Feksofenadyna, Fexofenadinum - Zastosowanie, działanie, opis

Feksofenadynę stosuje się w leczeniu objawowym (w celu łagodzenia objawów):

• alergicznego sezonowego zapalenia błony śluzowej nosa,
• idiopatycznej pokrzywki przewlekłej.

Feksofenadynę stosuje się doustnie.

Dawka jest zależna m.in. od wieku i nasilenia objawów.

Dawki zwykle stosowane (dobowe) u osób dorosłych i młodzieży w wieku 12 lat i starszych: 120 lub 180 mg.

Dawki zwykle stosowane (dobowe) u dzieci w wieku 6-11 lat: 60 mg (w 2óch podzielonych dawkach).

Dawka feksofenadyny nie musi być dostosowywana w przypadku grup zwiększonego ryzyka jak osoby starsze, z niewydolnością/zaburzoną czynnością nerek i/lub wątroby, jednak ze względu na ograniczone dane należy zachować ostrożność stosując tę substancję w tej grupie pacjentów.

Działanie przeciwhistaminowe rozpoczyna się w ciągu godziny, osiąga maksimum po 6h i utrzymuje się przez dobę. Nie wykazano rozwoju tolerancji na tę substancję.

Nie stosuje się feksofenadyny w przypadku nadwrażliwości (uczulenia) na tę substancję czynną.

Stosowanie feksofenadyny i innych leków z grupy przeciwhistaminowych (antagonistów receptora H1) może wiązać się z występowaniem objawów sercowych jak kołatanie czy tachykardia.

W przypadku stosowania leków zobojętniających kwas solny (wodorotlenek glinu, wodorotlenek magnezu) należy zachować 2-godzinny odstęp czasu pomiędzy tymi substancjami a feksofenadyną. Zmiana pH w obrębie przewodu pokarmowego wpływa niekorzystnie na ilość wchłanianej feksofenadyny.

Należy unikać stosowania soków owocowych (jabłkowego, pomarańczowego, grejpfrutowego), ponieważ mogą one ograniczać wchłanianie feksofenadyny m.in. przez wpływ na glikoproteinę P w jelitach.

Nie zaleca się łączenia leków przeciwhistaminowych z alkoholem ze względu na ryzyko wystąpienia nadmiernego uspokojenia i senności.

Feksofenadyna może powodować zawroty głowy, senność i inne objawy, które mogą wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów.

W przypadku wystąpienia któregoś z wyżej wymienionych objawów - należy zrezygnować z prowadzenia samochodu.

Feksofenadyna wykazuje działanie przeciwhistaminowe i może wpływać na wyniki skórnych testów alergicznych (punktowych testów skórnych).

Należy zachować 3-dniową przerwę pomiędzy ostatnią dawką leku a planowanym badaniem.

Dane z badań na zwierzętach nie wykazują pośredniego i bezpośredniego niekorzystnego/szkodliwego wpływu na przebieg ciąży, jednak nie zaleca się stosowania u kobiet w ciąży.

Wg dostępnych danych feksofenadyna jest obecna w mleku matki. Nie zaleca się stosowania w okresie karmienia piersią.

Brak informacji o szkodliwym wpływie feksofenadyny na reprodukcję u zwierząt. Brak jest jednak szczegółowych danych odnośnie wpływu na płodność u ludzi.

• zawroty głowy,
• zmęczenie, senność,
• suchość błony śluzowej jamy ustnej.

Feksofenadyna należy do grupy substancji o działaniu przeciwhistaminowym skierowanym przeciwko receptorowi H1. Nie wykazuje działania ośrodkowego - sedatywnego tj. nie przekracza bariery krew-mózg lub wykazuje działanie uspokajające mniejsze w porównaniu do starszej grupy leków przeciwhistaminowych.

Feksofenadyna posiada selektywne działanie wobec obwodowych receptorów H1. Blokowanie receptorów histaminowych H1 dla histaminy powoduje zmniejszenie m.in. obrzęku tkanek, objawów przekrwienia błony śluzowej, którą powoduje histamina. Histamina jest uwalniana m.in. z komórek tucznych.

Feksofenadyna jest metabolitem terfenadyny, w porównaniu z terfenadyną nie posiada działania kardiotoksycznego polegającego na blokowaniu kanału potasowego. Feksofenadyna nie wykazuje aktywności antycholinergicznej, antydopaminergicznej ani alfa- i beta-adrenergicznej.

Feksofenadyna jest szybko wchłaniana z przewodu pokarmowego. Stężenie maksymalne osiąga po 1-3 godzinach.

Feksofenadyna w dużym stopniu wiąże się z białkami osocza (60-70%).

Metabolizm feksofenadyny zachodzi w wątrobie i poza wątrobą.

Feksofenadyna jest wydalana głównie z żółcią. Cześć feksofenadyny jest wydalana z moczem w postaci niezmienionej (ok. 10%).