Kwasowa erozja szkliwa – objawy, przyczyny i leczenie

Objawy kwasowej erozji szkliwa 

Osoba dotknięta tym procesem najczęściej nie zauważa charakterystycznych zmian na powierzchni szkliwa. Objawem, który skłania pacjenta do wizyty u dentysty jest dopiero nieprzyjemna i bolesna nadwrażliwość zębów na ciepłe i zimne pokarmy. Jednak właśnie wspomniane wcześniej zmiany w strukturze zęba są istotne dla lekarza dentysty przy stawianiu diagnozy. Mają one postać płaskich, gładkich ubytków na powierzchniach płaskich zębów – policzkowej, przedsionkowej a przy działaniu czynników wewnętrznych podniebiennej.

Ubytki znajdują się w zupełnie innych miejscach, niż zazwyczaj rozwija się próchnica. Nie występują na powierzchniach stycznych, w obrębie bruzd i brzegów siecznych, czy okolicy przyszyjkowej. Tam pojawiają się dopiero, kiedy proces staje się mocno zaawansowany. Wtedy również zmianie ulega cała struktura zębów – stają się one matowe lub żółtawe, powierzchnia ich jest szorstka i pofałdowana. Zęby mogą być też wręcz przezroczyste i bardzo kruche. W bardzo zaawansowanych przypadkach kiedy kwasy naruszą struktury w okolicy miazgi mogą wystąpić typowe dolegliwości bólowe, a ząb może wymagać leczenia kanałowego. 

Przyczyny kwasowej erozji szkliwa

Częsta ekspozycja powierzchni szkliwa na działanie kwasów skutkuje zmianami chemicznymi w jego strukturze. Kwasy stopniowo powodują rozpuszczanie zewnętrznych warstw korony zęba – wpierw szkliwa, następnie zębiny. Substancje te mogą być zarówno pochodzenia zewnętrznego i wewnętrznego.

Innymi przyczynami są choroby ogólnoustrojowe. Po pierwsze te związane z częstymi wymiotami lub zgagą (refluks żołądkowo-przełykowy, bulimia). Po drugie choroby związane z zaburzeniami pracy ślinianek. Dodatkowo kwasowa erozja szkliwa występuje często u osób uzależnionych, m.in. u alkoholików (niszczący wpływ alkoholu oraz częste wymioty) oraz przyjmujących środki psychoaktywne (powodujące zmniejszenie wydzielania śliny). Niszczenie powierzchni szkliwa w efekcie działania kwasów zauważane jest również u kobiet ciężarnych, ze względu również na częstsze wymioty.  

Leczenie kwasowej erozji szkliwa

Niestety powstałe ubytki w powierzchni zębów są nieodwracalne i jedyną możliwością ich leczenia jest wykonywanie wypełnień. Dlatego też bardzo istotna jest profilaktyka i zmiana nawyków żywieniowych. Należy ograniczyć liczę kwaśnych produktów, starać się nie łączyć kilku z nich ze sobą. Rodzice powinni kontrolować ilość spożywanych napojów przez dzieci. Po spożyciu kwaśnego posiłku nie powinno się od razu szczotkować zębów – należy odczekać około pół godziny lub wpierw dokładnie wypłukać jamę ustną płukanką dentystyczną. Jednakowo powinno postępować się po wymiotach.

Codzienna higiena powinna obejmować produkty bogate we fluor, wspomagające odbudowę zębów. W celu wzmocnienia powierzchni zębów można również wykonywać cyklicznie zabieg fluoryzacji u lekarza dentysty. Osoby skarżące się na nadwrażliwość mogą stosować środki specjalnie dla nich przeznaczone, zmniejszające dolegliwości.