Szpik kostny – jakie funkcje pełni w organizmie? Jakie choroby szpiku występują najczęściej?
Justyna Piekara

Szpik kostny – jakie funkcje pełni w organizmie? Jakie choroby szpiku występują najczęściej?

Szpik kostny jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Dlaczego jest tak ważny? Jaką rolę pełni w organizmie? Jakie są najczęstsze choroby, które go dotyczą? Dowiedz się, czym różni się czerwony szpik od żółtego.

Czym jest szpik kostny? Jakie są jego rodzaje?

Szpik kostny (łac. medulla ossium) to silnie ukrwiona, miękka, galaretowato-gąbczasta tkanka, która wypełnia wnętrze jam szpikowych kości długich oraz przestrzenie międzybeleczkowe istoty gąbczastej kości. Istnieją dwa rodzaje szpiku kostnego – czerwony i żółty.

Czerwony szpik kostny (łac. medulla ossium rubra) u noworodków znajduje się we wszystkich kościach. U osób dorosłych stanowi około 5% całkowitej masy ciała i występuje jedynie w kościach, takich jak mostek, żebra, łopatki, kości miednicy i czaszki oraz trzony kręgów i nasadach kości długich. Wraz z wiekiem jest stopniowo zastępowany żółtym szpikiem kostnym.

Żółty szpik kostny (łac. medulla ossium flava) nie ma właściwości krwiotwórczych i nie występuje u dzieci. Zwykle znajduje się w centralnych jamach kości długich. Jego funkcją jest magazynowanie komórek tłuszczowych, czyli adipocytów, w razie potrzeby organizm może wykorzystać je jako źródło energii. Oprócz tego żółty szpik kostny zawiera mezenchymalne komórki macierzyste, które mogą różnicować się w wiele linii, takich jak komórki kości, tłuszczu, chrząstki lub mięśni. W wyjątkowych warunkach, takich jak ciężka utrata krwi lub gorączka szpik żółty może zmienić się w czerwony szpik kostny.

Szpik kostny – jakie pełni funkcje w organizmie?

Czerwony szpik kostny jest głównym narządem krwiotwórczym organizmu, aktywnie zaangażowanym w hematopoezę. Codziennie produkuje 200 miliardów nowych elementów morfotycznych krwi. Składa się z delikatnej, silnie unaczynionej tkanki włóknistej, w której hemocytoblasty, czyli komórki macierzyste krwi, mogą przekształcić się w różne typy krwinek i po osiągnięciu dojrzałości przemieszczają do krwiobiegu.

Hematopoetyczne komórki macierzyste nie mogą przenikać przez barierę szpiku kostnego. Tylko dojrzałe komórki krwi zawierające odpowiednie białka błonowe są w stanie przyłączyć się do śródbłonka naczyń krwionośnych i przedostać się do krwi obwodowej. Naczynia krwionośne działają jak bariera, która zapobiega opuszczaniu szpiku kostnego przez niedojrzałe krwinki.

Każdy typ komórek hematopoetycznych spełnia określone zadanie:

  • czerwone krwinki (erytrocyty) zawierają specyficzne białko – hemoglobinę, która umożliwia transport tlenu w organizmie,
  • białe krwinki (leukocyty) biorą udział w regulowaniu układu odpornościowego i pomagają zwalczać infekcje.
  • płytki krwi (trombocyty) uczestniczą w procesie krzepnięcia krwi, gdy dojdzie do urazu.

Oprócz funkcji krwiotwórczej szpik kostny pełni funkcję centralnego narządu limfoidalnego, w którym limfocyty B proliferują, przechodzą proces różnicowania i dojrzewania, kiedy nabywają zdolności do reagowania z odpowiednimi antygenami. Ze szpiku limfocyty B przechodzą do krwi i biorą udział w reakcjach odpowiedzi immunologicznej wymierzonej przeciwko zagrażającym patogenom. W węzłach chłonnych aktywowane limfocyty B przekształcają się w komórki plazmatyczne, które ponownie osiadają w szpiku i zaczynają produkować przeciwciała.

Powiązane produkty

Choroby szpiku kostnego

W przypadku choroby szpiku kostnego występują problemy z komórkami macierzystymi lub z ich rozwojem. Przyczyny ich powstawania obejmują zarówno czynniki genetyczne i środowiskowe. Narażenie na niektóre chemikalia (np. benzen, toluen), promieniowanie jonizujące, wirusy (wirus Epsteina-Barra, odpowiedzialny za rozwój mononukleozy czy cytomegalowirus) lub wybrane choroby genetyczne potęgują ryzyko zaistnienia choroby szpiku kostnego.

Specyficzne schorzenia związane z problemami ze szpikiem kostnym to:

  • niedokrwistość niedoborowa (np. deficyt żelaza) – występuje, gdy dochodzi do spadku stężenia hemoglobiny, liczby krwinek czerwonych, wskaźnika hematokrytowego poniżej wartości prawidłowych,
  • anemia aplastyczna – może być nabyta lub dziedziczna; występuje w wyniku uszkodzenia komórek macierzystych, pociąga to za sobą nieprawidłowości ich wzrostu i rozwoju, szpik kostny nie wytwarza wystarczającej ilości nowych krwinek,
  • białaczka – to typ nowotworu, który może przybierać przebieg łagodny i ostry, w zależności od tego, jak szybko choroba postępuje; wiąże się niekontrolowanym namnażaniem się komórek limfocytowych,
  • zaburzenia mieloproliferacyjne (MPN) charakteryzują się nadprodukcja określonego typu/typów elementów morfotycznych krwi,
  • zespoły mielodysplastyczne (MDS) charakteryzują się zmniejszoną ilością elementów morfotycznych we krwi obwodowej, wynikającą z ich nieprawidłowego tworzenia się w szpiku kostnym.

Diagnostyka i sposoby leczenia chorób szpiku kostnego

Najpierw wykonuje się badania krwi obwodowej, układu krzepnięcia i panel badań biochemicznych oceniających funkcjonowanie kluczowych narządów, takich jak nerki i wątroba. Kiedy otrzymane wyniki nie pozwala ustalić jednoznacznej diagnozy, przeprowadza się badanie metodą biopsji aspiracyjnej, czyli pobrania próbki szpiku za pomocą specjalnej igły ze strzykawką lub trepanobiopsji, podczas której pobiera się również fragment kości. Dodatkowo można przeprowadzić badania rentgenowskie, cytometryczne lub genetyczne.

Sposób leczenia zależy od rodzaju zaburzenia i nasilenia objawów choroby. Terapia może obejmować leki i transfuzję krwi. Kiedy atak choroby doprowadza do sytuacji, że szpik kostny nie może już efektywnie funkcjonować, najlepszym, a dla niektórych jedynym sposobem leczenia, może okazać się przeszczep szpiku lub krwi pępowinowej.

  1. A.    Bochenek, M. Reicher, Anatomia człowieka, t. 1, s. 197-198, PZWL 1990.
  2. T. Cichocki, J. A. Litwin, J. Mirecka, Kompendium histologii: podręcznik dla studentów nauk medycznych i przyrodniczych, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego 2009, s. 153-160.
  3. J. Sheladi-Schulman, What is bone marrow, and what does it do?, “healthline.com” [online], https://www.healthline.com/health/function-of-bone-marrow#bone-marrow-conditions, [dostęp:] 22.04.2021.
  4. H. Nicholas, All you need to know about bone marrow, “medicalnewstoday.com” [online], https://www.medicalnewstoday.com/articles/285666, [dostęp:] 22.04.2021.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Bąblowica – objawy i leczenie zarażenia tasiemcem bąblowcowym

    Bąblowica jest chorobą odzwierzęcą, w której dochodzi do zakażenia człowieka tasiemcem bąblowcowym. Jedną z najczęstszych dróg zakażenia jest spożycie niemytych owoców leśnych. Głównymi nosicielami tasiemców są psy, koty i lisy. Objawy choroby są nieswoiste, a ze względu na rzadkość występowania mogą być często mylnie zinterpretowane lub przeoczone. Leczenie różni się w zależności od stadia zaawansowania choroby i narządów zajętych przez larwy tasiemca.

  • Opuchnięte oczy – przyczyny i sposoby leczenia opuchlizny powiek

    Powieki, jako niezwykle delikatna i cienka część skóry wokół oczu, są szczególnie podatne na różnego rodzaju obrzęki. Przyczyny tego stanu mogą być bardzo zróżnicowane, a ich rozpoznanie często wymaga dokładnej obserwacji i analizy towarzyszących objawów.

  • Hirsutyzm – nadmierne owłosienie u kobiet. Jakie badania wykonać i jak przebiega leczenie?

    Choć hirsutyzm to problem, który dotyka wiele kobiet, to rzadko się o nim mówi. Dla wielu pań jest on wstydliwym tematem i często bywa źródłem kompleksów, a nawet obniżonej samooceny. Hirsutyzm objawia się nadmiernym owłosieniem w miejscach typowych dla mężczyzn – na twarzy (wąsik, broda, policzki), brzuchu czy plecach. Najczęściej jest spowodowany łagodnymi przyczynami, ale niekiedy może być również sygnałem poważniejszych zaburzeń hormonalnych.

  • Czym jest pokrzywka stresowa? Objawy i metody leczenia wysypki na tle nerwowym

    Pokrzywka stresowa to specyficzna odmiana reakcji skórnej, która pojawia się w odpowiedzi na czynniki psychiczne, w szczególności silny stres, lęk czy napięcie emocjonalne. W odróżnieniu od klasycznych postaci pokrzywki, które mają podłoże alergiczne lub fizykalne, pokrzywka na tle nerwowym może być związana z funkcjonowaniem układu nerwowego i reakcjami organizmu na bodźce psychiczne. W literaturze medycznej określana jest pokrzywką idiopatyczną z komponentą psychogenną lub pokrzywką psychogenną. Pokrzywka stresowa stanowi wyraźny przykład tego, jak silne emocje mogą wpływać na funkcjonowanie różnych układów organizmu i prowadzić do powstawania charakterystycznych objawów dermatologicznych.

  • Szczepionka przeciw kleszczowemu zapaleniu mózgu. Dla kogo jest przeznaczona i kiedy najlepiej się szczepić?

    Kleszczowe zapalenie mózgu (KZM) to poważna choroba wirusowa, której głównym wektorem są kleszcze. W ostatnich latach obserwuje się wzrost liczby zachorowań, co wynika zarówno ze zmian klimatycznych, jak i zwiększonej aktywności ludzi na terenach zielonych. W związku z tym coraz więcej osób poszukuje skutecznych metod ochrony przed tą groźną infekcją. Jedną z najskuteczniejszych form profilaktyki jest szczepienie, które pozwala zminimalizować ryzyko zachorowania, a tym samym uniknąć poważnych powikłań neurologicznych.

  • Rośnie zagrożenie chorobami wenerycznymi w Polsce. Wykryto ponad 30% więcej przypadków rzeżączki

    Jedna na dziesięć osób w Polsce może być nosicielem choroby przenoszonej drogą płciową, nie zdając sobie z tego sprawy. Tylko w pierwszej połowie tego roku odnotowano 30-procentowy wzrost przypadków rzeżączki w porównaniu z 2024 rokiem. Niepokojący jest również ubiegłoroczny wzrost zakażeń HIV o 20%. Rosnąca liczba zachorowań na rzeżączkę, HIV czy chlamydiozę wymaga jak najszybszej reakcji, ponieważ niewykryte i nieleczone infekcje prowadzą do powikłań zdrowotnych oraz zwiększają ryzyko transmisji patogenów, co utrudnia kontrolę epidemiologiczną.

  • Grzybica penisa – objawy, przyczyny i leczenie grzybicy prącia

    Grzybica penisa to powszechna – choć często niedostatecznie rozpoznawana – infekcja grzybicza, która dotyka męskie narządy płciowe i jest wywoływana głównie przez drożdżaki z rodzaju Candida. Schorzenie to objawia się charakterystycznymi zmianami skórnymi, zaczerwienieniem, świądem czy bólem, które mogą znacznie obniżyć komfort życia i prowadzić do powikłań, jeśli infekcja nie zostanie odpowiednio zdiagnozowana i leczona. W artykule szczegółowo omówimy mechanizmy powstawania grzybicy penisa, czynniki ryzyka, typowe symptomy, metody diagnostyczne oraz skuteczne sposoby terapii, a także podpowiemy, jak zapobiegać nawrotom tej uciążliwej choroby.

  • Alergia skórna: objawy, przyczyny i metody leczenia uczulenia na skórze

    Alergia skórna to jedno z najczęstszych schorzeń dermatologicznych dotykających znaczny odsetek populacji w każdym wieku. Charakteryzuje się szerokim spektrum objawów manifestujących się na powierzchni skóry w odpowiedzi immunologicznej organizmu na kontakt z różnorodnymi alergenami. Reakcja alergiczna skóry może przybierać rozmaite formy.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl