Irydologia. Warto przyjrzeć się oczom!

Irydologia to dziedzina medycyny, która zajmuje się diagnozowaniem stanu organizmu człowieka na podstawie wyglądu tęczówek oczu. Jej nazwa pochodzi od Iris-greckiej bogini tęczy.

Nauka zwana irydologią

Jeszcze parę lat temu czytanie z oczu byłoby uznane za oszustwo. Dzisiaj to uznana nauka - irydologia. Coraz więcej lekarzy zajmuje się tego typu badaniami i coraz więcej osób z nich korzysta.

Irydodiagnostyka  (badanie irydologiczne), w odróżnieniu od wizyty lekarskiej jest bezbolesna i polega na patrzeniu w oczy, a konkretnie na sporządzeniu swoistej mapy tęczówki oka.

Oko jest jednym z najbardziej wrażliwych narządów naszego ciała. Bardzo szybko reaguje na zmiany w układzie krwionośnym i nerwowym, które to są zazwyczaj wynikiem procesów chorobowych zachodzących w organizmie. Dzieje się tak  dlatego, że właśnie w oku umiejscowione są zakończenia połączeń nerwowych powiązanych z każdym narządem wewnętrznym i każdą częścią naszego ciała. Stąd obecny stan naszego zdrowia zdradza właśnie wygląd tęczówki. 

Kulisy badania irydologicznego

Badanie irydologiczne nie może być  wykonywane zamiast innych badań. Wskazuje ono jedynie na organy, w których nastąpiły zmiany chorobowe lub które są zagrożone chorobą. Umożliwia wstępną całościową diagnozę, która rozszerza możliwości rozpoznania chorób i może ukierunkować dalszy proces diagnozowania. W ramach dalszej diagnostyki należy potwierdzić ocenę irydologa i wykonać dalsze badania, np. USG czy tomografię. Nie można zresztą opierać się tylko na jednym wyniku, ale trzeba przeprowadzić kompleksowe analizy.

Irydologia mimo swoich licznych ograniczeń i niedoskonałości jest bardzo atrakcyjną metodą oceny stanu zdrowia, tanią w zastosowaniu, ale nigdy nie jest i nie może być konkurencyjną w stosunku do badań klinicznych.

Irydologia nie jest „wróżeniem z oczu”, choć wielu chciałoby ją z różnych powodów do takiej roli sprowadzić. Opiera się ona przede wszystkim na doświadczeniu, które uwzględnia obserwację i analizę zmian zachodzących w strukturze tęczówki oraz jej zmian barwnych.

Weryfikacja i dodatkowe badania

Informacje, które są zapisane na tęczówce, trzeba udowodnić i zweryfikować, nie zawsze jest bowiem tak, że wszystko co dzieje się w organizmie można na niej zobaczyć. Bardzo często zdarza się, że pacjenci z nowotworami mają tę chorobę udokumentowaną innymi badaniami, a tymczasem z wyglądu ich tęczówek nie da się tych chorób potwierdzić. Bywa i tak, że widocznych na tęczówce zmian nie potwierdzają żadne inne badania diagnostyczne.

Znaki irydologiczne stanowią pewny rodzaj kodu, którego umiejętne rozszyfrowanie warunkuje prawidłową ocenę stanu zdrowia człowieka. W ich interpretacji istnieją jednak pewne utrudnienia. Jednym z nich jest to, że określony znak może mieć kilka znaczeń. Innym, że nie wszystkie zmiany obserwowane na tęczówce oka wskazują na aktualnie istniejące schorzenie. Wiele z nich obrazuje często skłonności do określonych zachorowań, bowiem są znakami wrodzonymi lub dziedziczonymi.

Sygnały, które powinny niepokoić

Cienie, plamki, kreski, zmiany zabarwienia często sygnalizują schorzenie, zanim jeszcze wystąpią fizyczne objawy.

Warto się przyjrzeć całemu oku, m.in.: kształtowi i wielkości źrenicy:

1. Małe źrenice są sygnałem chorób żołądka
2. Zbyt duże źrenice sygnalizują bezsenność i nerwicę
3. Źrenice owalne i zniekształcone mogą świadczyć o zaburzeniach ukrwienia mózgu

Ważnym źródłem informacji są  także spojówki, rogówki i twardówki:

1. Zaczerwienione białkówki to sygnał braku witamin
2. „Zamglone” oczy są oznaką słabej odporności

Wizyta w gabinecie irydologa

Irydolog ocenia zabarwienie tęczówki, jej powierzchnię i mikroskopijne zmiany. Czarne kreski biegnące w stronę źrenicy wskazują na zaburzenia przemiany materii, niewielkie płytki na brzegu tęczówki - podatność na choroby reumatyczne, a wąskie pierścienie wokół tęczówki - na zaburzenia przyswajania wapnia. Oczy zdrowego człowieka mogą być brązowe, niebieskie albo barwy będącej mieszaniną tych dwóch kolorów. Wszystkie inne to oznaka zatrucia organizmu. Zieleń sygnalizuje brak wewnętrznej równowagi. Czasem oczy zmieniają kolor -  niebieskie u miłośników niezdrowego jedzenia brązowieją, a orzechowe jaśnieją na zdrowej diecie. Kolor zdradza też predyspozycje do chorób. Niebieskoocy są bardziej narażeni, m.in. na chorobę wrzodową, reumatyzm, a także niedomaganie serca i krążenia, choroby tarczycy, nerek, układu oddechowego oraz alergie. Szare i zielone zdradzają skłonność do gromadzenia toksyn w układzie nerwowym i pokarmowym oraz kłopotów z trawieniem. Brązowe i czarne świadczą o predyspozycji do schorzeń układu dokrewnego, kamicy nerkowej i nerwicy, nadprodukcji żółci i miażdżycy.

Geny, oczy a osobowość

Każdy człowiek przychodzi na świat z określoną sumą zakodowanych informacji w genach, na bazie których, przez lata tworzy się jego indywidualny i niepowtarzalny zespół własności fizycznych i psychicznych. Informacje te rzutują nie tylko na późniejszy wygląd zewnętrzny, ale także warunkują sposób reagowania ustroju na bodźce środowiska, zarówno zewnętrznego, jak i wewnętrznego. Sumę tych cech wrodzonych, w tym dziedziczonych nazywamy konstytucją.

Konstytucje, czyli zlepki cech

Konstytucja nie jest stała. Pod wpływem wielorakich czynników może ulegać pewnym przekształceniom. Różne typy konstytucjonalne odmiennie reagują na te same bodźce, posiadają różne zdolności przystosowawcze, odmiennie przebiegają u nich procesy chorobowe, dlatego też należy je różnie leczyć. Te właśnie uwarunkowania konstytucjonalne uświadamiają nam, że „należy leczyć chorego, a nie chorobę”.

Analiza irydologiczna pozwala nam w obrębie danej konstytucji określić jeszcze dokładniej wszystkie osłabienia naszego organizmu i skłonności do określonych zachowań. Możemy to zrobić ustalając skłonności i skazy.

Określenie skłonność pochodzi od łacińskiego słowa dispositio i oznacza predyspozycje do określonych chorób. Jest ona uwarunkowana genetycznie. Obraz skłonności ustalony na podstawie analizy tęczówki oka, to nie tylko identyfikacja predyspozycji do określonego zachorowania, ale także informacja o odczynowości danego ustroju na choroby. Skłonność może dawać objawy lub pozostawać w fazie utajonej. Termin skaza lub diateza to osobnicza podatność do zapadania na określone choroby.

Kolory tęczówki 

Najbardziej znany podział konstytucji tęczówek to wg. J.Decka i H.W.Schimmla podział na trzy podstawowe konstytucje:

• Tęczówki niebieskie, w różnych odcieniach, od jasnych po szare włącznie, określa się mianem konstytucji limfatycznych. U osób z konstytucją limfatyczną częściej niż w przypadku  innych konstytucji występują schorzenia związane z układem chłonnym, problemy ze skórą, anginy, przeziębienia, astma oraz choroby reumatyczne
• Tęczówki brązowe, także w każdym z  odcieni, od jasno-po ciemnobrązowe, nazywamy konstytucją hematogenną. U osób z konstytucją hematogenną istnieją wyraźne tendencje do zaburzeń przemiany materii, problemów z krążeniem, schorzeń przewodu pokarmowego oraz chorób nowotworowych
• Miksacja tych dwóch zabarwień, bez względu na to, które z nich jest dominujące, daje obraz konstytucji mieszanej

Na temat irydologii można pisać jeszcze wiele. Najważniejsze jest żeby pamiętać o tym, że nie jest to „wróżenie z oczu”, ale niedroga w zastosowaniu, metoda oceny stanu zdrowia. I w żadnym wypadku nie może być izolowaną i konkurencyjną metodą, w stosunku do badań klinicznych.