Kobieta trzyma dłoń na wysokości serca, co wskazuje na ból serca
Wojciech Glinicki

Zespół WPW – czym jest zespół Wolffa-Parkinsona-White’a? Objawy, leczenie

W mniej więcej 50% przypadków przebieg zespołu Wolffa-Parkinsona-White’a jest chorobą, która nie daje żadnych objawów. Nazywany jest także zespołem preekscytacji, których cechą charakterystyczną jest obecność dodatkowej drogi przewodzenia między przedsionkami a komorami. O ile sam WPW może być bezobjawowy, tak wpływa on na inne funkcje serca, których zaburzenie może być groźne dla zdrowia a nawet życia pacjenta. Jak zdiagnozwać WPW, jak wygląda leczenie i czy można go dziedziczyć?

Zaburzenia rytmu serca są dość często występującą jednostką chorobową, niezależnie od wieku. Niektóre z nich mogą stanowić bezpośrednie zagrożenie życia, a wśród pozostałych przypadków nagły zgon sercowy jest ich pierwszym objawem. Jednym z takich schorzeń jest właśnie zespół Wolffa-Parkinsona-White’a, czyli zespół WPW. Poznaj przyczyny choroby, objawy, a także jakie są metody leczenia.

Co to jest zespół WPW (Zespół Wolffa-Parkinsona-White’a)?

Zespół Wolffa-Parkinsona-White’a jest schorzeniem wrodzonym, które charakteryzuje się obecnością dodatkowej drogi pobudzenia (tzw. pęczek Kenta) w mięśniu sercowym. Naturalnie jest ona odpowiedzialna za przewodzenie impulsów elektrycznych między przedsionkami a komorami. Cechą WPW jest po prostu sprawniejsze przewodzenie tych impulsów z przedsionków do komór, ponieważ dochodzi do pominięcia węzła przedsionkowo-komorowego oraz pęczka Hisa. Zespół Wolffa-Parkinsona-White’a może generować zagrażające życiu, a nawet śmiertelne, zaburzenia rytmu serca. Dotyczy to także osób młodych. Zespół WPW jest określany także jako zespół preekscytacji.

Sprawdź, jakie leki i preparaty wzmacniające pracę serca i układ krwionośny znajdziesz na DOZ.pl

Zespół WPW – przyczyny i czynniki ryzyka oraz dziedziczenie

Jak wspomniano, zespół WPW należy do tzw. zespołów preekscytacji, których cechą charakterystyczną jest istnienie dodatkowej drogi przewodzenia między przedsionkami a komorami. W przypadku zespołu WPW jest to tzw. pęczek Kenta – omija on zastawkę mitralną lub trójdzielną, co spowodowane jest niepełną izolacją przedsionków od komór w czasie formowania się serca w życiu płodowym. Z tego właśnie powodu dodatkowa tkanka przewodząca posiada cechy zbliżone do tkanki mięśniowej serca, jeśli chodzi o szybkość przewodzenia i okres refrakcji (okresowa niewrażliwość na bodziec stymulujący).

U osób cierpiących na zespół Wolffa-Parkinsona-White’a głównym czynnikiem ryzyka jest krótki okres refrakcji drogi dodatkowej w porównaniu do węzła przedsionkowo-komorowego. Sprawia to, że odpowiednio zsynchronizowany bodziec pochodzący z drogi anatomicznej i drogi dodatkowej może wyzwolić rytm nawrotny, czyli rytm odpowiedzialny za arytmie komorowe oraz nadkomorowe. Ponadto zespół WPW może zmieniać charakter powszechnych arytmii nadkomorowych, jakimi są migotanie i trzepotanie przedsionków. Podczas migotania i trzepotania przedsionków może mieć miejsce bardzo duża aktywność przedsionków. Prawidłowo funkcjonujący węzeł przedsionkowo-komorowy nie pozwala na przenoszenie tych wszystkich pobudzeń do komór. Jednak w zespole WPW, w przypadku przewiedzenia impulsów drogą dodatkową do komór, może dojść do częstoskurczu komorowego, a nawet migotania komór i w konsekwencji zgonu.

Niezmiernie rzadko zdarza się, aby zespół WPW został odziedziczony. Wynika to z faktu, że obecność dróg dodatkowych jest wadą rozwojową. Należy jednak dodać, że w literaturze przedmiotu opisywano nieco częstsze występowanie cech preekscytacji u krewnych pierwszego stopnia osoby z tym zespołem.

Powiązane produkty

Zespół WPW – objawy

Jak podają źródła w około 50% przypadków przebieg zespołu Wolffa-Parkinsona-White’a jest bezobjawowe. Zdarza się jednak, że objawy w WPW występują i wówczas obserwuje się omdlenia, zawroty głowy i uczucie kołatania serca. W niektórych przypadkach pierwszym objawem może być zatrzymanie krążenia na skutek migotania komór. To z tego powodu WPW określa się mianem groźnej dla zdrowia i życia choroby.

Zespół WPW – diagnostyka

Obecnie istnieje wiele możliwości diagnostycznych w przypadku zespołu WPW, a należą do nich między innymi:

  • ocena zapisu EKG – ocena rodzaju preekscytacji;
  • Holter EKG – pozwala ocenić obecność, liczbę i rodzaj zaburzeń rytmu serca, umożliwia wykrycie utajonej/intermitującej (postaci zespołu preekscytacji w EKG;
  • echokardiografia – oceny budowy serca, wykluczenie wad wrodzonych oraz ocena funkcji lewej komory;
  • badanie elektrofizjologiczne – pozwala określić lokalizację drogi dodatkowej, charakterystykę oraz poziom zagrożenia groźnymi zaburzeniami rytmu serca;
  • próba wysiłkowa.

Warto pochylić się przede wszystkim nad badaniem EKG, które jest łatwo dostępne i zupełnie nieinwazyjne dla pacjenta. W przypadku zespołu WPW w wyniki badania obecna jest fala delta na wstępującym ramieniu QRS (w prawidłowym EKG brak fali delta), zespół QRS jest poszerzony (prawidłowo powinien być wąski), skrócenie odstępu PQ <120ms (prawidłowy czas trwania odstępu PQ to 0,12–0,2ms), a także niespecyficzne zmiany odcinka ST-T. Obecność fali delta w EKG (w zależności od odprowadzenia, w którym się znajduje) pozwala określić, po której stronie położna jest droga dodatkowa (pęczek Kenta) i na tej podstawie wyróżnia się zespół preekscytacji typu A oraz zespół preekscytacji typu B. Badanie EKG jest wstępem do zabiegu ablacji serca.

Dowiedz się więcej o tym, jak wygląda zabieg ablacji serca, ile trwa i jakie mogą wystąpić powikłania

Zespół WPW – leczenie

W przypadku wystąpienia napadu arytmii związanej z zespołem WPW stosuje się leczenie farmakologiczne, czyli podanie leków antyarytmicznych, które mają za zadanie przerwanie arytmii. W przypadku chorego z zespołem WPW oraz obecnym migotaniem przedsionków (AF) lub częstoskurczem komorowym (VT) preferuje się wykonanie kardiowersji elektrycznej (zabieg przerwania arytmii prądem elektrycznym w krótkotrwałym znieczuleniu dożylnym).
    
Obecnie najpopularniejszym i dającym najlepsze rezultaty zabiegiem jest ablacja drogi dodatkowej. Badanie to polega na wprowadzeniu cewnika do serca przez tętnicę udową, lokalizacji drogi dodatkowej (badanie elektrofizjologiczne) i zniszczeniu tych włókien, które odpowiedzialne są za powstawanie arytmii. W przypadku kobiet, które starają się o dziecko, ablację wykonuje się po rozwiązaniu ciąży, aby uchronić dziecko przed niedotlenieniem.

Ablacja serca w leczeniu WPW – efektywność

Ablacja drogi dodatkowej to obecnie jedyna metoda umożliwiająca całkowite wyleczenie. Efektywność zabiegu ablacji w zespole WPW szacuje się na 95–98%. Ryzyko powikłań tej metody leczenia jest niskie i wynosi mniej niż 3%. Warto podkreślić, że ryzyko wynikające z przeprowadzenia ablacji jest mniejsze niż ryzyko związane z samą anomalią serca.

  1. E. Koźluk, R. Lodziński, A. Owsik i in., Nie pozwalajmy umierać młodym pacjentom z zespołem Wolffa, Parkinsona i White’a (WPW), “Forum Medycyny Rodzinnej”, 1(3) 2007
  2. Sławomir Maśliński, Jan Ryżewski: Patofizjologia: podręcznik dla studentów medycyny. Warszawa 2000: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 606
  3. S. Stec, P. Kukla: Rozmowy o zaburzeniach rytmu serca. Preekscytacja i zespół WPW (cz. 2), “mp,pl” [online:], https://www.mp.pl/ekg/polecane_artykuly/165868,preekscytacja-i-zespol-wpw, [dostęp:] 7.08.2022
  4. Prof. Trusz-Gluza: Zespół preekscytacji, “mp.pl”, https://www.mp.pl/pacjent/choroby-ukladu-krazenia/choroby/87689,zespol-preekscytacji, [dostęp:] 7.08.2022
  5.  L.S. Lilly (red.), Patofizjologia chorób serca, Wrocław 1996, Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner, str. 199,
  6. Gerd. Herold, Medycyna wewnętrzna : repetytorium dla studentów medycyny i lekarzy. Warszawa 2005: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 316

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Bąblowica – objawy i leczenie zarażenia tasiemcem bąblowcowym

    Bąblowica jest chorobą odzwierzęcą, w której dochodzi do zakażenia człowieka tasiemcem bąblowcowym. Jedną z najczęstszych dróg zakażenia jest spożycie niemytych owoców leśnych. Głównymi nosicielami tasiemców są psy, koty i lisy. Objawy choroby są nieswoiste, a ze względu na rzadkość występowania mogą być często mylnie zinterpretowane lub przeoczone. Leczenie różni się w zależności od stadia zaawansowania choroby i narządów zajętych przez larwy tasiemca.

  • Opuchnięte oczy – przyczyny i sposoby leczenia opuchlizny powiek

    Powieki, jako niezwykle delikatna i cienka część skóry wokół oczu, są szczególnie podatne na różnego rodzaju obrzęki. Przyczyny tego stanu mogą być bardzo zróżnicowane, a ich rozpoznanie często wymaga dokładnej obserwacji i analizy towarzyszących objawów.

  • Hirsutyzm – nadmierne owłosienie u kobiet. Jakie badania wykonać i jak przebiega leczenie?

    Choć hirsutyzm to problem, który dotyka wiele kobiet, to rzadko się o nim mówi. Dla wielu pań jest on wstydliwym tematem i często bywa źródłem kompleksów, a nawet obniżonej samooceny. Hirsutyzm objawia się nadmiernym owłosieniem w miejscach typowych dla mężczyzn – na twarzy (wąsik, broda, policzki), brzuchu czy plecach. Najczęściej jest spowodowany łagodnymi przyczynami, ale niekiedy może być również sygnałem poważniejszych zaburzeń hormonalnych.

  • Czym jest pokrzywka stresowa? Objawy i metody leczenia wysypki na tle nerwowym

    Pokrzywka stresowa to specyficzna odmiana reakcji skórnej, która pojawia się w odpowiedzi na czynniki psychiczne, w szczególności silny stres, lęk czy napięcie emocjonalne. W odróżnieniu od klasycznych postaci pokrzywki, które mają podłoże alergiczne lub fizykalne, pokrzywka na tle nerwowym może być związana z funkcjonowaniem układu nerwowego i reakcjami organizmu na bodźce psychiczne. W literaturze medycznej określana jest pokrzywką idiopatyczną z komponentą psychogenną lub pokrzywką psychogenną. Pokrzywka stresowa stanowi wyraźny przykład tego, jak silne emocje mogą wpływać na funkcjonowanie różnych układów organizmu i prowadzić do powstawania charakterystycznych objawów dermatologicznych.

  • Szczepionka przeciw kleszczowemu zapaleniu mózgu. Dla kogo jest przeznaczona i kiedy najlepiej się szczepić?

    Kleszczowe zapalenie mózgu (KZM) to poważna choroba wirusowa, której głównym wektorem są kleszcze. W ostatnich latach obserwuje się wzrost liczby zachorowań, co wynika zarówno ze zmian klimatycznych, jak i zwiększonej aktywności ludzi na terenach zielonych. W związku z tym coraz więcej osób poszukuje skutecznych metod ochrony przed tą groźną infekcją. Jedną z najskuteczniejszych form profilaktyki jest szczepienie, które pozwala zminimalizować ryzyko zachorowania, a tym samym uniknąć poważnych powikłań neurologicznych.

  • Rośnie zagrożenie chorobami wenerycznymi w Polsce. Wykryto ponad 30% więcej przypadków rzeżączki

    Jedna na dziesięć osób w Polsce może być nosicielem choroby przenoszonej drogą płciową, nie zdając sobie z tego sprawy. Tylko w pierwszej połowie tego roku odnotowano 30-procentowy wzrost przypadków rzeżączki w porównaniu z 2024 rokiem. Niepokojący jest również ubiegłoroczny wzrost zakażeń HIV o 20%. Rosnąca liczba zachorowań na rzeżączkę, HIV czy chlamydiozę wymaga jak najszybszej reakcji, ponieważ niewykryte i nieleczone infekcje prowadzą do powikłań zdrowotnych oraz zwiększają ryzyko transmisji patogenów, co utrudnia kontrolę epidemiologiczną.

  • Grzybica penisa – objawy, przyczyny i leczenie grzybicy prącia

    Grzybica penisa to powszechna – choć często niedostatecznie rozpoznawana – infekcja grzybicza, która dotyka męskie narządy płciowe i jest wywoływana głównie przez drożdżaki z rodzaju Candida. Schorzenie to objawia się charakterystycznymi zmianami skórnymi, zaczerwienieniem, świądem czy bólem, które mogą znacznie obniżyć komfort życia i prowadzić do powikłań, jeśli infekcja nie zostanie odpowiednio zdiagnozowana i leczona. W artykule szczegółowo omówimy mechanizmy powstawania grzybicy penisa, czynniki ryzyka, typowe symptomy, metody diagnostyczne oraz skuteczne sposoby terapii, a także podpowiemy, jak zapobiegać nawrotom tej uciążliwej choroby.

  • Alergia skórna: objawy, przyczyny i metody leczenia uczulenia na skórze

    Alergia skórna to jedno z najczęstszych schorzeń dermatologicznych dotykających znaczny odsetek populacji w każdym wieku. Charakteryzuje się szerokim spektrum objawów manifestujących się na powierzchni skóry w odpowiedzi immunologicznej organizmu na kontakt z różnorodnymi alergenami. Reakcja alergiczna skóry może przybierać rozmaite formy.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl