Plamy na skórze u kobiety cierpiącej na bielactwo nabyte
Natalia Bień

Bielactwo nabyte – objawy, leczenie, przyczyny

O bielactwie mówimy wtedy, gdy na skórze pojawiają się pojedyncze lub liczne odbarwione plamy. Schorzenie to zazwyczaj ma charakter przewlekły i występuje na całym świecie z jednakową częstością u dzieci i dorosłych. Dotyka ludzi o każdym kolorze skóry. Do znanych postaci cierpiących na tę przypadłość należał Michael Jackson. Jego porcelanowa skóra oraz nieodłączne elementy garderoby w postaci kapelusza, okularów i rękawiczek stanowiły konsekwencje niezwykle niebezpiecznego zabiegu depigmentacji skóry.

Bielactwo nabyte to przewlekła choroba dermatologiczna charakteryzująca się powstawaniem odbarwionych plam na skórze. Przebieg choroby jest zróżnicowany – u części pacjentów ograniczony do jednego lub kilku ognisk o małej średnicy, ale może również szybko postępować, zajmując rozległe obszary skóry.

Co to jest bielactwo nabyte?

Bielactwo nabyte (ICD 10 – L80) jest przewlekłą chorobą skóry objawiającą się obecnością odbarwionych plam pozbawionych prawidłowych komórek barwnikowych – melanocytów oraz barwnika – melaniny. Choroba ta może również dotyczyć paznokci (wybielenie płytki paznokciowej lub obecność białych przebarwień na paznokciach), skóry owłosionej głowy (obecność siwych włosów) oraz błon śluzowych. Schorzenie to stwierdza się u 0.5% populacji z jednakową częstością u obu płci. Zazwyczaj bielactwo nabyte rozwija się do 20 roku życia, ale w części przypadków pierwsze zmiany skórne mogą pojawić się w każdym wieku.

Co jest przyczyną bielactwa?

Wielu chorych zadaje sobie pytanie: Czy bielactwo nabyte jest dziedziczne? Odpowiedź na to pytanie nie jest jednoznaczna. Jedynie w 15-30% przypadków bielactwa krewni I stopnia również chorują, jednak według ogólnie przyjętej teorii dziedziczone czynniki genetyczne mogą mieć częściowy wpływ na rozwój tej choroby.

Etiopatogeneza tego schorzenia nie jest nadal do końca poznana, ale obecnie najbardziej prawdopodobnym wyjaśnieniem jest wieloczynnikowy mechanizm – pacjenci z genetyczną predyspozycją pod wpływem czynników środowiskowych mogą rozwinąć zmiany skórne. Do zewnętrznych czynników predysponujących do rozwoju lub zaostrzenia bielactwa zaliczamy:

  • stres psychiczny,
  • infekcje o ciężkim przebiegu,
  • urazy skóry,
  • ciążę,
  • okres dojrzewania.
Dowiedz się, czym jest bielactwo wrodzone na DOZ.pl

Czy da się zatrzymać bielactwo?

Czy można wyleczyć się z bielactwa? Niestety lekarzom ciężko jest dać jednoznaczną odpowiedź na to pytanie, gdyż nie jesteśmy w stanie przewidzieć przebiegu choroby, jak również odpowiedzi pacjentów na zastosowane leczenie. Bielactwo nabyte może przybierać łagodne postacie ograniczone do kilku odbarwionych plam o małej średnicy, jednak może również przybierać formę rozległego zajęcia skóry. Bielactwo nabyte dzielimy na trzy typy: segmentalne, niesegmentalne oraz bielactwo niesklasyfikowane.

Bielactwo niesegmentalne może rozpocząć się w każdym wieku (częściej dorosłym), towarzyszy mu dodatni wywiad osobniczy lub rodzinny w kierunku chorób autoimmunologicznych (najczęściej autoimmunologiczna choroba tarczycy). Zmiany powstają w miejscach urazów, częściej występują nawroty choroby, a leczenie chirurgiczne cechuje się niewielką skutecznością. Bielactwo segmentalne zazwyczaj rozpoczyna się w wieku dziecięcym nagłym początkiem, ale później przebieg choroby jest stabilny. Zmiany skórne pojawiają się zazwyczaj jednostronnie, w większości przypadków dotyczą twarzy i włosów. W tej odmianie leczenie chirurgiczne cechuje się dużą skutecznością.

Powiązane produkty

Bielactwo nabyte – objawy

Charakterystyczne dla bielactwa zmiany skórne to ostro odgraniczone odbarwienia z przebarwieniami na obwodzie. Powstają one w wyniku zaburzenia melanogenezy, czyli wytwarzania barwnika – melaniny – w skórze oraz niszczenia melanocytów, czyli komórek wytwarzających melaninę. Melanina znajduje się również we włosach, dlatego w obrębie plam bielaczych są one zazwyczaj siwe. Zmiany w przebiegu bielactwa początkowo są niewielkie, ale mają tendencję do powiększania się i zlewania w większe ogniska.

Bielactwo wykazuje predylekcje do pojawiania się w takich miejscach, jak głowa, szyja, grzbiety rąk i stóp, okolice narządów płciowych, naturalnych otworów ciała czy dołów pachowych, jednak zmiany skórne mogą pojawić się na całym ciele.

Bielactwo nabyte u dzieci zwykle zajmuje mniej niż 20% powierzchni skóry, a oprócz typowych okolic, jak głowa czy szyja, często bywa zajęta okolica pieluszkowa u niemowląt. Czasami występowanie znamiona Suttona, czyli znamiona barwnikowego otoczonego odbarwioną obwódką, może być jednym z pierwszych objawów bielactwa.

Bielactwo nabyte – rozpoznanie

Obraz kliniczny oraz dobrze zebrany wywiad zazwyczaj wystarczą do rozpoznania bielactwa nabytego. W wątpliwych przypadkach można zastosować lampę Wooda (w szczególności u osób o bardzo jasnej karnacji, gdzie ciężko rozgraniczyć ogniska bielactwa od skóry zdrowej) lub biopsję zmienionej chorobowo skóry.

Bielactwo nabyte – jak leczyć?

Nie ma jednego leku na bielactwo nabyte, jednak żaden z nich nie gwarantuje uzyskania repigmentacji plam bielaczych. Największy wpływ na uzyskanie lepszych efektów ma szybkie wprowadzenie leczenia, dotyczy to zwłaszcza pierwszych 6 tygodni od pojawienia się ognisk. Dostępne obecnie metody obejmują: leczenie miejscowe, ogólne, fototerapię, laseroterapię, procedury chirurgiczne, metody kosmetyczne (kamuflaż) oraz leczenie wspomagające.

Pacjenci powinni mieć świadomość, że większość leków stosowanych w terapii bielactwa jest używana off-label, czyli poza wskazaniami rejestracyjnymi leków. Krem na bielactwo nabyte (glikokortykosteroid lub inhibitor kalcyneuryny), czyli leczenie miejscowe, możemy zastosować w przypadku ograniczonych zmian skórnych. Gdy zmiany są bardziej rozległe, metodą z wyboru jest fototerapia na całą skórę. Połączenie fototerapii i leczenia miejscowego często daje lepsze efekty niż powyższe metody użyte w monoterapii. Metody chirurgiczne – przeszczepy tkankowe i komórkowe – zarezerwowane są dla pacjentów ze stabilną postacią choroby (brak progresji zmian skórnych przez co najmniej pół roku) opornych na inne formy leczenia. Bardzo ważnym aspektem tej choroby jest również jej wpływ na obniżenie jakości życia pacjentów, dlatego w przypadku przewlekłego obniżenia nastroju czy zaniżonej samooceny warto rozważyć konsultację psychiatryczną i psychologiczną.

  1. Czajkowski R., Placek W., Flisiak I. et al. Vitiligo. Diagnostic and therapeutic recommendations of the Polish Dermatological Society. Dermatology Review/Przegląd Dermatologiczny”. 2019;106(1):1-15. doi:10.5114/dr.2019.83440.
  2. Czarnecka-Operacz M., Dermatologia w praktyce, cz.I. PZWL. 2018(1):120-148.
  3. Jabłońska S., Majewski S., Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową. PZWL. 2016(1):434-436.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Krztusiec – przyczyny, objawy, leczenie kokluszu

    Krztusiec (koklusz) jest ostrą chorobą zakaźną dróg oddechowych wywołaną przez pałeczki krztuśca. Do zakażenia dochodzi drogą kropelkową. Na ciężki przebieg krztuśca narażone są zwłaszcza niemowlęta poniżej 6. miesiąca życia. Jak przebiega krztusiec i jak go rozpoznać? Jak wygląda leczenie kokluszu? W jaki sposób można się przed nim uchronić?

  • Pneumocystoza – objawy, rozpoznanie i leczenie

    Pneumocystoza to zapalenie płuc spowodowane zakażeniem Pneumocystis jirovecii. Choroba występuje u osób z obniżoną odpornością m.in. z powodu AIDS lub przyjmowania leków immunosupresyjnych, dlatego zalicza się ją do zakażeń oportunistycznych. Pneumocystoza to poważna choroba objawiająca się dusznością i suchym kaszlem, która może prowadzić nawet do śmierci.

  • Przeziębienie, grypa, alergia czy COVID-19? Jak je od siebie odróżnić?

    Masz katar, kaszel i gorączkę? Czy to zwykłe przeziębienie, grypa czy może COVID-19? Objawy tych chorób mogą być bardzo podobne, co utrudnia samodzielne postawienie diagnozy. Dowiedz się, jakie są kluczowe różnice między tymi schorzeniami i kiedy warto skonsultować się z lekarzem.

  • Reumatoidalne zapalenie stawów – przyczyny, objawy i leczenie RZS

    Reumatoidalne zapalenie stawów (inaczej RZS lub gościec stawowy) to przewlekła choroba reumatyczna o podłożu autoimmunologicznym. Powszechnie określa się ją także jako reumatyzm. Początkowo atakuje najczęściej symetrycznie małe i średnie stawy rąk i nóg, ale w konsekwencji prowadzi do wielu zmian ogólnoustrojowych – jej najbardziej charakterystycznym objawem jest ból stawów, ich zaczerwienienie i obrzęk. Jak leczy się reumatoidalne zapalenie stawów? Czy istnieją domowe sposoby na RZS?

  • Monakolina K – co to jest? Właściwości, zastosowanie, przeciwwskazania

    Choroby układu sercowo-naczyniowego stanowią główną przyczynę zachorowalności i śmiertelności nie tylko w Polsce, lecz również na całym świecie. U podłoża większości z nich leży miażdżyca naczyń krwionośnych, która jest bezpośrednio związana z zaburzeniami lipidowymi. Jednym z proponowanych sposobów radzenia sobie z tym problemem jest stosowanie suplementacji w oparciu o monakolinę K.

  • Co zrobić, kiedy dziecko kaszle, a osłuchowo jest czyste?

    Kaszel dziecka bez innych objawów może być związany z przebytym niedawno zakażeniem układu oddechowego albo sygnalizować rozwijającą się w organizmie infekcję dróg oddechowych. Istnieją jednak inne przyczyny kaszlu u dzieci, które wymagają bardziej zaawansowanych badań. Jakie to przyczyny i jak je zdiagnozować?

  • Grypa i RSV – szczepionka, podobieństwa i różnice

    Grypa i RSV (ang. Respiratory Syncytial Virus) to dwie powszechne choroby wirusowe, które mają znaczący wpływ na zdrowie publiczne, szczególnie w okresie jesienno-zimowym. Obie mogą prowadzić do poważnych powikłań, zwłaszcza u osób starszych, niemowląt oraz osób z osłabionym układem odpornościowym. W tym artykule przyjrzymy się bliżej podobieństwom i różnicom między grypą a RSV, ze szczególnym uwzględnieniem dostępnych szczepień.

  • Dieta w zaburzeniach lękowych. Co jeść, a czego unikać przy stanach lękowych?

    Zaburzenia lękowe dotykają znaczny odsetek dorosłych i dzieci. Osoby z zaburzeniami zmagają się z przewlekłym lękiem i stresem, który często powoduje cierpienie psychiczne i znaczne upośledzenie funkcjonowania pacjentów w wielu sferach ich życia. Tymczasem odpowiednia dieta w zaburzeniach lękowych może korzystnie wpływać na zdrowie układu nerwowego i pomagać w łagodzeniu objawów zaburzeń lękowych.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

logo Telemedi

Usługę zdalnej konsultacji z lekarzem świadczy Telemedi.
Regulamin świadczenia usługi dostępny jest tutaj.