Neuromobilizacja – wskazania, przebieg terapii, skuteczność

Neuromoblizacja – czym jest neuromechanika? Jak wygląda prawidłowa mechanika tkanki nerwowej?

Neuromechanika jest dziedziną nauki, która próbuje wyjaśnić współzależności pomiędzy funkcjonowaniem mięśni, narządów zmysłów, wzorców ruchowych oraz ośrodkowego układu nerwowego, aby lepiej zrozumieć ruch. Za twórcę tej koncepcji uważa się Davida Butlera, który zapoczątkował także badanie układu nerwowego. Miało to miejsce w latach 90. ubiegłego stulecia. Określił on nie tylko najważniejsze według niego właściwości tkanki nerwowej, ale także dokonał podziału przyczyn możliwych zaburzeń układu nerwowego. Dodatkowo opracował wstępną koncepcję badania i przebiegu samego zabiegu neuromobilizacji. 

Jakie nerwy poddaje się neuromoblizacjom?

Techniki neuromobilizacji są stosowane w obrębie nerwów obwodowych. Stosuje się je bezpośrednio na nerwie pośrodkowym, łokciowym, promieniowym, mięśniowo-skórnym.

W obrębie kończyny dolnej taką terapię wykorzystuje się w przypadku zaburzeń dotyczących nerwów: kulszowego, udowego, piszczelowego i strzałkowego. Warto podkreślić, że tylko harmonijne funkcjonowanie układu nerwowego jest w stanie zagwarantować niezachwianą pracę narządu ruchu człowieka. Wynika to z faktu olbrzymich współzależności, powiązania tych struktur ze sobą. 

Przeczytaj także, czym jest rwa kulszowa i jakie są jej objawy.

Neuromoblizacje – wskazania

Wśród wskazań do neuromobilizacji nerwów należy wymienić takie schorzenia i dysfunkcje jak:

• dyskopatia,
• zaburzenia przewodnictwa nerwowego,
• parestezje, mrowienie, drętwienie kończyn,
• dysfunkcje mięśniowe,
• porażenie nerwu twarzowego,
• nieprawidłowa ruchomość w stawach,
• zespół bolesnego barku,
• łokieć golfisty,
• łokieć tenisisty,
• zespół kanału nadgarstka,
• konflikt podbarkowy. Miała mieć podniesioną stawkę ze 160 na 180 zł 

Wszelkiego rodzaju zaburzenia przewodnictwa nerwowego mogą także stanowić wskazania do przeprowadzenia terapii manualnej układu nerwowego. Możliwość zastosowania takiego zabiegu należy jednak skonsultować wcześniej z lekarzem i fizjoterapeutą.

Neuromoblizacje – przeciwwskazania

Aby móc zastosować neuromobilizacje nerwu promieniowego, nerwu kulszowego czy nerwu pośrodkowego należy pamiętać, że istnieją przeciwwskazania do wykonania takiej terapii. W tym przypadku dyskwalifikacją są następujące problemy:

• podwyższona temperatura ciała zwiastująca infekcje,
• zdiagnozowane infekcje bakteryjne oraz wirusowe,
• nowotwory,
• uszkodzenia mechaniczne tkanek nerwowych,
• obecność poważnych zaburzeń o podłożu neurologicznym,
• upośledzenie architektury narządu ruchu oraz połączeń stawowych o charakterze wrodzonym.

Niektóre przeciwwskazania należy traktować jako względne. Oznacza to, że w określonych przypadkach lekarz lub fizjoterapeuta mogą zdecydować o kwalifikacji do terapii mimo ich występowania. 

Przebieg terapii z wykorzystaniem technik neuromobilizacji

Przystępując do terapii z wykorzystaniem neuromobilizacji nerwów, najpierw wykonuje się badanie układu nerwowego. W przypadku fizjoterapii są to charakterystyczne testy pozwalające określić rodzaj dysfunkcji oraz obiektywne porównanie uzyskanych rezultatów. Mowa tutaj o popularnych testach napięciowych kończyny dolnej, jak np. test SLR (Straight Leg Raise), test Slump oraz test napięcia nerwu udowego. W obrębie kończyn górnych w diagnostyce wykorzystuje się testy napięciowe nerwów: łokciowego, promieniowego, mięśniowo-skórnego oraz pośrodkowego. 

Przystępując do terapii, należy pamiętać o odpowiednim ułożeniu kończyny, głowy oraz samego kręgosłupa. Potem chwytając kończynę, doprowadza się do rozciągnięcia tkanek w danym obszarze. Dzieje się to poprzez odpowiednie ułożenie, chwyt i wprowadzenie ruchów ślizgu w tempie nie szybszym niż 1 na sekundę.

Neuromobilizacje – efekty. Czy terapia jest skuteczna?

Zgodnie z doniesieniami naukowymi oraz z doświadczeniem terapeutów, neuromobilizacja może przynieść bardzo dobre rezultaty. Często taka forma oddziaływania stanowi dopełnienie innych form fizjoterapii, szczególnie jeśli chodzi o dysfunkcje układu nerwowego, takie jak: uwięźnięcia, kompresje, podrażnienia nerwów. 

O możliwości zastosowania takiej interwencji decyduje specjalista. Osobą, która fizycznie wykonuje techniki neuromobilizacji jest najczęściej fizjoterapeuta. Aby móc skorzystać z takiej formy rehabilitacji, wystarczy udać się do gabinetu, który posiada wykwalifikowanego w tym zakresie terapeutę. Cena zabiegu w placówce prywatnej może wahać się w granicach 80-150 zł. Jest to oczywiście uzależnione od doświadczenia, kwalifikacji i ilości czasu poświęconego na terapię.