Gastropareza – czym jest i jak się ją leczy? Czy jest niebezpieczna dla zdrowia?
Piotr Ziętek

Gastropareza – czym jest i jak się ją leczy? Czy jest niebezpieczna dla zdrowia?

Gastropareza jest zaburzeniem funkcjonowania przewodu pokarmowego, które polega na opóźnieniu lub zatrzymaniu opróżniania żołądka na skutek uszkodzenia układu nerwowego odpowiedzialnego za kontrolę pracy tego narządu. Czym się objawia gastropareza i jak ją leczyć? 

Gastropareza to zaburzenia motoryki żołądka powodujące jego opóźnione opróżnianie. Może to być przyczyną nieprzyjemnych objawów takich jak niestrawność, nudności i wymioty. Najczęściej przyczyną gastroparezy jest uszkodzenie autonomicznego układu nerwowego w przebiegu chorób przewlekłych lub zakażeń wirusowych. 

Gastropareza – co to takiego? 

Gastropareza oznacza porażenie funkcji czynności żołądka powodujące jego opóźnione opróżnianie. Żołądek, podobnie jak pozostałe części przewodu pokarmowego, wykonuje ruchy perystaltyczne umożliwiające przechodzenie pokarmu do dwunastnicy. Czynność żołądka jest kontrolowana przez niezależny od naszej woli autonomiczny układ nerwowy za pośrednictwem nerwu błędnego i nerwów współczulnych. Pewną rolę w pobudzaniu i hamowaniu motoryki żołądka pełnią także hormony takie jak gastryna, somatostatyna, sekretyna i VIP (wazoaktywny peptyd jelitowy).  

Uszkodzenie części układu nerwowego odpowiedzialnej za kontrolę pracy żołądka przyczynia się do opóźnienia lub zatrzymania jego opróżniania. Powoduje to zaleganie pokarmu w żołądku, co przekłada się na nieprzyjemne objawy.  

Czynniki ryzyka – kto jest narażony na gastroparezę? 

Istnieje wiele czynników mogących przyczyniać się do rozwoju gastroparezy. Należą do nich: 

  • wieloletnia cukrzyca, 
  • zabiegi chirurgiczne w obrębie jamy brzusznej i przewodu pokarmowego, 
  • infekcje, głównie wirusami z rodziny herpeswirusów, 
  • choroby układu nerwowego takie jak choroba Parkinsona, stwardnienie rozsiane i stany po udarach mózgu, 
  • twardzina układowa. 
Uważa się także, że gastropareza idiopatyczna, czyli o niejasnym lub nieznanym podłożu częściej występuje u ludzi młodych (także u dzieci), głównie u kobiet. 

Gastropareza – przyczyny 

Często określenie dokładnej przyczyny gastroparezy jest trudne. W wielu przypadkach uważa się, że za chorobę odpowiedzialne jest uszkodzenie części układu nerwowego zaopatrującego żołądek, głównie nerwu błędnego. Jego nieprawidłowe funkcjonowanie może być wtórne do zaburzeń metabolicznych takich jak cukrzyca czy mocznica, a także zakażeń wirusowych wywołanych przez wirusy cytomegalii, Epsteina-Barr lub wirusa ospy i półpaśca.

Przyczyną zaburzeń opróżniania żołądka mogą być też zabiegi chirurgiczne w obrębie jamy brzusznej. Wagotomia, czyli przecięcie włókien nerwu błędnego, jest obecnie bardzo rzadko wykorzystywaną metodą leczenia choroby wrzodowej żołądka. Jej skutkiem ubocznym może być właśnie gastropareza. Uszkodzenie nerwu błędnego może być także powikłaniem po niektórych zabiegach w obrębie jamy brzusznej. 

Powiązane produkty

Gastropareza – objawy  

Objawy gastroparezy wynikają głównie z zalegania pokarmu w żołądku. Mogą pojawić się symptomy niestrawności, czyli dyskomfort i ból w nadbrzuszu, wczesne uczucie sytości, odbijanie treścią pokarmową i zgaga. W cięższych przypadkach występują wymioty, które po pewnym czasie mogą skutkować utratą masy ciała, niedożywieniem lub odwodnieniem. W takiej sytuacji należy koniecznie zasięgnąć pomocy lekarskiej. Z kolei osoby z łagodnymi zaburzeniami motoryki żołądka mogą nie odczuwać żadnych objawów. 

Gastropareza – diagnostyka 

Rozpoznanie gastroparezy jest możliwe jedynie na podstawie współwystępowania typowych objawów oraz stwierdzenia opóźnienia opróżniania żołądka. Podstawową metodą diagnostyczną jest scyntygrafia po spożyciu specjalnego posiłku znakowanego radioaktywnym izotopem technetu. Ten rodzaj badania obrazowego przeprowadza się zwykle w pracowni medycyny nuklearnej. Jest to wysokospecjalistyczne i trudno dostępne badanie. Dodatkowo konieczne jest wykluczenie przeszkody mechanicznej, np. guza utrudniającego opróżnianie żołądka. Można to zrobić za pomocą badań obrazowych (np. tomografii komputerowej) i endoskopowych. 

W diagnostyce różnicowej należy uwzględnić inne choroby mogące powodować podobne objawy, w tym: chorobę refluksową, chorobę wrzodową, niedoczynność tarczycy, anoreksję, bulimię i dyspepsję czynnościową. 

Gastropareza – leczenie  

W leczeniu gastroparezy stosuje się tzw. leki prokinetyczne, tzn. pobudzające motorykę żołądka. Krótkotrwale stosować można preparaty substancji takich jak domperydon, erytromycyna i cisapryd. Przewlekle stosować można leki zawierające itopryd. Leki prokinetyczne zażywa się kilkanaście minut przed posiłkami. Dodatkowo, w razie potrzeby włącza się leki zmniejszające nudności oraz przeciwwymiotne takie jak dimenhydrynat, prochlorperazyna lub ondansetron.

W gastroparezie bardzo duże znaczenie ma leczenie żywieniowe. W przypadkach opornych na leczenie farmakologiczne lub u osób, u których istnieją przeciwwskazania do stosowania leków, można rozważyć leczenie zabiegowe. Wykonuje się m.in. ostrzykiwanie odźwiernika żołądka toksyną botulinową, a także endoskopową lub chirurgiczną plastykę odźwiernika. 

Dieta w gastroparezie – o czym należy pamiętać?  

Osoby cierpiące na gastroparezę powinny unikać produktów spożywczych opóźniających opróżnianie żołądka i nasilających objawy. Do substancji wykazujących takie działanie należą m.in. kawa, kakao i czekolada, tłuszcze oraz produkty pełnoziarniste. Zalecane jest stosowanie diety łatwostrawnej, podobnej jak w przypadku choroby refluksowej. Należy wykluczyć z jadłospisu wspomniane produkty. Ponadto należy pamiętać, by spożywać posiłki w małych porcjach oraz unikać leżenia i wysiłku fizycznego po jedzeniu. W ciężkich przypadkach gastroparezy konieczne może być stosowanie diety płynnej, pokarmów rozdrobnionych, a nawet żywienie pozajelitowe. 

  1. H. Ciborowska, A. Rudnicka, Dietetyka. Żywienie zdrowego i chorego człowieka, Warszawa 2014. 
  2. P. Gajewski (red.), Interna Szczeklika 2015, Kraków 2015. 
  3. M. Krzyżewska, P. Maroszek, B. Mrozikiewicz-Rakowska i in., Gastropareza cukrzycowa: czy wiesz jak ją rozpoznać oraz skutecznie leczyć, „Diabetologia Kliniczna”, nr 157-166 (3) 2014. 
  4. H. P. Parkman, Idiopathic Gastroparesis, „Gastroenterology Clinics of North America”, nr 59-68 (44) 2015. 
  5. E. Saliakellis, M. Fotoulaki, Gastroparesis in children, „Annals of Gastroenterology”, nr 204-211 (26) 2013. 

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Zespół odstawienny (abstynencyjny) – objawy, czas trwania, leczenie

    Zespół odstawienny to reakcja organizmu na odstawienie substancji psychoaktywnych, takich jak alkohol, narkotyki oraz leki. Objawia się różnorodnymi dolegliwościami fizycznymi i psychicznymi, które mogą być intensywne i trudne do zniesienia. Jakie są najczęstsze symptomy? Jak długo trwa ten stan? Jakie metody leczenia pomagają złagodzić jego przebieg?

  • Komar tygrysi – czy jest groźny? Jak rozpoznać komara tygrysiego i jego ugryzienie?

    Komar tygrysi to jeden z najbardziej inwazyjnych gatunków komarów na świecie, którego obecność stwierdzono już na niemal wszystkich kontynentach – także w Europie. Jego ukłucia nie tylko wywołują silne reakcje skórne, ale mogą również prowadzić do przeniesienia niebezpiecznych wirusów tropikalnych. Wraz z postępującym ociepleniem klimatu oraz rozwojem globalizacji rośnie ryzyko, że komar tygrysi zadomowi się również w Polsce.

  • Neuropatia cukrzycowa – jedno z najczęstszych powikłań cukrzycy

    Neuropatia cukrzycowa jest najczęstszym powikłaniem diabetologicznym, z którym zmaga się znaczny odsetek osób chorych na cukrzycę. Patologia ta charakteryzuje się postępującym uszkodzeniem nerwów obwodowych, wywołanym długotrwale utrzymującym się podwyższonym stężeniem glukozy we krwi. Konsekwencje ignorowania wczesnych symptomów oraz niewłaściwej kontroli glikemii mogą okazać się dramatyczne – od przewlekłego bólu znacząco obniżającego jakość życia, przez owrzodzenia kończyn dolnych, aż po konieczność amputacji stopy czy zwiększone ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych. W poniższym artykule przedstawiamy kompleksową analizę tego powikłania, jego mechanizmów rozwoju, objawów klinicznych oraz współczesnych możliwości terapeutycznych.

  • Bąblowica – objawy i leczenie zarażenia tasiemcem bąblowcowym

    Bąblowica jest chorobą odzwierzęcą, w której dochodzi do zakażenia człowieka tasiemcem bąblowcowym. Jedną z najczęstszych dróg zakażenia jest spożycie niemytych owoców leśnych. Głównymi nosicielami tasiemców są psy, koty i lisy. Objawy choroby są nieswoiste, a ze względu na rzadkość występowania mogą być często mylnie zinterpretowane lub przeoczone. Leczenie różni się w zależności od stadia zaawansowania choroby i narządów zajętych przez larwy tasiemca.

  • Opuchnięte oczy – przyczyny i sposoby leczenia opuchlizny powiek

    Powieki, jako niezwykle delikatna i cienka część skóry wokół oczu, są szczególnie podatne na różnego rodzaju obrzęki. Przyczyny tego stanu mogą być bardzo zróżnicowane, a ich rozpoznanie często wymaga dokładnej obserwacji i analizy towarzyszących objawów.

  • Hirsutyzm – nadmierne owłosienie u kobiet. Jakie badania wykonać i jak przebiega leczenie?

    Choć hirsutyzm to problem, który dotyka wiele kobiet, to rzadko się o nim mówi. Dla wielu pań jest on wstydliwym tematem i często bywa źródłem kompleksów, a nawet obniżonej samooceny. Hirsutyzm objawia się nadmiernym owłosieniem w miejscach typowych dla mężczyzn – na twarzy (wąsik, broda, policzki), brzuchu czy plecach. Najczęściej jest spowodowany łagodnymi przyczynami, ale niekiedy może być również sygnałem poważniejszych zaburzeń hormonalnych.

  • Czym jest pokrzywka stresowa? Objawy i metody leczenia wysypki na tle nerwowym

    Pokrzywka stresowa to specyficzna odmiana reakcji skórnej, która pojawia się w odpowiedzi na czynniki psychiczne, w szczególności silny stres, lęk czy napięcie emocjonalne. W odróżnieniu od klasycznych postaci pokrzywki, które mają podłoże alergiczne lub fizykalne, pokrzywka na tle nerwowym może być związana z funkcjonowaniem układu nerwowego i reakcjami organizmu na bodźce psychiczne. W literaturze medycznej określana jest pokrzywką idiopatyczną z komponentą psychogenną lub pokrzywką psychogenną. Pokrzywka stresowa stanowi wyraźny przykład tego, jak silne emocje mogą wpływać na funkcjonowanie różnych układów organizmu i prowadzić do powstawania charakterystycznych objawów dermatologicznych.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl