Bezobjawowe zapalenie płuc – co trzeba o nim wiedzieć?
Beata Turska

Bezobjawowe zapalenie płuc – co trzeba o nim wiedzieć?

Zapalenie płuc kojarzy się z kaszlem, gorączką, bólem w klatce piersiowej i utrudnionym oddychaniem. Tymczasem może przebiegać bez tak wyraźnych symptomów. Jak rozpoznać bezobjawowe zapalenie płuc? Jak je leczyć?

Bezobjawowe zapalenie płuc to termin potoczny, a nie medyczny. Podobnie jak „zwykłe" zapalenie płuc jest infekcyjną chorobą układu oddechowego, w której stan zapalny obejmuje miąższ płuc: pęcherzyki i/lub przestrzeń śródmiąższową. Jego objawy są jednak mniej wyraziste, przez co problem może być – niesłusznie! – bagatelizowany.

Kto choruje na bezobjawowe zapalenie płuc?

Zapalenie płuc (również bezobjawowe) może dotknąć osobę w każdym wieku, jednak ze względu na słabszą odporność najczęściej zmagają się z nim dzieci poniżej piątego roku życia i ludzie starsi.

Oprócz młodego lub podeszłego wieku czynnikami sprzyjającymi zapaleniu płuc są także m.in.: palenie papierosów, przewlekła niewydolność serca, przewlekła obturacyjna choroba płuc, a nawet… niewłaściwa higiena jamy ustnej.

Przyczyny bezobjawowego zapalenia płuc

Zapalenie płuc, także to nazywane bezobjawowym, wywołują przeważnie bakterie (u dorosłych w 30-42 proc. przypadków pneumokoki – Streptococcus pneumoniae). Przyczyną problemu mogą być, zwłaszcza u dzieci, również wirusy (np. wirus grypy i rinowirusy). Dużo rzadziej winowajcami są grzyby lub pasożyty.

Polecane dla Ciebie

Jak rozpoznać bezobjawowe zapalenie płuc?

Objawy klasycznego zapalenia płuc to:

Wbrew nazwie bezobjawowe zapalenie płuc nie jest całkowicie pozbawione symptomów. Różnica polega na tym, że w jego przypadku objawy są mniej nasilone i mało specyficzne, np. zamiast kaszlu jest tylko lekkie pokasływanie (a czasem nie ma go wcale). Wszystko to sprawia, że bezobjawowe zapalenie płuc można pomylić z inną chorobą, np. przeziębieniem czy astmą, albo wręcz zlekceważyć.

Pacjenci chorzy na bezobjawowe zapalenie płuc najczęściej skarżą się na:

  • gorsze samopoczucie,
  • uczucie duszności, zwłaszcza po wysiłku,
  • uczucie rozbicia.

Według autorów „Rekomendacji postępowania w pozaszpitalnych zakażeniach układu oddechowego” z 2016 roku badanie radiologiczne klatki piersiowej w ustalaniu rozpoznania zapalenia płuc u dorosłych jest metodą z wyboru, a więc najpewniejszą i polecaną. Wskazaniem do jego wykonania jest przyspieszone bicie serca i/lub temperatura powyżej 38 stopni, i/lub zmiany osłuchowe nad płucami. Prześwietlenie ma na celu potwierdzenie diagnozy, by nie leczyć antybiotykami pacjentów, którzy tego nie wymagają (niepotrzebna antybiotykoterapia nie tylko naraża pacjenta na działania niepożądane, ale też przyczynia się do narastania lekooporności bakterii).

Zdarza się, że przy zapaleniu płuc konieczne są także inne badania, np. badanie krwi (morfologia, CRP, posiew) czy badanie bakteriologiczne plwociny, badanie płynu opłucnowego.

Według wspomnianych wyżej rekomendacji rozpoznanie zapalenia płuc u dzieci stawia się inaczej: na podstawie objawów klinicznych (gorączka powyżej 38 stopni Celsjusza, wciąganie międzyżebrzy przy oddychaniu, osłuchowo furczenia i trzeszczenia). Badanie radiologiczne zaleca się tylko w przypadku ciężkiego przebiegu choroby, podejrzenia powikłań lub braku poprawy po wdrożeniu leczenia.

Leczenie bezobjawowego zapalenia płuc

Bezobjawowe zapalenie płuc leczy się tak samo jak „zwykłe”: jeśli przyczyną choroby są bakterie, podaje się antybiotyk, jeśli wirusy – podaje leki ułatwiające odkrztuszanie.

Czasem – zwłaszcza jeśli pojawiają się trudności z oddychaniem albo pacjent ma także inne problemy ze zdrowiem – konieczna jest hospitalizacja.

Jednak nawet jeśli wystarczy leczenie ambulatoryjne, trzeba pamiętać, że zapalenie płuc (bezobjawowe także!) to poważna choroba. Chorujesz? Przestrzegaj zaleceń lekarza i odpocznij, by Twój organizm miał siłę na walkę z chorobą.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Witamina B2 (ryboflawina) – funkcja w organizmie, suplementacja, niedobór, nadmiar

    Pękające kąciki ust, chroniczne zmęczenie, pogorszony wzrok – to tylko kilka przykładów objawów, które niesie za sobą niedobór witaminy B2. Ryboflawina bierze udział w wielu procesach metabolicznych organizmu i jest rozpuszczalna w wodzie. Zażywana wraz z innymi witaminami aktywuje ich działanie w organizmie. Jakie produkty zawierają w sobie ryboflawinę? Kiedy i jak zażywać witaminę B2 w formie suplementów diety? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule.

  • Statyny na cholesterol – szkodliwość, dawkowanie i skutki uboczne

    Podstawowym celem stosowania statyn jest obniżanie poziomu cholesterolu i zapobieganie wystąpienia miażdżycy wśród pacjentów bez chorób sercowo-naczyniowych, ale znajdujących się w grupach wysokiego ryzyka. Pomaga to zapobiegać zawałom, udarom i chorobom naczyniowym, które rozwijają się wraz ze wzrostem blaszek miażdżycowych w tętnicach.

  • Ubichinol – co to jest? Wskazania do stosowania koenzymu Q10, dawkowanie, efekty

    Ubichinol to aktywna forma koenzymu Q10, przez niektórych określana mianem „superpaliwa” dla organizmu. Jest związkiem chemicznym z grupy chinonów, który wpływa na funkcjonalność komórek, dbając o ich prawidłowy rozwój. Aby uzupełnić niedobory koenzymu Q10, warto wybierać suplementy zawierające jego aktywną postać, która uważana jest za łatwiej przyswajalną niż postać utleniona – ubichinon. Kiedy stosować ubichinol, jak dawkować koenzym Q10 i na jakie efekty można liczyć, zażywając go regularnie?

  • Tetracykliny na trądzik pospolity – jak zwiększyć skuteczność antybiotyków?

    Tetracykliny stosowane są zazwyczaj w leczeniu trądziku pospolitego (łac. acne vulgaris) o średnim i dużym nasileniu, ze zmianami zapalnymi w postaci grudek, krost, guzków, cyst, nacieków, a także trądziku różowatego (łac. acne rosacea). Podawane są w formie tabletek doustnych lub maści zewnętrznej. Zazwyczaj terapię przeciwtrądzikową z wykorzystaniem tetracyklin ordynuje dermatolog. Dzieje się tak wówczas, kiedy dotychczas zażywane produkty do stosowania zewnętrznego były nieskuteczne.

  • Genisteina – działanie przeciwrobacze, komórkowe i hormonopodobne. Kiedy należy przyjmować?

    Genisteina to związek chemiczny z grupy izoflawonów, należący do klasy fitoestrogenów, czyli substancji roślinnych o działaniu podobnym do estrogenów. Genisteina występuje naturalnie w roślinach strączkowych, takich jak soja, groch, fasola czy ciecierzyca, oraz w niektórych innych roślinach, np. w czerwonej koniczynie. Wykazuje działanie antyoksydacyjne i przeciwzapalne, może też oddziaływać na poziom hormonów płciowych i korzystnie wpływać na układ krążenia. Ponadto badania sugerują, że genisteina może mieć działanie przeciwnowotworowe, zwłaszcza w przypadku raka piersi, prostaty i jelita grubego, jednak potrzebne są dalsze badania w celu potwierdzenia tych wyników.

  • Jak działają plastry antykoncepcyjne? Co zrobić, kiedy się odklei? Czy jest skuteczny?

    Plastry antykoncepcyjne to jedna z metod hormonalnej antykoncepcji, która działa poprzez dostarczanie organizmowi kobiety hormonów – progesteronu i estrogenów. Plastry antykoncepcyjne są naklejane na skórę i powinny być stosowane przez trzy tygodnie z rzędu, po czym następuje jednotygodniowa przerwa. Hormony zawarte w plastrach m.in. hamują owulację, czyli uwalnianie dojrzałego jaja z jajnika, co uniemożliwia zapłodnienie przez plemniki.

  • Zastrzyki antykoncepcyjne – czy są skuteczne? Na jak długo wystarcza i jakie są skutki uboczne?

    Według badań skuteczność zastrzyków antykoncepcyjnych wynosi około 99% w przypadku stosowania ich zgodnie z zaleceniami. Jednakże skuteczność ta może być niższa w przypadku nieregularnego stosowania lub gdy nastąpi opóźnienie w podaniu kolejnej dawki. Ważne jest, aby pamiętać, że zastrzyki antykoncepcyjne nie chronią przed chorobami przenoszonymi drogą płciową, więc w przypadku ryzyka infekcji należy stosować dodatkową ochronę, taką jak na przykład prezerwatywy.

  • Jakie właściwości ma olejek z drzewa herbacianego? Jak go stosować na skórę?

    Olejek z drzewa herbacianego pozyskuje się na drodze destylacji z parą wodną surowca z rośliny łac. Melaleuca alternifolia. Kolonizatorzy australijscy odkryli tę roślinę w 1770 r. i, naśladując zamieszkujących tamte tereny Aborygenów, zaczęli wykorzystywać jej liście do zaparzania esencjonalnego napoju na wzór herbaty. Stąd też wzięła się nazwa rośliny. Kiedy, jak i na co stosować olejek z drzewa herbacianego? Czy olejek z drzewa herbacianego powinna stosować osoba, która ma trądzik?

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij