Empatia – czym jest i czy można się jej nauczyć?
Empatia to umiejętność współodczuwania stanów emocjonalnych innych osób, zdolność rozumienia tego, co druga osoba czuje w danej chwili. Ta umiejętność pomaga nam w codziennym życiu, ponieważ to właśnie dzięki niej budujemy relacje społeczne i nawiązujemy więzi. Jakie są rodzaje empatii? Czy empatię można wykształcić, czy jest wrodzona? Jak okazywać empatię?
- Co to jest empatia?
- Empatia – przykłady zachowań
- Empatia – rodzaje
- Czy można nie mieć empatii? Czy empatia jest wrodzona?
- Czym objawia się brak empatii?
- Czy brak empatii to choroba?
- Czy empatii można się nauczyć? Jak ćwiczyć empatię?
Co to jest empatia?
Empatia to zdolność do rozpoznawania i współodczuwania emocji innych osób, umiejętność postawienia się na miejscu innej osoby i spojrzenia na daną sytuację z jej punktu widzenia. Człowiek empatyczny jest świadomy tego, co inni ludzie odczuwają w danej chwili. Dzięki temu jest w stanie zareagować adekwatnie do sytuacji. Zdaniem badaczy empatia stanowi również element inteligencji emocjonalnej.
Empatia – przykłady zachowań
Empatia może przejawiać się na wiele sposobów. Zachowania empatyczne to m.in.:
- uważne słuchanie drugiej osoby,
- nieocenianie innych,
- zrozumienie drugiej osoby, wczucie się w jej sytuację,
- umiejętność współodczuwania,
- wspieranie bliskich osób w obliczu problemów,
- zainteresowanie uczuciami innych,
- bezinteresowne pomaganie innym osobom,
- umiejętność prawidłowego wyczucia sytuacji.
Empatia – rodzaje
Wyróżnia się dwa podstawowe rodzaje empatii:
- Empatia poznawcza – to patrzenie na świat z perspektywy innej osoby lub kultury. Ten rodzaj empatii polega na zrozumieniu tego, co dana osoba aktualnie czuje, bez angażowania się w jej emocje. Jest to niejako postawienie się na miejscu drugiej osoby. Empatia poznawcza pomaga nam budować relacje z innymi.
- Empatia emocjonalna – to wczuwanie się w emocje i uczucia drugiej osoby. Dzielenie i przeżywanie ich razem z bliskimi.
Czy można nie mieć empatii? Czy empatia jest wrodzona?
Skąd bierze się empatia? Zdaniem naukowców predyspozycje biologiczne w 50 proc. odpowiadają za nasz poziom empatii. Wiele osób zastanawia się, gdzie w mózgu znajduje się empatia. To oczywiście metaforyczne pytanie, niemniej jednak badania pokazują, że za zdolność do empatii odpowiadają ośrodki mózgu nazywane neuronami lustrzanymi.
W rozwoju empatii duże znaczenie mają także predyspozycje psychologiczne, czyli to, jak wyglądały nasze relacje z rodzicami w okresie dzieciństwa i jak byliśmy przez nich traktowani. Osoby, które w dzieciństwie były ignorowane przez rodziców, będzie charakteryzował niższy poziom empatii. Nasz poziom empatii zależny jest również od predyspozycji środowiskowych, czyli od tego, co dzieje się wokół nas każdego dnia.
Czym objawia się brak empatii?
Jak poznać, że ktoś nie ma empatii? Brak empatii będzie objawiać się m.in.:
- brakiem zainteresowania innymi osobami,
- niechęcią do pomagania innym,
- brakiem umiejętności wczucia się w sytuację innej osoby,
- brakiem umiejętności wczucia się w emocje odczuwane przez inną osobę,
- zakłopotaniem uczuciami innych,
- brakiem zainteresowania perspektywą innych osób.
Czy brak empatii to choroba?
Każdy z nas ma inny poziom empatii, który zależy w znacznej mierze od czynników środowiskowych i psychologicznych. Brak empatii lub jej niski poziom może być związany np. z traumatycznymi wydarzeniami, stratą bliskiej osoby, brakiem akceptacji ze strony rodziców i wieloma innymi czynnikami. Warto jednak pamiętać, że empatia jest umiejętnością, dlatego przy odpowiedniej motywacji możemy podnieść jej poziom.
Może zdarzyć się, że brak empatii będzie jednym z objawów osobowości dyssocjalnej, czyli zaburzenia psychicznego należącego do grupy zaburzeń osobowości. Dyssocjalne zaburzenie osobowości polega na niestosowaniu i nierespektowaniu ogólnie obowiązujących praw i norm w społeczeństwie. Objawia się brakiem empatii, chłodem emocjonalnym, agresywnością, niezdolnością do odczuwania poczucia winy czy też antyspołecznością.
Czy empatii można się nauczyć? Jak ćwiczyć empatię?
Empatię jak najbardziej można ćwiczyć i rozwijać. W ćwiczeniu empatii przede wszystkim duże znaczenie ma rozwój samoświadomości poprzez naukę obserwowania i wczuwania się we własne emocje, myśli i odczucia. By lepiej rozumieć własne emocje, warto regularnie nazywać te, które aktualnie do nas przychodzą.
Nauka empatii może także polegać na obserwacji innych – ich gestykulacji, sposobu, w jaki mówią, jak wygląda ich wyraz twarzy. Rozwijanie empatii to również poświęcanie naszej uwagi innym osobom, aktywne słuchanie, które pomoże nam dostroić się do ich emocji i uczuć. Inne sposoby na ćwiczenie empatii to też treningi uważności oraz treningi komunikacji z innymi.