puder z medycznych rękawiczek na dłoni
Marta Witkowska

Uczulenie na lateks – objawy i leczenie

Uczulenie lub alergia na lateks najczęściej jest wynikiem kontaktu skóry czy błon śluzowych z przedmiotem, który zawiera lateks. Ze względu na stosowanie jednorazowych rękawiczek problem ten dotyka np. pracowników służby zdrowia, ale też osoby korzystające z lateksowych prezerwatyw. Jakie są objawy alergii na lateks?

Lateks zawarty jest we wszystkim, o czym można powiedzieć, że jest gumowe, a więc występuje bardzo powszechnie – w przedmiotach codziennego użytku, w powietrzu i w otoczeniu zawodowym. Niestety, nie każdy organizm go toleruje. Wówczas odbiera go jako zagrożenie, wywołując alergię z szeregiem nieprzyjemnych objawów. Alergia na lateks jest jednym z kilku najczęściej występujących alergii.

Uczulenie na lateks – czym jest?

Uczulenie jest odpowiedzią obronną organizmu wywołaną zetknięciem z czynnikiem, który organizm potraktował jako zagrożenie, wskutek czego pojawia się szereg niepożądanych objawów uczulenia, czyli alergii. Czynnik uczulający nazywany jest alergenem. Uczulenie na alergeny lateksu jest jednym z najczęściej występujących u ludzi.

Lateks to naturalny produkt pochodzenia roślinnego, zwany inaczej mleczkiem kauczukowym. Składa się on z około: 35% kauczuku, 25% wody oraz 40% związków stabilizujących, min. z białek. Podczas obróbki przemysłowej dodaje się do niego różne substancje chemiczne: przeciwutleniacze, przyspieszacze oraz barwniki. Alergenami lateksu są zawarte w nim białka oraz substancje chemiczne.

Ze względu na swoje pożądane właściwości (wysoka elastyczność, plastyczność oraz odpornością na odkształcanie i ścieranie) lateks zyskał szerokie zastosowanie. Na rynku dostępnych jest około 40 tysięcy produktów, w których składzie znajduje się lateks. Zawierają go choćby tak popularne produkty, jak: obuwie, ramiączka biustonosza, odzież ochronna, produkty zastosowania medycznego, materace łóżek, kable, prezerwatywy, gumki do włosów, smoczki dla dzieci, zabawki, etui na telefon, opony samochodowe oraz rośliny hodowane w pomieszczeniach, jak wilczomlecz czy ficus benjamina.

Czynniki ryzyka alergii na lateks

Uwrażliwienie na alergeny lateksu w pewnym stopniu jest indywidualne, jednak istnieją szczególne uwarunkowania, które zwiększają ryzyko rozwoju alergii. Do podstawowych czynników ryzyka wystąpienia alergii na lateks zalicza się: atopowe zapalenie skóry oraz ekspozycję na alergen.

Atopowe zapalenie skóry (AZS) jest przewlekłą i nawrotową niezakaźną chorobą zapalną występującą zarówno u dorosłych, jak i u dzieci. Przejawia się na skórze w postaci jej zaczerwienienia, suchości i świądu z łuszczeniem i zakażeniem naskórka. Stwierdzono, że wśród osób z AZS aż 8,6% wykazuje cechy alergii na lateks.

Ekspozycja na alergen, czyli zwiększone narażenie na kontakt z alergenem, dotyczy przede wszystkim grup zawodowych, w których stosuje się produkty zawierające w składzie lateks. Niewątpliwie najbardziej kojarzonym takim produktem są lateksowe rękawiczki, stosowane przez pracowników służby zdrowia, a także przez fryzjerów, kucharzy, personel sprzątający itp. Pozostałe grupy zawodowe narażone na zwiększony kontakt z lateksem to rolnicy, ogrodnicy, kwiaciarze, mechanicy, pracownicy fabryk.

Środowisko szpitalne zajmuje szczególne miejsce na liście czynników ryzyka. Lateks wchodzi bowiem w skład co najmniej 400 produktów, niezbędnych do wykonywania procedur medycznych, a w szpitalnym powietrzu utrzymuje się talk pochodzący z lateksowych rękawiczek. Dlatego też nie tylko pracownicy szpitali, ale także pacjenci często poddawani zabiegom narażeni są na ryzyko wystąpienia alergii. Najwyższą grupę ryzyka stanowią dzieci z rozpoznanym rozszczepem kręgosłupa oraz wadami rozwojowymi układu moczowego – częstość występowania alergii na lateks sięga w tej grupie 60%.

Poza grupami zawodowymi na ryzyko wystąpienia alergii w wyniku ekspozycji na lateks narażone są osoby stosujące prezerwatywy jako formę antykoncepcji.

Uczulenie na lateksowe prezerwatywy

Prezerwatywa ma chronić przed zapłodnieniem i dawać poczucie bezpieczeństwa, jednak z drugiej strony może wywołać szereg nieprzyjemnych objawów. Najczęściej pojawiają się one natychmiastowo. Jakie są objawy uczulenia na lateks zawarty w prezerwatywach? W wyniku kontaktu prezerwatywy z błonami śluzowymi pochwy i warg sromowych u kobiet alergia przejawia się w postaci ich zaczerwienienia, świądu, silnego pieczenia raz obrzęku. U mężczyzn występuje bolesny obrzęk penisa oraz wysypka. Na skutek kontaktu z alergenami unoszącymi się w powietrzu może pojawić się również łzawienie oczu, zapalenie spojówek, katar, duszący kaszel. Rzadko obserwuje się zagrażający życiu wstrząs anafilaktyczny.

Zdarza się, że alergia pojawia się dopiero po kilku dniach w postaci wysypki na skórze, która miała kontakt z lateksową prezerwatywą. Najczęściej są to okolice zewnętrznych warg sromowych, pachwin, podbrzusza i ud u kobiet, natomiast u mężczyzn – moszna, czemu towarzyszy duży obrzęk.

Natychmiastowe wystąpienie objawów niewątpliwie świadczy o wystąpieniu alergii. Natomiast pojawienie się ich z opóźnieniem może przypominać objawy chorób narządów płciowych i dróg rodnych kobiety, co należy skonsultować ze specjalistą.

Alternatywną formą antykoncepcji barierowej dla osób uczulonych na lateks są prezerwatywy wykonane z poliizoprenu, który pozbawiony jest czynników uczulających z jednoczesnym zachowaniem właściwości lateksu naturalnego.

Powiązane produkty

Objawy uczulenia na lateks

Alergia, czyli odpowiedź obronna organizmu, w alergologii nazywana jest nadwrażliwością immunologiczną, bowiem jest to wzmożone działanie układu immunologicznego (odpornościowego) w kierunku wyeliminowania czynnika uczulającego, czyli alergenu. Zależnie od rodzaju alergenu odpowiedź immunologiczna będzie inna, dając inne objawy, zarówno w aspekcie czasu wystąpienia reakcji, miejsca, jak i charakteru.

Podstawowym typem nadwrażliwości na lateks jest reakcja natychmiastowa, tzw. reakcja typu I lub reakcja anafilaktyczna, potencjalnie zagrażająca życiu, wywołana kontaktem z alergenem, którym są białka zawarte w lateksie. Alergen ma kontakt z układem oddechowym lub z błonami śluzowymi narządów płciowych i nosa lub spojówkami oczu. W wyniku tego aktywowane zostają przeciwciała tzw. immunoglobuliny E (tzw. IgE – stąd też ten typ reakcji nazywany jest reakcją IgE-zależną). Rozpoczyna się proces zapalny, dający objawy alergii.

Pierwszymi objawami kontaktu wziewnego może być atak kichania, wodnista wydzielina z nosa, łzawienie oczu, duszność. W kontakcie z błonami śluzowymi najczęściej występuje pokrzywka z charakterystycznymi bąblami, świądem i piekącym bólem. Częsty jest obrzęk twarzy, szczególnie warg i powiek, rzadziej obrzęk naczynioruchowy a w skrajnym przypadku wstrząs anafilaktyczny. W przypadkach łagodnych i umiarkowanych stan organizmu powraca do normalnego w czasie od kilku minut do 24 godzin po zaprzestaniu kontaktu z alergenem.

Drugim typem reakcji jest nadwrażliwość typu opóźnionego (DTH), tzw, reakcja typu IV, wywołana kontaktem z alergenem, którym są substancje chemiczne używane przy przetwarzaniu lateksu. Alergen, który ma kontakt ze skórą, powoduje alergiczny wyprysk kontaktowy, jednak dopiero po kilku godzinach od zakończenia ekspozycji na alergen. Charakter wyprysku kontaktowego może być ostry, czyli ustępujący po całkowitym wyeliminowaniu kontaktu z alergenem, lub przewlekły, utrzymujący się mimo wyeliminowania kontaktu z alergenem.

Wyprysk ostry charakteryzuje się fazowością zmian: rumień i obrzęk, pojawienie się pęcherzyków, pękanie pęcherzyków i naskórka, wysięk wydzieliny i nadżerki, tworzenie białawych strupów lub żółtawych przy infekcji bakteryjnej, złuszczanie naskórka, odbudowa naskórka, gojenie. W przewlekłym wyprysku kontaktowym fazowość zmian skórnych nie występuje. Objawami są rumień, suche wykwity skórne, złuszczanie naskórka, grudki zapalne, pęknięcia i rozpadliny, nadżerki i strupy  – występują jednocześnie.

Osoby uczulone na lateks mogą wykazywać alergiczne reakcje krzyżowe na niektóre pokarmy i rośliny bez ekspozycji na lateks. Dzieje się tak wskutek tego, że produkty te zawierają te same alergeny, które zawiera lateks, np. glukozydaza, profilina, enolaza, patatyny. Produkty pokarmowe mogące uczulać osoby uczulone na lateks to w dużej mierze owoce: kiwi, banan, awokado, papaja, pomarańcza, melon, śliwka, wiśnia, nektarynka, brzoskwinia, gruszka, grejpfrut, winogrona, ananas.

Zespół reakcji krzyżowych lateksu i owoców nazywany jest z języka angielskiego jako „latex-fruit syndrome”. Pozostałe produkty wywołujące ten sam rodzaj reakcji krzyżowej to: migdały, kasztan jadalny, pomidor, ziemniak, seler, gryka, bakłażan, szpinak, pieprz, pyłki brzozy oraz traw, tytoń, gorczyca, rzepak.

Diagnostyka i leczenie uczulenia na lateks

Rozpoznawanie alergii na lateks opiera się przede wszystkim na wywiadzie lekarskim oraz na określeniu typu reakcji alergicznej, na podstawie wyników badań prowadzonych in vivo – na żywym organizmie oraz in vitro – na pobranym materiale biologicznym.

Diagnostyka nadwrażliwości typu I, tzw. IgE-zależnej, czyli natychmiastowej, dotyczy wykrycia uczulających białek i peptydów. W lateksie znajduje się ich około 250, ale tylko wobec 13 wykryto odpowiedź immunologiczną poprzez aktywację przeciwciał IgE. Stwierdzenie tego typu alergii opiera się na trzech rodzajach testów: skórnych testach punktowych, próbach prowokacyjnych oraz poprzez oznaczenie stężeń IgE całkowitego i alergenowo-swoistych. Testy skórne uznawana są za złoty standard w diagnostyce alergii IgE-zależnej. U osób, u których nie można wykonać testów skórnych, np. ze względu na zaostrzenie choroby, wykonuje się pomiar stężenia IgE całkowitego oraz alergenowo-swoistego w pobranej surowicy pacjenta. Próby prowokacyjne wykonuje się w przypadku zaistnienia wątpliwości odnośnie alergenu, który wywołuje objawy lub w przypadku ujemnego wyniku pozostałych testów.

Diagnostyka nadwrażliwości typu IV, czyli reakcji opóźnionej przejawiającej się wypryskiem kontaktowym, polega na wykonaniu testów skórnych płatkowych. Alergenami w tym typie reakcji są chemiczne substancje dodawane do lateksu podczas procesów produkcyjnych. Typ IV nadwrażliwości może współistnieć z typem I – potwierdza to dodatni wynik skórnych testów płatkowych i obecność SIgE w surowicy.

Właściwa diagnostyka ma kluczowe znaczenie, gdyż alergia na lateks typu IV daje podobne objawy jak grzybica złuszczająca, która wymaga podjęcia innego leczenia.

W przypadku wystąpienia objawów każdej alergii podstawową zasadą postępowania jest unikanie kontaktu z alergenem. Czego zatem unikać? Wszystkiego, co zawiera lateks. Niestety, nie jest to łatwe ze względu na powszechność jego zastosowania. W celu zapobiegania uwrażliwieniu należy stosować produkty wykonane z jego zamienników. Pozbawienie kontaktu z alergenem w przypadku alergii typu I najczęściej daje szybkie wyciszenie reakcji zapalnej organizmu.

W przypadku alergii typu IV wymagane jest jednoczesne wprowadzenie leków. Zaleca się stosowanie emolientów i maści na bazie glikokortykosteroidów lub leków immunomodulujących. Zdarza się, że to nie wystarcza, wówczas stosuje się metodę agresywniejszą w postaci miejscowych psoralenów w połączeniu z naświetlaniem UVA lub leki immunosupresyjne. Jednak po wyleczeniu zachodzi wręcz konieczność unikania kontaktu z alergenem oraz kontynuacja pielęgnacji chorobowo zmienionej wcześniej skóry. Jeśli jednak unikanie alergenu okazało się nieskuteczne w obu typach reakcji, a objawy są silne, stosuje się immunoterapię.

  1. M. Chełmińska, Alergia na lateks, część 1, „journals.viamedica.pl” [online],  https://journals.viamedica.pl/advances_in_respiratory_medicine/article/viewFile/28169/22982, [dostęp:] 03.11.2021 r.,
  2. S. Jabłońska, S. Majewski, Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową, Warszawa 2008,
  3. D. Myłek, Oswoić alergie, Warszawa 2018,
  4. Alergologia. Kompendium, pod red. Pawliczak R., Poznań 2018,
  5. Reduta T., Nadwrażliwość na lateks, „Przegląd dermatologiczny”,  nr 85 1998.
  6. Dev Shah i in., Alergia na gumę, „podyplomie” [online], https://podyplomie.pl/publish/system/articles/pdfarticles/000/014/577/original/4-16.pdf?1481192916 [dostęp:] 03.11.2021 r.
  7. M. Kowalewski, M. Kowalski, Alergia na lateks, „Alergia. Astma. Immunologia”, nr 2 (2) 1997.
  8. D. L. Hepner, M. M. Castells, Late allergy: An Update, „allergy.bwh.harvard.edu” [online]  https://allergy.bwh.harvard.edu/Site/Articles_files/MC_LatexAllergyHepnerCastells112003.pdf [dostęp:] 03.11.2021 r.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Zatrucie pokarmowe – jak sobie pomóc? Co jeść i pić?

    Zatrucie pokarmowe i wynikające z niego objawy potrafią być bardzo uciążliwe i mogą przysporzyć wielu niedogodności. Z tego względu warto wiedzieć, jak sobie z nimi radzić. Ile trwa zatrucie pokarmowe oraz jak mu zapobiegać?

  • Kaszel palacza – objawy, co na niego stosować?

    Kaszel palacza powstaje w wyniku podrażnienia górnych dróg oddechowych przez substancje zawarte w dymie tytoniowym. Nikotynizm prowadzi do szeregu zmian zachodzących w drzewie oskrzelowym, które są reakcją na przewlekłą ekspozycję układu oddechowego na substancje toksyczne. Samo palenie jest również czynnikiem ryzyka rozwoju innych chorób takich jak nowotwory układu oddechowego czy przewlekła obturacyjna choroba płuc.

  • Wszawica łonowa – jak z nią walczyć?

    Wszawicą (łac. Pediculosis) nazywamy zmiany skórne wywołane przez stawonogi – wszy ludzkie. Wyróżniamy wszawicę głowową, odzieżową i łonową. O ile głowowa dotyczy przede wszystkim dzieci (zarażenie ma miejsce w szkole i innych placówkach edukacyjnych), o tyle odmiana łonowa spotykana jest wśród dorosłych i występuje w okolicach intymnych. Charakteryzuje ją uporczywy świąd skóry, który występuje między innymi w okolicach wzgórka łonowego.

  • Choroby tropikalne – objawy, diagnostyka, szczepienia

    Choroby tropikalne pochodzą z rejonów charakteryzujących się klimatem sprzyjającym rozwojowi drobnych organizmów, czyli ciepłym i wilgotnym. W takich warunkach łatwo namnażają się zarówno chorobotwórcze bakterie, jak i wirusy. Szerzenie się chorób tropikalnych jest szczególnie łatwe w krajach o niskim poziomie higieny i słabych warunkach socjoekonomicznych. Przed wyjazdem warto sprawdzić, jakie choroby występują w rejonie świata, do którego się wybieramy.

  • Narkolepsja – czym jest? Objawy, przyczyny

    Narkolepsja dotyka głównie ludzi młodych w wieku 15-20 oraz 30-35 lat, a napady snu w ciągu dnia z reguły występują pod wpływem silnych emocji: radości, lęku czy stresu. Leczeniem zajmują się psychiatrzy lub neurolodzy i polega ono głównie na łagodzeniu objawów. Wielu specjalistów twierdzi, że narkolepsja często jest błędnie diagnozowana przez fakt, że w obecnych czasach duża część zdrowego społeczeństwa skarży się na nadmierną senność w ciągu dnia – stąd wielkie znaczenie ma dogłębna diagnostyka i uświadamianie społeczeństwa na temat tego, czym jest narkolepsja.

  • Częste oddawanie moczu (częstomocz) – przyczyny, leczenie

    Częstomocz jest przykrym schorzeniem dotykającym zarówno mężczyzn, jak i kobiety najczęściej w podeszłym wieku, ale zdarzają się także przypadki dzieci i młodych dorosłych borykających się z tą dolegliwością. Częstomocz może się pojawić m.in. przy chorobach ginekologicznych, urologicznych, nefrologicznych, psychicznych czy nawet onkologicznych. Przez to, że wiąże się z przymusem patologicznie częstego oddawania moczu, może stać się udręką dla pacjentów i mieć negatywny wpływ na codzienne funkcjonowanie chorego w społeczeństwie. Mimo że nie zawsze jest oznaką poważnej choroby, to warto zwrócić się o pomoc do specjalisty, który pomoże rozwiązać ten problem.

  • Zespoły mielodysplastyczne (MDS) – objawy, przyczyny, leczenie

    DNA organizmów żywych – choć wspaniale zaprojektowane – jest bardzo podatne na działanie mutagennych czynników zewnętrznych. Narażenie na różnorodne substancje chemiczne (np. benzen), metale ciężkie, nawozy sztuczne, dym tytoniowy, promieniowanie jonizujące i fale X używane w radioterapii znacząco zwiększa ryzyko uszkodzenia materiału genetycznego i zachorowania na nowotwór. W obecnych czasach unikanie czynników mutagennych jest praktycznie niemożliwe, toteż odsetek chorych na zespoły mielodysplastyczne i inne choroby nowotworowe będzie niestety coraz większy.

  • Pacjenci z migreną przewlekłą skorzystają z nowoczesnej terapii

    Dzięki staraniom, które poczyniło Polskie Towarzystwo Bólów Głowy, pacjenci uzyskali dostęp do nowoczesnej terapii migreny przewlekłej z wykorzystaniem m.in. botoxu (toksyny botulinowej) i dwóch przeciwciał monoklonalnych (erenumab i fremanezumab). Leczenie tymi preparatami będzie refundowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia (NFZ). Co trzeba zrobić i jakie warunki spełnić, aby wziąć udział w programie?

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij