Niedobór witaminy B12 – przyczyny, objawy, skutki niskiego poziomu witaminy B12
Piotr Gmachowski

Niedobór witaminy B12 – przyczyny, objawy, skutki niskiego poziomu witaminy B12

Witamina B12 (kobalamina) pełni istotną rolę w organizmie, m. in. reguluje produkcję czerwonych krwinek. Znajduje się głównie w produktach pochodzenia zwierzęcego, nie jest wytwarzana przez ludzki organizm, dlatego niedobór witaminy B12 jest dość częsty. Objawy niedoboru to np. nerwowość, depresja, zaburzenia chodu czy problemy ze wzrokiem. Jak powinna wyglądać dieta i suplementacja u osób z niskim poziomem kobalaminy?

Jaką rolę w organizmie pełni witamina B12?

Witamina B12, czyli kobalamina, to cząsteczka rozpuszczalna w wodzie. W swoim składzie zawiera pierwiastek kobalt, stąd jej nazwa. Molekuła ta wchodzi w skład witamin z grupy B. Witamina B12 w przewodzie pokarmowym zwierząt jest wytwarzana przez drobnoustroje, zaś człowiek dostarczać ją musi w gotowej postaci, wraz z dietą. 

Witamina B12 pełni bardzo ważną rolę w procesach wzrostu organizmu, a dokładniej w procesach dzielenia się komórek (pełni ważną rolę w reakcjach syntezy cząsteczek budujących kwasy nukleinowe, czyli puryn i pirymidyn). Kobalamina bierze także udział w procesie zwanym hematopoezą, czyli mechanizmie, w którym wytwarzane są komórki krwi oraz w procesie syntezy mieliny, czyli substancji wchodzącej w skład otoczki mielinowej na włóknach nerwowych. 

Witamina B12 pełni zatem istotną funkcję w prawidłowym funkcjonowaniu układu nerwowego, układu pokarmowego (błony śluzowej), układu krwionośnego (m. in. pełni rolę regulatora w produkcji czerwonych krwinek) oraz odpowiada za stan skóry. Poziom witaminy B12 powinien zawierać się w przedziale: 148-740 pmol/l (norma ta może się różnić w zależności od laboratorium).

Przyczyny niedoboru witaminy B12

Jedną z przyczyn niedoboru witaminy B12 w organizmie mogą być zaburzenia wchłaniania. Podłożem tego typu zaburzeń są nieprawidłowości w budowie glikoproteiny wytwarzanej przez komórki śluzówki żołądka, tzw. czynnika Castle’a lub receptora, który jest odpowiedzialny za wchłanianie witaminy B12 w jelitach. Kolejną przyczyną niedoboru witaminy B12 może być operacja bariatryczna, usunięcie jelita krętego, a także całkowite lub częściowe usunięcie żołądka, np. w wyniku zabiegu chirurgicznego, w którym konieczne jest usunięcie nowotworu.  Wśród przyczyn niedoboru witaminy B12 wymienia się także:

  • niedobór witaminy B12 w diecie,
  • wrodzony niedobór czynnika wewnętrznego Castle’a,
  • chorobę Addisona i Biermera – chorobę autoimmunologiczną, atakującą komórki błony śluzowej żołądka,
  • bakterię Helicobacter Pylori – stany zapalne błony śluzowej żołądka wywołane przez dany czynnik chorobotwórczy,
  • zespół Zollingera–Ellisona,
  • chorobę Leśniowskiego– Crohna,
  • chorobę alkoholową,
  • weganizm lub wegetarianizm,
  • zarażenie tasiemcem – nieprawidłowości flory jelitowej,
  • leki, które hamują wydzielanie kwasu solnego w żołądku.

Niedobór witaminy B12 może być również spowodowany przez długotrwałe stosowanie niektórych leków, np.: neomycyny, metforminy, kwasu paraaminosalicylowego, cholestyraminy czy kolchicyny.

Powiązane produkty

Objawy niedoboru witaminy B12 

Charakterystyczną konsekwencją niedoboru witaminy B12 w organizmie jest niedokrwistość megaloblastyczna. Jest to  anemia, u podłoża której leżą zaburzenia  syntezy DNA w komórkach układu czerwonokrwinkowego.

Do ogólnych objawów niedokrwistości zaliczamy: ogólne osłabienie, łatwa męczliwość, problemy z koncentracją i uwagą, bladość skóry i błon śluzowych, zawroty i ból głowy, przyspieszona akcja serca, duszność.

Niedobór witaminy B12 – objawy neurologiczne

Objawy neurologiczne spowodowane niedoborem witaminy B12 w organizmie to:

  • zaburzenia węchu,
  • niedosłuch,
  • zaburzenia czucia skórnego,
  • drętwienie kończyn,
  • niedowład kończyn,
  • zaburzenia chodu, zmiana w sposobie poruszania się,
  • impotencja,
  • zaburzenia mikcji,
  • hipotensja ortostatyczna (zawroty głowy po nagłej zmianie pozycji ciała),
  • zaburzenia siły mięśniowej.

Niedobór witaminy B12 – objawy psychiatryczne

Objawy psychiatryczne spowodowane niedoborem witaminy B12 w organizmie to:

  • zaburzenia funkcji poznawczych,
  • otępienie,
  • depresja lub mania,
  • chwiejność nastroju, 
  • rozdrażnienie.

Niedobór witaminy B12 – objawy ze strony przewodu pokarmowego

Do objawów niedoboru witaminy B12 pochodzących z przewodu pokarmowego możemy zaliczyć:

  • stopniową utratę masy ciała,
  • brak apetytu,
  • zaparcia lub biegunki,
  • uczucie pieczenia języka,
  • powiększenie i zaczerwienienie języka,
  • utratę smaku,
  • nudności.

Objawy pochodzące z układu pokarmowego mogą być spowodowane zmianami w komórkach błony śluzowej przewodu pokarmowego (jamy ustnej,  żołądka oraz jelit).

Niedobór witaminy B12 – objawy skórne

Do objawów skórnych niedoboru kobalaminy w organizmie możemy zaliczyć: zażółcenie skóry (bladożółty, cytrynowy odcień skóry) oraz – u niektórych chorych – nabyte bielactwo.

Niedobór witaminy B12 – dieta

Produktami szczególnie bogatymi w witaminę B12 są te, pochodzenia zwierzęcego. Produkty pochodzenia roślinnego nie posiadają w swoim składzie witaminy B12. Do produktów szczególnie bogatych w witaminę B12 zaliczmy:

  • mięso oraz przetwory mięsne (wieprzowina, wołowina, wątroby oraz nerki wieprzowe, wołowe, cielęce i drobiowe, mięso indycze, mięso kurczaka,  baleron, szynka, mięso królika),
  • ryby ( w szczególności: szczupak, a także łosoś, pstrąg i makrela),
  • mleko oraz przetwory mleczne (sery twarogowe, jogurty, kefiry, śmietana),
  • sery  (np. edamski, gouda, brie),
  • jaja,
  • drożdże spożywcze.

Niedobór witaminy B12 – leczenie

Leczenie opiera się na trzech kierunkach. Pierwszym z nich jest leczenie choroby podstawowej (np. choroby pasożytnicze,  choroba Leśniowskiego–Crohna, nieracjonalne  stosowanie przez dłuższy czas leków, które hamują wydzielanie kwasu solnego w żołądku – antagonistów receptora H2, zmiany anatomiczne, np. przewężenia jelit). 

Drugim kierunkiem leczenia niedoboru witaminy B12 jest jej  suplementacja. Zapotrzebowanie dobowe na witaminę B12 u dorosłych wynosi od 10 do 15 mikrogramów. Podczas leczenia stosuje się podanie doustne preparatów witaminowych lub drogę parenteralną, czyli zastrzyki – podanie domięśniowe lub podskórne. Przyczyny niedoboru witaminy B12 to najczęściej problemy z wchłanianiem tej witaminy w przewodzie pokarmowym, dlatego też preparatów doustnych nie wykorzystuje się często. Tabletki są wykorzystywane w celu uzupełniania niedoborów, które mogą wynikać np. z niezbilansowanej diety. Przy podaniu domięśniowym lub podskórnym stosuję się dawkę 1 mg, podawaną codziennie przez okres od 7 do 14 dni. Schemat leczenia może oczywiście się różnić, w zależności od ciężkości objawów lub wyników badań laboratoryjnych. Odpowiedź na leczenie występuje zazwyczaj dość szybko.

Trzecim kierunkiem leczenia, który może pomóc w niedoborach witaminy B12 jest zmiana nawyków żywieniowych, szczególnie w przypadku kiedy właśnie one są podstawą niedoboru witaminy.

Rozpoznanie awitaminozy opiera się na objawach klinicznych niedoboru oraz wykorzystuje następujące badania: 

  • morfologię krwi obwodowej,
  • badania biochemiczne: stężenie witaminy B12,
  • badania immunologiczne,
  • gastroskopię.
  1. R. C. Langan, A. J. Goodbred, Vitamin B12 deficiency: recognition and management, „American Family Physician” 2017 (6), s.  384–389.
  2. R. Oh , D. L. Brown, Vitamin B12 deficiency, „American Family Physician” 2003 (5), s. 979–86.
  3. K. Lennecke, K. Hagel, K. Przondziono, Opieka farmaceutyczna w samoleczeniu wybranych chorób, Wrocław 2012, s. 163.
  4. W. Janiec, Kompendium farmakologii, Warszawa 2010, s. 258.
  5. M. Podolak–Dawidziak, Niedokrwistość z niedoboru witaminy B12, „mp.pl” [online], https://www.mp.pl/interna/chapter/B16.II.15.1.4, [dostęp:] 08.03.2020.
  6. K. Sułek, Niedokrwistości megaloblastyczne, „podyplomie.pl” [online], https://podyplomie.pl/wiedza/wielka–interna/727,niedokrwistosci–megaloblastyczne, [dostęp:] 08.03.2020.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Grzybica odbytu – objawy i leczenie. Czy domowe sposoby pomogą wyleczyć grzybicę okolic odbytu?

    Grzybica odbytu to schorzenie, które mimo swojej powszechności wciąż bywa tematem wstydliwym. Wywoływana jest najczęściej przez drożdżaki z rodzaju Candida i objawia się przede wszystkim uporczywym świądem, pieczeniem oraz zaczerwienieniem skóry wokół odbytu. Przyczynami rozwoju grzybicy mogą być zarówno zaburzenia mikroflory jelitowej, jak i czynniki zewnętrzne takie jak niewłaściwa higiena czy noszenie nieprzewiewnej bielizny. Leczenie wymaga nie tylko zastosowania preparatów przeciwgrzybiczych, ale również zmiany nawyków oraz dbałości o higienę. W niniejszym artykule omówimy charakterystykę grzybicy odbytu, jej objawy, przyczyny oraz metody terapii, a także zwrócimy uwagę na specyfikę tej choroby u dzieci oraz najczęściej pojawiające się pytania pacjentów.

  • Rabdomioliza – rozpad mięśni. Objawy, przyczyny i leczenie

    Rabdomioliza jest poważnym zaburzeniem, w którym dochodzi do gwałtownego rozpadu mięśni szkieletowych i uwolnienia ich składników do krwiobiegu. Proces ten może prowadzić do poważnych komplikacji, takich jak ostra niewydolność nerek czy zaburzenia równowagi elektrolitowej, zagrażających życiu pacjenta. Dogłębna znajomość mechanizmów powstawania, charakterystycznych objawów oraz metod leczenia rabdomiolizy jest niezbędna zarówno dla specjalistów medycznych, jak i osób zagrożonych tym schorzeniem, ponieważ szybkie rozpoznanie i odpowiednia terapia znacząco poprawiają rokowanie i minimalizują ryzyko trwałych uszkodzeń.

  • Wszawica – objawy i leczenie. Jak pozbyć się wszy?

    Czym jest wszawica i jakie jej rodzaje można wyróżnić? Jak rozpoznać wszy i gnidy oraz jak je zwalczać? Czy choroba może mieć jakieś powikłania? Wyjaśniamy, jak rozpoznać i leczyć wszawicę oraz co zrobić, by zapobiegać jej w przyszłości.

  • Liszaj płaski – objawy i przyczyny. Jakie są sposoby leczenia liszaja?

    Liszaj płaski to choroba, która potrafi zaskoczyć swoją przewlekłością i różnorodnością objawów. Schorzenie to często utrudnia codzienne funkcjonowanie pacjentów. Choć zmiany skórne mogą wydawać się jedynie powierzchownym problemem, ich podłoże sięga głębokich zaburzeń immunologicznych, które wymagają precyzyjnej diagnozy i wieloaspektowego leczenia. Poznanie mechanizmów powstawania, charakterystycznych symptomów oraz dostępnych metod terapeutycznych pozwala nie tylko lepiej zrozumieć tę złożoną dermatozę, ale także skuteczniej z nią walczyć i poprawić komfort życia pacjentów.

  • Użądlenie osy lub pszczoły – pierwsza pomoc

    W większości przypadków użądlenia nie wywołują poważniejszych objawów i nie wymagają interwencji lekarza, ale niekiedy konieczne jest wykluczenie poważniejszych skutków, takich jak choroby przenoszone przez owady, reakcje anafilaktyczne czy infekcje wtórne. Miejsce użądlenia najlepiej od razu umyć wodą z mydłem, a następnie przyłożyć zimny okład. Leczenie może polegać na stosowaniu leków przeciwhistaminowych, łagodnych środków przeciwbólowych oraz maści zawierających kortykosteroidy. Długoterminowe konsekwencje użądleń mogą obejmować blizny lub przebarwienia pozapalne. W celu zapobiegania użądleniom zaleca się stosowanie repelentów oraz noszenie odzieży ochronnej.  

  • Wszawica odzieżowa – jak rozpoznać i jak zwalczać?

    Ukąszenia wszy odzieżowej objawiają się zmianami skórnymi i uporczywym swędzeniem. Jak rozpoznać, że ślady na skórze to właśnie ugryzienia wszy odzieżowych? Co zrobić z ubraniami i jak skutecznie zwalczyć tego pasożyta? W poniższym artykule przedstawiamy objawy wszawicy odzieżowej oraz metody leczenia i usuwania tego rodzaju wszy.

  • Szczepienie przeciw krztuścowi dla dorosłych – kto i kiedy powinien się zaszczepić?

    We współczesnej medycynie profilaktyka chorób zakaźnych pełni nieocenioną rolę w zapobieganiu poważnym schorzeniom. Jest to szczególnie istotne w przypadku krztuśca – choroby, która zagraża nie tylko dzieciom, ale także dorosłym, zwłaszcza tym z obniżoną odpornością. Z tego względu szczepienie przeciwko krztuścowi dla dorosłych jest coraz częściej rekomendowane przez specjalistów, którzy podkreślają znaczenie regularnych dawek przypominających i ochronę szczególnie narażonych grup.

  • Irygacja pochwy – co to jest i kiedy się ją wykonuje?

    Irygacja pochwy to zabieg higieniczny, który polega na przepłukiwaniu wnętrza pochwy specjalnymi roztworami. Ma on na celu przywrócenie naturalnej równowagi oraz wsparcie leczenia różnych dolegliwości intymnych. Choć praktyka ta bywa kontrowersyjna i wymaga ostrożności, odpowiednio przeprowadzona może przynieść korzyści zdrowotne. W tym artykule szczegółowo omówimy, czym jest irygacja pochwy, kiedy i jak ją stosować, jakie są przeciwwskazania oraz odpowiemy na najczęściej pojawiające się pytania dotyczące tej procedury.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl