laryngolog bada nos
Paulina Brożek

Polipy w nosie – jak je rozpoznać? Czy są groźne?

Polipy nosa to niezłośliwe, uszypułowane lub nie, groniaste masy błony śluzowej nosa lub zatok. Polipy nosa często powstają na podłożu alergicznym czy w wyniku przewlekłego nieżytu nosa lub zatok. Do najczęstszych objawów polipów w nosie zaliczamy wydzielinę z nosa, łzawienie, zaburzenia węchu, bóle głowy oraz chrapanie. Leczenie polega na przewlekłym, donosowym stosowaniu sterydów, a w wybranych przypadkach konieczne jest ich chirurgiczne usunięcie.

Polip w nosie – co to takiego? Dlaczego powstają?

Polipy nosa to miękkie, niebolesne, groniaste uwypuklenia błony śluzowej (wyglądem przypominające uszypułowane winogrona bądź kroplę wody), będące objawem przewlekłego stanu zapalnego błony śluzowej nosa i zatok przynosowych. Tworzą się głównie w przewodzie nosowym  środkowym. Przyczyna powstawania polipów nie jest wciąż wyjaśniona. Postuluje się współwystępowanie dwóch zjawisk w ich patogenezie: są to zaburzenia funkcji komórek nabłonka oraz eozynofilowe zapalenie błony śluzowej. Działanie czynników zewnętrznych takich jak bakterie, wirusy, substancje toksyczne, alergeny prowadzą do zaburzenia prawidłowej funkcji komórek nabłonka błony śluzowej, zapoczątkowując tym samym rozwój zapalenia błony śluzowej jamy nosowej i zatok przynosowych.

Podstawowa klasyfikacja polipów obejmuje (Position Statement on Nasal Polyps 1994):

  1. Polipy nosa jednostronne.
  2. Polipy nosa obustronne:
  • bez towarzyszących schorzeń,
  • z astmą i nietolerancją niesteroidowych leków przeciwzapalnych,
  •  miejscowe lub ogólne niedobory odpornościowe.
Ocenia się że około 5% populacji cierpi na polipy nosa. Zwykle obecne są u osób dorosłych powyżej 20. roku życia. Bardzo rzadko rozwijają się u dzieci do 10. roku życia i osób powyżej 60. roku życia. Polipy nosa występują kilkukrotnie częściej u mężczyzn.

Czynniki zwiększające ryzyko pojawienia się polipów w nosie

Polipy nosa często współistnieją z innymi chorobami ogólnoustrojowymi, w których dochodzi do zaburzeń ruchomości rzęsek, zastoju śluzu lub zwiększenia jego lepkości.

Wśród chorób stanowiących czynnik ryzyka rozwoju polipów nosa możemy wymienić: astmę oskrzelową, niealergiczny nieżyt nosa z eozynofilią, zespół Kartagenera, mukowiscydozę, nadwrażliwość na NLPZ (niesterydowe leki przeciwzapalne, szczególnie na aspirynę), zespół Churga-Strauss, zaburzenia odporności.

Czy polip w nosie jest groźny? Polipy w nosie a nowotwór

Polipy nosa są zmianami łagodnymi, nie ulegają zezłośliwieniu. Pamiętajmy jednak, że prócz polipów w jamie nosowej mogą rozwijać się inne zmiany również nowotwory złośliwe. Pierwsze symptomy raka nosa są bardzo dyskretne i łatwo je przeoczyć.

Polip nosa a kolczyk w nosie

Osoby cierpiące na przewlekłe zapalenie zatok czy polipy nosa powinny zrezygnować z kolczyka w nosie. Biżuteria nie jest całkowicie obojętna dla naszego organizmu i może być przyczyną stanu zapalnego oraz nasilenia dolegliwości ze strony polipów. Obecne mogą być bóle głowy, niedrożność nosa, obecność wydzieliny w nosie, krwawienia z nosa, utrata zapachu. Należy zwrócić uwagę na jednostronność wymienionych objawów.

Rodzaje polipów w nosie

Wyróżnia się następujące rodzaje polipów nosa: obrzękowe, gruczołowe i mieszane.

Typ obrzękowy występuje w około 50–60% wszystkich przypadków. Histologicznie składa się z obrzękniętej tkanki łącznej i gruczołów mieszanych, często z torbielkami, które pokryte są niezmienioną błoną śluzową. Typ gruczołowy zawiera centralnie obrzękniętą tkankę łączną z obecnością licznych torbieli i gruczołów. Odpowiada za ok. 30% przypadków polipów nosa. Typ mieszany traktuje się jako zejściową formę procesu aktywnego, taki polip jest zbudowany z rdzenia łącznowłóknistego nacieczonego przez monocyty i makrofagi. Ten rodzaj występuje u około 10% pacjentów z polipami nosa.

Powiązane produkty

Polipy w nosie u dziecka

U dzieci bardzo rzadko dochodzi do rozwoju polipów nosa. Obecność u dziecka polipów nosa wymaga pogłębienia diagnostyki. W pierwszej kolejności należy wykluczyć mukowiscydozę, kolejno wrodzone zaburzenia ruchomości rzęsek nabłonka oddechowego, zaburzenia odporności nowotwory nosogardła.

Polip w nosie – objawy

Objawy ze strony polipów w dużej mierze zależą od ich wielkości i mnogości. Obecność niewielkich polipów zwykle przebiega bezobjawowo, a pacjent nie zdaje sobie sprawy o ich istnieniu. Polipy dużych rozmiarów mogą powodować różnorodne objawy. Najczęściej występującymi dolegliwościami są: przewlekły katar, krwawienia z nosa, uczucie zatkania nosa, spływanie wydzieliny po tylnej ścianie gardła, upośledzenie lub brak węchu lub smaku.

Mogą pojawić się dolegliwości bólowe zatok (spowodowane zablokowaniem ujść przez polipy), bóle głowy, zębów, chrapanie.

Polipom mogą towarzyszyć nawracające infekcje górnych dróg oddechowych.

Polipy w nosie – rozpoznanie i leczenie      

Rozpoznanie polipów ustala się na podstawie szczegółowo zebranego wywiadu i wziernikowania jam nosowych. Duże polipy będą widoczne podczas wziernikowania jako ruchome, gładkie białawoszare masy wychodzące spod małżowiny nosowej środkowej lub wypełniające przewód nosowy wspólny. Większym wyzwaniem diagnostycznym jest rozpoznanie polipów na wczesnym etapie trwania choroby. Pomocne wtedy bywa wykonanie badania endoskopowego jam nosa. Niewykazanie polipów nosa w badaniu endoskopowym nie wyklucza ich obecności. W takich przypadkach jedynie wykonanie tomografii komputerowej (TK) zatok przynosowych pozwoli na ich uwidocznienie. Badanie TK zatok jest warunkiem prawidłowego rozpoznania polipów i podjęcia decyzji o zastosowaniu leczenia chirurgicznego.

Ponieważ przyczyny powstawania polipów są nieznane, ich leczenie jest objawowe. Stosowane są metody farmakologiczne i operacyjne, wielokrotnie stosowane razem. Leczenie farmakologiczne polipów nosa jest nakierowane na ograniczenie procesu zapalnego toczącego się w śluzówce nosa. Najskuteczniejszymi lekami są glikokortykosteroidy (GKS) podawane miejscowo tzn. donosowo w postaci kropli lub sprayu. Stosowanie GKS u chorych z polipami nosa pozwala na zmniejszenie ich rozmiarów (można je wysuszyć – to potoczne określenie używane przez pacjentów) i ograniczenie stanu zapalnego, co z kolei pozwala na unikniecie leczenia operacyjnego prawie u połowy chorych.

Usuwanie polipów w nosie

W przypadku braku poprawy po leczeniu farmakologicznym wykonuje się zabieg chirurgiczny. Leczenie polega na mechanicznym usunięciu polipowatych zmian z jam nosa i zatok przynosowych. Zabieg wykonywany obecnie najczęściej jest metodą endoskopową (funkcjonalna chirurgia endoskopowa zatok, tzw. FESS) i wymaga kilkudniowego pobytu w szpitalu na oddziale laryngologicznym. Po zabiegu przewlekle stosuje się krople do nosa ze sterydami, aby zapobiec nawrotom.         

Domowe sposoby na polipy w nosie

Proponowane „przez Internet” stosowanie aloesu, skrzypu polnego czy innych ziół jako domowych sposobów na pozbycie się polipów nosa nie mają potwierdzenia w badaniach medycznych i muszą być stosowane z rozwagą.

Polipy nosa – powikłania

Obecność polipów nosa może prowadzić do licznych powikłań m. in. nawracające infekcje górnych dróg oddechowych, nawracające zapalenia zatok, obturacyjny bezdech senny, zaostrzenie astmy oddechowej. Do rzadkich, ale groźnych powikłań należą: stany zapalne oczodołu, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych czy zakrzepice żył w obrębie zatok.

Polipy nosa – zapobieganie

Nie istnieją skuteczne metody, aby zapobiec tworzeniu polipów u osób predysponowanych. Warto jednak podkreślić, że częstą przyczyną niepowodzeń w leczeniu polipów nosa jest niesystematyczne przyjmowanie przez pacjenta leków lub brak kontynuacji terapii glikokortykosteroidami donosowymi po leczeniu operacyjnym, co prowadzi do nawrotów (odrastania polipów).

  1. G.  Janczewski, Otolaryngologia praktyczna, Wydawnictwo Medyczne Via Medica,Gdańsk 2002.
  2. J. L. Brożek i in., Allergic Rhinitis and its Impact on Asthma (ARIA) guidelines-2016 revision, „Journal of Allergy and Clinical Immunology”, nr 1 2017.
  3. P. Assanasen,   R. M.  Naclerio, Medical   and   surgical   management  of  nasal  polyps, „Current Opinion in Otolaryngology & Head and Neck Surgery”, nr  9 (1) 2001.
  4. R. Bogusławska-Staniaszczyk, A. Krzeski, J. Mastalerski, Anatomia radiologiczna zatok przynosowych w obrazach tomografii komputerowej dla potrzeb chirurgii endoskopowej, „Pol. Przegl. Radiol.”, nr 58 1994.
  5. B. Samoliński, Polipy nosa [w:] Choroby nosa i zatok przynosowych pod red. A. Krzeskiego i G. Janczewskiego, Wydawnictwo Sanmedica, Warszawa 1997.
  6. G.K. Scadding i in. Intranasal lysine aspirin in recur-rent nasal polyposis, „Clinical Otolaryngology”, nr 20 1995.
  7. G. Settipane, F. Chafee, Nasal polyps in asthma and rhi-nitis, „Journal of Allergy and Clinical Immunology”, nr 58 1995.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • PMS (zespół napięcia przedmiesiączkowego) – jak sobie z nim radzić?

    Co miesiąc powtarza się niemal ten sam scenariusz – dopada Cię huśtawka nastrojów, nie możesz się skoncentrować, przybierasz na wadze nawet do 3 kg, czujesz się opuchnięta, piersi sprawiają Ci ból, nie możesz spać, masz migrenę, nudności, zaparcia lub biegunkę, a twarz i dekolt pokrywają się wypryskami? To tylko część z ponad 100 objawów, które  świadczą o zespole napięcia przedmiesiączkowego, czyli PMS. Jak złagodzić jego objawy?

  • Terapia celowana – nowa metoda leczenia nowotworów

    W dzisiejszych czasach do walki z nowotworami wykorzystywane są różne metody leczenia: zabiegi operacyjne, chemioterapia, radioterapia czy też hormonoterapia. Obecnie coraz większe nadzieje wiąże się z tzw. terapią celowaną.

  • Polio – przyczyny, objawy, leczenie choroby Heinego-Medina

    Polio jest wirusową chorobą zakaźną, która może prowadzić do śmierci lub ciężkiego kalectwa na skutek wiotkiego porażenia mięśni. Do zakażenia poliowirusem dochodzi drogą pokarmową lub w wyniku bezpośredniego kontaktu z chorym. Jak rozpoznać polio i w jaki sposób się przed nim uchronić? Jakie są objawy choroby Heinego-Medina?

  • Ból pęcherza – przyczyny, leczenie, domowe sposoby

    Ból pęcherza jest jedną z częstszych infekcji dróg moczowych, szczególnie u kobiet. Jeśli jej przebieg jest ostry, może mu towarzyszyć bardzo częste oddawanie niewielkich ilości moczu, gorączka oraz pieczenie w okolicach cewki moczowej. To jaka terapia będzie najlepsza na ból pęcherza, zależy od przyczyny tych dolegliwości. Czy ból pęcherza i zapalenie pęcherza to ta sama przypadłość i jak radzić sobie z infekcją w czasie ciąży?

  • Monakolina K – co to jest? Właściwości, zastosowanie, przeciwwskazania

    Choroby układu sercowo-naczyniowego stanowią główną przyczynę zachorowalności i śmiertelności nie tylko w Polsce, lecz również na całym świecie. U podłoża większości z nich leży miażdżyca naczyń krwionośnych, która jest bezpośrednio związana z zaburzeniami lipidowymi. Jednym z proponowanych sposobów radzenia sobie z tym problemem jest stosowanie suplementacji w oparciu o monakolinę K.

  • Co zrobić, kiedy dziecko kaszle, a osłuchowo jest czyste?

    Kaszel dziecka bez innych objawów może być związany z przebytym niedawno zakażeniem układu oddechowego albo sygnalizować rozwijającą się w organizmie infekcję dróg oddechowych. Istnieją jednak inne przyczyny kaszlu u dzieci, które wymagają bardziej zaawansowanych badań. Jakie to przyczyny i jak je zdiagnozować?

  • Sensor do pomiaru cukru (CGM) – czym jest? Ile kosztuje? Refundacja

    Koncepcja wszczepialnych czujników glukozy jest propagowana od ponad 40 lat. Obecnie przyjmuje się, że ciągły monitoring glikemii (CGM) zwiększa jakość życia, ponieważ umożliwia podejmowanie świadomych decyzji dotyczących leczenia cukrzycy w wyniku bardziej zoptymalizowanej kontroli glikemii. Cukrzyca jest jedną z najczęstszych chorób cywilizacyjnych, na którą w Polsce choruje ponad 3 mln osób, z czego około 25% nie jest tego świadomych.

  • Subkliniczna niedoczynność tarczycy – objawy, leczenie

    Tarczyca jako jeden z kluczowych gruczołów układu hormonalnego, pełni istotną rolę w regulacji metabolizmu, funkcji sercowo-naczyniowych, a także procesów rozwojowych organizmu. Niedoczynność tarczycy, czyli hipotyreoza, to schorzenie wynikające z niewystarczającej produkcji hormonów tarczycy. Jedną z mniej oczywistych form tej choroby jest subkliniczna niedoczynność tarczycy – stan, który często rozwija się w sposób utajony, przez co trudniej go zdiagnozować i leczyć. Czym dokładnie jest subkliniczna niedoczynność tarczycy? Jakie są jej objawy, przyczyny, sposoby diagnostyki oraz metody terapii?

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

logo Telemedi

Usługę zdalnej konsultacji z lekarzem świadczy Telemedi.
Regulamin świadczenia usługi dostępny jest tutaj.