Polipy żołądka i jelit. Kiedy zwiększa się ryzyko przekształcenia w nowotwór?
Michał Posmykiewicz

Polipy żołądka i jelit. Kiedy zwiększa się ryzyko przekształcenia w nowotwór?

Polip to guzowaty twór patologiczny wyrastający z błon śluzowych wysłanych nabłonkiem gruczołowym. Z uwagi na kształt zewnętrzny wyróżnia się polipy uszypułowane, nie mające szypuły polipy przysadziste (lub inaczej nieuszypułowane) oraz składające się z wielu kosmków polipy kosmkowe. Polipy mogą występować pojedynczo lub też mogą być mnogie- wtedy mówi sie o polipowatości. Część polipów jest zupełnie niegroźnych, jednak część może z biegiem lat przekształcić się w raka - są to tzw. polipy gruczolakowe. W przewodzie pokarmowym polipy najczęściej można stwierdzić w jelicie grubym, znacznie rzadziej w żołądku i jelicie cienkim.

Czy polipy dają jakieś objawy?

Zwykle nie. Czasami dochodzi do zmiany rytmu wypróżnień - pojawiają się zaparcia, stolce mogą być obficie pokryte śluzem. Może też dojść do krwawienia z przewodu pokarmowego. Odległym następstwem obecności niektórych polipów może być nowotwór.

Kiedy zwiększa się ryzyko przekształcenia się polipa w nowotwór?

Ryzyko transformacji złośliwej polipa zależy przede wszystkim od jego średnicy (im większy polip, tym większe ryzyko rozwoju raka), kształtu polipa (większe ryzyko rozwoju raka w przypadku polipa nieuszypułowanego niż uszypułowanego) i budowy histologicznej (ryzyko największe w przypadku polipa kosmkowego, najmniejsze w przypadku polipa cewkowego).  

Powiązane produkty

W jakiej części przewodu pokarmowego najczęściej można stwierdzić polipy?

Polipy najczęściej można stwierdzić w jelicie grubym. W jelicie grubym polipy najczęściej lokalizują się w odbytnicy i okrężnicy esowatej (esicy).
W przypadku jelita grubego zdarza się też występowanie rodzinnej polipowatości gruczolakowatej (polipowatość rodzinna, gruczolakowatość rodzinna jelita grubego). O jej rozpoznaniu można mówić, kiedy ilość polipów przekracza 100. Jest to choroba dziedziczna, w jej przebiegu pacjenci są predysponowani do wystąpienia raka jelita grubego. W przebiegu rodzinnej polipowatości gruczolakowej polipy są obecne nie tylko w jelicie grubym, ale także stwierdza się je w żołądku i dwunastnicy. Pacjenci z rozpoznaną rodzinną polipowatością gruczolakową, którzy mają od 12 do 14 lat wymagają corocznej kolonoskopii oraz ze względu na ryzyko rozwoju raka żołądka i dwunastnicy także gastroduodenoskopii co 1-2 lata. Odmianą rodzinnej polipowatości gruczolakowej jest zespół Gardnera, gdzie poza polipami stwierdza się również kostniaki, zmiany w siatkówce oka oraz nowotwory tkanek miękkich. Kolejną odmianą zespołu polipowatości gruczolakowej jest zespół Turcota, gdzie poza polipami stwierdza się dodatkowo nowotwory ośrodkowego układu nerwowego. Wszystkie te zespoły mają związek z mutacjami genu FAP. 

Bardzo częstym rodzajem polipów są polipy młodzieńcze, czyli polipy hamartomatyczne. Jest to najczęstszy typ polipów i najczęstsza przyczyna krwawienia jelitowego u dzieci i młodzieży. Polipy te mogą występować pojedynczo w odbytnicy i esicy, ale mogą być też mnogie i wtedy mamy do czynienia z innym rodzajem polipowatości uwarunkowanej genetycznie, którą jest zespół Peutza i Jeghersa. W jego przebiegu stwierdza się polipy hamartomatyczne, które mogą występować w każdym odcinku przewodu pokarmowego, najczęściej jednak są one zlokalizowane w jelicie cienkim. ujawniają się zazwyczaj u młodych dorosłych krwawieniem z odbytnicy, niedokrwistością lub też wgłobieniem jelita. dodatkowo na zespół ten, poza polipami, składają się też przebarwienia wokół ust i błony śluzowej. Zespół ten dziedziczy się jako cecha dominująca. 

Innym rodzajem polipów, które umiejscawiają się w odbytnicy, są polipy hiperplastyczne. Zwykle są one mnogie. Mogą być one podłożem rozwoju gruczolaków, a nawet, choć rzadko, raka jelita grubego

Czasami zdarzają się też polipy zapalne (rzekome). Są one charakterystyczne dla zapalnych chorób jelita grubego, przede wszystkim dla wrzodziejącego zapalenia jelit

Polipy żołądka zdarzają się rzadziej, jednak częściej istnieje ryzyko przekształcenia się ich w nowotwór. Zwykle nie dają one żadnych objawów.

Rozpoznanie 

Polipy rozpoznaje się w czasie wykonywania badań endoskopowych - gastroskopii i kolonoskopii, zwykle przypadkowo. Zawsze lepiej w czasie takiego badania usunąć polip ze względu na ryzyko ewentualnego zezłośliwienia i przemiany nowotworowej. W przypadku polipowatości rodzinnej, ponieważ ryzyko raka niestety zwykle wynosi 100%, należy usunąć całą okrężnicę, niekiedy także odbytnicę. Obecnie bardzo rzadko celem postawienia diagnozy wykonuje się wlew doodbytniczy z podwójnym kontrastem. 

Jak leczy się polipy?

Stwierdzenie polipa jelita grubego jest wskazaniem do jego usunięcia - usuniętą zmianę oddaje się zawsze do badania histopatologicznego. Zazwyczaj polipy usuwa się w czasie badania endoskopowego. Po pierwszej polipektomii przeprowadzonej w czasie kolonoskopii pacjentów kwalifikuje się do różnych grup ryzyka ewentualnego rozwoju raka jelita grubego: grupa ryzyka niskiego, pośredniego i dużego. W zależności od kwalifikacji do odpowiedniej grupy pacjent musi z różną częstotliwością poddawać się kontrolnej kolonoskopii. W przypadku zespołu polipowatości rodzinnej wykonuje się profilaktyczną kolektomię lub proktokolektomię z wytworzeniem zbiornika z jelita krętego i zespoleniem go z odbytem. Zabieg wykonuje się w drugiej lub trzeciej dekadzie życia, ponieważ ryzyko rozwoju raka jelita grubego powyżej 35 roku życia w przebiegu tego zespołu wynosi 100%. W sytuacji, kiedy odbytnica jest zachowana, konieczne są kontrole rektoskopowe co 3-6 miesięcy.  

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Jak dawkować melatoninę na sen? Czy pomaga zasnąć?

    Melatonina to kluczowy hormon procesu zasypiania. Jej niedobory mogą niekorzystnie wpływać na zachowanie prawidłowego cyklu okołodobowego, a tym samym przyczyniać się do występowania zaburzeń wielu mechanizmów zachodzących w organizmie. Ilość wydzielanej melatoniny zmniejsza się wraz z wiekiem, przez co najbardziej narażone na jej niedobory są osoby starsze. Jakie inne funkcje spełnia hormon snu, jak należy go suplementować i czym objawiają się niedobory melatoniny? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule.

  • Lukrecja – co to za roślina? Właściwości, działanie, przeciwwskazania

    Któż z nas chociaż jeden raz w życiu nie zetknął się z niezwykłymi, czarnymi cukierkami o ślimakowatym kształcie? Ponoć albo się je kocha, albo nienawidzi. Charakterystyczny kolor i smak słodycze te zawdzięczają zawartości ekstraktu z lukrecji – rośliny, nad której bogactwem zastosowań warto się pochylić. Czym zatem jest lukrecja, jakie ma właściwości i jaki może mieć wpływ na nasze zdrowie?

  • Domowe sposoby na wzmocnienie odporności – jak w prosty sposób wzmocnić organizm?

    Stosowanie domowych sposobów na odporność może okazać się bardzo dobrym rozwiązaniem, które z jednej strony pomoże w uniknięciu rozwoju infekcji, a z drugiej wspomoże terapię lekami, poprzez pobudzenie układu immunologicznego. W poprawie kondycji układu odporności istotne jest przestrzeganie kilku zasad, zaczynając od codziennego obowiązku zjedzenia pożywnego śniadania, kończąc na suplementacji żelaza i kwasów omega-3, których być może w pełni nie dostarczamy wraz z posiłkami. Dbając o naszą odporność niezmiernie istotne jest dbanie o nasz układ pokarmowy. Jakie suplementy przyjmować, czego unikać, a nad czym popracować w trosce o odporności? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule.

  • Czym jest i jak działa żeń-szeń? Zastosowanie i przeciwwskazania do stosowania Panax ginseng

    Żeń-szeń, nazywany również ginsengiem lub wszechlekiem, jest jednym z najlepiej opisanych adaptogenów. Według medycyny chińskiej powinno się go stosować jedynie w miesiącach zimowych. Żeń-szeń może wpływać na poprawę funkcji kognitywnych (poznawczych), poprawia samopoczucie i pamięć, łagodzi stres oraz działa korzystnie na skórę i potencję seksualną. Na rynku można kupić wiele preparatów z żeń-szeniem, zarówno w formie tabletek czy kapsułek, jak i płynnych ekstraktów. Który preparat z żeń-szeniem wybrać, jaka jest dzienna zalecana dawka tego adaptogenu oraz w jakiej porze dnia należy zażywać ten suplement? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule.

  • Cytrynian magnezu, zwykły magnez, a może magnez z witaminą B6 – który wybrać?

    W aptekach i sklepach z suplementami dostępnych jest kilka form magnezu. Jedne preparaty występują w postaci magnezu z witaminą B6, inne określane są mianem cytrynianu magnezu (także w wersji z pirydoksyną), a jeszcze inne oferowane są w formie samego magnezu. Magnez można kupić zarówno w formie tabletek, kapsułek, saszetek z proszkiem do rozpuszczania w wodzie, jak i w postaci płynu czy żelek. Czym różnią się poszczególne suplementy, które połączenie jest najskuteczniejsze i najlepiej przyswajalne oraz dlaczego magnezu nie wolno łączyć z preparatami zawierającymi żelazo i wapń? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule.

  • Dlaczego profilaktyczne picie płynu Lugola jest niebezpieczne dla zdrowia?

    W ostatnich dniach bardzo wzrosło zainteresowanie płynem Lugola. Niektórzy próbują stosować go profilaktycznie, a nie z powodu wyraźnych wskazań zdrowotnych. Wprawdzie płyn Lugola wykazuje działanie antyseptyczne, a znajdujący się w nim jod wpływa korzystnie na pracę tarczycy, ale zażywanie go na „własną rękę” może mieć bardzo negatywne, a wręcz tragiczne w skutkach konsekwencje. Dlaczego nie powinniśmy stosować płynu Lugola bez wyraźnych wskazań lekarskich i czym jest trądzik jodowy? 

  • Co to jest cholekalcyferol – czyli jak powstaje witamina D w kapsułkach?

    Cholekalcyferol jest formą witaminy D3, która jest niezbędna do utrzymania zdrowego układu kostnego i zdrowia skóry. Może być syntetyzowana przez skórę pod wpływem promieni UVB lub przyjmowana w formie suplementów diety. Ułatwia wchłanianie wapnia i fosforu, umożliwiając m.in. prawidłowy rozwój kości i zębów.

  • Jad pszczeli – jakie ma właściwości lecznicze?

    Jad wytwarzany przez pszczoły miodne (Apis mellifera) to bezwonna, bezbarwna, gorzka ciecz, zawierająca mieszaninę różnych aktywnych substancji, takich jak peptydy, białka o właściwościach enzymatycznych czy biogenne aminy. Mimo że jest toksyną, która może prowadzić do wystąpienia reakcji alergicznej, to posiada także liczne właściwości prozdrowotne. Jakie są wyniki badań dotyczących jadu pszczelego?

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij