Gastropareza – czym jest i jak się ją leczy? Czy jest niebezpieczna dla zdrowia?
Piotr Ziętek

Gastropareza – czym jest i jak się ją leczy? Czy jest niebezpieczna dla zdrowia?

Gastropareza jest zaburzeniem funkcjonowania przewodu pokarmowego, które polega na opóźnieniu lub zatrzymaniu opróżniania żołądka na skutek uszkodzenia układu nerwowego odpowiedzialnego za kontrolę pracy tego narządu. Czym się objawia gastropareza i jak ją leczyć? 

Gastropareza to zaburzenia motoryki żołądka powodujące jego opóźnione opróżnianie. Może to być przyczyną nieprzyjemnych objawów takich jak niestrawność, nudności i wymioty. Najczęściej przyczyną gastroparezy jest uszkodzenie autonomicznego układu nerwowego w przebiegu chorób przewlekłych lub zakażeń wirusowych. 

Gastropareza – co to takiego? 

Gastropareza oznacza porażenie funkcji czynności żołądka powodujące jego opóźnione opróżnianie. Żołądek, podobnie jak pozostałe części przewodu pokarmowego, wykonuje ruchy perystaltyczne umożliwiające przechodzenie pokarmu do dwunastnicy. Czynność żołądka jest kontrolowana przez niezależny od naszej woli autonomiczny układ nerwowy za pośrednictwem nerwu błędnego i nerwów współczulnych. Pewną rolę w pobudzaniu i hamowaniu motoryki żołądka pełnią także hormony takie jak gastryna, somatostatyna, sekretyna i VIP (wazoaktywny peptyd jelitowy).  

Uszkodzenie części układu nerwowego odpowiedzialnej za kontrolę pracy żołądka przyczynia się do opóźnienia lub zatrzymania jego opróżniania. Powoduje to zaleganie pokarmu w żołądku, co przekłada się na nieprzyjemne objawy.  

Czynniki ryzyka – kto jest narażony na gastroparezę? 

Istnieje wiele czynników mogących przyczyniać się do rozwoju gastroparezy. Należą do nich: 

  • wieloletnia cukrzyca, 
  • zabiegi chirurgiczne w obrębie jamy brzusznej i przewodu pokarmowego, 
  • infekcje, głównie wirusami z rodziny herpeswirusów, 
  • choroby układu nerwowego takie jak choroba Parkinsona, stwardnienie rozsiane i stany po udarach mózgu, 
  • twardzina układowa. 
Uważa się także, że gastropareza idiopatyczna, czyli o niejasnym lub nieznanym podłożu częściej występuje u ludzi młodych (także u dzieci), głównie u kobiet. 

Gastropareza – przyczyny 

Często określenie dokładnej przyczyny gastroparezy jest trudne. W wielu przypadkach uważa się, że za chorobę odpowiedzialne jest uszkodzenie części układu nerwowego zaopatrującego żołądek, głównie nerwu błędnego. Jego nieprawidłowe funkcjonowanie może być wtórne do zaburzeń metabolicznych takich jak cukrzyca czy mocznica, a także zakażeń wirusowych wywołanych przez wirusy cytomegalii, Epsteina-Barr lub wirusa ospy i półpaśca.

Przyczyną zaburzeń opróżniania żołądka mogą być też zabiegi chirurgiczne w obrębie jamy brzusznej. Wagotomia, czyli przecięcie włókien nerwu błędnego, jest obecnie bardzo rzadko wykorzystywaną metodą leczenia choroby wrzodowej żołądka. Jej skutkiem ubocznym może być właśnie gastropareza. Uszkodzenie nerwu błędnego może być także powikłaniem po niektórych zabiegach w obrębie jamy brzusznej. 

Powiązane produkty

Gastropareza – objawy  

Objawy gastroparezy wynikają głównie z zalegania pokarmu w żołądku. Mogą pojawić się symptomy niestrawności, czyli dyskomfort i ból w nadbrzuszu, wczesne uczucie sytości, odbijanie treścią pokarmową i zgaga. W cięższych przypadkach występują wymioty, które po pewnym czasie mogą skutkować utratą masy ciała, niedożywieniem lub odwodnieniem. W takiej sytuacji należy koniecznie zasięgnąć pomocy lekarskiej. Z kolei osoby z łagodnymi zaburzeniami motoryki żołądka mogą nie odczuwać żadnych objawów. 

Gastropareza – diagnostyka 

Rozpoznanie gastroparezy jest możliwe jedynie na podstawie współwystępowania typowych objawów oraz stwierdzenia opóźnienia opróżniania żołądka. Podstawową metodą diagnostyczną jest scyntygrafia po spożyciu specjalnego posiłku znakowanego radioaktywnym izotopem technetu. Ten rodzaj badania obrazowego przeprowadza się zwykle w pracowni medycyny nuklearnej. Jest to wysokospecjalistyczne i trudno dostępne badanie. Dodatkowo konieczne jest wykluczenie przeszkody mechanicznej, np. guza utrudniającego opróżnianie żołądka. Można to zrobić za pomocą badań obrazowych (np. tomografii komputerowej) i endoskopowych. 

W diagnostyce różnicowej należy uwzględnić inne choroby mogące powodować podobne objawy, w tym: chorobę refluksową, chorobę wrzodową, niedoczynność tarczycy, anoreksję, bulimię i dyspepsję czynnościową. 

Gastropareza – leczenie  

W leczeniu gastroparezy stosuje się tzw. leki prokinetyczne, tzn. pobudzające motorykę żołądka. Krótkotrwale stosować można preparaty substancji takich jak domperydon, erytromycyna i cisapryd. Przewlekle stosować można leki zawierające itopryd. Leki prokinetyczne zażywa się kilkanaście minut przed posiłkami. Dodatkowo, w razie potrzeby włącza się leki zmniejszające nudności oraz przeciwwymiotne takie jak dimenhydrynat, prochlorperazyna lub ondansetron.

W gastroparezie bardzo duże znaczenie ma leczenie żywieniowe. W przypadkach opornych na leczenie farmakologiczne lub u osób, u których istnieją przeciwwskazania do stosowania leków, można rozważyć leczenie zabiegowe. Wykonuje się m.in. ostrzykiwanie odźwiernika żołądka toksyną botulinową, a także endoskopową lub chirurgiczną plastykę odźwiernika. 

Dieta w gastroparezie – o czym należy pamiętać?  

Osoby cierpiące na gastroparezę powinny unikać produktów spożywczych opóźniających opróżnianie żołądka i nasilających objawy. Do substancji wykazujących takie działanie należą m.in. kawa, kakao i czekolada, tłuszcze oraz produkty pełnoziarniste. Zalecane jest stosowanie diety łatwostrawnej, podobnej jak w przypadku choroby refluksowej. Należy wykluczyć z jadłospisu wspomniane produkty. Ponadto należy pamiętać, by spożywać posiłki w małych porcjach oraz unikać leżenia i wysiłku fizycznego po jedzeniu. W ciężkich przypadkach gastroparezy konieczne może być stosowanie diety płynnej, pokarmów rozdrobnionych, a nawet żywienie pozajelitowe. 

  1. H. Ciborowska, A. Rudnicka, Dietetyka. Żywienie zdrowego i chorego człowieka, Warszawa 2014. 
  2. P. Gajewski (red.), Interna Szczeklika 2015, Kraków 2015. 
  3. M. Krzyżewska, P. Maroszek, B. Mrozikiewicz-Rakowska i in., Gastropareza cukrzycowa: czy wiesz jak ją rozpoznać oraz skutecznie leczyć, „Diabetologia Kliniczna”, nr 157-166 (3) 2014. 
  4. H. P. Parkman, Idiopathic Gastroparesis, „Gastroenterology Clinics of North America”, nr 59-68 (44) 2015. 
  5. E. Saliakellis, M. Fotoulaki, Gastroparesis in children, „Annals of Gastroenterology”, nr 204-211 (26) 2013. 

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Szczepienie przeciw krztuścowi dla dorosłych – kto i kiedy powinien się zaszczepić?

    We współczesnej medycynie profilaktyka chorób zakaźnych pełni nieocenioną rolę w zapobieganiu poważnym schorzeniom. Jest to szczególnie istotne w przypadku krztuśca – choroby, która zagraża nie tylko dzieciom, ale także dorosłym, zwłaszcza tym z obniżoną odpornością. Z tego względu szczepienie przeciwko krztuścowi dla dorosłych jest coraz częściej rekomendowane przez specjalistów, którzy podkreślają znaczenie regularnych dawek przypominających i ochronę szczególnie narażonych grup.

  • Irygacja pochwy – co to jest i kiedy się ją wykonuje?

    Irygacja pochwy to zabieg higieniczny, który polega na przepłukiwaniu wnętrza pochwy specjalnymi roztworami. Ma on na celu przywrócenie naturalnej równowagi oraz wsparcie leczenia różnych dolegliwości intymnych. Choć praktyka ta bywa kontrowersyjna i wymaga ostrożności, odpowiednio przeprowadzona może przynieść korzyści zdrowotne. W tym artykule szczegółowo omówimy, czym jest irygacja pochwy, kiedy i jak ją stosować, jakie są przeciwwskazania oraz odpowiemy na najczęściej pojawiające się pytania dotyczące tej procedury.

  • Leczenie nietrzymania moczu. Metoda TOT i TVT – na czym polegają?

    Problem nietrzymania moczu znacząco obniża komfort życia wielu kobiet. Wśród nowoczesnych sposobów terapii wyróżniają się metody operacyjne wykorzystujące specjalistyczne taśmy podtrzymujące cewkę moczową. Do najczęściej stosowanych technik należą procedury TOT (Transobturator Tape) oraz TVT (Tension-free Vaginal Tape). Poniżej przedstawiamy szczegółowe omówienie tych metod, ich wskazań, przebiegu zabiegów oraz efektów terapeutycznych.

  • Szczepienia przeciwko HPV dla dorosłych. Kto powinien się zaszczepić?

    Wirus brodawczaka ludzkiego, znany powszechnie jako HPV, stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia, zwłaszcza w kontekście nowotworów narządów płciowych oraz innych ciężkich schorzeń. Coraz częściej pojawia się pytanie, kto spośród dorosłych powinien rozważyć ochronę poprzez szczepienie przeciwko HPV. W artykule przedstawiamy szczegółową analizę dotyczącą zakresu szczepień HPV skierowanych do osób dorosłych wraz z omówieniem korzyści, możliwości oraz ewentualnych ograniczeń związanych z tym procesem.

  • Gorączka neutropeniczna – powikłanie chemioterapii. Czy jest groźna?

    Gorączka neutropeniczna stanowi jedno z najpoważniejszych i jednocześnie najczęściej występujących powikłań u pacjentów poddawanych chemioterapii. Czy grozi istotnymi konsekwencjami zdrowotnymi? W niniejszym artykule kompleksowo omówimy przebieg, objawy i leczenie gorączki neutropenicznej oraz metody jej zapobiegania.

  • Szczepionka przeciw RSV dla dorosłych. Kto powinien ją przyjąć?

    Wirus syncytialny układu oddechowego (RSV) to patogen powszechnie kojarzony z ciężkimi infekcjami u niemowląt i małych dzieci. Coraz więcej dowodów klinicznych wskazuje jednak, że stwarza on również istotne zagrożenie dla zdrowia dorosłych, szczególnie tych w podeszłym wieku oraz obciążonych chorobami przewlekłymi. Wprowadzenie na rynek nowych szczepionek przeciwko RSV stanowi przełom w profilaktyce i oferuje skuteczną ochronę. W artykule szczegółowo omówimy wskazania do szczepienia na RSV u dorosłych – wyjaśnimy, kto powinien rozważyć przyjęcie tej szczepionki, aby zminimalizować ryzyko ciężkiego przebiegu choroby, hospitalizacji i powikłań, zwłaszcza w obliczu nadchodzącego sezonu infekcyjnego.

  • Czym charakteryzuje się atopowe zapalenie skóry? Objawy, leczenie, pielęgnacja

    Atopowe zapalenie skóry (AZS) to przewlekła, wieloczynnikowa choroba dermatologiczna, która znacząco wpływa na jakość życia. Pomimo że AZS bywa kojarzone przede wszystkim z wiekiem dziecięcym, schorzenie to ujawnia się lub utrzymuje również u pacjentów dorosłych, u których często przybiera postać przewlekłą i nawracającą. W artykule omówione zostaną kluczowe informacje dotyczące charakterystyki choroby, jej symptomów, dostępnych metod terapii oraz odpowiednich strategii pielęgnacyjnych, które pozwalają na kontrolę przebiegu schorzenia i minimalizowanie nieprzyjemnych objawów.

  • Zatrucie czadem – objawy i leczenie. Jak udzielić pierwszej pomocy przy zatruciu tlenkiem węgla?

    Tlenek węgla, potocznie zwany czadem, stanowi poważne zagrożenie zdrowotne i bywa przyczyną wielu zatruć, które często kończą się dramatycznie. Warto nauczyć się rozpoznawać pierwsze sygnały wskazujące na zatrucie tlenkiem węgla, zrozumieć mechanizmy tego zjawiska oraz poznać skuteczne metody ratowania życia i profilaktyki. Niniejszy artykuł kompleksowo przedstawia tematykę zatrucia czadem, omawia objawy kliniczne, sposoby pierwszej pomocy oraz nowoczesne metody leczenia, a także zwraca uwagę na zasady prewencji w codziennym użytkowaniu urządzeń grzewczych i wentylacyjnych.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl