Matka karmi piersią dziecko
Patryk Jasielski

Hiperlaktacja – czym jest i na czym polega zespół nadprodukcji pokarmu?

Hiperlaktacja jest zespołem nadprodukcji mleka przez mamę karmiącą. Do nadprodukcji pokarmu może dojść zarówno samoistnie, jak i w trakcie stymulacji organizmu. Niektóre kobiety mają także wrodzone predyspozycje do hiperlaktacji. Jak doprowadzić do równowagi laktacyjnej, czy regularne odciąganie pokarmu jest wskazane i czym jest bloki czasowe w karmieniu piersią?

 

  1. Co to jest hiperlaktacja?
  2. Jakie są przyczyny nadprodukcji mleka przez kobietę?
  3. Jak objawia się hiperlaktacja?
  4. Czy można mlekiem przekarmić dziecko? Jakie są objawy nadprodukcji mleka, które odczuwa dziecko?
  5. Leczenie i zapobieganie hiperlaktacji

 

Hiperlaktacja to częsty problem kobiet karmiących piersią. Uczucie ulgi w trudnościach związanych z nadmiarem pokarmu i jego szybkim wypływem jest możliwe dzięki rozpoznaniu problemu oraz rozróżnieniu błędnego i prawidłowego sposobu postępowania w takiej sytuacji. Dużą pomocą okazać się może korzystanie z rzetelnych źródeł informacji, które można znaleźć na stronach poświęconym nauce o laktacji, a także udanie się z prośbą o wparcie do certyfikowanego doradcy laktacyjnego. Czy możliwe jest przekarmienie noworodka, jak karmić dziecko, aby zapobiec hiperlaktacji oraz jak poradzić sobie z nadprodukcją pokarmu?

Co to jest hiperlaktacja?

Zespół nadprodukcji mleka to mówiąc inaczej hiperlaktacja. Stan ten charakteryzuje się nadmierną w stosunku do potrzeb dziecka produkcją mleka, czemu może towarzyszyć szybki – hiperaktywny – wypływ pokarmu z piersi. Zbyt rozwinięta laktacja dotyczy zwykle okresu po szóstym tygodniu od porodu, gdyż do tego czasu przeważnie powinno dochodzić do ustabilizowania laktacji.

Jakie są przyczyny hiperlaktacji?

Do nadprodukcji pokarmu może dojść zarówno samoistnie, jak i w trakcie stymulacji organizmu zbyt częstym odciąganiem pokarmu przy pomocy laktatora. Hiperlaktacja może wynikać również z wrodzonych predyspozycji, nadmiernego poziomu prolaktyny w surowicy krwi lub chorób tarczycy po porodzie.

Dowiedz się więcej o tym, co to jest hiperprolaktynemia – jak ją zbadać i jakie są jej wszystkie objawy

Powiązane produkty

Objawy hiperlaktacji u matki

W związku z nadmierną produkcją pokarmu matka karmiąca może doświadczać niedostatecznego opróżnienia piersi. Objawia się to jako nieustanne uczucie obrzęku, pełności i bólu piersi, a tym samym związanego z tym niepokoju. Niekiedy towarzyszy temu obfite wyciekanie mleka pomiędzy karmieniami dziecka, czy też wylewanie się mleka podczas karmienia z przeciwnej piersi. Duży zastój pokarmu pomiędzy karmieniami dziecka zwiększa u kobiety ryzyko wystąpienia zapalenia piersi.

Objawy hiperlaktacji u dziecka. Czy można przekarmić niemowlaka?

Prawidłowo przebiegająca laktacja obejmuje dwie fazy mleka matki. Mleko pierwszej fazy jest wodniste i ma zaspokoić pragnienie, zaś mleko drugiej fazy ma więcej tłuszczu i innych składników odżywczych. Gdy dochodzi do nadprodukcji pokarmu, niemożliwe jest pełne opróżnienie piersi przez dziecko, co ma przełożenie na spożywanie głównie mleka pierwszej fazy, w którym dostępna jest większa ilość cukrów, a mniejsza tłuszczów. Powoduje to szybki przepływ mleka matki przez przewód pokarmowy niemowlęcia. Co objawia się kolkami, dużą ilością pienistych, wodnistych stolców o kwaśnym zapachu i zielonkawym zabarwieniu (określanych jako „strzelające”) oraz małym przyrostem masy ciała. Dziecko nie mogąc przejąć kontroli nad ilością spożywanego mleka, manifestuje to niepokojącymi sygnałami, m.in. krztuszeniem się, płaczem, grymasem, prężeniami i częstymi ulewaniami. Interpretacja niepokoju dziecka jako spowodowanego głodem i dalsze karmienie sprawia, że kolejną konsekwencją hiperlaktacji może być przekarmienie niemowlaka i tym samym nadmierny przyrost masy ciała.

Jak zapobiegać i leczyć hiperlaktację?

Kluczowym rozwiązaniem terapeutycznym w zespole nadprodukcji pokarmu jest znalezienie równowagi pomiędzy redukcją nadmiaru pokarmu przy jednoczesnym niezwiększaniu produkcji mleka.

Jak karmić niemowlaka i co robić, żeby zapobiec nadprodukcji pokarmu? Ważna jest obserwacja dziecka w celu poznania oznak tego, jak niemowlę manifestuje, kiedy jest głodne, a kiedy najedzone. Modyfikacja karmień powinna polegać na odciąganiu niewielkiej ilości mleka przed karmieniem (maksymalnie 10 ml). Umożliwi to zwiększenie dostępności mleka II fazy dla dziecka. W zapobieganiu zastoju pokarmu pomocne jest również regularne i częste karmienie niemowlęcia. Nie powinno się zapominać przy tym o odbijaniu dziecka po karmieniu.

W zespole nadprodukcji pokarmu dobrze sprawdza się karmienie za pomocą bloków czasowych. Polega to na karmieniu dziecka tylko jedną piersią, zaczynając od bloku czasowego trwającego około przez 3 godziny, przy jednoczesnym obserwowaniu drugiej piersi pod kątem możliwego tworzenia się zastoju. W takim przypadku zalecane są zimne okłady na drugą pierś i odciągnięcie z niej niewielkich ilości pokarmu. Następnie należy zmienić pierś i przystawiać do niej dziecko w kolejnym bloku czasowym.

Polecaną techniką przystawienia do piersi w hiperlaktacji jest karmienie pod górkę. Sprzyja to wypływowi mleka z mniejszą siłą i umożliwia tym samym nadążenie dziecka z połykaniem mleka. Pozycja do karmienia pod górkę polega na położeniu (wzdłuż lub na skos) dziecka brzuszkiem na brzuchu leżącej mamy.

Aby uniknąć nadmiernej stymulacji produkcji pokarmu, należy unikać częstego osuszania piersi. Leki i substancje zmniejszające laktację, takie jak napar z liści szałwii i mięty w sytuacji hiperlaktacji nie powinny być stosowane na własną rękę. Wszelkie obawy, niepokojące objawy i sygnały dotyczące karmienia piersią powinny zostać skonsultowane z lekarzem czy też Certyfikowanym Doradcą Laktacyjnym. Tylko kompleksowa ocena i specjalistyczna opieka medyczna umożliwi prawidłowe przejście przez napotykane podczas karmienia piersią trudności.

  1. Karmienie piersią w teorii i praktyce. Praca zbiorowa pod red. Nehring-Gugulska M, Żukowska-Rubik M, Pietkiewicz A. Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2012. Wydanie drugie 2017.
  2. Anderson J.: Lactose overload in babies. Australian Breastfeeding Association 2012.
  3. van Veldhuizen-Staas C. G. A., Overabundant milk supply: an alternative way to intervene by full drainage and block feeding. International Breastfeeding Journal 2007, 2:11.
  4. Livingstone V. Too much of a good thing. Maternal and infant hyperlactation syndromes. Can Fam Physician. 1996 Jan; 42:89-99
  5. Helwich E i wsp. Wilińska M (red). Program wczesnej stymulacji laktacji dla ośrodków neonatologicznych i położniczych III poziomu referencyjnego. Standardy Medyczne 2014;11(1): 9-57.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Zespół odstawienny (abstynencyjny) – objawy, czas trwania, leczenie

    Zespół odstawienny to reakcja organizmu na odstawienie substancji psychoaktywnych, takich jak alkohol, narkotyki oraz leki. Objawia się różnorodnymi dolegliwościami fizycznymi i psychicznymi, które mogą być intensywne i trudne do zniesienia. Jakie są najczęstsze symptomy? Jak długo trwa ten stan? Jakie metody leczenia pomagają złagodzić jego przebieg?

  • Komar tygrysi – czy jest groźny? Jak rozpoznać komara tygrysiego i jego ugryzienie?

    Komar tygrysi to jeden z najbardziej inwazyjnych gatunków komarów na świecie, którego obecność stwierdzono już na niemal wszystkich kontynentach – także w Europie. Jego ukłucia nie tylko wywołują silne reakcje skórne, ale mogą również prowadzić do przeniesienia niebezpiecznych wirusów tropikalnych. Wraz z postępującym ociepleniem klimatu oraz rozwojem globalizacji rośnie ryzyko, że komar tygrysi zadomowi się również w Polsce.

  • Neuropatia cukrzycowa – jedno z najczęstszych powikłań cukrzycy

    Neuropatia cukrzycowa jest najczęstszym powikłaniem diabetologicznym, z którym zmaga się znaczny odsetek osób chorych na cukrzycę. Patologia ta charakteryzuje się postępującym uszkodzeniem nerwów obwodowych, wywołanym długotrwale utrzymującym się podwyższonym stężeniem glukozy we krwi. Konsekwencje ignorowania wczesnych symptomów oraz niewłaściwej kontroli glikemii mogą okazać się dramatyczne – od przewlekłego bólu znacząco obniżającego jakość życia, przez owrzodzenia kończyn dolnych, aż po konieczność amputacji stopy czy zwiększone ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych. W poniższym artykule przedstawiamy kompleksową analizę tego powikłania, jego mechanizmów rozwoju, objawów klinicznych oraz współczesnych możliwości terapeutycznych.

  • Bąblowica – objawy i leczenie zarażenia tasiemcem bąblowcowym

    Bąblowica jest chorobą odzwierzęcą, w której dochodzi do zakażenia człowieka tasiemcem bąblowcowym. Jedną z najczęstszych dróg zakażenia jest spożycie niemytych owoców leśnych. Głównymi nosicielami tasiemców są psy, koty i lisy. Objawy choroby są nieswoiste, a ze względu na rzadkość występowania mogą być często mylnie zinterpretowane lub przeoczone. Leczenie różni się w zależności od stadia zaawansowania choroby i narządów zajętych przez larwy tasiemca.

  • Opuchnięte oczy – przyczyny i sposoby leczenia opuchlizny powiek

    Powieki, jako niezwykle delikatna i cienka część skóry wokół oczu, są szczególnie podatne na różnego rodzaju obrzęki. Przyczyny tego stanu mogą być bardzo zróżnicowane, a ich rozpoznanie często wymaga dokładnej obserwacji i analizy towarzyszących objawów.

  • Hirsutyzm – nadmierne owłosienie u kobiet. Jakie badania wykonać i jak przebiega leczenie?

    Choć hirsutyzm to problem, który dotyka wiele kobiet, to rzadko się o nim mówi. Dla wielu pań jest on wstydliwym tematem i często bywa źródłem kompleksów, a nawet obniżonej samooceny. Hirsutyzm objawia się nadmiernym owłosieniem w miejscach typowych dla mężczyzn – na twarzy (wąsik, broda, policzki), brzuchu czy plecach. Najczęściej jest spowodowany łagodnymi przyczynami, ale niekiedy może być również sygnałem poważniejszych zaburzeń hormonalnych.

  • Czym jest pokrzywka stresowa? Objawy i metody leczenia wysypki na tle nerwowym

    Pokrzywka stresowa to specyficzna odmiana reakcji skórnej, która pojawia się w odpowiedzi na czynniki psychiczne, w szczególności silny stres, lęk czy napięcie emocjonalne. W odróżnieniu od klasycznych postaci pokrzywki, które mają podłoże alergiczne lub fizykalne, pokrzywka na tle nerwowym może być związana z funkcjonowaniem układu nerwowego i reakcjami organizmu na bodźce psychiczne. W literaturze medycznej określana jest pokrzywką idiopatyczną z komponentą psychogenną lub pokrzywką psychogenną. Pokrzywka stresowa stanowi wyraźny przykład tego, jak silne emocje mogą wpływać na funkcjonowanie różnych układów organizmu i prowadzić do powstawania charakterystycznych objawów dermatologicznych.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl