Kiedy działać, żeby choroba się nie rozwinęła?
Czynniki odpowiedzialne za rozwój nerwicy wegetatywnej
Nerwica wegetatywna jest rodzajem zaburzenia psychicznego. Występujące niepokojące objawy pacjent wiąże jednak w tym przypadku nie ze sferą psychiczną, a z problemami somatycznymi dotykającymi różnych układów i narządów w organizmie, podczas gdy nie ma organicznych lub czynnościowych podstaw uzasadniających występowanie takich problemów. Jak można wytłumaczyć to prościej? Chodzi po prostu o to, że pacjent z problemem nerwicy wegetatywnej doświadcza różnych nieprzyjemnych objawów sugerujących chorobę np. układu krążenia czy układu pokarmowego, a tak naprawdę z tymi układami nie dzieje się nic niepokojącego, bowiem problem leży w psychice pacjenta.
Jakie czynniki mogą być odpowiedzialne za rozwój nerwicy wegetatywnej?
Przede wszystkim nerwica wegetatywna może mieć związek z lękiem, który towarzyszy pacjentowi w codziennym życiu (mówi się czasem, że nerwica wegetatywna to lęk wędrujący po ciele). Pacjent w codziennym życiu, które jest pełne stresu, może bać się wielu rzeczy. Chory może odczuwać niepokój dotyczący swojej pracy (czy na pewno nie zostanie zwolniony, czy pracodawca jest zadowolony z pełnionej przez niego funkcji itp) czy rodziny (czy współmałżonek jest z nim na pewno szczery, czy nikt z rodziny nie zachoruje na nieuleczalną chorobę czy też nie dotknie go jakieś inne nieszczęście). Duży wpływ na ewentualny rozwój nerwicy wegetatywnej ma również dzieciństwo i wychowanie. Jeśli od najmłodszych lat pacjent jest wychowywany w atmosferze bezpieczeństwa, ryzyko rozwoju w życiu dorosłym nerwicy narządowej jest niewielkie. Jeśli jednak od wczesnego dzieciństwa towarzyszy pacjentowi atmosfera niepokoju, jeśli najbliżsi, nawet w nieświadomy sposób, straszą go tym, że świat jest niebezpieczny, pełen różnych katastrof i problemów, a człowiek jest tylko człowiekiem - jest słaby i na pewno nie poradzi sobie ze wszystkimi problemami, to niestety ryzyko rozwoju nerwicy wegetatywnej jest bardzo duże. Poza tym na rozwój nerwicy narządowej bardzo duży wpływ mają też różne traumatyczne wydarzenia, które pacjent przeżył: różnego rodzaju wypadki, w których pacjent sam brał udział lub był ich świadkiem, śmierć lub choroba kogoś bliskiego - takie sytuacje mogą być momentem przełomowym, w którym dojdzie do uaktywnienia się objawów nerwicy.
Jakie mogą być objawy nerwicy wegetatywnej?
Bardzo często pacjenci odczuwają różnego rodzaju dolegliwości związane z zaburzeniami dotyczącymi funkcjonowania układu krążenia. Przede wszystkim pacjenci zgłaszają uczucie kołatania serca, odczuwają szybszą pracę serca. Ponadto, bardzo częstym objawem nerwicy narządowej jest kłucie lub ucisk i gniecenie w klatce piersiowej, problemy z oddychaniem (chory zgłasza, że nie moze nabrać powietrza) czy też uczucie duszności. Zdarza się, że pacjent cierpi na silne, nawracające bóle brzucha, którym często towarzyszą biegunki, zdarzają się również nudności i wymioty. Dodatkowo, pacjent często zgłasza się do lekarza z problemem nadmiernego pocenia się oraz nawracającego drętwienia rąk i nóg. Poza tym, często przypadłością pacjentów z nerwicą wegetatywną są problemy z przełykaniem, uczucie "kulki w gardle" czy też dławienie się. Zdarzają się również zawroty i uporczywe bóle głowy oraz uderzenia gorąca lub napady dreszczy.
Jak wygląda postępowanie z pacjentem z podejrzeniem nerwicy wegetatywnej?
W czasie pierwszej wizyty u lekarza, kiedy pacjent zgłasza tak niepokojące objawy jak te wymienione wyżej, żaden lekarz na początku nie będzie podejrzewał nerwicy narządowej, tylko będzie starał się znaleźć organiczną przyczynę dolegliwości. Pacjent zatem zostanie skierowany na szereg badań laboratoryjnych oraz obrazowych. Na pewno zajdzie potrzeba wykonania morfologii krwi, poziomu glukozy, OB, TSH oraz ekg, usg jamy brzusznej i rtg klatki piersiowej. Ponadto, prawdopodobnie u pacjentów zgłaszających uciążliwe objawy ze strony przewodu pokarmowego zajdzie potrzeba wykonania gastro- i kolonoskopii, a u pacjentów z problemami neurologicznymi - tomografii komputerowej głowy. W dalszej kolejności pacjenta czeka szereg wizyt u specjalistów: u kardiologa, aby wykluczyć chorobę układu krążenia, u pulmonologa, aby wykluczyć między innymi astmę oraz inne choroby układu oddechowego, u gastroenterologa, aby wykluczyć między innymi nowotwór przewodu pokarmowego, u endokrynologa, aby wykluczyć nadczynność tarczycy czy też u neurologa, aby wykluczyć guza mózgu. Dopiero w sytuacji, kiedy pacjent zostanie poddany bardzo dokładnej diagnostyce i po wykluczeniu organicznego podłoża dolegliwości, lekarz zaczyna podejrzewać, iż być może problemy pacjenta mają związek z nerwicą wegetatywną.
Kiedy lekarz zacznie podejrzewać u pacjenta nerwicę wegetatywną, wtedy skieruje go do psychologa lub, co jest zdecydowanie lepsze, do lekarza specjalisty chorób psychicznych. Zazwyczaj, na początku pacjent absolutnie nie dopuszcza do siebie myśli, że jego problemy mają związek z psychiką i w związku z tym trudno jest go namówić na wizytę u specjalisty, pacjent zwykle dalej chce szukać u siebie "choroby ciała, a nie choroby duszy". W końcu jednak, co niestety trwa zwykle dość długo, pacjent zaczyna wierzyć swojemu lekarzowi i udaje się na konsultacje do psychologa lub psychiatry. Jeśli w czasie wizyty specjalista potwierdzi wstępną diagnozę, pacjent zostaje poddany właściwej psychoterapii. Przede wszystkim specjalista będzie starał się znaleźć przyczynę lęku, który to lęk wywołuje u pacjentów wszystkie dolegliwości. Jeśli taka przyczyna zostanie znaleziona, wtedy lekarz stara się pomóc uporać pacjentowi z prześladującym go lękiem i jeśli się to uda, wszystkie dolegliwości zaczynają stopniowo ustępować, a pacjent może z powrotem w pełni cieszyć się życiem i otaczającym go światem.
Podziel się:
