Oczopląs – przyczyny i leczenie mimowolnych ruchów gałek ocznych
Katarzyna Jowik

Oczopląs – przyczyny i leczenie mimowolnych ruchów gałek ocznych

Oczopląs, czyli mimowolne ruchy gałek ocznych powtarzane w rytmicznym cyklu, jest objawem okulistycznym, ale może świadczyć też o chorobie np. neurologicznej bądź laryngologicznej. Może mieć charakter wrodzony lub nabyty. Sprawdź, jakie są przyczyny oczopląsu i w jaki sposób się go leczy. 

Co to jest oczopląs?

Oczopląsem (łac. nystagmus) nazywamy mimowolne ruchy gałek ocznych, które powtarzane są w jednolitym, rytmicznym wzorze, a których podłożem jest zaburzenie równowagi w napięciu mięśni okoruchowych. Takie zjawisko sprzyja pogorszeniu widzenia oraz zaburzeniom równowagi i koordynacji. Te niekontrolowane ruchy mogą występować z boku na bok, w górę i w dół lub w układzie kołowym. W rezultacie oczy nie są w stanie stale oglądać obiektów. Osoby z oczopląsem mogą kiwać głową i trzymać głowy w nietypowych pozycjach, aby zrekompensować ten stan. Podaje się, że trwały oczopląs może dotyczyć około 0,2% populacji.  

Rodzaje oczopląsu 

Rodzaje oczopląsu możemy ogólnie podzielić według dwóch kryteriów: źródła problemu lub kierunku ruchu. 

Oczopląsy według źródła problemu dzielimy na:   

  • oczopląs oczny – w tej grupie możemy wyróżnić oczopląs nastawczy (przy patrzeniu na obiekt leżący na granicy pola widzenia obuocznego), optokinetyczny (np. podczas jazdy środkami komunikacji, ruch gałek ocznych podczas wodzenia wzrokiem za przedmiotem), samoistny, spasmus nutans (nabyty i występujący rodzinnie, obustronny, pojawia się między 3. a 24. miesiącem życia i współwystępuje z kręczem szyi i potrząsaniem głową w poziomie lub pionie, najczęściej zanika około 3-4. roku życia). Dodatkowo wymienia się tu oczopląs ukryty (o zmiennej amplitudzie i częstotliwości; zasłonięcie jednego oka ujawnia oczopląs skaczący w jednym i drugim oku; występuje m.in. we wczesnym dzieciństwie u pacjentów z zezem zbieżnym) i oczopląs zawodowy (np. u pracujących w słabym oświetleniu górników), 
  • przedsionkowy, błędnikowy – spowodowany asymetryczną aktywnością w dwóch jądrach przedsionkowych pnia mózgu. Można go wywołać przejściowo, działając albo bodźcem termicznym – po wprowadzeniu do zewnętrznego przewodu słuchowego ciepłej wody (44°C) lub zimnej (30°C) następuje oczopląs skierowany odpowiednio w stronę badanego przewodu słuchowego bądź w przeciwną do badanego ucha – albo bodźcem kinetycznym (np. na fotelu obrotowym); oczopląs jest wtedy skierowany w stronę przyspieszenia, 
  • móżdżkowy – w wyniku uszkodzenia móżdżku lub rdzenia kręgowego, 
  • ośrodkowy – najczęściej w stwardnieniu rozsianym, uszkodzeniu podstawy czaszki, w chorobach móżdżku lub uszkodzeniu jądra nerwu VI, 
  • mieszany, w tym oczopląs wrodzony. 

Oczopląsy według rodzaju ruchu dzielimy na: 

  • wahadłowy – ruchy gałek są rytmiczne, może to być oczopląs poziomy lub oczopląs pionowy, 
  • skaczący – ruch gałek ocznych w jedną stronę jest szybszy niż w drugą.  

Powiązane produkty

Jakie mogą być przyczyny oczopląsu? 

Oczopląs może być zarówno zjawiskiem fizjologicznym (np. oczopląs optokinetyczny), jak i objawem chorobowym. Przyczyna często pozostaje nieznana, ale może być spowodowana zaburzeniami w ośrodkowym układzie nerwowym, zaburzeniami metabolicznymi lub toksycznością alkoholu i narkotyków. Nabyty oczopląs, który pojawia się w późniejszym życiu, może być objawem innego stanu lub choroby, takiej jak udar, stwardnienie rozsiane lub uraz. 

Rzadsze przyczyny oczopląsu to: 

  • zapalenie ucha wewnętrznego, 
  • przyjmowanie niektórych leków, m.in. przeciwpadaczkowych (np. fenytoina, karbamazepina), barbituranów, litu, 
  • choroby ośrodkowego układu nerwowego, 
  • zaburzenia rozwoju  kontroli ruchów gałek ocznych we wczesnym okresie życia, 
  • bielactwo, 
  • hipoplazja nerwu wzrokowego (zanik nerwu II), 
  • duża krótkowzroczność,  
  • siatkówczak (retinoblastoma), 
  • wrodzona zaćma, wrodzona jaskra, 
  • szczelina nerwu wzrokowego, siatkówki lub plamki, 
  • wrodzona toksoplazmoza, 
  • retinopatia wcześniacza, 
  • wrodzone rozwarstwienie siatkówki. 

Oczywiście etiologii oczopląsu może być znacznie więcej, stąd konieczność diagnostyki i ewentualnego wdrożenia leczenia przyczynowego.  

Oczopląs – diagnostyka 

Podstawą diagnostyki jest jak zawsze badanie podmiotowe pacjenta (wywiad lekarski), obejmujące m.in. informacje o przyjmowanych lekach, urazach głowy, chorobach pacjenta, problemach okulistycznych i  neurologicznych w rodzinie, problemach okołoporodowych czy wcześniactwie.

Dalsza diagnostyka obejmuje przede wszystkim badanie okulistyczne (badanie ostrości wzroku, reakcja źrenic na światło, ocena tęczówki czy badanie dna oczu), elektronystagmografię i wideonystagmografię, ocenę ustawienia głowy i ocenę ruchomości oczu. Czasem niezbędna okazuje się ocena neurologiczna i obrazowanie głowy (tomografia komputerowa bądź rezonans magnetyczny). Konieczna może się okazać diagnostyka laryngologiczna. Jednak cały przebieg działania jest zindywidualizowany, zależny od objawów i historii pacjenta.  

Leczenie niekontrolowanych ruchów gałek ocznych 

Leczenie oczopląsu zależy od jego etiologii i faktu, czy jest on wynikiem wad i chorób wrodzonych, czy też objawem choroby nabytej, w której możliwe jest leczenie przyczynowe. Wśród metod zachowawczych najczęściej wymienia się wyrównywanie wady wzroku (stosowanie soczewek kontaktowych lub szkieł korekcyjnych), stosowanie szkieł pryzmatycznych (ograniczenie kompensacyjnego ustawienia głowy), farmakoterapię (baklofen, karbamazepina). Czasem proponowane są pacjentowi iniekcje toksyny botulinowej (ostrzykiwanie mięśni zewnątrzgałkowych) lub operację przesunięcia oczu w kierunku zwrotu głowy (skrócenie mięśni zewnątrzgałkowych oczu w celu korekcji zeza i ustawienia głowy oraz zminimalizowania ruchów mimowolnych oczu). 

Czy oczopląs może być groźny? 

Mimowolne ruchy gałek ocznych mogą być zarówno samoistnym niegroźnym objawem związanym np. z wrodzonymi chorobami oczu, jak i symptomem wielu poważnych chorób okulistycznych, neurologicznych czy laryngologicznych, dlatego tak ważne jest, aby w przypadku zauważenia oczopląsu nie bagatelizować go, tylko udać się do lekarza POZ. Pokieruje on dalszą diagnostyką i w razie potrzeby zleci niezbędne konsultacje. Dużą rolę we wczesnym wykrywaniu chorób odgrywają także tzw. bilanse, czyli okresowe badania profilaktyczne, jakim poddawane są dzieci w określonym wieku.  

Zawarte w powyższym artykule treści mają charakter informacyjno-edukacyjny i nie mogą zastąpić wizyty u lekarza i bezpośredniego badania podmiotowego i przedmiotowego pacjenta! 

  1. K. Jadanowski, S. Budrewicz, E. Koziorowska-Gawron, Zaburzenia gałkoruchowe w chorobach ośrodkowego układu nerwowego, "Polski Przegląd Neurologiczny", nr 6 2010. 

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Alergia kontaktowa – przyczyny, objawy i leczenie

    Alergia kontaktowa jest rodzajem nadwrażliwości, która występuje w wyniku bezpośredniego kontaktu skóry z substancjami wywołującymi reakcję alergiczną. Zjawisko to może powodować szereg nieprzyjemnych objawów – od łagodnych po ciężkie – i jest powszechnie spotykane wśród ludzi w różnym wieku.

  • Czym jest pokrzywka? Przyczyny, rodzaje, objawy i leczenie

    Pokrzywka jest niegroźnym schorzeniem skóry wywołanym najczęściej reakcją alergiczną. Objawia się swędzącymi bąblami na skórze, które przypominają ślady po poparzeniu pokrzywą. Jakie są jej przyczyny i co zrobić, gdy się pojawi? Na czym polega leczenie pokrzywki?

  • Zespół Dravet – objawy, diagnostyka, leczenie

    Zespół Dravet to rzadkie genetyczne schorzenie neurologiczne, które manifestuje się już we wczesnym dzieciństwie i znacząco wpływa na funkcjonowanie pacjentów przez całe życie. Charakteryzuje się opornymi na leczenie napadami padaczkowymi, które mogą prowadzić do licznych komplikacji, w tym do opóźnienia rozwoju i deficytów poznawczych.

  • Czy Tajlandia jest bezpieczna? Zagrożenia zdrowotne i najczęstsze choroby

    Tajlandia to kraj o egzotycznym uroku, przyciągający turystów z całego świata. Przed podróżą warto zapoznać się z potencjalnymi zagrożeniami zdrowotnymi występującymi w Azji Południowo-Wschodniej, żeby odpowiednio się przygotować i potrafić na nie reagować. Na co powinniśmy się zaszczepić przed wizytą w Tajlandii? Jakie choroby nam zagrażają? Co zrobić, jeśli ugryzie nas małpa?

  • Ośmiokrotny wzrost zachorowań na odrę w Polsce. Co jest powodem powrotu tej groźnej choroby?

    Liczba przypadków odry zarejestrowanych w 2024 roku w Polsce w systemie nadzoru epidemiologicznego wzrosła w porównaniu z rokiem 2023 ponad ośmiokrotnie – poinformował redakcję DOZ.pl Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego PZH – PIB. Odra wraca do Polski i staje się realnym zagrożeniem zdrowotnym, szczególnie dla dzieci i osób nieszczepionych. Choć przez lata choroba ta była praktycznie wyeliminowana, dziś – w wyniku malejącej liczby szczepień – znów pojawiają się nowe ogniska. Czym jest odra, jak się przed nią chronić i kto jest najbardziej narażony?

  • Ból nerek – objawy, leczenie i przyczyny. Jak złagodzić ból nerek?

    Ból nerek jest dolegliwością, która może być spowodowana różnymi czynnikami – od infekcji po choroby przewlekłe. Jeśli wystąpi, warto skonsultować się z lekarzem, aby zdiagnozować przyczynę i podjąć odpowiednie leczenie. Jakie badania wykonać, gdy bolą nerki? Co przyniesie ulgę w bólu?

  • Odleżyny – rodzaje i stopnie odleżyn oraz ich klasyfikacja

    Odleżyny to jedno z najpoważniejszych powikłań długotrwałego unieruchomienia, stanowiące istotne wyzwanie w opiece medycznej. Ich powstawanie związane jest z długotrwałym uciskiem na tkanki, które prowadzi do niedokrwienia i martwicy. Czym są odleżyny i jak powstają? Jakie plastry należy stosować w leczeniu odleżyn?

  • Uczulenie na komary. Jakie są objawy i przyczyny alergii na komary?

    Komary mają zdolność do przenoszenia niebezpiecznych chorób, takich jak malaria, wirus Zachodniego Nilu, wirus chikungunya czy wirus dengi. Stanowią więc zagrożenie zarówno dla ludzi, jak i zwierząt, jednak złą sławę zyskały głównie z powodu nieprzyjemnych ukąszeń. Kąsają wyłącznie samice komarów, wabione do skóry człowieka przez ciepło ciała, pot, zapachy oraz dwutlenek węgla. Podczas ukłucia samica wprowadza ślinę do krwiobiegu, aby zapobiec krzepnięciu krwi i umożliwić pobranie pokarmu. Kontakt trwający minimum sześć sekund może wywołać reakcję miejscową — zaczerwienienie, świąd i obrzęk.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl