Tablica diagnostyczna z informacją o chorobie Niemanna-Picka
Paulina Kłos-Wojtczak

Choroba Niemanna-Picka – objawy, przyczyny i leczenie

Choroba Niemanna-Picka to schorzenie genetyczne występujące wśród populacji z niską częstotliwością  1 na 100 000 żywych urodzeń. Ma charakter heterogenny, co oznacza, że jej objawy są u chorych bardzo zróżnicowane. Choroba Niemanna-Picka dotyka zarówno kobiety, jak i mężczyzn. W jej przebiegu szkodliwe produkty metabolizmu odkładają się w różnych narządach ciała, doprowadzając do pojawienia się charakterystycznych symptomów.

Choroba Picka, a mówiąc bardziej precyzyjnie choroba Niemanna-Picka (ang. Niemann-Pick’s disease), określana jest często mianem dziecięcego Alzheimera. Zaliczana jest do leukodystrofii, inaczej chorób spichrzeniowych. W wyniku zaburzenia funkcjonowania lizosomów dochodzi wówczas do kumulacji tłuszczów w mózgu, szpiku kostnym, śledzionie i płucach.

Choroba Niemanna-Picka – czym się charakteryzuje, jakie daje objawy?

Choroba Niemanna-Picka została po raz pierwszy opisana w 1914 roku przez niemieckiego lekarza Alberta Niemanna. Dekadę później wiedzę na temat choroby rozszerzył rodak Niemanna  patolog Ludwig Pick. Dopiero w latach 30. ubiegłego wieku dowiedziono, że za rozwój choroby odpowiedzialna jest kumulacja sfingomieliny.

Wyróżnia się kilka typów choroby Niemanna-Picka i są to:

  • typ A – jest postacią niemowlęcą choroby i diagnozuje się ją najczęściej. Średni czas przeżycia wynosi 4 lata. Jej charakterystycznymi cechami jest przedłużająca się żółtaczka, powiększenie wątroby i zaburzeniem funkcjonowania mózgu,
  • typ B chorzy dożywają wieku dorosłego. Objawy neurologiczne pojawiają się stosunkowo rzadko, a typowymi symptomami są m.in. problemy z oddychaniem i powiększona wątroba,
  • typ C najrzadziej diagnozowany typ choroby. Jej symptomy mogą ujawnić się w każdym wieku, a charakterystyczne są m.in. zaburzenia napięcia mięśniowego, a także pionowe porażenie spojrzenia (tzw. apraksja oczna).

Objawy choroby Niemanna-Picka są związane ze sfingolipidozą. Lipidy, czyli tłuszcze gromadzą się w narządach, w tym mózgu doprowadzając do ich nieodwracalnych uszkodzeń. Neurodegeneracja ośrodkowego układu nerwowego doprowadza do rozwoju problemów z pamięcią, napadów padaczkowych, a także zaburzeń słuchu i wzroku.

Choroba Niemanna-Picka często określana jest jako dziecięcy Alzheimer, ponieważ może być diagnozowana już u noworodków. Nie oznacza to jednak, że objawy pojawiają się wyłącznie w wieku młodocianym.  

Choroba Niemanna-Picka – przyczyny

Przyczyna choroby Niemanna-Picka uzależniona jest od jej typu. W przypadku typu A i B za jej rozwój odpowiedzialna jest mutacja punktowa genu kodującego enzym o nazwie kwaśna sfingomielinaza. W konsekwencji stwierdza się jej zupełny brak lub znaczny niedobór. W efekcie tej mutacji białko sfingomielina (występująca fizjologicznie przede wszystkim w mózgu) nie może być prawidłowo metabolizowane i odkłada się w lizosomach, a to doprowadza z kolei do kumulacji złogów i śmierci komórek.

Choroba Niemanna-Picka typu C rozwija się z powodu zaburzenia w składzie białek budujących błony komórkowe. Następstwem tej patologii jest odkładanie się dużych ilości cholesterolu i innych tłuszczów w wątrobie, mózgu i śledzionie. Bez względu jednak na pierwotną przyczynę choroby, w każdym z typów pojawia się wtórna redukcja aktywności kwaśnej sfingomielidazy.

Powiązane produkty

Rozpoznanie choroby Niemanna-Picka

Rozpoznanie choroby Niemanna-Picka ma miejsce już w okresie noworodkowym. Diagnostyka polega na wykonaniu badań biochemicznych w kierunku poziomu kwaśnej sfingomielidazy w osoczu krwi. Kobiety spodziewające się dziecka, a obciążone genetycznie, powinny wykonać badania genetyczne w kierunku wykrycia charakterystycznej mutacji. W tym celu dokonuje się amniopunkcji, czyli pobrania płynu owodniowego.

Leczenie choroby Niemanna-Picka – metody, sposoby leczenia

Leczenie choroby Niemanna-Picka, podobnie jak innych schorzeń o podłożu genetycznym, opiera się wyłącznie na łagodzeniu jej objawów i poprawy jakości życia pacjentów; wszystkie choroby genetyczne są bowiem nieuleczalne. W przypadku Niemanna-Picka możliwe jest jednak wprowadzenie terapii substytucji enzymatycznej. Trwają badania kliniczne nad opracowaniem skutecznego leczenia opartego na najnowszych osiągnięciach inżynierii genetycznej, a także możliwością dokonania przeszczepu szpiku kostnego.

Jednym z wariantów leczenia choroby Niemanna-Picka jest także prowadzenie skąpotłuszczowej diety. Opiekę paliatywną nad pacjentem przejmuje na ogół kilkoro lekarzy różnych specjalizacji, w tym neurolog, pulmonolog, okulista, kardiolog, gastroenterolog, a nawet fizjoterapeuta.

Choroba Niemanna-Picka – rokowania

Rokowanie choroby Niemanna-Picka nie jest niestety optymistyczne. Śmiertelność wynosi 100%. Warto przy tym zaznaczyć, że zarówno objawy, jak i długość życia chorego są kwestią bardzo indywidualną. Wiele zależy od tego, w jakim wieku pacjenta dojdzie do manifestacji pierwszych oznak choroby i ich stopnia nasilenia. Średni czas życia chorych z chorobą Niemanna-Picka wynosi 20 lat.

  1. M. Grabowski, Czym jest choroba Niemanna-Picka?, „forumneurologiczne.pl”, [online], https://www.forumneurologiczne.pl/artykul/czym-jest-choroba-niemanna-picka/26467, [dostęp 19.06.2022].
  2. G. Stern, Niemann-Pick’s and Gaucher’s diseases, „Parkinsonism and Related Disorders”, nr 20(1), 2014.
  3. M.T. Vanier, Niemann-Pick disease, „Handbook of clinical neurobiology”, nr 113, 2013.
  4. S. Wheeler i D.J. Sillence, Niemann-Pick type C disease:cellular pathology and pharmacotherapy, „Journal of neurochemistry”, nr 153(6), 2020.
  5. K. Ziaja, Choroba Niemanna-Picka, „neuropsychologia.org”, [online], http://neuropsychologia.org/choroba-niemanna-picka, [dostęp 04.07.2022].

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Grzybica odbytu – objawy i leczenie. Czy domowe sposoby pomogą wyleczyć grzybicę okolic odbytu?

    Grzybica odbytu to schorzenie, które mimo swojej powszechności wciąż bywa tematem wstydliwym. Wywoływana jest najczęściej przez drożdżaki z rodzaju Candida i objawia się przede wszystkim uporczywym świądem, pieczeniem oraz zaczerwienieniem skóry wokół odbytu. Przyczynami rozwoju grzybicy mogą być zarówno zaburzenia mikroflory jelitowej, jak i czynniki zewnętrzne takie jak niewłaściwa higiena czy noszenie nieprzewiewnej bielizny. Leczenie wymaga nie tylko zastosowania preparatów przeciwgrzybiczych, ale również zmiany nawyków oraz dbałości o higienę. W niniejszym artykule omówimy charakterystykę grzybicy odbytu, jej objawy, przyczyny oraz metody terapii, a także zwrócimy uwagę na specyfikę tej choroby u dzieci oraz najczęściej pojawiające się pytania pacjentów.

  • Rabdomioliza – rozpad mięśni. Objawy, przyczyny i leczenie

    Rabdomioliza jest poważnym zaburzeniem, w którym dochodzi do gwałtownego rozpadu mięśni szkieletowych i uwolnienia ich składników do krwiobiegu. Proces ten może prowadzić do poważnych komplikacji, takich jak ostra niewydolność nerek czy zaburzenia równowagi elektrolitowej, zagrażających życiu pacjenta. Dogłębna znajomość mechanizmów powstawania, charakterystycznych objawów oraz metod leczenia rabdomiolizy jest niezbędna zarówno dla specjalistów medycznych, jak i osób zagrożonych tym schorzeniem, ponieważ szybkie rozpoznanie i odpowiednia terapia znacząco poprawiają rokowanie i minimalizują ryzyko trwałych uszkodzeń.

  • Wszawica – objawy i leczenie. Jak pozbyć się wszy?

    Czym jest wszawica i jakie jej rodzaje można wyróżnić? Jak rozpoznać wszy i gnidy oraz jak je zwalczać? Czy choroba może mieć jakieś powikłania? Wyjaśniamy, jak rozpoznać i leczyć wszawicę oraz co zrobić, by zapobiegać jej w przyszłości.

  • Liszaj płaski – objawy i przyczyny. Jakie są sposoby leczenia liszaja?

    Liszaj płaski to choroba, która potrafi zaskoczyć swoją przewlekłością i różnorodnością objawów. Schorzenie to często utrudnia codzienne funkcjonowanie pacjentów. Choć zmiany skórne mogą wydawać się jedynie powierzchownym problemem, ich podłoże sięga głębokich zaburzeń immunologicznych, które wymagają precyzyjnej diagnozy i wieloaspektowego leczenia. Poznanie mechanizmów powstawania, charakterystycznych symptomów oraz dostępnych metod terapeutycznych pozwala nie tylko lepiej zrozumieć tę złożoną dermatozę, ale także skuteczniej z nią walczyć i poprawić komfort życia pacjentów.

  • Użądlenie osy lub pszczoły – pierwsza pomoc

    W większości przypadków użądlenia nie wywołują poważniejszych objawów i nie wymagają interwencji lekarza, ale niekiedy konieczne jest wykluczenie poważniejszych skutków, takich jak choroby przenoszone przez owady, reakcje anafilaktyczne czy infekcje wtórne. Miejsce użądlenia najlepiej od razu umyć wodą z mydłem, a następnie przyłożyć zimny okład. Leczenie może polegać na stosowaniu leków przeciwhistaminowych, łagodnych środków przeciwbólowych oraz maści zawierających kortykosteroidy. Długoterminowe konsekwencje użądleń mogą obejmować blizny lub przebarwienia pozapalne. W celu zapobiegania użądleniom zaleca się stosowanie repelentów oraz noszenie odzieży ochronnej.  

  • Wszawica odzieżowa – jak rozpoznać i jak zwalczać?

    Ukąszenia wszy odzieżowej objawiają się zmianami skórnymi i uporczywym swędzeniem. Jak rozpoznać, że ślady na skórze to właśnie ugryzienia wszy odzieżowych? Co zrobić z ubraniami i jak skutecznie zwalczyć tego pasożyta? W poniższym artykule przedstawiamy objawy wszawicy odzieżowej oraz metody leczenia i usuwania tego rodzaju wszy.

  • Szczepienie przeciw krztuścowi dla dorosłych – kto i kiedy powinien się zaszczepić?

    We współczesnej medycynie profilaktyka chorób zakaźnych pełni nieocenioną rolę w zapobieganiu poważnym schorzeniom. Jest to szczególnie istotne w przypadku krztuśca – choroby, która zagraża nie tylko dzieciom, ale także dorosłym, zwłaszcza tym z obniżoną odpornością. Z tego względu szczepienie przeciwko krztuścowi dla dorosłych jest coraz częściej rekomendowane przez specjalistów, którzy podkreślają znaczenie regularnych dawek przypominających i ochronę szczególnie narażonych grup.

  • Irygacja pochwy – co to jest i kiedy się ją wykonuje?

    Irygacja pochwy to zabieg higieniczny, który polega na przepłukiwaniu wnętrza pochwy specjalnymi roztworami. Ma on na celu przywrócenie naturalnej równowagi oraz wsparcie leczenia różnych dolegliwości intymnych. Choć praktyka ta bywa kontrowersyjna i wymaga ostrożności, odpowiednio przeprowadzona może przynieść korzyści zdrowotne. W tym artykule szczegółowo omówimy, czym jest irygacja pochwy, kiedy i jak ją stosować, jakie są przeciwwskazania oraz odpowiemy na najczęściej pojawiające się pytania dotyczące tej procedury.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl