – objawy, diagnostyka, leczenie, profilaktyka

Rak jelita grubego jest jednym z najczęściej występujących nowotworów złośliwych u kobiet i mężczyzn w Polsce. Większość z nich rozwija się na podłożu polipów jelita grubego, dlatego ważnym elementem profilaktyki jest okresowe wykonywanie kolonoskopii. Jakie są objawy raka jelita grubego?

Rak jelita grubego – epidemiologia 

Według Krajowego Rejestru Nowotworów nowotwory złośliwe jelita grubego i odbytnicy są trzecim najczęściej występującym nowotworem u mężczyzn na świecie (660000 przypadków, 10%) oraz drugim u kobiet (570000 przypadków, 9%). W Polsce liczba zachorowań na nowotwory złośliwe jelita grubego w 2010 roku wynosiła u mężczyzn prawie 8700 i ponad 7100 u kobiet. 

Rak  kanału odbytu lub brzegu odbytu stanowi około 1%–2% wszystkich nowotworów jelita grubego. Niestety obserwuje się wzrost zapadalności na tą jednostkę chorobową, większość zachorowań obserwuje się u osób po 50. roku życia. Ryzyko rozwoju nowotworu wzrasta z wiekiem, przy czym u mężczyzn jest około 1,5-2 razy wyższe niż u kobiet. Rak jelita grubego w 90% przypadków rozwija się na podłożu gruczolaka. 

Do stanów przedrakowych należą: 

  • gruczolaki, 
  • zespoły polipowatości rodzinnej, 
  • nieswoiste choroby zapalne jelit.

Rak jelita grubego – przyczyny i czynniki ryzyka

Czynniki ryzyka rozwoju raka jelita grubego możemy podzielić na modyfikowalne i niemodyfikowalne. Do czynników modyfikowalnych, czyli takich, które mogą być ograniczone pod wpływem prawidłowego stylu życia  należą:

  • otyłość i nadwaga.
  • palenie tytoniu,
  • spożywanie alkoholu, zwłaszcza wysokoprocentowego,
  • nieprawidłowe nawyki żywieniowe (dieta bogatokaloryczna, tłusta, z wysokim spożyciem czerwonego mięsa i poddawanie go nieprawidłowej obróbce termicznej),
  • dieta uboga w warzywa, owoce, błonnik,
  • siedzący tryb życia i brak aktywności fizycznej.

Wśród czynników niemodyfikowalnych raka jelita grubego wymienia się:

  • wiek,
  • obciążony wywiad rodzinny – krewni pierwszego stopnia (rodzice, rodzeństwo, dzieci) osoby chorej na raka jelita grubego są bardziej narażeni na zachorowanie,
  • choroby zapalne jelit (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego- Crohna),
  • genetycznie uwarunkowane zespoły chorobowe np. zespół Lyncha,
  • występowanie dziedzicznej polipowatości gruczolakowej.

Powiązane produkty

Rak jelita grubego – objawy

Rak jelita grubego bardzo długo może nie dawać żadnych objawów lub mogą być one mało specyficzne: bóle jelit o różnej lokalizacji, ból i świąd odbytu, wzdęcia, spadek masy ciała. 

Rozwijający się nowotwór w zależności od lokalizacji w jelicie może prezentować różne objawy. W rakach prawej połowy okrężnicy często występuje utajone krwawienie i narastająca w związku z tym niedokrwistość w badaniach laboratoryjnych. Rak lewej połowy odbytnicy manifestuje się zmianą rytmu wypróżnień i obecnością krwi w stolcu. W raku dolnej części odbytnicy  pierwszymi objawami nogą być: uczucie parcia na stolec, ból odbytu, stolce ołówkowate, biegunka lub niedrożność jelit. W zaawansowanej chorobie występujące objawy mogą być związane z obecnością odległych przerzutów (powiększenie wątroby, obecność płynu w jamie otrzewnej, powiększenie lokalnych węzłów chłonnych).

Rak jelita grubego – diagnostyka

Złotym standardem rozpoznania raka jelita grubego jest kolonoskopia z pobraniem wycinków do oceny histopatologicznej.

Do badań laboratoryjnych pomocnych w diagnostyce raka jelita grubego należą: ocena morfologii pod kątem niedokrwistości (częsta w raku kątnicy i wstępnicy), badanie na obecność krwi utajonej w kale, wzrost stężenia antygenu rakowo-płodowego (CEA) – ma ono znaczenie zwłaszcza w kontroli po leczeniu.

Badania obrazowe, takie jak USG jamy brzusznej, tomografia komputerowa czy rezonans magnetyczny, wykonywane są w przypadku podejrzenia przerzutów do wątroby, otrzewnej, węzłów chłonnych.

Rak jelita grubego – leczenie 

Podstawowym leczeniem raka jelita grubego jest chirurgiczne usunięcie fragmentu jelita z guzem wraz z okolicznymi węzłami chłonnymi. W przypadkach niewielkich, niezaawansowanych (cN0), dobrze zróżnicowanych (G1-2) guzów dopuszczalne jest miejscowe wycięcie zmiany metodami laparoskopowymi. Leczenie uzupełniające, czyli radioterapia i chemioterapia, stosowane są w różnych sytuacjach klinicznych.

U wybranych chorych na raka odbytnicy (zwłaszcza z  przeciwwskazaniami do operacji) alternatywą może być radykalna radioterapia. Chemioterapia uzupełniająca, obejmująca swoim zasięgiem cały organizm, ma na celu zniszczenie krążących komórek nowotworowych i mikroprzerzutów. 

Rak jelita grubego – rokowania

Pomimo postępu w dziedzinie leczenia nowotworów, rokowanie w raku jelita grubego jest poważne i zależy od stopnia zaawansowania choroby. We wczesnych stopniach zaawansowania rokowanie jest stosunkowo dobre – w przypadku raka ograniczonego do błony śluzowej odsetek 5-letniego przeżycia pozostaje na poziomie prawie 100%. W przypadku obecności przerzutów w węzłach chłonnych odsetek 5-letniego przeżycia spada do 30-60%. Wyniki leczenia Polsce daleko odbiegają od wyników uzyskiwanych w krajach rozwiniętych.

Rak jelita grubego – profilaktyka

Profilaktyka raka jelita grubego to przede wszystkim zadbanie o zdrową, zbilansowaną dietę oraz o odpowiedni poziom aktywności fizycznej, co gwarantuje utrzymanie prawidłowej masy ciała. Istotne są też badania profilaktyczne, w tym kolonoskopia.

Rak jelita grubego a styl życia

Do działań prozdrowotnych, które zmniejszają ryzyko wystąpienia raka jelita grubego należą:

  • spożywanie świeżych warzyw i owoców,
  • ograniczenie spożywania alkoholu,
  • zaprzestanie palenia papierosów i innych wyrobów tytoniowych,
  • zwiększenie błonnika w diecie,
  • regularna aktywność fizyczna (znacząco poprawia perystaltykę jelit),
  • ograniczenie w diecie tłuszczów pochodzenia zwierzęcego,
  • utrzymanie prawidłowej masy ciała.
  1. Wojciechowska U., Didkowska J., Zachorowania i zgony na nowotwory złośliwe w Polsce, Krajowy Rejestr Nowotworów, Centrum Onkologii — Instytut im. Marii Skłodowskiej-Curie [online], http://onkologia.org.pl/raporty. 
  2. Brenner H., Kloor M., Pox C. P., Colorectal cancer, „Lancet” 2014, nr 383 (9927), s. 1490–1502.
  3. Krzakowski M., Warzocha K. (red.), Zalecenia postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w nowotworach złośliwych. 2013 rok, t. 1, Via Medica, Gdańsk 2013.
  4. Winawer S., Fletcher R., Rex D. i in., Colorectal cancer screening and surveillance: clinical guidelines and rationale – update based on new evidence, „Gastroenterology” 2003, nr 124, s. 544–560.
  5. Labianca R., Nordlinger B., Berenta G. D. i in., Primary colon cancer: ESMO Clinical Practice Guidelines for diagnosis, adjuvant treatment and follow-up, „Ann Oncol” 2010, nr 21, s. 70–77.
  6. Nowacki M. i in., Rak jelita grubego, [w:] Krzakowski M. (red.), Zalecenia postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w nowotworach złośliwych u dorosłych, Warszawa 2009, s. 423–428.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Alergia kontaktowa – przyczyny, objawy i leczenie

    Alergia kontaktowa jest rodzajem nadwrażliwości, która występuje w wyniku bezpośredniego kontaktu skóry z substancjami wywołującymi reakcję alergiczną. Zjawisko to może powodować szereg nieprzyjemnych objawów – od łagodnych po ciężkie – i jest powszechnie spotykane wśród ludzi w różnym wieku.

  • Czym jest pokrzywka? Przyczyny, rodzaje, objawy i leczenie

    Pokrzywka jest niegroźnym schorzeniem skóry wywołanym najczęściej reakcją alergiczną. Objawia się swędzącymi bąblami na skórze, które przypominają ślady po poparzeniu pokrzywą. Jakie są jej przyczyny i co zrobić, gdy się pojawi? Na czym polega leczenie pokrzywki?

  • Zespół Dravet – objawy, diagnostyka, leczenie

    Zespół Dravet to rzadkie genetyczne schorzenie neurologiczne, które manifestuje się już we wczesnym dzieciństwie i znacząco wpływa na funkcjonowanie pacjentów przez całe życie. Charakteryzuje się opornymi na leczenie napadami padaczkowymi, które mogą prowadzić do licznych komplikacji, w tym do opóźnienia rozwoju i deficytów poznawczych.

  • Czy Tajlandia jest bezpieczna? Zagrożenia zdrowotne i najczęstsze choroby

    Tajlandia to kraj o egzotycznym uroku, przyciągający turystów z całego świata. Przed podróżą warto zapoznać się z potencjalnymi zagrożeniami zdrowotnymi występującymi w Azji Południowo-Wschodniej, żeby odpowiednio się przygotować i potrafić na nie reagować. Na co powinniśmy się zaszczepić przed wizytą w Tajlandii? Jakie choroby nam zagrażają? Co zrobić, jeśli ugryzie nas małpa?

  • Ośmiokrotny wzrost zachorowań na odrę w Polsce. Co jest powodem powrotu tej groźnej choroby?

    Liczba przypadków odry zarejestrowanych w 2024 roku w Polsce w systemie nadzoru epidemiologicznego wzrosła w porównaniu z rokiem 2023 ponad ośmiokrotnie – poinformował redakcję DOZ.pl Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego PZH – PIB. Odra wraca do Polski i staje się realnym zagrożeniem zdrowotnym, szczególnie dla dzieci i osób nieszczepionych. Choć przez lata choroba ta była praktycznie wyeliminowana, dziś – w wyniku malejącej liczby szczepień – znów pojawiają się nowe ogniska. Czym jest odra, jak się przed nią chronić i kto jest najbardziej narażony?

  • Ból nerek – objawy, leczenie i przyczyny. Jak złagodzić ból nerek?

    Ból nerek jest dolegliwością, która może być spowodowana różnymi czynnikami – od infekcji po choroby przewlekłe. Jeśli wystąpi, warto skonsultować się z lekarzem, aby zdiagnozować przyczynę i podjąć odpowiednie leczenie. Jakie badania wykonać, gdy bolą nerki? Co przyniesie ulgę w bólu?

  • Odleżyny – rodzaje i stopnie odleżyn oraz ich klasyfikacja

    Odleżyny to jedno z najpoważniejszych powikłań długotrwałego unieruchomienia, stanowiące istotne wyzwanie w opiece medycznej. Ich powstawanie związane jest z długotrwałym uciskiem na tkanki, które prowadzi do niedokrwienia i martwicy. Czym są odleżyny i jak powstają? Jakie plastry należy stosować w leczeniu odleżyn?

  • Uczulenie na komary. Jakie są objawy i przyczyny alergii na komary?

    Komary mają zdolność do przenoszenia niebezpiecznych chorób, takich jak malaria, wirus Zachodniego Nilu, wirus chikungunya czy wirus dengi. Stanowią więc zagrożenie zarówno dla ludzi, jak i zwierząt, jednak złą sławę zyskały głównie z powodu nieprzyjemnych ukąszeń. Kąsają wyłącznie samice komarów, wabione do skóry człowieka przez ciepło ciała, pot, zapachy oraz dwutlenek węgla. Podczas ukłucia samica wprowadza ślinę do krwiobiegu, aby zapobiec krzepnięciu krwi i umożliwić pobranie pokarmu. Kontakt trwający minimum sześć sekund może wywołać reakcję miejscową — zaczerwienienie, świąd i obrzęk.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl