Kobieta trzyma dłoń na wysokości serca, co wskazuje na ból serca
Wojciech Glinicki

Zespół WPW – czym jest zespół Wolffa-Parkinsona-White’a? Objawy, leczenie

W mniej więcej 50% przypadków przebieg zespołu Wolffa-Parkinsona-White’a jest chorobą, która nie daje żadnych objawów. Nazywany jest także zespołem preekscytacji, których cechą charakterystyczną jest obecność dodatkowej drogi przewodzenia między przedsionkami a komorami. O ile sam WPW może być bezobjawowy, tak wpływa on na inne funkcje serca, których zaburzenie może być groźne dla zdrowia a nawet życia pacjenta. Jak zdiagnozwać WPW, jak wygląda leczenie i czy można go dziedziczyć?

Zaburzenia rytmu serca są dość często występującą jednostką chorobową, niezależnie od wieku. Niektóre z nich mogą stanowić bezpośrednie zagrożenie życia, a wśród pozostałych przypadków nagły zgon sercowy jest ich pierwszym objawem. Jednym z takich schorzeń jest właśnie zespół Wolffa-Parkinsona-White’a, czyli zespół WPW. Poznaj przyczyny choroby, objawy, a także jakie są metody leczenia.

Co to jest zespół WPW (Zespół Wolffa-Parkinsona-White’a)?

Zespół Wolffa-Parkinsona-White’a jest schorzeniem wrodzonym, które charakteryzuje się obecnością dodatkowej drogi pobudzenia (tzw. pęczek Kenta) w mięśniu sercowym. Naturalnie jest ona odpowiedzialna za przewodzenie impulsów elektrycznych między przedsionkami a komorami. Cechą WPW jest po prostu sprawniejsze przewodzenie tych impulsów z przedsionków do komór, ponieważ dochodzi do pominięcia węzła przedsionkowo-komorowego oraz pęczka Hisa. Zespół Wolffa-Parkinsona-White’a może generować zagrażające życiu, a nawet śmiertelne, zaburzenia rytmu serca. Dotyczy to także osób młodych. Zespół WPW jest określany także jako zespół preekscytacji.

Sprawdź, jakie leki i preparaty wzmacniające pracę serca i układ krwionośny znajdziesz na DOZ.pl

Zespół WPW – przyczyny i czynniki ryzyka oraz dziedziczenie

Jak wspomniano, zespół WPW należy do tzw. zespołów preekscytacji, których cechą charakterystyczną jest istnienie dodatkowej drogi przewodzenia między przedsionkami a komorami. W przypadku zespołu WPW jest to tzw. pęczek Kenta – omija on zastawkę mitralną lub trójdzielną, co spowodowane jest niepełną izolacją przedsionków od komór w czasie formowania się serca w życiu płodowym. Z tego właśnie powodu dodatkowa tkanka przewodząca posiada cechy zbliżone do tkanki mięśniowej serca, jeśli chodzi o szybkość przewodzenia i okres refrakcji (okresowa niewrażliwość na bodziec stymulujący).

U osób cierpiących na zespół Wolffa-Parkinsona-White’a głównym czynnikiem ryzyka jest krótki okres refrakcji drogi dodatkowej w porównaniu do węzła przedsionkowo-komorowego. Sprawia to, że odpowiednio zsynchronizowany bodziec pochodzący z drogi anatomicznej i drogi dodatkowej może wyzwolić rytm nawrotny, czyli rytm odpowiedzialny za arytmie komorowe oraz nadkomorowe. Ponadto zespół WPW może zmieniać charakter powszechnych arytmii nadkomorowych, jakimi są migotanie i trzepotanie przedsionków. Podczas migotania i trzepotania przedsionków może mieć miejsce bardzo duża aktywność przedsionków. Prawidłowo funkcjonujący węzeł przedsionkowo-komorowy nie pozwala na przenoszenie tych wszystkich pobudzeń do komór. Jednak w zespole WPW, w przypadku przewiedzenia impulsów drogą dodatkową do komór, może dojść do częstoskurczu komorowego, a nawet migotania komór i w konsekwencji zgonu.

Niezmiernie rzadko zdarza się, aby zespół WPW został odziedziczony. Wynika to z faktu, że obecność dróg dodatkowych jest wadą rozwojową. Należy jednak dodać, że w literaturze przedmiotu opisywano nieco częstsze występowanie cech preekscytacji u krewnych pierwszego stopnia osoby z tym zespołem.

Powiązane produkty

Zespół WPW – objawy

Jak podają źródła w około 50% przypadków przebieg zespołu Wolffa-Parkinsona-White’a jest bezobjawowe. Zdarza się jednak, że objawy w WPW występują i wówczas obserwuje się omdlenia, zawroty głowy i uczucie kołatania serca. W niektórych przypadkach pierwszym objawem może być zatrzymanie krążenia na skutek migotania komór. To z tego powodu WPW określa się mianem groźnej dla zdrowia i życia choroby.

Zespół WPW – diagnostyka

Obecnie istnieje wiele możliwości diagnostycznych w przypadku zespołu WPW, a należą do nich między innymi:

  • ocena zapisu EKG – ocena rodzaju preekscytacji;
  • Holter EKG – pozwala ocenić obecność, liczbę i rodzaj zaburzeń rytmu serca, umożliwia wykrycie utajonej/intermitującej (postaci zespołu preekscytacji w EKG;
  • echokardiografia – oceny budowy serca, wykluczenie wad wrodzonych oraz ocena funkcji lewej komory;
  • badanie elektrofizjologiczne – pozwala określić lokalizację drogi dodatkowej, charakterystykę oraz poziom zagrożenia groźnymi zaburzeniami rytmu serca;
  • próba wysiłkowa.

Warto pochylić się przede wszystkim nad badaniem EKG, które jest łatwo dostępne i zupełnie nieinwazyjne dla pacjenta. W przypadku zespołu WPW w wyniki badania obecna jest fala delta na wstępującym ramieniu QRS (w prawidłowym EKG brak fali delta), zespół QRS jest poszerzony (prawidłowo powinien być wąski), skrócenie odstępu PQ <120ms (prawidłowy czas trwania odstępu PQ to 0,12–0,2ms), a także niespecyficzne zmiany odcinka ST-T. Obecność fali delta w EKG (w zależności od odprowadzenia, w którym się znajduje) pozwala określić, po której stronie położna jest droga dodatkowa (pęczek Kenta) i na tej podstawie wyróżnia się zespół preekscytacji typu A oraz zespół preekscytacji typu B. Badanie EKG jest wstępem do zabiegu ablacji serca.

Dowiedz się więcej o tym, jak wygląda zabieg ablacji serca, ile trwa i jakie mogą wystąpić powikłania

Zespół WPW – leczenie

W przypadku wystąpienia napadu arytmii związanej z zespołem WPW stosuje się leczenie farmakologiczne, czyli podanie leków antyarytmicznych, które mają za zadanie przerwanie arytmii. W przypadku chorego z zespołem WPW oraz obecnym migotaniem przedsionków (AF) lub częstoskurczem komorowym (VT) preferuje się wykonanie kardiowersji elektrycznej (zabieg przerwania arytmii prądem elektrycznym w krótkotrwałym znieczuleniu dożylnym).
    
Obecnie najpopularniejszym i dającym najlepsze rezultaty zabiegiem jest ablacja drogi dodatkowej. Badanie to polega na wprowadzeniu cewnika do serca przez tętnicę udową, lokalizacji drogi dodatkowej (badanie elektrofizjologiczne) i zniszczeniu tych włókien, które odpowiedzialne są za powstawanie arytmii. W przypadku kobiet, które starają się o dziecko, ablację wykonuje się po rozwiązaniu ciąży, aby uchronić dziecko przed niedotlenieniem.

Ablacja serca w leczeniu WPW – efektywność

Ablacja drogi dodatkowej to obecnie jedyna metoda umożliwiająca całkowite wyleczenie. Efektywność zabiegu ablacji w zespole WPW szacuje się na 95–98%. Ryzyko powikłań tej metody leczenia jest niskie i wynosi mniej niż 3%. Warto podkreślić, że ryzyko wynikające z przeprowadzenia ablacji jest mniejsze niż ryzyko związane z samą anomalią serca.

  1. E. Koźluk, R. Lodziński, A. Owsik i in., Nie pozwalajmy umierać młodym pacjentom z zespołem Wolffa, Parkinsona i White’a (WPW), “Forum Medycyny Rodzinnej”, 1(3) 2007
  2. Sławomir Maśliński, Jan Ryżewski: Patofizjologia: podręcznik dla studentów medycyny. Warszawa 2000: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 606
  3. S. Stec, P. Kukla: Rozmowy o zaburzeniach rytmu serca. Preekscytacja i zespół WPW (cz. 2), “mp,pl” [online:], https://www.mp.pl/ekg/polecane_artykuly/165868,preekscytacja-i-zespol-wpw, [dostęp:] 7.08.2022
  4. Prof. Trusz-Gluza: Zespół preekscytacji, “mp.pl”, https://www.mp.pl/pacjent/choroby-ukladu-krazenia/choroby/87689,zespol-preekscytacji, [dostęp:] 7.08.2022
  5.  L.S. Lilly (red.), Patofizjologia chorób serca, Wrocław 1996, Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner, str. 199,
  6. Gerd. Herold, Medycyna wewnętrzna : repetytorium dla studentów medycyny i lekarzy. Warszawa 2005: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 316

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Wrzodziejące zapalenie jelita grubego – przyczyny, objawy, leczenie, żywienie przy WZJG

    Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG, colitis ulcerosa) jest rozlanym nieswoistym zapaleniem błony śluzowej odbytnicy lub odbytnicy i okrężnicy, prowadzącym w niektórych przypadkach do powstania owrzodzeń. Należy do grupy nieswoistych zapaleń jelit o niewyjaśnionej etiologii. Jak rozpoznać wrzodziejące zapalenie jelita grubego?

  • Łuszczyca paznokci – przyczyny, objawy, leczenie

    Łuszczyca jest przewlekłą zapalną chorobą skóry, przebiegającą z okresami remisji i zaostrzeń, na którą w Polsce choruje prawie milion osób. Choroba najczęściej występuje u rasy białej i w umiarkowanej strefie klimatycznej. Pierwsze objawy łuszczycy mogą wystąpić w dowolnym wieku, jednak zwykle pojawiają się we wczesnym okresie dorosłego życia lub później, około 50–60 roku życia. Łuszczyca charakteryzuje się występowaniem zmian chorobowych zarówno na skórze gładkiej, jak i na owłosionej skórze głowy, a także zmianami w obrębie płytek paznokciowych dłoni i stóp. W cięższych postaciach łuszczyca może również zająć stawy. Zmianom paznokciowym z reguły towarzyszą zmiany w obrębie skóry, chociaż zdarza się, że zmiany chorobowe obejmujące aparat paznokciowy wyprzedzają pojawienie się zmian skórnych nawet o dziesiątki lat.

  • Cytomegalia (CMV) – co to za choroba? Jakie są objawy?

    Cytomegalia jest chorobą wirusową, która wywoływana jest przez wirusa o nazwie Cytomegalovirus hominis, w skrócie CMV. Zakażenie wirusem cytomegalii jest bardzo szeroko rozpowszechnione, natomiast zdecydowana większość infekcji (ponad 99%) przebiega bezobjawowo i pacjent przez przypadek dowiaduje się, że w przeszłości przebył takie zakażenie. Jednak u płodów i noworodków ze względu na niedojrzałość układu odpornościowego, jak również u osób z wrodzonymi lub nabytymi zaburzeniami odpowiedzi immunologicznej, cytomegalia może przebiegać w sposób ostry, a obraz choroby może być bardzo różny.

  • Zakrzepica – przyczyny, objawy, profilaktyka zakrzepowego zapalenia żył powierzchniowych i głębokich

    Zakrzepica (zakrzepowe zapalenie żył) polega na powstaniu w naczyniu żylnym zakrzepu w wyniku zaburzonego przepływu krwi. Nieleczona prowadzi do groźnych powikłań, m.in. do zatorowości płucnej. Wyróżnia się zapalenie żył głębokich i powierzchniowych. Jakie objawy daje zakrzepica i w jaki sposób się ją leczy? Czy istnieją sposoby na to, by jej zapobiec?

  • Nadżerka szyjki macicy (ektopia) – przyczyny, objawy, metody leczenia

    Termin „nadżerka szyjki macicy” oznacza ubytek błony śluzowej. Często jest on nieprawidłowo stosowany na określenie ektopii, która jest zupełnie innym schorzeniem. Rzekoma nadżerka szyjki macicy (tak brzmi inna nazwa ektopii) to zastępowanie nabłonka płaskiego, który fizjologicznie pokrywa tarczę szyjki macicy, nabłonkiem gruczołowym. Zazwyczaj nie daje ona żadnych objawów, a kobieta dowiaduje się o jej istnieniu podczas rutynowego badania ginekologicznego. Kiedy ektopia wymaga szerszej diagnostyki i leczenia? Jakie metody usunięcia „nadżerki” szyjki macicy stosuje się najczęściej?

  • Gastrolog – czym się zajmuje? Jakie choroby leczy?

    Lekarz gastroenterolog jest specjalistą w zakresie chorób układu pokarmowego. Gastrolog diagnozuje i leczy pacjentów z problemami gastrycznymi. Jakimi konkretnie dolegliwościami się zajmuje? Kiedy warto się do niego udać? Czy do gastrologa jest potrzebne skierowanie? Odpowiadamy.

  • Atak paniki – jak wygląda? Co robić, gdy się pojawia?

    Ataki paniki są jednymi z najczęściej występujących zaburzeń lękowych, tuż po zespole lęku uogólnionego oraz fobii społecznej. Objawiają się nagłymi napadami silnego lęku, którym towarzyszą symptomy, takie jak: kołatanie serca, zawroty głowy, duszności, nadmierne pocenie się czy strach przed śmiercią. Dowiedz się, w jaki sposób można sobie poradzić, gdy pojawia się atak paniki.

  • Czego nie można robić przy nadżerce szyjki macicy ? Jak postępować po jej usunięciu?

    Nadżerka szyjki macicy jest rozpoznaniem, które może usłyszeć wiele kobiet w gabinecie ginekologicznym. Warto podkreślić jednak, że określenie „nadżerka” używane jest najczęściej w nieprawidłowy i potoczny sposób. Czym jest nadżerka oraz jak postępować po zabiegu jej usunięcia?

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij