Latanoprost, Latanoprostum - Zastosowanie, działanie, opis

Latanoprost stosowany jest u dorosłych i dzieci z nadciśnieniem ocznym oraz u pacjentów z jaskrą otwartego kąta w celu obniżenia ciśnienia wewnątrzgałkowego.

Latanoprost w kroplach podawany jest do oka raz na dobę, optymalnie wieczorem. Schemat stosowania jest identyczny dla pacjentów dorosłych i dzieci. Bezpośrednio po podaniu zaleca się uciśniecie uciśnięcie worka spojówkowego w kącie przyśrodkowym oka przez ok. 1 minutę w celu ograniczenia przenikania substancji czynnej do krwioobiegu. W przypadku równoczesnego stosowania z innymi lekami okulistycznymi, należy zachować co najmniej 5-minutowy odstęp podawania preparatów. Przed podaniem należy zdjąć soczewki kontaktowe. Nałożyć je można 15 minut po podaniu.

Przeciwwskazaniem do stosowania latanoprostu jest nadwrażliwość na tę substancję.

Podczas aplikacji latanoprostu do oczu należy zachować szczególną z powodu ryzyka uszkodzenia oka. Należy również zadbać, by aplikator nie uległ zanieczyszczeniu.

Przed zastosowaniem latanoprostu należy omówić z lekarzem planowane i przebyte operacje oczu, wszelkie choroby oczu uraz możliwość używania soczewek kontaktowych.

Stosowanie latanoprostu może stopniowo zmieniać kolor oka przez zwiększanie ilości melaniny w tęczówce.

Może również wpływać na rzęsy w leczonym oku (zwiększenie ich ilości, długości, grubości, zabarwienia, zmiany kierunku wyrastania). Zmiany te ustępują wraz z zaprzestaniem stosowania preparatu.

Latanoprost może wchodzić w interakcje z innymi stosowanymi jednocześnie substancjami czynnymi, choć brakuje szczegółowych danych na ten temat. Należy unikać łączenia terapii latanoprostem i innymi analogami prostaglandyn, które może prowadzić do podwyższenia ciśnienia ocznego.

Po podaniu mogą wystąpić przejściowe zaburzenia ostrości widzenia, co może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń mechanicznych. Pacjent powinien odczekać do ustąpienia objawów.

Latanoprost może wywierać wpływ na przebieg ciąży i rozwój płodu, choć nie jest on szczegółowo opisany. Z tego powodu nie powinien być stosowany w czasie ciąży.

Latanoprost nie powinien być stosowany przez kobiety karmiące, ponieważ substancja ta i jej metabolity mogą przenikać do mleka matki.

W badaniach na zwierzętach nie stwierdzono jakiegokolwiek wpływu latanoprostu na płodność. O oddziaływaniu na płodność człowieka brakuje danych.

Jak każda substancja może spowodować skutki uboczne, także w przypadku stosowania latanoprostu obserwuje się takie. Do najczęstszych należą reakcje samego oka takie jak miejscowe podrażnienie, pieczenie, ból czy uczucie ciała obcego w oku. Maja one najczęściej charakter przejściowy. Bardzo często obserwuje się zmianę koloru tęczówki związaną z odkładaniem większej ilości brązowego barwnika i jest najbardziej zauważalna u osób z mieszanym kolorem oczu, rzadziej jednolitym kolorem. Badania pokazują znaczny wpływ substancji na rzęsy, dochodzi do ich pogrubienia, ściemnienia oraz zwiększenia ilości. Często może pojawić się nadwrażliwość oczu na światło, zapalenie brzegów powiek lub spojówek. Niezbyt często pojawić się może podrażnienie powierzchni oka, podwójne widzenie lub obrzęk plamki żółtej. Z taką częstotliwością obserwowany jest wpływ ogólnoustrojowy, który może objawić się bólem głowy, stawów i mięśni, bólem w klatce piersiowej, palpitacjami serca lub astmą.

U młodocianych możemy zaobserwować katar, gorączkę w przeciwieństwie do dorosłych.

Bardzo rzadko obserwuje się pogłębienie dławicy piersiowej u pacjentów ze współistniejącymi chorobami serca.

Latanaoprost nie powinien być podawany częściej niż raz na dobę, ponieważ powoduje to osłabienie jego działania.

Zastosowanie większej niż zalecana ilości preparatu może wywołać ograniczone podrażnienie oka (zaczerwienienie l łzawienie).

W przypadku połknięcia należy skontaktować się z lekarzem.

Leczenie w przypadkach przedawkowania jest objawowe.

Latanoprost jest jednym z analogów prostaglandyny F_2α. Jego działanie polega na zwiększeniu naturalnego odpływu  naczyniówkowo-twardówkowego cieczy wodnistej z wnętrza oka poprzez modyfikację przepuszczalności tkanek oka, bez wpływu na ilość wytwarzanego płynu i wewnątrzgałkowe ciśnienie krwi. Działanie latanoprostu obserwuje się po 3-4 godzinach od podania do oka i utrzymuje się przez 24 godziny.

Jest prolekiem, który jest lepiej absorbowany przez rogówkę od właściwej substancji czynnej (kwasu latanoprostowego) czy naturalnej prostaglandyny F_2α. Niemal całość dawki trafia do cieczy wodnistej, gdzie ulega przemianie w postać aktywną. Najwyższe stężenie w cieczy wodnistej stwierdza się po 1-2 godzinach. Znikoma część trafia bezpośrednio do krwioobiegu.

Latanoprost w znacznej większości trafia do wnętrza oka i ulega hydrolizie.

Kwas latanoprostowy praktycznie nie ulega przekształceniom w gałce ocznej. Metabolizowany jest dopiero w wątrobie. Metabolity nie wykazują istotnej aktywności biologicznej. 

Okres półtrwania postaci aktywnej (kwasu latanoprostowego) w oku to 2-3 godziny. Z krwi eliminowana jest po kilkudziesięciu minutach. Produkty następującego w wątrobie metabolizmu kwasu usuwane są w ok. 85% z moczem, a w ok. 15% z kałem.