Prewencyjna walka z komarami odpowiedzialnymi za gorączkę denga
Barbara Bukowska

Gorączka denga – objawy, leczenie, szczepionka

Wśród chorób wirusowych, które odnotowują najwyższy wzrost wskaźnika zakażeń w ciągu ostatnich dekad znajduje się gorączka denga. Warto wiedzieć, jakie są objawy tej infekcji przenoszonej przez komary oraz jakie możliwości jej leczenia wypracowała współczesna medycyna.

Gorączka denga to tropikalna choroba infekcyjna przenoszona przez komary. Jest najszybciej rozprzestrzeniającą się chorobą wirusową na świecie. W ostatnich 60 latach liczba zachorowań zwiększyła się trzydziestokrotnie.

Czym się charakteryzuje gorączka denga – objawy

Okres inkubacji gorączki denga wynosi od 3 do 14 dni, średnio około tygodnia. W większości przypadków choroba przebiega bezobjawowo lub łagodnie. Dorośli znoszą ją nieco ciężej niż dzieci: częściej dochodzi u nich do powiększenia węzłów chłonnych i wątroby. W przebiegu gorączki denga wyróżnia się trzy postacie kliniczne:

  • ostry stan gorączkowy (postać klasyczna) – charakteryzuje się wystąpieniem plamisto-grudkowej wysypki, przypominającej tę spotykaną w odrze, której towarzyszą objawy grypopodobne (gorączka, bóle mięśniowo-stawowe) i zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego (wymioty, biegunka).
  • gorączka denga – daje objawy ostrej infekcji wirusowej (wysoka temperatura, bóle głowy i oczu, bóle mięśniowo-stawowe). Dochodzi do powiększenia węzłów chłonnych i pojawienia się typowego, usztywnionego chodu, którego przyczyną jest zajęcie stawów kolanowych. Po 2–4 dobach objawy wycofują się i wracają po kilkunastu godzinach. Drugi okres gorączkowy przebiega z plamisto-grudkową wysypką, początkowo obejmującą dłonie i stopy i stopniowo rozszerzającą się na kończyny i tułów.
  • gorączka krwotoczna denga – najcięższa postać choroby, występująca głównie w Tajlandii i na Filipinach. Jej początek podobny jest do postaci klasycznej. Po 2–3 dniach dochodzą wymioty, bóle brzucha i powiększenie wątroby. Następnie rozwija się skaza krwotoczna, objawiająca się wybroczynami i krwawymi podbiegnięciami. Ostatnim etapem są krwotoki wewnętrzne i wstrząs septyczny, prowadzące do utraty przytomności, a w ok. 50% przypadków – do śmierci.

Przyczyny gorączki denga

Gorączka denga to choroba wywoływana przez wirusa dengi, należącego do rodziny flawiwirusów (Flaviviridae). Wirus ten może doprowadzić do wystąpienia gorączki krwotocznej (VHFs, ang. Viral Haemorrhagic Fevers), stanowiącej zagrożenie dla życia pacjenta. Wyróżnia się cztery serotypy wirusa: DENV-1, DENV-2, DENV-3 i DENV-4, z których tylko dwa ostatnie mogą powodować ciężką gorączkę krwotoczną.

Czynnikiem przenoszącym dengę są komary tygrysie gatunków Aedes aegypti, rzadziej Aedes albopticus lub Aedes scutellaris. Objawy ukąszenia przez komara tygrysiego są podobne jak w przypadku ugryzień przez inne gatunki: pojawia się swędzący bąbel, który czasem może przerodzić się w piekącą zmianę przypominającą rumień.

Powiązane produkty

Gorączka denga – rozpoznanie

Przypadki gorączki denga na terenach endemicznego występowania choroby są z reguły łatwe do rozpoznania. Diagnostyka może być utrudniona, jeśli gorączka denga nie daje typowych objawów. W takich sytuacjach przydatne są techniki laboratoryjne, potwierdzające zakażenie wirusem:

  • test PCR, umożliwiający wykrycie materiału genetycznego wirusa;
  • badania serologiczne pozwalające wykryć specyficzne przeciwciała;
  • izolacja wirusa w hodowlach komórkowych.

W postawieniu diagnozy przydatne są również badania laboratoryjne, w których u pacjenta stwierdza się trombocytopenię i leukopenię, podwyższoną aktywność aminotransferaz i zwiększony hematokryt.
Dostępne są również szybkie testy kasetowe wykrywające antygen NS1 wirusa dengi. Przeznaczone są wyłącznie do użytku przez profesjonalistów jako test przesiewowy. Każdy wynik dodatni uzyskany tą metodą musi zostać potwierdzony innymi metodami diagnostycznymi.

Czy denga jest zaraźliwa?

Do zakażenia dochodzi w wyniku ugryzienia przez komara przenoszącego wirusa dengi. Po okresie inkubacji u chorego występują typowe objawy gorączki denga. Nie ma możliwości przeniesienia zakażenia bezpośrednio z człowieka na człowieka.

Czy gorączka denga jest chorobą śmiertelną?

Gorączka denga zazwyczaj nie pozostawia po sobie trwałych konsekwencji zdrowotnych. Wczesne wykrycie choroby i otoczenie pacjenta odpowiednią opieką medyczną sprawiają, że śmiertelność nie przekracza kilku procent. W nieleczonej, ciężkiej postaci choroby, przebiegającej z gorączką krwotoczną, śmiertelność sięga 20%.

Gorączka denga – leczenie

Nie opracowano jak dotąd leków oddziałujących na flawiwirusy wywołujące gorączkę denga, jej leczenie ma więc charakter wyłącznie objawowy. Stosuje się leki przeciwgorączkowe i przeciwbólowe, zaznaczyć jednak należy, że lekiem pierwszego wyboru jest paracetamol. Niesteroidowe leki przeciwzapalne, takie jak ibuprofen czy kwas acetylosalicylowy, wpływają na agregację płytek krwi, co w przebiegu choroby z ryzykiem krwotoków wewnętrznych dodatkowo pogarsza rokowania pacjentów. Ważnym elementem leczenia gorączki denga jest również nawadnianie organizmu. W ciężkich przypadkach konieczne jest leczenie w warunkach szpitalnych i monitorowanie zaburzeń krzepnięcia krwi.

Jak uniknąć zakażenia dengą? Profilaktyka, szczepionka na dengę

Najskuteczniejszym sposobem uniknięcia zakażenia wirusem dengi jest ochrona przed ukłuciami komarów. W działania te wpisuje się:

  • używanie repelentów na bazie DEET;
  • noszenie luźnej odzieży zakrywającej jak największą powierzchnię ciała;
  • założenie moskitier na okna oraz siatek na otwory wentylacyjne, które dodatkowo można spryskać repelentami;
  • unikanie przebywania na zewnątrz w porze największej aktywności komarów przenoszących wirusa dengi.

W ostatnich latach Komisja Europejska dopuściła do obrotu szczepionkę przeciwko gorączce denga. Może być ona podawana osobom w wieku od 9 do 45 lat, z udokumentowanym wcześniej zakażeniem wirusem dengi. Zalecenia te wynikają z obserwacji, że ponowne zakażenia są znacznie groźniejsze i przebiegają gwałtowniej niż pierwotne. Z kolei szczepienie osób, które dotychczas nie chorowały na gorączkę denga, nie jest wskazane, ponieważ zwiększa ryzyko wystąpienia ciężkiego przebiegu choroby.

  1. Charakterystyka Produktu Leczniczego Dengvaxia, www.ema.europa.eu [online], https://www.ema.europa.eu/en/documents/overview/dengvaxia-epar-medicine-overview_pl.pdf, [dostęp:] 13.06.2022 r.
  2. S.B. Halstead. Dengue, Curr Opin Infect Dis." nr 15(5), 2002.
  3. N. Khetarpal, I. Khanna, Dengue Fever: Causes, Complications, and Vaccine Strategies. J Immunol Res 2016.
  4. T.J. Schaefer, P.K. Panda, R.W. Wolford, Dengue Fever, www.ncbi.nlm.nih.gov [online], https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28613483/, [dostęp:] 23.06.2022 r.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Zatrucie pokarmowe – jak sobie pomóc? Co jeść i pić?

    Zatrucie pokarmowe i wynikające z niego objawy potrafią być bardzo uciążliwe i mogą przysporzyć wielu niedogodności. Z tego względu warto wiedzieć, jak sobie z nimi radzić. Ile trwa zatrucie pokarmowe oraz jak mu zapobiegać?

  • Kaszel palacza – objawy, co na niego stosować?

    Kaszel palacza powstaje w wyniku podrażnienia górnych dróg oddechowych przez substancje zawarte w dymie tytoniowym. Nikotynizm prowadzi do szeregu zmian zachodzących w drzewie oskrzelowym, które są reakcją na przewlekłą ekspozycję układu oddechowego na substancje toksyczne. Samo palenie jest również czynnikiem ryzyka rozwoju innych chorób takich jak nowotwory układu oddechowego czy przewlekła obturacyjna choroba płuc.

  • Wszawica łonowa – jak z nią walczyć?

    Wszawicą (łac. Pediculosis) nazywamy zmiany skórne wywołane przez stawonogi – wszy ludzkie. Wyróżniamy wszawicę głowową, odzieżową i łonową. O ile głowowa dotyczy przede wszystkim dzieci (zarażenie ma miejsce w szkole i innych placówkach edukacyjnych), o tyle odmiana łonowa spotykana jest wśród dorosłych i występuje w okolicach intymnych. Charakteryzuje ją uporczywy świąd skóry, który występuje między innymi w okolicach wzgórka łonowego.

  • Choroby tropikalne – objawy, diagnostyka, szczepienia

    Choroby tropikalne pochodzą z rejonów charakteryzujących się klimatem sprzyjającym rozwojowi drobnych organizmów, czyli ciepłym i wilgotnym. W takich warunkach łatwo namnażają się zarówno chorobotwórcze bakterie, jak i wirusy. Szerzenie się chorób tropikalnych jest szczególnie łatwe w krajach o niskim poziomie higieny i słabych warunkach socjoekonomicznych. Przed wyjazdem warto sprawdzić, jakie choroby występują w rejonie świata, do którego się wybieramy.

  • Narkolepsja – czym jest? Objawy, przyczyny

    Narkolepsja dotyka głównie ludzi młodych w wieku 15-20 oraz 30-35 lat, a napady snu w ciągu dnia z reguły występują pod wpływem silnych emocji: radości, lęku czy stresu. Leczeniem zajmują się psychiatrzy lub neurolodzy i polega ono głównie na łagodzeniu objawów. Wielu specjalistów twierdzi, że narkolepsja często jest błędnie diagnozowana przez fakt, że w obecnych czasach duża część zdrowego społeczeństwa skarży się na nadmierną senność w ciągu dnia – stąd wielkie znaczenie ma dogłębna diagnostyka i uświadamianie społeczeństwa na temat tego, czym jest narkolepsja.

  • Częste oddawanie moczu (częstomocz) – przyczyny, leczenie

    Częstomocz jest przykrym schorzeniem dotykającym zarówno mężczyzn, jak i kobiety najczęściej w podeszłym wieku, ale zdarzają się także przypadki dzieci i młodych dorosłych borykających się z tą dolegliwością. Częstomocz może się pojawić m.in. przy chorobach ginekologicznych, urologicznych, nefrologicznych, psychicznych czy nawet onkologicznych. Przez to, że wiąże się z przymusem patologicznie częstego oddawania moczu, może stać się udręką dla pacjentów i mieć negatywny wpływ na codzienne funkcjonowanie chorego w społeczeństwie. Mimo że nie zawsze jest oznaką poważnej choroby, to warto zwrócić się o pomoc do specjalisty, który pomoże rozwiązać ten problem.

  • Zespoły mielodysplastyczne (MDS) – objawy, przyczyny, leczenie

    DNA organizmów żywych – choć wspaniale zaprojektowane – jest bardzo podatne na działanie mutagennych czynników zewnętrznych. Narażenie na różnorodne substancje chemiczne (np. benzen), metale ciężkie, nawozy sztuczne, dym tytoniowy, promieniowanie jonizujące i fale X używane w radioterapii znacząco zwiększa ryzyko uszkodzenia materiału genetycznego i zachorowania na nowotwór. W obecnych czasach unikanie czynników mutagennych jest praktycznie niemożliwe, toteż odsetek chorych na zespoły mielodysplastyczne i inne choroby nowotworowe będzie niestety coraz większy.

  • Pacjenci z migreną przewlekłą skorzystają z nowoczesnej terapii

    Dzięki staraniom, które poczyniło Polskie Towarzystwo Bólów Głowy, pacjenci uzyskali dostęp do nowoczesnej terapii migreny przewlekłej z wykorzystaniem m.in. botoxu (toksyny botulinowej) i dwóch przeciwciał monoklonalnych (erenumab i fremanezumab). Leczenie tymi preparatami będzie refundowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia (NFZ). Co trzeba zrobić i jakie warunki spełnić, aby wziąć udział w programie?

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij