Cud miód

Miód jest doskonałym i łatwo przyswajalnym środkiem odżywczym, znanym człowiekowi od tysięcy lat. Już dzieci wiedzą co nieco na temat miodu, który jest wyśmienitym przysmakiem ich bajkowego ulubieńca - Kubusia Puchatka.

Miód znany był już w starożytności. W Egipcie pszczoły stanowiły symbol królewskiej godności. Miód i wosk służyły także do balsamowania zwłok. Opisy zastosowania leczniczego miodu znajdujemy również w  Biblii, w Koranie, a także w zapiskach pochodzących ze starożytnych Chin. Jedna z ciekawostek głosi, że zwłoki Aleksandra Macedońskiego przewieziono z Indii do Grecji w wannie pełnej miodu, w stanie niezmienionym, właśnie dzięki jego właściwościom antybakteryjnym. Miód doskonale znali Słowianie, ponieważ był dla nich najgodniejszym darem, składanym potężnemu Światowidowi. 

Miód samo zdrowie

Miód jest substancją wytwarzaną przez pszczoły z nektaru kwiatowego lub spadzi, które są przez nie wzbogacone, a następnie zagęszczone.

Nektar wydzielają rośliny miododajne, wśród których są rośliny polne (np. gryka, rzepak, kończyna ,mniszek lekarski), krzewy (np. głóg, malina, agrest, leśna borówka, wrzos) oraz drzewa ( lipa, akacja, klon, drzewa owocowe). Spadź jest sokiem roślinnym drzew iglastych lub liściastych przetworzonym przez mszyce, czerwce albo miodówki. Zależnie od pożytku, z którego pszczoły czerpią surowiec, można wyróżnić miody nektarowe, spadziowe lub nektarowo-spadziowe.

Cała prawda o miodzie

Skład miodu jest bardzo bogaty i zróżnicowany. Zawiera on 68-87% węglowodanów. Są to w większości cukry proste: glukoza i fruktoza, co decyduje o dobrej przyswajalności. Sacharoza występuje w bardzo małej ilości, ok. 3-5%. Ponadto  występują trójcukry, czterocukry i pięciocukry. Istotnym czynnikiem, wpływającym na smak są kwasy organiczne. Należy pamiętać o tym, żeby zachować wartość  biologiczną miodu i nie podgrzewać go powyżej 40 stopni C. Herbatkę można posłodzić miodem, ale dopiero, jak nieco przestygnie. Dodatkowo zawiera wiele makro- i mikroelementów, substancji hormonalnych, witamin - głównie rozpuszczalnych w wodzie z grupy B i C, w niektórych miodach stwierdza się obecność witamin rozpuszczalnych w tłuszczach - A, D, K.

Wielokierunkowe działanie miodu

Miód ma działanie antybiotyczne na bakterie chorobotwórcze człowieka.  Stąd jego szerokie zastosowanie w leczeniu schorzeń infekcyjnych, które szczególnie w sezonie jesienno-zimowym i wczesno-wiosennym są utrapieniem dla rodziców małych dzieci. Infekcje dróg oddechowych dobrze poddają się leczeniu miodem, bowiem oprócz działania anty-drobnoustrojowego posiada on właściwości przeciwzapalne, wykrztuśne, przeciwalergiczne i wzmacniające. 

Na rynku jest dostępnych wiele przetworzonych z naturalnych produktów pszczelich substancji i środków, które wykazują właściwości lecznicze. Najczęściej występują w postaci tabletek, kapsułek, czopków, granulatów, nalewek, maści i kremów. Wszystkie produkty pszczele można stosować pojedynczo, albo łączyć ze sobą lub dodawać komplementarnie do podstawowego leczenia farmakologicznego. Dzięki uzupełnieniu terapii chemicznych uzyskujemy wzmocniony efekt działania i skrócenie czasu leczenia. Równocześnie możemy zmniejszyć niektóre działania uboczne lub ograniczyć ilość przyjmowanych leków.

Praktycznie, poza chorobami psychicznymi i chorobie cukrzycowej nie ma schorzenia, w którym naturalne produkty z ula nie mogłyby pomóc. Ich działanie poprawia funkcje systemu odpornościowego  każdego organizmu, a to z kolei wpływa pozytywnie na ogólny stan zdrowia. Pora jesienno-zimowa to czas, kiedy jest więcej infekcji, bólów gardła, chrypek, kaszlów - chorób przeziębieniowych. Jak pracowite pszczoły mogą nas wspomóc w chwilach naszych słabości? Pyszny miodek można stosować w czystej postaci, natomiast mieszając go z naparami  ziołowymi uzyskujemy efekt wzmocniony - napotny, przeciwzapalny i wykrztuśny.

Przepis na zdrowie jesienią i zimą

Napar z lipy, czarnego bzu, maliny, lub ich mieszankę można posłodzić miodem lipowym, malinowym, lub z białej kończyny. Wykrztuśnie i łagodząco będzie działał napar z tymianku, podbiału i prawoślazu  z miodem lipowym lub spadziowym.

Wzmocnienie działania antybiotycznego uzyskamy przygotowując domowy syrop z cebuli i miodu lipowego, lub spadziowego. Przygotowanie jest bardzo proste: kilka plasterków cebuli ( drobno pokrojonych ) zalewamy kilkoma łyżeczkami miodu, po 2-3godzinach nasze lekarstwo jest gotowe, co 1-2 dni należy sporządzić nowy syrop, aby był smaczny i pachnący. Dla amatorów można do cebulki dodać posiekany czosnek lub sok z  cytryny. Podawać kilka razy dziennie 1-3 łyżeczek, a przeziębienie i katar miną szybciej.

Kaszlących wzmocni  napar z tymianku, pierwiosnka, i anyżu z miodem lipowym, malinowym, lub spadziowym oraz sokiem z cytryny i dzikiej róży. Przy chrypce, bólu gardła i suchym kaszlu, ulgę przyniesie miodowy kogel-mogel. 1 żółtko utrzeć z łyżką miodu (z białej kończyny, lipy lub maliny) i małą łyżeczką grubo-ziarnistego cukru, kiedy już masa będzie puszysta dodajemy sok z ˝ cytryny i kilka kropli spirytusu (dla dzieci) lub 1 łyżkę spirytusu – dla dorosłych. Spożyć natychmiast po przygotowaniu (najlepiej przed snem), popijając ciepłą herbatką z róży lub żurawiny.

Przy bólach gardła i anginach przyrządzonym naparem z kory dębu płukać  należy gardło kilka razy dziennie.  Korę dębu gotujemy około 10 minut, następnie zalewamy nim ziele szałwii. Do przestudzonego naparu dodajemy  łyżeczkę miodu lipowego i gotowe. Po przepłukaniu gardła dobrze jest zastosować czysty plaster Miodu. 1 łyżeczkę plastra należy żuć przez 10-15 minut. Powtarzanie tych drobnych zabiegów kilkakrotnie  w ciągu dnia  zmniejsza stan zapalny i przywraca  komfort zdrowia.

Ciepło, cieplej, gorąco…

Zapobiegać  jest o wiele lepiej, niż leczyć, tak więc kiedy wracamy do domu przemoknięci i przemarznięci do szpiku kości, najważniejsze jest rozgrzanie organizmu. Oprócz gorącej kąpieli wskazana jest rozgrzewającą herbatka z imbiru. Korzeń imbiru powinien być w okresie zimy zawsze w naszej domowej spiżarce. Kilka plasterków świeżego korzenia imbiru drobno posiekać i zalać wrzątkiem. Pozostawić aż przestygnie, następnie dodać malinowy lub lipowy miód i sok z cytryny. Smacznym uzupełnieniem tak przygotowanego napoju może być, ale to już po pracy, szklanka miodu pitnego z cynamonem i goździkami.

W chorobach dróg oddechowych najbardziej godnym polecenia jest miód lipowy i spadziowy - najbogatszy w składniki mineralne, żywice i olejki eteryczne. Zastosowanie w podobnych schorzeniach, znalazły także  miody malinowe i z białej koniczyny, oraz mniej znane miody - lawendowy i tymiankowy.

Miód  – lekarstwo na wiele schorzeń

Mówiąc o leczniczym działaniu miodu nie można pominąć jego zastosowania w innych schorzeniach - w leczeniu serca, układu krążenia, przewodu pokarmowego: żołądka, jelit, wątroby i dróg żółciowych. Stanowi cenne uzupełnienie w terapii chorób dróg moczowych i skóry (odleżyn, oparzeń, odmrożeń i stanów zapalnych). Dla skóry jest znakomitym środkiem pielęgnującym. Już od starożytności uważany za doskonały środek kosmetyczny. Znalazł więc dziś szerokie zastosowanie w kosmetyce, jako bardzo wartościowy dodatek do kremów, toników, płynów kosmetycznych itp.

Nie sposób w kilku słowach opisać wartości i zastosowania samego miodu, a cóż dopiero wszystkich produktów pochodzących z ula. Większość  z nich to nie tylko cenne substancje lecznicze, ale jednocześnie bogate produkty żywnościowe. Obie te cenne wartości  podkreślił w swojej maksymie ojciec medycyny Hipokrates - „Dobrze jest,  gdy pokarm jest lekarstwem, a lekarstwo pokarmem”. W praktyce sprawdza się ona doskonale wśród lekarzy znających i stosujących na co dzień apiterapię.