Kangurowanie – czym jest i jakie może przynieść korzyści?

Kontakt rodziców z noworodkiem odgrywa nieocenioną rolę w jego adaptacji do warunków zewnętrznych. Jedną z praktyk, która przynosi największe korzyści zarówno dla dziecka, jak i dla mamy i taty, jest kangurowanie. Jakie korzyści przynosi kangurowanie dziecka i czy ma ono sens, jeżeli wykonujemy je w domu?

1. Czym jest kangurowanie dziecka?
2. Jakie korzyści przynosi kangurowanie dziecka?
3. Kangurowanie dziecka – jak wygląda prawidłowo przeprowadzony kontakt z maluszkiem?
4. Kangurowanie po porodzie naturalnym i po cesarskim cięciu – czy jest jakaś różnica?
5. Czy kangurowanie ma sens, jeśli wykonujemy je w domu?

Czym jest kangurowanie dziecka?

Kangurowanie to praktyka polegająca na kontakcie skóra do skóry noworodka oraz najczęściej matki. Nie oznacza to jednak, że praktyka ta zarezerwowana jest jedynie dla kobiet. Kangurowanie może być równie dobrze wykonywane przez tatę i związane jest z takim samym pozytywnym wpływem na dziecko, jak ma to miejsce w przypadku wykonywania tej czynności przez mamę. Nazwa tej praktyki wywodzi się od kangurów, które noszą swoje młode w charakterystycznych torbach, chroniąc je tym samym przed zagrożeniem z zewnątrz.

Korzyści płynące z kangurowania zostały naukowo udokumentowane, przez co zapis o tej praktyce znalazł się również w oficjalnym Standardzie Opieki Okołoporodowej, w którym zalecane jest kangurowanie noworodka przez kobietę bezpośrednio po porodzie zawsze wtedy, kiedy ich stan zdrowia na to pozwala.

Jakie korzyści przynosi kangurowanie dziecka?

Kangurowanie związane jest z wieloma korzyściami:

• chroni dziecko podczas pierwszych chwil po porodzie przed nadmierną utratą ciepła;
• powoduje uspokojenie oraz stabilizowanie poziomu tlenu we krwi dziecka, dzięki temu, że maluch czuje oddech mamy oraz jej bicia serca, które towarzyszyło mu przez ostatnie 9 miesięcy;
• zmniejsza stres okołoporodowy, który odczuwa noworodek;
• w trakcie kangurowania dochodzi do naturalnej kolonizacji skóry dziecka przez florę bakteryjną matki;
• podczas wykonywania tej czynności miejsce ma również najczęściej pierwsze karmienie piersią; co więcej, noworodek może samodzielnie przystawić się do brodawki – wpływa to w późniejszym czasie na statystycznie częstsze kontynuowanie karmienia piersią po wypisaniu ze szpitala;
• w czasie kangurowania wydzielana jest duża ilość oksytocyny w organizmie kobiety, co powoduje łatwiejsze obkurczanie się macicy i ograniczenie krwawienia poporodowego, a także wytworzenie się bardzo silnej więzi między matką a dzieckiem.

Badania jednoznacznie dowodzą, że największe korzyści z kangurowania odnoszą wcześniaki i chore noworodki. Udowodniono naukowo, że dzieci poddane kangurowaniu mają lepszą odporność oraz spędzają w szpitalu mniej czasu niż rówieśnicy, którzy nie byli poddani tej praktyce. Z tego względu kangurowanie jest niezwykle istotnym elementem opieki nad dziećmi przebywającymi na oddziałach intensywnej terapii i patologii noworodka. Warunkiem jest jedynie dostatecznie dobry stan dziecka, aby czynność ta była dla niego bezpieczna.

Kangurowanie dziecka – jak wygląda prawidłowo przeprowadzony kontakt z maluszkiem?

Do prawidłowego przeprowadzenia kangurowania nie potrzeba specjalnych urządzeń. Najważniejsze, aby czynność ta nie była uciążliwa bądź niewygodna zarówno dla rodzica, jak i dla dziecka. W tym celu warto:

• wybrać odpowiednie miejsce do relaksu, takie jak np. wygodny fotel bądź sofa;
• wyłączyć wszelkiego rodzaju telewizję i wyciszyć telefony, tak aby nic nie przeszkadzało i rozpraszało podczas bezpośredniego kontaktu;
• upewnić się, że w trakcie kangurowania nie będzie konieczności udania się do toalety;
• zaopatrzyć się w rozpinaną koszulę lub szlafrok;
• przykryć noworodka miękkim kocem;
• zrezygnować w tym dniu z intensywnych perfum, gdyż mogą nie tylko podrażnić skórę dziecka, ale również stanowić dla niego przykry bodziec zapachowy.

Kangurowanie po porodzie naturalnym i po cesarskim cięciu – czy jest jakaś różnica?

Po porodzie siłami natury, jeżeli tylko stan ciężarnej oraz noworodka na to pozwala, zalecane jest kangurowanie oraz pierwsze karmienie, do którego dochodzi najczęściej w trakcie trwania tej czynności. Nieco inaczej procedura ta wygląda w przypadku porodów drogą cięcia cesarskiego. Z uwagi na fakt, iż jest to operacja, a po zabiegu rana musi zostać zaszyta, nawet mimo dobrego stanu dziecka i kobiety nie jest możliwe kangurowanie przez mamę. Z pomocą jednak przyjść może partner i to on z powodzeniem może kangurować noworodka. Korzyści płynące z tej praktyki wykonywanej przez tatę będą równoznaczne. Co więcej, w przypadku mężczyzn kangurowanie może znacząco pomóc w powstaniu silnej więzi z dzieckiem. Tatusiowie czują się w takiej sytuacji bardzo mocno zaangażowani w proces, nawiązując pierwszy (tak bliski) kontakt z własnym dzieckiem.

Czy kangurowanie ma sens, jeśli wykonujemy je w domu?

Korzyści z kangurowania są znaczące nie tylko w pierwszych dniach życia dziecka. Ze względu na sytuacje losowe niekiedy kobieta nie jest w stanie bezpośrednio po porodzie kangurować noworodka. Nie oznacza to jednak, że wszystkie pozytywne aspekty tej praktyki bezpowrotnie znikają. Kangurowanie można wykonywać do dowolnego momentu, a wszystko to jest zależne od matki oraz dziecka.