Pasożyty przywiezione z wakacji – o czym pamiętać, planując podróż?
Joanna Naczyńska

Pasożyty przywiezione z wakacji – o czym pamiętać, planując podróż?

Szacuje się, że 15-70% turystów wracających z podróży do rejonów o odmiennych warunkach klimatycznych i sanitarnych, ma problemy zdrowotne związane z zagranicznym pobytem. Przyczyną złego samopoczucia mogą być zakażenia bakteryjne, wirusowe lub zarażenie chorobotwórczymi pasożytami. Większość chorób daje objawy już podczas podróży, jednak są i takie, które ujawniają się w ciągu kilku tygodni a nawet lat po powrocie z podróży.

Udając się po poradę do lekarza, koniecznie należy wspomnieć o pobycie w rejonach odmiennych środowiskowo, w których mogło dojść do zakażenia lub zarażenia. Do rejonów szczególnie niebezpiecznych dla podróżujących należą tereny Afryki subsaharyjskiej, a także znacznie częściej odwiedzane rejony Afryki Północnej (Egipt, Algieria, Maroko, Tunezja), Afryki Środkowej (Kamerun, Kongo, Zambia) i Wschodniej (Etiopia, Kenia, Mauritius), Ameryki Środkowej (Meksyk, Dominikana) i Południowej (Brazylia, Peru, Wenezuela). Częste zachorowania zdarzają się także podróżnym odwiedzającym Azję (Indie, Malediwy, Sri Lanka) i Bliski Wschód (Arabia Saudyjska, Cypr, Izrael, Jordania, Turcja, Zjednoczone Emiraty Arabskie).

Jakie objawy po powrocie z wakacji  powinny nas zaniepokoić?

Przewlekłe biegunki

Wśród podróżujących w odmiennych warunkach środowiskowych, dominują biegunki o ostrym przebiegu i bakteryjnej etiologii, są to tzw. biegunki podróżnych. Jeżeli biegunka utrzymuje się po powrocie z podróży przez okres około 2 tygodni mówimy o biegunce przewlekłej, która zazwyczaj jest pochodzenia pasożytniczego. Czynnikiem chorobotwórczym są w tym przypadku najczęściej pierwotniaki.

Patogenem najczęściej spotykanym w krajach gorącej strefy klimatycznej o niskich standardach sanitarnych jest Entamoeba histolytica, czyli pełzak czerwonki. Pierwotniak ten powoduje chorobę zwaną amebozą (pełzakowicą). Do zarażenia dochodzi przez spożycie wody lub żywności zanieczyszczonej cystami E. histlytica. Okres wylęgania wynosi 8 -30 dni, choroba może przebiegać bezobjawowo lub mieć postać z biegunką zawierającą domieszkę krwi i śluzu. Choroba może przechodzić w postać przewlekłą z okresami nawrotów i remisji, może mieć także postać pozajelitową przebiegającą z tworzeniem się ropni zlokalizowanych zazwyczaj w wątrobie. Diagnostyka w przypadku biegunek pasożytniczych opiera się na co najmniej trzykrotnym mikroskopowym badaniu kału. Leczenie w przypadku biegunek wywołanych przez pierwotniaki polega na zastosowaniu  metronidazolu - leku wydawanego na podstawie recepty lekarskiej.

Dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego

Bóle brzucha, nudności, wymioty, zaparcia, okresowe biegunki należą do najczęstszych objawów zarażenia glistą ludzką (Ascaris lumbricoides). Nicień ten powoduje chorobę glistnicę (askarioza), która występuje kosmopolitycznie, jest najbardziej rozpowszechnioną robaczycą na świecie. Źródłem zakażenia najczęściej jest spożyta żywność zanieczyszczona jajami pasożyta lub przeniesienie jaj do ust na zabrudzonych rękach. Jaja pasożytów mogą również zostać przyniesione do mieszkań np. na zanieczyszczonych odchodami butach. Obok objawów ze strony przewodu pokarmowego mogą pojawić się reakcje alergiczne (wysypka skórna, świąd skóry) i objawy płucne spowodowane migracją larw (kaszel, gorączka, wysoka eozynofilia we krwi) a także bóle i zawroty głowy, bezsenność, nadmierna pobudliwość. Diagnostyka polega na 3-krotnym badaniu kału w mikroskopii świetlnej wykonywanym w odstępach 2-3 dniowych. Leczenie polega na zastosowaniu leku o nazwie albendazol, wydawanego z apteki na podstawie recepty lekarskiej. Lek dostępny jest w postaci tabletek i doustnej zawiesiny (Zentel).

Objawy podobne do glistnicy mogą dawać również tasiemczyce - choroby spowodowane spożyciem jaj tasiemców. Zarażenie następuje na skutek spożycia surowej wołowiny lub wieprzowiny.

Zmiany skórne

Pasożytami powodującymi objawy skórne u osób powracających z terenów tropikalnych i subtropikalnych mogą być pierwotniaki z rodzaju Leiszmania przenoszone przez samice muchówek i powodujące chorobę leiszmaniozę. Skórne dolegliwości powodują również przywry z rodzaju Schistosoma powodujące schistosomatozę, a także skórna larwa wędrująca lub inne pasożyty charakterystyczne dla danej strefy klimatycznej. Wszelkie zmiany skórne, bolesne lub niebolesne wykwity, owrzodzenia, stany zapalne, swędzące powrózkowate zmiany i inne niepokojące objawy utrzymujące się po powrocie z podróży powinny zostać ocenione przez lekarza. 

Gorączki niewiadomego pochodzenia

Gorączki są objawem różnych, zazwyczaj pasożytniczych lub zakaźnych chorób. Wśród osób podróżujących do strefy tropikalnej lub subtropikalnej, przyczyną gorączki w jednym na trzy przypadki jest malaria (zimnica) - choroba pasożytnicza wywoływana przez zarodźca malarii (Plasmodium). Do zachorowania na malarię u człowieka dochodzi najczęściej w wyniku ukłucia  przez zarażone zarodźcem komary. Zarodźce malarii pasożytują u człowieka w wątrobie oraz w krwinkach czerwonych krwi obwodowej. Gorączka w malarii może pojawić się kilka tygodni po powrocie z podróży i mieć charakter napadowy, przebiegający cyklicznie, występować nieregularnie lub utrzymywać się przez cały okres objawów choroby.

Pacjenci zgłaszają również takie objawy jak bóle głowy, bóle kostno-stawowe i mięśniowe. Badanie lekarskie może również wykazać powiększenie wątroby, śledziony, węzłów chłonnych, żółtaczkę. Diagnostyka polega m.in. na wykonaniu badania krwi w mikroskopii świetlnej, morfologii z rozmazem, AspAT, AlAT.

O czym warto pamiętać, planując podróż?

Przed wyjazdem w rejony malarii warto odwiedzić lekarza w celu uzyskania porady i zastosowania chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej. Lekarz może w tym celu zlecić jeden z leków zarejestrowanych w Polsce pod nazwą Malarone (atovaquone/proguanil), Doxycyclinum (doxycyclinum), bądź  Arechin (chloroquine). Profilaktykę rozpoczyna się przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz po powrocie.  

Przed wyjazdem w rejony o odmiennych warunkach klimatycznych, zaleca się sprawdzenie kalendarza szczepień zalecanych i obowiązkowych dla danego rejonu turystycznego. Przestrzeganie powyższych zasad pomaga uniknąć problemów zdrowotnych w trakcie i po podróży.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Mutacje BRCA – refundowane badania dostępne bez skierowania do szpitala

    Od 1 lipca 2025 r. weszły w życie kluczowe zmiany w dostępności do diagnostyki mutacji genetycznej BRCA1 i BRCA2. Ministerstwo Zdrowia umożliwiło przeprowadzanie refundowanych badań genetycznych w trybie ambulatoryjnym, dzięki czemu dotychczasowy obowiązek hospitalizacji został zniesiony. To istotny krok w kierunku skrócenia ścieżki diagnostycznej i zwiększenia dostępności terapii celowanych dla pacjentów onkologicznych.

  • Inkontynencja latem. Jak radzić sobie z nietrzymaniem moczu w upały?

    Inkontynencja, nazywana również nietrzymaniem moczu (NTM), polega na mimowolnym oddawaniu moczu, często w sposób niespodziewany. Dolegliwość ta powoduje duży dyskomfort, jest krępująca i może wpływać na pogorszenie jakości życia. Inkontynencja może stać się bardzo uciążliwa szczególnie podczas upałów. Jak poradzić sobie z nietrzymaniem moczu latem? Jak odpowiednio zadbać o higienę w upały?

  • Nieprzyjemny zapach z pochwy – przyczyny, diagnostyka i leczenie

    Naturalny zapach miejsc intymnych jest zjawiskiem całkowicie normalnym i świadczy o prawidłowym funkcjonowaniu organizmu kobiety. Jeśli jednak zapach pochwy staje się intensywny, nieprzyjemny lub zmienia swój charakter, może to wskazywać na rozwijające się zaburzenia zdrowotne takie jak infekcje czy stany zapalne. Warto poznać najczęstsze przyczyny niepokojących zmian zapachu, towarzyszące im objawy oraz skuteczne metody diagnostyki i leczenia, aby móc szybko i skutecznie zadbać o komfort oraz zdrowie intymne.

  • Grzybica odbytu – objawy i leczenie. Czy domowe sposoby pomogą wyleczyć grzybicę okolic odbytu?

    Grzybica odbytu to schorzenie, które mimo swojej powszechności wciąż bywa tematem wstydliwym. Wywoływana jest najczęściej przez drożdżaki z rodzaju Candida i objawia się przede wszystkim uporczywym świądem, pieczeniem oraz zaczerwienieniem skóry wokół odbytu. Przyczynami rozwoju grzybicy mogą być zarówno zaburzenia mikroflory jelitowej, jak i czynniki zewnętrzne takie jak niewłaściwa higiena czy noszenie nieprzewiewnej bielizny. Leczenie wymaga nie tylko zastosowania preparatów przeciwgrzybiczych, ale również zmiany nawyków oraz dbałości o higienę. W niniejszym artykule omówimy charakterystykę grzybicy odbytu, jej objawy, przyczyny oraz metody terapii, a także zwrócimy uwagę na specyfikę tej choroby u dzieci oraz najczęściej pojawiające się pytania pacjentów.

  • Rabdomioliza – rozpad mięśni. Objawy, przyczyny i leczenie

    Rabdomioliza jest poważnym zaburzeniem, w którym dochodzi do gwałtownego rozpadu mięśni szkieletowych i uwolnienia ich składników do krwiobiegu. Proces ten może prowadzić do poważnych komplikacji, takich jak ostra niewydolność nerek czy zaburzenia równowagi elektrolitowej, zagrażających życiu pacjenta. Dogłębna znajomość mechanizmów powstawania, charakterystycznych objawów oraz metod leczenia rabdomiolizy jest niezbędna zarówno dla specjalistów medycznych, jak i osób zagrożonych tym schorzeniem, ponieważ szybkie rozpoznanie i odpowiednia terapia znacząco poprawiają rokowanie i minimalizują ryzyko trwałych uszkodzeń.

  • Wszawica – objawy i leczenie. Jak pozbyć się wszy?

    Czym jest wszawica i jakie jej rodzaje można wyróżnić? Jak rozpoznać wszy i gnidy oraz jak je zwalczać? Czy choroba może mieć jakieś powikłania? Wyjaśniamy, jak rozpoznać i leczyć wszawicę oraz co zrobić, by zapobiegać jej w przyszłości.

  • Liszaj płaski – objawy i przyczyny. Jakie są sposoby leczenia liszaja?

    Liszaj płaski to choroba, która potrafi zaskoczyć swoją przewlekłością i różnorodnością objawów. Schorzenie to często utrudnia codzienne funkcjonowanie pacjentów. Choć zmiany skórne mogą wydawać się jedynie powierzchownym problemem, ich podłoże sięga głębokich zaburzeń immunologicznych, które wymagają precyzyjnej diagnozy i wieloaspektowego leczenia. Poznanie mechanizmów powstawania, charakterystycznych symptomów oraz dostępnych metod terapeutycznych pozwala nie tylko lepiej zrozumieć tę złożoną dermatozę, ale także skuteczniej z nią walczyć i poprawić komfort życia pacjentów.

  • Użądlenie osy lub pszczoły – pierwsza pomoc

    W większości przypadków użądlenia nie wywołują poważniejszych objawów i nie wymagają interwencji lekarza, ale niekiedy konieczne jest wykluczenie poważniejszych skutków, takich jak choroby przenoszone przez owady, reakcje anafilaktyczne czy infekcje wtórne. Miejsce użądlenia najlepiej od razu umyć wodą z mydłem, a następnie przyłożyć zimny okład. Leczenie może polegać na stosowaniu leków przeciwhistaminowych, łagodnych środków przeciwbólowych oraz maści zawierających kortykosteroidy. Długoterminowe konsekwencje użądleń mogą obejmować blizny lub przebarwienia pozapalne. W celu zapobiegania użądleniom zaleca się stosowanie repelentów oraz noszenie odzieży ochronnej.  

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl