Rehabilitacja kardiologiczna – jak wygląda kompleksowa rehabilitacja kardiologiczna i jakie są jej etapy? Rehabilitacja i ćwiczenia po zawale i po operacji serca
Mateusz Burak

Rehabilitacja kardiologiczna – jak wygląda kompleksowa rehabilitacja kardiologiczna i jakie są jej etapy? Rehabilitacja i ćwiczenia po zawale i po operacji serca

Rehabilitacja kardiologiczna to zespół kompleksowych działań obejmujący edukację, opiekę medyczną i psychologiczną oraz dostosowany do stanu zdrowia i możliwości chorego wysiłek fizyczny. Konieczne w rehabilitacji po zawale czy po operacji serca są także zmiana stylu życia i nawyków żywieniowych, m. in. rezygnacja z palenia papierosów i picia alkoholu, zdrowa, zbilansowana dieta, regularne ćwiczenia. Rehabilitacja kardiologiczna przebiega kilkuetapowo. Aby była skuteczna, powinna być wprowadzona jak najwcześniej, tuż po ustabilizowaniu parametrów życiowych pacjenta z chorobą serca.

Rehabilitacja kardiologiczna – co to jest?

Rehabilitacja w kardiologii, zgodnie z definicją Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), jest zespołem działań, które mają pozwolić na osiągnięcie optymalnych warunków fizycznych, psychicznych oraz socjalnych pacjenta zmagającego się z chorobami serca. Rehabilitacja kardiologiczna ma umożliwić pacjentowi poprawę jakości życia poprzez zwiększenie partycypacji w życiu społecznym i zawodowym. 

Współczesna fizjoterapia w kardiologii polega na interdyscyplinarnym działaniu i obejmuje:

  • farmakoterapię, 
  • systematyczną ocenę stanu chorego, 
  • stosowanie ćwiczeń fizycznych,
  • zmianę dotychczasowego stylu życia. 

Rehabilitacja po operacji serca jest procesem długotrwałym i złożonym. Składa się z następujących kolejno po sobie etapów, w których stopniowo wprowadza się zwiększenie wysiłku. 

Rehabilitacja kardiologiczna – wskazania 

Wśród głównych wskazań do kompleksowej rehabilitacji kardiologicznej wymienia się: 

  • stany po zabiegach kardiochirurgicznych (np. po wszczepieniu zastawek, po przeszczepie serca),
  • po wszczepieniu rozrusznika serca
  • po przebytym zawale serca
  • po by-passach, 
  • w terapii schorzeń układu sercowo–naczyniowego (np. wrodzone wady serca, niewydolność serca, schorzenia naczyń obwodowych, dławica piersiowa stabilna).

Przeciwwskazania do rehabilitacji kardiologicznej to: 

  • dławica piersiowa niestabilna, 
  • zapalenie mięśnia sercowego o przebiegu ostrym, 
  • zatorowość płucna, 
  • zatorowość obwodowa, 
  • złożone zaburzenia rytmu serca bez zabezpieczenia, 
  • nadciśnienie tętnicze bez ustalonej terapii, 
  • zapalenie osierdzia, 
  • niewydolność serca w okresie tzw. dekompensacji, 
  • blok przedsionkowo–komorowy III stopnia bez stymulatora.

Zarówno wskazania, jak i przeciwwskazania wymagają konsultacji z kardiologiem. 

Powiązane produkty

Rehabilitacja po zawale 

Aktywna rehabilitacja po zawale serca zaczyna się od wykonania tzw. prób wysiłkowych (poprzedza ją oczywiście okres kilkudniowego pobytu w łóżku i odpoczynku, stabilizacji parametrów życiowych). Następnie na ich podstawie fizjoterapeuta określa bezpieczne obciążenie dla układu sercowo–naczyniowego. Pozwala to na stworzenie zestawu ćwiczeń, które powinien wykonywać chory. Początkowo są to niewielkie obciążenia, rehabilitacja oddechowa z nieustanną kontrolą parametrów. 

Zalecenia specjalistów to dużo ruchu na świeżym powietrzu, aktywność fizyczna, poprawia to zdecydowanie kondycję psychofizyczną pacjenta i bardzo sprzyja procesowi angiogenezy – tworzenia nowych połączeń naczyniowych. Bardzo często nieunikniona jest wizyta u psychologa.

Pomaga to zastosować się do wymaganych rekomendacji, a konkretnie zmodyfikować styl życia o wprowadzenie nowych nawyków. Chodzi głównie o rzucenie palenia, rezygnację z alkoholu, kawy, zredukowanie wagi, wyeliminowanie stresu, zapoczątkowanie zdrowej diety oraz stosowanie się do zaleceń lekarza i fizjoterapeuty. 

Rehabilitacja po operacji serca (rozrusznik serca, by-passy, wszczepienie stentu) 

Kompleksowa rehabilitacja kardiologiczna po operacji serca składa się zazwyczaj z kilku etapów. Pierwszy z nich polega na procesie pielęgnowania kardiologicznego chorego. Mowa tutaj o profilaktyce przeciwodleżynowej (oklepywanie, częsta zmiana pozycji, systematyczne mycie i pielęgnacja skóry), zapobieganie zapaleniu płuc (pozycje drenażowe, oklepywanie, pomoc w odkrztuszaniu wydzieliny poprzez naukę efektywnego kaszlu i odkrztuszania). Ćwiczenia dla pacjentów kardiologicznych to przede wszystkim wykorzystywanie oddechu, zastosowanie tzw. flutterów, ćwiczeń oddechowych z oporem. Bardzo istotne jest unikanie rozciągania klatki piersiowej. 

W kolejnym etapie – od 2 do 7 tygodni, stosuje się ćwiczenia ogólnokondycyjne, ogólnorozwojowe. Przykładem może być jazda na rowerku stacjonarnym. Ostatni etap pozwala na zwiększenie obciążenia i włączenie do aktywności długodystansowych, energicznych spacerów oraz spokojnych przebieżek. 

Rehabilitacja kardiologiczna – etapy 

Etapy rehabilitacji kardiologicznej niezależnie od schorzenia wyglądają podobnie. Zazwyczaj są to wieloetapowe procesy przebiegające z systematycznie zwiększanym obciążeniem. Pozwala to usprawnienie pracy układu sercowo–naczyniowego. Wysiłek fizyczny stanowi tutaj bardzo ważną rolę w profilaktyce oraz prewencji tego typu schorzeń. 

Wczesna rehabilitacja kardiologiczna obejmuje 2 etapy. W pierwszym należy dokładnie edukować pacjenta o sposobach, metodach leczenia, czynnikach ryzyka chorób serca oraz o znaczeniu postępowania rehabilitacyjnego. Jest to okres fizjoterapii prowadzonej w szpitalu. Rozpoczyna się najczęściej już w drugiej dobie po zawale – w przypadku braku powikłań. Zalecane są ćwiczenia oddechowe, samodzielne próby zmiany pozycji, spacery po sali. Zwiększanie obciążenia w postaci chodzenie po schodach można podjąć we współpracy z terapeutą w 5. dniu po incydencie zawałowym. Usprawnianie powinno odbywać się pod kontrolą EKG. Wystąpienie zaburzeń rytmu serca, duszności, eksplozywne przyspieszanie lub zwalnianie rytmu, szybki wzrost ciśnienia tętniczego czy ból wieńcowy są sygnałem do natychmiastowego przerwania ćwiczeń po zawale serca

Po odpowiednich badaniach, testach wysiłkowych oraz zaordynowaniu właściwego leczenia farmakologicznego rozpoczyna się etap drugi. Jest on określany jako okres rekonwalescencji. W tym czasie chory powinien w warunkach szpitalnych, ambulatoryjnych lub domowych ściśle współpracować z fizjoterapeutą. Chodzi o realizację planu ćwiczeń rehabilitacji kardiologicznej oraz stosowanie się do zaleceń kardiologa. O formie zazwyczaj decyduje szereg czynników. Często z powodu niesprzyjających warunków socjalnych, podeszłego wieku, schorzeń współistniejących i konieczności stałej kontroli parametrów, forma domowa jest niemożliwa. Wówczas miejscem stacjonarnej rehabilitacji kardiologicznej jest szpital. Pacjenci, u których raczej wyklucza się możliwość powikłań potreningowych mogą zaczynać usprawnianie w formie ambulatoryjnej. 

Po nabyciu zdolności do samodzielnej kontroli ciśnienia oraz obciążeń w czasie treningów istnieje możliwość kontynuacji ćwiczeń w warunkach domowych. W tym etapie stosuje się kilkunastominutowy trening wytrzymałościowy, ogólnokondycyjny oraz ćwiczenia z oporem. Niezwykle istotne jest przestrzeganie zaleceń specjalistów. Dozwolone aktywności to np. jazda na rowerze, gra w tenisa stołowego, drobne prace w ogrodzie. Stanowczo zakazane jest pchanie ciężkich przedmiotów, czynności wymagające kopania, pociągania, dźwigania ciężarów oraz wykonywanie wysiłku statycznego. Kryteria przerywania aktywności są takie same, jak w pierwszym etapie. 

Ostatni już etap następuje blisko pół roku po zawale. W tym okresie należy pamiętać o utrzymywaniu dobrego stanu psychicznego i fizycznego, regularnej aktywności fizycznej oraz podtrzymywaniu zalecanego leczenia farmakologicznego, co zmniejszy ryzyko chorób serca. Można wprowadzać coraz intensywniejsze formy aktywności, jak np. marsz na różnych dystansach i z różną prędkością czy pływanie. Jest to etap określany jako wtórna prewencja kardiologiczna. 

Rehabilitacja kardiologiczna – ćwiczenia. Sport po zawale serca 

W etapie rekonwalescencji po wszczepieniu rozrusznika serca lub po zawale można wykonywać przykładowe ćwiczenia w domu. Warunkiem jest konsultacja z terapeutą oraz ścisłe monitorowanie istotnych parametrów. Pomocny bywa trening na bieżni, należy zastosować zasadę treningu interwałowego. W praktyce oznacza to 20 minutowy szybki marsz z występującymi na przemian okresami obciążenia i odpoczynku. Idealnie sprawdzi się jazda na rowerku stacjonarnym w postaci 15 minutowej jazdy ciągłej z właściwie dobranym obciążeniem. Preferowane sporty to tenis stołowy, treningi w wodzie, siatkówka, badminton. 

Sanatorium po zawale serca 

W Polsce istnieje wiele ośrodków, sanatoriów oferujących kompleksową realizacje planów usprawniania po zawale. Prawie każdy z nich posiada możliwość dofinansowania leczenia ze środków NFZ, warunkiem jest skierowanie od lekarza. Wśród miejscowości uzdrowiskowych, ośrodków zajmujących się ćwiczeniami, rehabilitacją kardiologiczną po zawale, pacjentów z nadciśnieniem można wymienić: Ciechocinek, Nałęczów, Busko–Zdrój, Duszniki–Zdrój, Świeradów–Zdrój, Ustroń, Szczawno–Zdrój czy Wieniec–Zdrój.

  1. Balady G. R., Williams M. A., Ades P. A. i in., Core components of cardiac rehabilitation/secondary prevention programs: 2007 update: a Scientific Statement from the American Heart Association Exercise, Cardiac Rehabilitation, and Prevention Committee, the Council on Clinical Cardiology; the Councils on Cardiovascular Nursing, Epidemiology and Prevention, and Nutrition, Physical Activity, and Metabolism; and the American Association of Cardiovascular and Pulmonary Rehabilitation, "Circulation" 2007, nr 115, s. 2675–2682. 
  2. Dylewicz P., Bromboszcz J., Przywarska I. i in., Badanie chorego wykwalifikowanego do ćwiczeń fizycznych programu rehabilitacji kardiologicznej, [w:] Bromboszcz J., Dylewicz P. (red.), Rehabilitacja kardiologiczna. Stosowanie ćwiczeń fizycznych, ELIPSA–JAIM, Kraków 2006, s. 74–86 
  3. Sui X., La Monte M. J., Laditka J. N. i in., Cardiorespiratory fitness and adiposity as mortality predictors in older adults, „JAMA” 2007, nr 298, s, 2507–2516. 

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Jak dawkować melatoninę na sen? Czy pomaga zasnąć?

    Melatonina to kluczowy hormon procesu zasypiania. Jej niedobory mogą niekorzystnie wpływać na zachowanie prawidłowego cyklu okołodobowego, a tym samym przyczyniać się do występowania zaburzeń wielu mechanizmów zachodzących w organizmie. Ilość wydzielanej melatoniny zmniejsza się wraz z wiekiem, przez co najbardziej narażone na jej niedobory są osoby starsze. Jakie inne funkcje spełnia hormon snu, jak należy go suplementować i czym objawiają się niedobory melatoniny? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule.

  • Lukrecja – co to za roślina? Właściwości, działanie, przeciwwskazania

    Któż z nas chociaż jeden raz w życiu nie zetknął się z niezwykłymi, czarnymi cukierkami o ślimakowatym kształcie? Ponoć albo się je kocha, albo nienawidzi. Charakterystyczny kolor i smak słodycze te zawdzięczają zawartości ekstraktu z lukrecji – rośliny, nad której bogactwem zastosowań warto się pochylić. Czym zatem jest lukrecja, jakie ma właściwości i jaki może mieć wpływ na nasze zdrowie?

  • Czym jest i jak działa żeń-szeń? Zastosowanie i przeciwwskazania do stosowania Panax ginseng

    Żeń-szeń, nazywany również ginsengiem lub wszechlekiem, jest jednym z najlepiej opisanych adaptogenów. Według medycyny chińskiej powinno się go stosować jedynie w miesiącach zimowych. Żeń-szeń może wpływać na poprawę funkcji kognitywnych (poznawczych), poprawia samopoczucie i pamięć, łagodzi stres oraz działa korzystnie na skórę i potencję seksualną. Na rynku można kupić wiele preparatów z żeń-szeniem, zarówno w formie tabletek czy kapsułek, jak i płynnych ekstraktów. Który preparat z żeń-szeniem wybrać, jaka jest dzienna zalecana dawka tego adaptogenu oraz w jakiej porze dnia należy zażywać ten suplement? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule.

  • Cytrynian magnezu, zwykły magnez, a może magnez z witaminą B6 – który wybrać?

    W aptekach i sklepach z suplementami dostępnych jest kilka form magnezu. Jedne preparaty występują w postaci magnezu z witaminą B6, inne określane są mianem cytrynianu magnezu (także w wersji z pirydoksyną), a jeszcze inne oferowane są w formie samego magnezu. Magnez można kupić zarówno w formie tabletek, kapsułek, saszetek z proszkiem do rozpuszczania w wodzie, jak i w postaci płynu czy żelek. Czym różnią się poszczególne suplementy, które połączenie jest najskuteczniejsze i najlepiej przyswajalne oraz dlaczego magnezu nie wolno łączyć z preparatami zawierającymi żelazo i wapń? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule.

  • Co to jest cholekalcyferol – czyli jak powstaje witamina D w kapsułkach?

    Cholekalcyferol jest formą witaminy D3, która jest niezbędna do utrzymania zdrowego układu kostnego i zdrowia skóry. Może być syntetyzowana przez skórę pod wpływem promieni UVB lub przyjmowana w formie suplementów diety. Ułatwia wchłanianie wapnia i fosforu, umożliwiając m.in. prawidłowy rozwój kości i zębów.

  • Jad pszczeli – jakie ma właściwości lecznicze?

    Jad wytwarzany przez pszczoły miodne (Apis mellifera) to bezwonna, bezbarwna, gorzka ciecz, zawierająca mieszaninę różnych aktywnych substancji, takich jak peptydy, białka o właściwościach enzymatycznych czy biogenne aminy. Mimo że jest toksyną, która może prowadzić do wystąpienia reakcji alergicznej, to posiada także liczne właściwości prozdrowotne. Jakie są wyniki badań dotyczących jadu pszczelego?

  • Suplementacja przy insulinooporności

    Insulinooporność jest zaburzeniem metabolizmu, które może zamienić się w poważną chorobę, która obecnie może dotyczyć nawet 2 milionów Polaków. Przyczynia się do tego przede wszystkim siedzący tryb życia, przetworzona, wysokoenergetyczna żywność, a także przewlekły stres wpływający na nasze zachowania żywieniowe – „zajadanie” problemów. Insulinooporność nie musi być leczona, niemniej jeśli na czas nie zareagujemy zmianą dotychczasowego stylu życia, może przerodzić się w pełnoobjawowe schorzenie – cukrzycę. Cennym elementem uzupełniającym dietoterapię może być racjonalna, przemyślana suplementacja. Jakie składniki szczególnie wspierają zdrowie metaboliczne?

  • Suplementacja w Hashimoto – jak wpływają na to nutraceutyki?

    Hashimoto, a raczej autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, jest coraz powszechniej diagnozowanym schorzeniem. Mówimy o nim wtedy, gdy nasz układ odpornościowy atakuje tarczycę. W chorobie tej może dojść zarówno do podwyższonej czynności gruczołu, jak i normalnej lub obniżonej czynności. Hashimoto dotyka znacznie częściej kobiety niż mężczyzn. Wsparciem działania tarczycy, jak i całej terapii, może być racjonalna suplementacja w oparciu o składniki, których skuteczność potwierdzają wyniki badań naukowych.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij