Rehabilitacja po udarze – jakie są zasady rehabilitacji poudarowej? Kiedy zacząć ćwiczenia po udarze mózgu?
Mateusz Burak

Rehabilitacja po udarze – jakie są zasady rehabilitacji poudarowej? Kiedy zacząć ćwiczenia po udarze mózgu?

Rehabilitacja po udarze jest integralną i niezwykle istotną częścią leczenia osób po udarze (zarówno niedokrwiennym, jak i krwotocznym). Powinna być rozpoczęta tak szybko, jak to tylko możliwe, od niej zależy bowiem kiedy i w jakim stopniu pacjent powróci do dawnej sprawności. Rehabilitacja osób po udarze mózgu polega m. in. na szybkiej pionizacji, zapobieganiu odleżynom i przykurczom oraz terapii logopedycznej. Jakie są główne zasady rehabilitacji poudarowej? W jakich ośrodkach rehabilitacyjnych się ją przeprowadza? 

Rehabilitacja po udarze – czym jest udar mózgu? Rodzaje udarów

Udar to nagłe pojawienie się objawów ogniskowego uszkodzenia mózgu o zróżnicowanej rozległości. Może mu towarzyszyć utrata świadomości wywołana krwotokiem mózgowym, zakrzepem lub zatorem tętnic mózgowych. Objawy kliniczne są uzależnione od wielkości i miejsca uszkodzenia.

W zdecydowanej większości udar mózgu dotyczy osób powyżej 60. roku życia, choć zdarza się również u ludzi w wieku znacznie niższym – poniżej 30. roku życia, a nawet u dzieci. Opracowania epidemiologiczne podają, że zapadalność na udary w Polsce wynosi około 200 przypadków na 100 tys. osób rocznie. 

Czynniki ryzyka podzielono na modyfikowalne i niemodyfikowalne. Wśród tych pierwszych można wyróżnić kilka głównych, są to: cukrzyca, otyłość, nadciśnienie tętnicze, nikotynizm, choroby serca, brak aktywności fizycznej. Czynniki niemodyfikowalne to: wiek powyżej 55 lat, płeć męska oraz predyspozycje genetyczne – uwarunkowane schorzenia i zespoły predysponujące do stanów zakrzepowych. Najpowszechniejszym kryterium podziału udarów jest patomechanizm ich powstawania. Dzielimy je na niedokrwienne – najliczniejsze, bo aż 80%, oraz krwotoczne – 20% przypadków. 

Udar niedokrwienny jest wywołany nagłym zablokowaniem dopływu krwi do mózgu. Spowodowany przez zakrzepicę, naczynioskurcz, zator tętnicy mózgowej lub miejscową niewydolność krążenia w mózgu. Ze względu na pewne podobieństwa w patomechanizmie, określany jest też jako zawał mózgu. Udar krwotoczny jest rzadszy, dochodzi podczas niego do gwałtownego pęknięcia naczynia i wylewu krwi, która niszczy mózg. Powstałe ognisko uszkodzenia może się powiększać. Często towarzyszy temu wzrost ciśnienia śródczaszkowego oraz obrzęk mózgu. Najczęstszą lokalizacją miejsca krwawienia są jądra podstawy mózgu oraz okolica wzgórza. Istotny jest czas od momentu wystąpienia objawów do transportu do szpitala – najlepsze rokowania są wtedy, jeśli okres ten nie przekracza 3 godzin. Szybka opieka medyczna może znacząco zminimalizować skutki udaru. 

Rehabilitacja po udarze – zasady. Kiedy należy rozpocząć rehabilitację poudarową?

Rehabilitacja poudarowa powinna zostać wdrożona jak najwcześniej – jak tylko stan pacjenta ustabilizuje się. Fizjoterapia po udarze wyróżnia trzy okresy. Pierwszy z nich jest to czas profilaktyki funkcjonalnej. W trakcie tzw. okresu ostrego, pacjent pozostaje w szpitalu na oddziale neurologicznym. Czas jego trwania to od 1. do 14. lub nawet 21. dnia od udaru. 

Następny etap rekonwalescencji to okres rehabilitacji funkcjonalnej. Może trwać od 2–3 tygodni do nawet 12–24 miesięcy. Jest to okres powolnego powrotu funkcji, stopniowej poprawy. Na oddział rehabilitacji neurologicznej pacjent trafia zwykle w ciągu 30 dni i przebywa tam od 12–16 tygodni. 

Ostatnim etapem rehabilitacji po udarze mózgu jest okres tzw. adaptacji. Trwa on od 12–24 miesięcy do nawet 5 lat. W tym czasie pacjent korzysta z rehabilitacji środowiskowej, a okres ten nazywany jest przewlekłym. 

Powiązane produkty

Rehabilitacja po udarze – na czym polega?

Głównym celem rehabilitacji poudarowej w najbardziej początkowym okresie jest zapobieganie odleżynom, przykurczom oraz nieprawidłowym ułożeniom kończyn. W tym celu stosuje się odpowiednią pielęgnację skóry oraz materace przeciwodleżynowe. Aby zapobiegać przykurczom oraz niewłaściwemu ułożeniu ciała, stosuje się zasady pozycjonowania pacjentów neurologicznych. Wykorzystując pozycje leżenia na boku i na plecach, dodaje się kształtki, wałki oraz zwinięte ręczniki zabezpieczające właściwe ułożenie kończyn, zapewniające liniowość i niepogłębiające istniejących już patologicznych wzorców ruchu i postawy. Bardzo istotne jest także nawiązywanie kontaktu z chorym.

Ćwiczenia po udarze w okresie rehabilitacji funkcjonalnej skupiają się na łagodzeniu skutków powstałych niedowładów, próbach łagodzenia spastyczności, zapobieganiu przykurczom, deformacjom oraz spadkowi siły mięśni. Okres adaptacji stawia wymogi pracy nad doskonaleniem lokomocji, usprawnianiem funkcji kończyny górnej bezpośrednio zajętej i próbach zaadaptowania chorego do nowej jakości życia z towarzyszącą dysfunkcją. W tym celu wykorzystuje się sprzęt rehabilitacyjny, taki jak: ortezy, laski, kule, balkoniki, trójnogi, wózki aktywne czy pionizatory. W razie potrzeb aranżuje się w nieco inny sposób dom i jego otoczenie, starając się zredukować bariery architektoniczne. 

Rehabilitacja po udarze w szpitalu i ośrodku rehabilitacyjnym

Ćwiczenia rehabilitacyjne pacjenta po udarze mogą się różnić w zależności od patomechanizmu: okres unieruchomienia osób  po udarze niedokrwiennym powinien wynosić 2 do 3 dni, natomiast po udarach krwotocznych może to być nawet kilka tygodni. Różnica wynika z dużego ryzyka ewentualnego ponownego krwawienia lub trudności w stabilizacji stanu klinicznego chorego z tym rzadszym rodzajem udaru. Pionizacja będzie się więc w tym przypadku odbywać nieco później. Najszybciej należy podjąć ją u pacjentów po zakrzepach.

Jeśli już można ją wykonywać, to powinna być stosowana jak najczęściej, gdyż poprawia się wtedy praca układu krążenia, układu pokarmowego, pionizacja pomaga także w lepszym uwapnieniu kości i zmienia perspektywę chorego. Ważny jest także masaż, oklepywanie i zmiany pozycji co 2–3 godziny jako profilaktyka odleżyn i infekcji dróg oddechowych. Znaczenie ma także koncentracja na nauce połykania oraz jedzenia w wysokich pozycjach. Logopedzi wykorzystują do tego różne techniki i preferują, aby odbywało się to w pozycji siedzącej, gdzie choremu łatwiej przełknąć ślinę. W przypadku afazji – poudarowych zaburzeń mowy, logopeda zajmuje się także ich terapią. 

Fizjoterapeuta uczy natomiast pacjenta obracać się, siadać, chodzić, ubierać się, korzystać z toalety i dbać o higienę. Najczęściej wykorzystuje się do tego celu metody usprawniania ruchowego jak PNF czy Bobath dla dorosłych. Badania wskazują na wysoką skuteczność rehabilitacji u pacjentów neurologicznych z wykorzystaniem tych narzędzi. W początkowym okresie istotne jest też wsparcie psychologa – celem poprawy jego nastroju, motywacji do ćwiczeń, akceptacji nowego stanu.

Rehabilitacja po udarze w domu – ćwiczenia po udarze mózgu

Rehabilitacja po udarze prowadzona w domu pacjenta stanowi kontynuację celów oraz założeń terapeutów szpitalnych. Wykorzystując zasady fizjoterapii neurologicznej, uczymy pacjenta wykorzystywać mięśnie brzucha do zmiany pozycji. Pouczamy o konieczności używania ręki bezpośrednio zajętej – nawet kosztem niezdarnego wykonywania czynności, pamiętając o tym, że jest to rodzaj stymulacji dla uszkodzonej części mózgu. 

Bardzo ważne jest, aby nie ciągnąć pacjenta za porażoną kończynę przy próbach wstawania, chodzenia czy pomocy w ubieraniu. Może to spowodować jej podwichnięcie. Istotne jest zapewnianie jej podparcia podczas siedzenia, spożywania posiłków tak, aby nie wisiała. Fizjoterapeuta dba też o bezpośrednio zajętą kończynę dolną. Bardzo ważne jest zapewnienie ruchomości w stawie skokowym i niedopuszczenie do zmian wtórnych. Wszystko dlatego, że podczas powrotu funkcji, prawidłowa praca stopy, chodzenie we właściwym wzorcu będzie możliwe, jeśli spełniony zostanie ten warunek. Potrzebne jest bowiem aktywne zgięcie grzbietowe stopy, wspomniana ruchomość w stawie skokowym oraz mobilne przodostopie. 

Przykładowe ćwiczenia stosowane podczas rehabilitacji u osób po udarze to nauka kontroli ustawienia kończyny dolnej bezpośrednio zajętej, balansując na piłce. Pacjent siedzi na piłce, stopy ma oparte o podłoże, kończyny górne ustawione w odwiedzeniu 90 stopni. Ruch polega na przesuwaniu ciężaru ciała z prawej do lewej strony i odwrotnie, jednocześnie starając się zachować właściwe ustawienie kończyny dolnej porażonej. W przypadku kończyny górnej pomocne bywa zabandażowanie zdrowej kończyny i wymuszenie w ten sposób posługiwania się niedowładną ręką – jest to tzw. terapia wymuszona koniecznością. Ważne jest unikanie błędów, jak np. korzystanie z uchwytów do podciągania wiszących na łóżkiem, piłeczek do ściskania, ćwiczeń prowokujących wzmożoną aktywność mięśni spastycznych. 

Rehabilitacja poudarowa – efekty

Źródła naukowe mówią o wysokiej skuteczności ćwiczeń po udarze.

Odpowiednie ćwiczenia ręki po udarze wpływają na poprawę funkcjonowania w czynnościach codziennych. Wczesne wdrożenie pionizacji, pielęgnacji, zastosowanie zaopatrzenia ortopedycznego, neurofizjologicznych metod rehabilitacji i kompleksowości procesu usprawniania w sposób znaczący wpływa na efektywność leczenia skutków udaru. To z kolei przekłada się na sprawność funkcjonalną i poprawę jakości życia.

Pacjenci mogą korzystać z fizjoterapii w ośrodkach refundowanych częściowo przez NFZ lub takich całkowicie mu podlegających. Chorzy mogą również wybrać prywatne ośrodki rehabilitacyjne po udarze. Lista wszystkich placówek jest łatwa do ustalenia w Internecie, podobnie jak orientacyjna kwota ewentualnego dofinansowania.

Warto mieć na uwadze, że długi czas oczekiwania może zaprzepaścić efekty dotychczasowej rehabilitacji. Właściwym wyborem będzie także rekonwalescencja w sanatorium. Cennik jest zróżnicowany i zależy od rodzaju stosowanych zabiegów oraz procedur. W przypadku udarów kluczowa jest kinezyterapia – terapia ruchem, nauczanie motoryczne. Fizykoterapia stanowi dopełnienie ćwiczeń ruchowych. Rehabilitacja po udarze trwa nawet do kilku lat i dłużej – jest to uzależnione od skali uszkodzeń mózgu.

  1. O. Kaniewski, K. Suszyński, D. Górka i in., Wpływ terapii PNF na proces poprawy motorycznej u pacjentów po niedokrwiennym udarze mózgu zlokalizowanym w lewej półkuli w okresie ostrym rehabilitacji, „Annales Academiae Medicae Silesiensis” 2014, nr 68(5), s. 294–301.
  2. A. S, Gudlavalleti, V. Taimni, A. Bhasin i in., Comparison of constraint induced movement therapy and neuromuscular electrical simulation on clinical outcomes in chronic stroke, „International Journal of Physiotherapy & Occupational Therapy”. 2015, nr 9(2).
  3. R. Mazur, M. Świerkocka–Miastkowska, Diagnostyka wczesnego okresu udaru mózgu, „Choroby serca i naczyń” 2005, nr 2(3), s. 136–141.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Mykoplazma u dzieci i dorosłych – przyczyny, objawy, leczenie

    Mykoplazma to popularne określenie zakażenia wywołanego przez bakterię Mycoplasma pneumoniae, które dotyka głównie dzieci i młodzieży. Jego objawy dotyczą najczęściej górnych dróg oddechowych, ale infekcja może też mieć postać zapalenia płuc (mykoplazmatyczne zapalenie płuc).

  • Gradówka – co to jest i jak wygląda? Przyczyny, objawy, leczenie

    Gradówka jest jednym z najczęściej występujących schorzeń okulistycznych i dotyka osoby w różnym wieku. Jakie są przyczyny i objawy gradówki? Jakie mogą być konsekwencje dla zdrowia, jeśli nie jest odpowiednio leczona?

  • Grypa typu B – objawy, leczenie, możliwe powikłania

    Grypa typu B to sezonowa infekcja wirusowa, która często atakuje w miesiącach jesienno-zimowych. Charakteryzuje się nagłym początkiem, wysoką gorączką, bólem mięśni i osłabieniem, które mogą znacząco wpływać na codzienne funkcjonowanie. Chociaż większość przypadków przebiega łagodnie, nieleczona grypa typu B może prowadzić do groźnych powikłań, takich jak zapalenie płuc czy zaostrzenie chorób przewlekłych. Dowiedz się, jak rozpoznać objawy, skutecznie leczyć infekcję i minimalizować ryzyko komplikacji.

  • Ptasia grypa – przyczyny, objawy u ludzi, leczenie

    Ptasia grypa to zakaźna choroba wirusowa wywoływana przez różne szczepy wirusa grypy typu A, które naturalnie występują w populacjach ptaków. Wirusy te mogą przenosić się między ptakami, a w określonych przypadkach mogą zakażać także inne gatunki, w tym ludzi.

  • Grypa w ciąży – zagrożenia, objawy, leczenie i profilaktyka

    Grypa oraz inne infekcje wirusowe często wywołują niepokój u kobiet będących w ciąży. Zakażenie wirusem grypy u osób dorosłych przebiega zwykle dosyć łagodnie, jednakże w przypadku kobiet ciężarnych choroba może mieć cięższy przebieg oraz negatywnie wpływać na dziecko. Z tego względu w rekomendacjach lekarzy ginekologów kładzie się nacisk przede wszystkim na profilaktykę i ochronę przyszłych mam przed zakażeniem grypą, aby uniknąć poważnych powikłań.

  • Pluskwa domowa – jak wyleczyć jej ugryzienie? Jak zwalczać?

    Pluskwa domowa to niewielki owad pasożytniczy, który żywi się krwią ssaków, w tym przede wszystkim ludzi. Ze względu na swój tryb życia i sposób odżywiania owady te zyskały miano jednych z najbardziej uciążliwych pasożytów w środowisku domowym. Pozbycie się pluskiew jest niezwykle trudne, ponieważ owady te potrafią przetrwać w trudnych warunkach i mają zdolność do ukrywania się w najmniejszych szczelinach. Często problem pluskiew zostaje wykryty dopiero po pojawieniu się ugryzień, które mogą być źródłem silnego świądu oraz innych reakcji skórnych.

  • Grypa typu A – objawy, przebieg, leczenie, powikłania

    Grypa typu A to jedna z najczęściej występujących odmian wirusa grypy, która charakteryzuje się dużą zdolnością do mutacji i rozprzestrzeniania się w populacji. Jest to choroba sezonowa, która co roku dotyka miliony ludzi na całym świecie i niejednokrotnie wywołuje epidemie lub pandemie. Objawy grypy typu A często pojawiają się nagle i mogą mieć poważne konsekwencje dla zdrowia, zwłaszcza u osób starszych, dzieci oraz osób z obniżoną odpornością. W artykule przedstawiamy charakterystyczne objawy grypy typu A, jej przebieg, metody leczenia oraz możliwe powikłania, które mogą wystąpić w wyniku niewłaściwego lub opóźnionego leczenia. Dowiesz się także, jak zapobiegać tej chorobie i dlaczego szczepienia odgrywają kluczową rolę w ochronie przed wirusem.

  • Drgawki gorączkowe u dziecka – jak sobie z nimi radzić?

    Wystąpienie drgawek gorączkowych u dziecka jest sytuacją niezwykle trudną i wywołującą silny stres u rodziców. Z tego względu warto wiedzieć, jak sobie z nimi radzić i co zrobić, aby nie dopuścić do ich pojawienia się. Czym są drgawki gorączkowe oraz jakie są ich rodzaje?

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

logo Telemedi

Usługę zdalnej konsultacji z lekarzem świadczy Telemedi.
Regulamin świadczenia usługi dostępny jest tutaj.