Bezobjawowe zapalenie płuc – co trzeba o nim wiedzieć?

Bezobjawowe zapalenie płuc to termin potoczny, a nie medyczny. Podobnie jak „zwykłe" zapalenie płuc jest infekcyjną chorobą układu oddechowego, w której stan zapalny obejmuje miąższ płuc: pęcherzyki i/lub przestrzeń śródmiąższową. Jego objawy są jednak mniej wyraziste, przez co problem może być – niesłusznie! – bagatelizowany.

Kto choruje na bezobjawowe zapalenie płuc?

Oprócz młodego lub podeszłego wieku czynnikami sprzyjającymi zapaleniu płuc są także m.in.: palenie papierosów, przewlekła niewydolność serca, przewlekła obturacyjna choroba płuc, a nawet… niewłaściwa higiena jamy ustnej.

Przyczyny bezobjawowego zapalenia płuc

Zapalenie płuc, także to nazywane bezobjawowym, wywołują przeważnie bakterie (u dorosłych w 30-42 proc. przypadków pneumokoki – Streptococcus pneumoniae). Przyczyną problemu mogą być, zwłaszcza u dzieci, również wirusy (np. wirus grypy i rinowirusy). Dużo rzadziej winowajcami są grzyby lub pasożyty.

Jak rozpoznać bezobjawowe zapalenie płuc?

Objawy klasycznego zapalenia płuc to:

• utrudnione oddychanie i przyspieszony oddech,
• podwyższona temperatura,
• kaszel,
• ból w klatce piersiowej.

Wbrew nazwie bezobjawowe zapalenie płuc nie jest całkowicie pozbawione symptomów. Różnica polega na tym, że w jego przypadku objawy są mniej nasilone i mało specyficzne, np. zamiast kaszlu jest tylko lekkie pokasływanie (a czasem nie ma go wcale). Wszystko to sprawia, że bezobjawowe zapalenie płuc można pomylić z inną chorobą, np. przeziębieniem czy astmą, albo wręcz zlekceważyć.

Pacjenci chorzy na bezobjawowe zapalenie płuc najczęściej skarżą się na:

• gorsze samopoczucie,
• uczucie duszności, zwłaszcza po wysiłku,
• uczucie rozbicia.

Według autorów „Rekomendacji postępowania w pozaszpitalnych zakażeniach układu oddechowego” z 2016 roku badanie radiologiczne klatki piersiowej w ustalaniu rozpoznania zapalenia płuc u dorosłych jest metodą z wyboru, a więc najpewniejszą i polecaną. Wskazaniem do jego wykonania jest przyspieszone bicie serca i/lub temperatura powyżej 38 stopni, i/lub zmiany osłuchowe nad płucami. Prześwietlenie ma na celu potwierdzenie diagnozy, by nie leczyć antybiotykami pacjentów, którzy tego nie wymagają (niepotrzebna antybiotykoterapia nie tylko naraża pacjenta na działania niepożądane, ale też przyczynia się do narastania lekooporności bakterii).

Według wspomnianych wyżej rekomendacji rozpoznanie zapalenia płuc u dzieci stawia się inaczej: na podstawie objawów klinicznych (gorączka powyżej 38 stopni Celsjusza, wciąganie międzyżebrzy przy oddychaniu, osłuchowo furczenia i trzeszczenia). Badanie radiologiczne zaleca się tylko w przypadku ciężkiego przebiegu choroby, podejrzenia powikłań lub braku poprawy po wdrożeniu leczenia.

Leczenie bezobjawowego zapalenia płuc

Bezobjawowe zapalenie płuc leczy się tak samo jak „zwykłe”: jeśli przyczyną choroby są bakterie, podaje się antybiotyk, jeśli wirusy – podaje leki ułatwiające odkrztuszanie.

Jednak nawet jeśli wystarczy leczenie ambulatoryjne, trzeba pamiętać, że zapalenie płuc (bezobjawowe także!) to poważna choroba. Chorujesz? Przestrzegaj zaleceń lekarza i odpocznij, by Twój organizm miał siłę na walkę z chorobą.