Ropień zęba – jak powstaje, objawy i rodzaje
Joanna Łuniewska-Rajch

Ropień zęba – jak powstaje, objawy i rodzaje

Ropień zęba jest określeniem potocznie używanym przez pacjentów na określenie wszystkich ostrych stanów ropnych, których przyczyną jest ząb. Stany te są bardzo bolesne i uciążliwe dla pacjenta oraz wymagają leczenia prowadzonego przez lekarza. Nieleczone ropnie zębów z czasem narastają i rozprzestrzeniają się mogąc doprowadzić do bardzo poważnych powikłań.

Jak powstają ropnie?

Najczęściej przyczyną powstawania ropnia jest stan zapalny w obrębie zęba. W wyniku nieleczonej próchnicy dochodzi do zakażenia miazgi komorowej (naczyń krwionośnych i nerwów w obrębie zęba). Zakażenie rozprzestrzenia się z komory zęba do kanałów korzeniowych, a następnie do tkanek okołokorzeniowych – w okolicy wierzchołków korzeni zęba. Rozprzestrzeniona infekcja powoduje stopniowe niszczenie tkanek otaczających ząb. W efekcie powstaje obszar zniszczonej kości, który wypełniają uszkodzone tkanki, martwe komórki oraz bakterie. 

Jakie są objawy ropnia?

Najbardziej typowym objawem ropnia jest bardzo silny ból, który pojawia się samoistnie. Ból ten jest określany jako pulsujący, tętniący i może promieniować do innych zębów. Nasila on się podczas ucisku – w trakcie nagryzania chorym zębem, spożywania posiłków. Dodatkowo ból jest gorszy w pozycji leżącej oraz wieczorami i w nocy. Ból pochodzący od ropnia niejednokrotnie powoduje budzenie pacjenta w nocy lub też nie daje mu spać. Dodatkowo objawami towarzyszącymi są obrzęk (opuchlizna) okolicznych tkanek, zaczerwienienie skóry na wysokości zmiany, powiększenie węzłów chłonnych. W zależności od lokalizacji ropnia mogą występować również problemy z otwarciem ust, a przy bardzo nasilonym stanie problemy z oddychaniem. Pacjent może również podawać ogólne osłabienie, często wynikające z odwodnienia i problemów z jedzeniem oraz podwyższoną temperaturę ciała. 

Powiązane produkty

Jakie są rodzaje ropni?

W zależności od nasilenia, rozprzestrzenienia i wielkości ropni można wyróżnić ich podstawowe trzy rodzaje:
•    Ropnie okołowierzchołkowe (śródkostne)
•    Ropnie podokostnowe
•    Ropnie podśluzówkowe 

Ropień okołowierzchołkowy

Ropień okołowierzcholkowy jest najmniej nasilonym stadium – zapalenie rozprzestrzeniło się jedynie do tkanek otaczających ząb i miazgi zęba. Pacjent zauważa uczucie „wysadzania” zęba z zębodołu – w jego odczuciu jest on wyższy i przeszkadza podczas jedzenia. Dolegliwości bólowe promieniują na jego okolicę – w zależności od tego, który jest to ząb mogą promieniować do oka, ucha, pozostałych zębów. Z powodu często zaawansowanej próchnicy w obrębie zęba – ząb przyczynowy jest przebarwiony lub znacznie zniszczony. Zniszczenie tkanek otaczających jego korzeń powoduje wzrost ruchomości zęba i jego delikatne rozchwianie. 

Leczenie tego stanu zależy od stopnia zniszczenia zęba, stanu ogólnego pacjenta oraz tego, jaki jest ząb przyczynowy. W przypadku zębów wielokorzeniowych (zębów trzonowych) postępowaniem z wyboru najczęściej jest usunięcie zęba – leczenie stanu oraz odprowadzenie wysięku ropnego są wyjątkowo trudne. W przypadku zębów jednokorzeniowych najczęstszym postępowaniem jest tak zwane otwarcie zęba – utworzenie dostępu do kanału zęba (trepanacja komory i poszerzenie kanału zęba) w celu umożliwienia odpływu wydzieliny ropnej. Następnie przeprowadza się klasyczne leczenie kanałowe. W przypadku, kiedy występują również objawy ogólne – obrzęk, gorączka – najczęściej lekarz dentysta przypisuje również pacjentowi antybiotyk. 

Ropień podokostnowy

W następstwie nieleczenia ropnia okołowierzchołkowego dochodzi do rozprzestrzeniania stanu ropnego. W sytuacji kiedy wysięk ropny zniszczy całą grubość kości wyrostka zębodołowego żuchwy lub szczęki dochodzi on do okostnej, czyli zewnętrznej warstwy kości. Następuje wtedy odwarstwienie okostnej i gromadzenie się wysięku pod nią. Jest to bardzo bolesny proces – w stosunku do poprzedniego stadium ropnia pacjent zauważa znaczny wzrost dolegliwości. Dodatkowo pojawia się wygórowanie w jamie ustnej, które jest twarde i bolesne. Leczenie polega na umożliwieniu wysięku wydzieliny ropnej. Dalsze leczenie – ekstrakcja lub leczenie kanałowe zęba – zależą od stanu zęba przyczynowego. 

Ropień podśluzówkowy

Ropień podśluzówkowych powstaje wtedy, kiedy wysięk ropny zaczyna gromadzić się pod błoną śluzową. Chory podaje zmniejszenie dolegliwości bólowych – ropień przebił okostną, której odwarstwienie powodowało znaczny ból. Widoczne jest wygórowanie w okolicy zęba przyczynowego – wygórowanie to jest jednak znacznie bardziej miękkie, błona śluzowa na nim jest zaczerwieniona. Leczenie również polega na ewakuacji wysięku ropnego – poprzez kanał zęba (po trepanacji komory) lub poprzez nacięcie wygórowania. 

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Zespół odstawienny (abstynencyjny) – objawy, czas trwania, leczenie

    Zespół odstawienny to reakcja organizmu na odstawienie substancji psychoaktywnych, takich jak alkohol, narkotyki oraz leki. Objawia się różnorodnymi dolegliwościami fizycznymi i psychicznymi, które mogą być intensywne i trudne do zniesienia. Jakie są najczęstsze symptomy? Jak długo trwa ten stan? Jakie metody leczenia pomagają złagodzić jego przebieg?

  • Komar tygrysi – czy jest groźny? Jak rozpoznać komara tygrysiego i jego ugryzienie?

    Komar tygrysi to jeden z najbardziej inwazyjnych gatunków komarów na świecie, którego obecność stwierdzono już na niemal wszystkich kontynentach – także w Europie. Jego ukłucia nie tylko wywołują silne reakcje skórne, ale mogą również prowadzić do przeniesienia niebezpiecznych wirusów tropikalnych. Wraz z postępującym ociepleniem klimatu oraz rozwojem globalizacji rośnie ryzyko, że komar tygrysi zadomowi się również w Polsce.

  • Neuropatia cukrzycowa – jedno z najczęstszych powikłań cukrzycy

    Neuropatia cukrzycowa jest najczęstszym powikłaniem diabetologicznym, z którym zmaga się znaczny odsetek osób chorych na cukrzycę. Patologia ta charakteryzuje się postępującym uszkodzeniem nerwów obwodowych, wywołanym długotrwale utrzymującym się podwyższonym stężeniem glukozy we krwi. Konsekwencje ignorowania wczesnych symptomów oraz niewłaściwej kontroli glikemii mogą okazać się dramatyczne – od przewlekłego bólu znacząco obniżającego jakość życia, przez owrzodzenia kończyn dolnych, aż po konieczność amputacji stopy czy zwiększone ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych. W poniższym artykule przedstawiamy kompleksową analizę tego powikłania, jego mechanizmów rozwoju, objawów klinicznych oraz współczesnych możliwości terapeutycznych.

  • Bąblowica – objawy i leczenie zarażenia tasiemcem bąblowcowym

    Bąblowica jest chorobą odzwierzęcą, w której dochodzi do zakażenia człowieka tasiemcem bąblowcowym. Jedną z najczęstszych dróg zakażenia jest spożycie niemytych owoców leśnych. Głównymi nosicielami tasiemców są psy, koty i lisy. Objawy choroby są nieswoiste, a ze względu na rzadkość występowania mogą być często mylnie zinterpretowane lub przeoczone. Leczenie różni się w zależności od stadia zaawansowania choroby i narządów zajętych przez larwy tasiemca.

  • Opuchnięte oczy – przyczyny i sposoby leczenia opuchlizny powiek

    Powieki, jako niezwykle delikatna i cienka część skóry wokół oczu, są szczególnie podatne na różnego rodzaju obrzęki. Przyczyny tego stanu mogą być bardzo zróżnicowane, a ich rozpoznanie często wymaga dokładnej obserwacji i analizy towarzyszących objawów.

  • Hirsutyzm – nadmierne owłosienie u kobiet. Jakie badania wykonać i jak przebiega leczenie?

    Choć hirsutyzm to problem, który dotyka wiele kobiet, to rzadko się o nim mówi. Dla wielu pań jest on wstydliwym tematem i często bywa źródłem kompleksów, a nawet obniżonej samooceny. Hirsutyzm objawia się nadmiernym owłosieniem w miejscach typowych dla mężczyzn – na twarzy (wąsik, broda, policzki), brzuchu czy plecach. Najczęściej jest spowodowany łagodnymi przyczynami, ale niekiedy może być również sygnałem poważniejszych zaburzeń hormonalnych.

  • Czym jest pokrzywka stresowa? Objawy i metody leczenia wysypki na tle nerwowym

    Pokrzywka stresowa to specyficzna odmiana reakcji skórnej, która pojawia się w odpowiedzi na czynniki psychiczne, w szczególności silny stres, lęk czy napięcie emocjonalne. W odróżnieniu od klasycznych postaci pokrzywki, które mają podłoże alergiczne lub fizykalne, pokrzywka na tle nerwowym może być związana z funkcjonowaniem układu nerwowego i reakcjami organizmu na bodźce psychiczne. W literaturze medycznej określana jest pokrzywką idiopatyczną z komponentą psychogenną lub pokrzywką psychogenną. Pokrzywka stresowa stanowi wyraźny przykład tego, jak silne emocje mogą wpływać na funkcjonowanie różnych układów organizmu i prowadzić do powstawania charakterystycznych objawów dermatologicznych.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl