Atopowe zapalenie spojówek i rogówki
Choroby alergiczne są narastającym problemem zdrowotnym, również w odniesieniu do narządu wzroku, który jest dogodnym miejscem do rozwoju reakcji alergicznej z uwagi na brak istotnych barier mechanicznych, utrudniających dotarcie alergenów na powierzchnię oka. Obraz kliniczny tych schorzeń może się znacznie różnić, począwszy od przypadków o łagodnym przebiegu, a skończywszy na powikłaniach grożących utratą wzroku. Do najcięższych postaci alergicznego zapalenia spojówek zalicza się atopowe zapalenie spojówek i rogówki (atopic keratoconjunctivitis; AKC)(atopic keratoconjunctivitis; AKC).
- Czym jest atopowe zapalenie spojówek i rogówki?
- Objawy atopowego zapalenia spojówek i rogówki
- Powikłania atopowego zapalenia spojówek i rogówki
- Leczenie - współpraca okulisty, alergologa i dermatologa
Czym jest atopowe zapalenie spojówek i rogówki?
Atopowe zapalenie spojówek i rogówki zostało pierwszy raz opisane przez Hogana już w 1953 r. jako alergiczne zapalenie rozwijające się u osób chorujących na AZS (atopowe zapalenie skóry). Zmiany oczne zazwyczaj pojawiają się po kilku latach trwania atopowego zapalenia skóry. Schorzenie to występuje całorocznie (z minimalną sezonowością), zarówno u dzieci, jak i dorosłych (choć częściej u mężczyzn). Patomechanizm jest bardzo złożony i obejmuje nadwrażliwość typu I polegającą na degranulacji mastocytów indukowanej interakcją alergen–przeciwciało IgE. Aktywowane mastocyty uwalniają różne mediatory, co daje z kolei początek kaskadzie reakcji zapalnej.
Objawy atopowego zapalenia spojówek i rogówki
Widoczne są wypryskowe zmiany powiek. Utrzymuje się uporczywy świąd, a wskutek pocierania okolicy oczu dochodzi do przerzedzenia brwi (objaw Hertoga) i rzęs. Występuje także zespół suchego oka (z powodu dysfunkcji gruczołów Meiboma), światłowstręt, łzawienie, pieczenie oraz śluzowo-ropna wydzielina w worku spojówkowym. W obrębie spojówki stwierdza się brodawki i plamki Trantasa-Hornera (skupiska zwyrodniałych eozynofili i komórek nabłonka na powierzchni brodawek spojówki). Atopowe zapalenie spojówki i rogówki zawsze dotyczy spojówki, a u około 75% chorych również rogówki. Zmiany rogówkowe są efektem działania mediatorów zapalnych, mechanicznego drażnienia przez brodawki, ale wynikają także z pocierania oczu wskutek świądu.
Powikłania atopowego zapalenia spojówek i rogówki
Przewlekłe pocieranie oczu może być przyczyną powstania czy też progresji stożka rogówki. Atopowe zapalenie spojówek, ze względu na upośledzoną odporność komórkową, predysponuje też do wtórnych infekcji bakteryjnych i grzybiczych oraz ciężkich zakażeń wirusem Herpes simplex.
Leczenie - współpraca okulisty, alergologa i dermatologa
Leczenie jest długotrwałe i wymaga współpracy lekarzy kilku specjalności: okulisty, alergologa oraz dermatologa. Przede wszystkim należy nawilżać skórę powiek specjalnie do tego przeznaczonymi emolientami (najlepiej testowanymi okulistycznie), stosować preparaty sztucznych łez (koniecznie bez konserwantów) oraz rygorystycznie przestrzegać higieny. Profilaktycznie stosuje się stabilizatory mastocytów (np. kromoglikan sodu). Tego typu leki zapobiegają degranulacji komórek tucznych, przez co nie dochodzi do uwalniania mediatorów zapalnych, w tym histaminy. Leki z tej grupy nie są jednak skuteczne w leczeniu objawów już istniejącego stanu zapalnego. Ich główną rolą jest zapobieganie. Stosuje się także kortykosteroidy miejscowe (choć z uwagi na ich działania niepożądane –stosujemy je krótkotrwale). W przypadku bardzo nasilonego świądu pomocne mogą okazać się doustne leki przeciwhistaminowe. W bardzo ciężkich przypadkach stosuje się immunosupresję układową.