Składniki pasty do zębów i ich funkcje

Używamy jej codziennie, kilka razy dziennie. Niektórzy z nas przykładają większą wagę do jej wyboru, inni biorą pierwszą z brzegu, tą do której przywykli lub też tą, która jest akurat w promocji w sklepie. Pasta do zębów. To, że jest ważnym elementem higieny jamy ustnej wiemy wszyscy, jednak co ona właściwie zawiera? Co sprawia, że pomaga nam utrzymać mocne zdrowe zęby?

Substancje ścierne

Są jednym z najbardziej podstawowych składników pasty do zębów, stanowiąc od 25 do 50% jej zawartości. Odpowiadają one za mechaniczne oczyszczanie powierzchni zębów, usuwając płytkę bakteryjną i przebarwienia pochodzące z pożywienia. Najczęściej spotykane substancje z tej grupy to węglan wapnia, wodorotlenki wapnia i magnezu, tlenek krzemu, hydroksyapatyt czy polimetakrylan. Za skuteczność działania tych związków odpowiada głównie kształt i wielkość ich cząsteczek. 

Substancje pieniące

Jest to grupa substancji również bardzo istotnych w paście do zębów. Poprzez obniżanie napięcia powierzchniowego ułatwiają one usuwanie płytki nazębnej. Do tej grupy należy między innymi mogący powodować podrażnienie tkanek miękkich anionowy laurosiarczan sodu (SLS). Jest to składnik przez wiele osób unikany. Należy jednak pamiętać, że wraz z tym środkiem do pasty dodawane są również inne związki łagodzące jego możliwe negatywne oddziaływanie. Na rynku dostępnych jest również wiele past zawierających zamiast SLS inne substancje pieniące. Dotyczy to szczególnie past dedykowanych dla najmłodszych. 

Fluor

Jest to bardzo ważny składnik past do zębów, niewystępujący niestety w wielu pastach naturalnych. Klasycznie, fluor występuje w pastach zazwyczaj w postaci fluorku sodu (NaF), monofluorofosforanu sodu (SMFP), fluorku cyny (SnF2 ) lub jako aminofluorek (AmF).

Wbudowuje on się w strukturę szkliwa zęba, zwiększając jego odporność na działanie kwasów wytwarzanych przez bakterie próchnicotwórcze. Zawartość fluoru jest różna w zależności od tego, dla kogo dedykowana jest pasta. Zasadniczo w pastach dla dzieci poniżej drugiego roku życia poziom fluoru wynosi najczęściej 500 ppm F, dla dzieci w wieku 2-6 lat 1000 ppm F, a dla osób powyżej 6 roku życia 1500 ppm F. Jednak badania wykazały, że znacznie lepsze jest stosowanie już u najmłodszych pasty o zawartości 1000 ppm F, jednak w mniejszej ilości. Należy również pamiętać, że od momentu pojawienia się pierwszego zęba stałego w jamie ustnej wskazane jest stosowanie past o zawartości fluoru 1500 ppm. U osób starszych ze zwiększonym ryzykiem próchnicy można również okresowo stosować pastę o poziomie fluoru 5000 ppm. 

Triklosan

Jest to środek o działaniu przeciwbakteryjnym i przeciwzapalnym. Spowalnia on proces tworzenia się płytki nazębnej i odkładania kamienia nazębnego, znacznie ułatwiając zachowanie zdrowia jamy ustnej. 

Chlorheksydyna

Jest to również związek o skutecznym działaniu przeciwbakteryjnym, stosowany głównie w leczeniu chorób przyzębia. Niestety zbyt długo stosowany powoduje powstawanie przebarwień na powierzchni zębów i języka. 

Zioła i aromaty

Odpowiadają one za uczucie świeżości jamy ustnej, poprawę smaku i znoszenie nieprzyjemnego oddechu. Różne zioła, między innymi jeżówka i rumianek, wykorzystywane są w leczeniu chorób zapalnych przyzębia. Mają one działanie przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze.