Strefa okazji
Nowości
Krótkie daty
Butamirat, Butamiratum - Zastosowanie, działanie, opis
Podstawowe informacje o butamiracie
- Rok wprowadzenia na rynek
-
1965
- Substancje aktywne
-
cytrynian butamiratu
- Działanie butamiratu
-
przeciwkaszlowe, rozszerza oskrzela (rozkurcza mięśnie gładkie oskrzeli)
- Postacie butamiratu
-
krople doustne, syrop
- Układy narządowe
-
układ oddechowy
- Specjalności medyczne
-
Medycyna rodzinna, Pediatria, Pulmonologia
- Rys historyczny butamiratu
-
Butamirat został wprowadzony w 1965 roku przez podmiot odpowiedzialny GSK CONSUMER HEALTHCARE SCHWEIZ AG.
- Wzór sumaryczny butamiratu
-
C18H29NO3
Spis treści
- Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające butamirat
- Wskazania do stosowania butamiratu
- Dawkowanie butamiratu
- Przeciwskazania do stosowania butamiratu
- Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania butamiratu
- Interakcje butamiratu z innymi substancjami czynnymi
- Wpływ butamiratu na prowadzenie pojazdów
- Wpływ butamiratu na ciążę
- Wpływ butamiratu na laktację
- Skutki uboczne
- Objawy przedawkowania butamiratu
- Mechanizm działania butamiratu
- Wchłanianie butamiratu
- Dystrybucja butamiratu
- Metabolizm butamiratu
- Wydalanie butamiratu
Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające butamirat
Wskazania do stosowania butamiratu
Butamirat jest stosowany jako lek przeciwkaszlowy w nieproduktywnym (suchym) i ostrym kaszlu.
Dawkowanie butamiratu
Butamirat stosuje się doustnie. Dawka stosowana w leczeniu zależna jest od wieku.
Dawki zwykle stosowane (dobowe) u dzieci: 9–67,5 mg.
Dawki zwykle stosowane (dobowe) u dorosłych: 48–90 mg.
Przeciwskazania do stosowania butamiratu
Butamiratu nie należy stosować w przypadku występowania nadwrażliwości na związek.
Butamiratu nie powinno się również stosować u osób, u których występuje podejrzenie (na podstawie objawów) ciężkiego zahamowania czynności ośrodka oddechowego.
Butamiratu nie można stosować w I trymestrze ciąży.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania butamiratu
Butamiratu, bez konsultacji z lekarzem, nie należy stosować dłużej niż tydzień.
Butamiratu nie powinno podawać się jednocześnie z lekami o działaniu wykrztuśnym. W takim połączeniu będzie utrudniał odkrztuszenie zwiększonej ilości flegmy i sprzyjał jej zaleganiu.
Interakcje butamiratu z innymi substancjami czynnymi
| Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
|---|---|
| Acetylocysteina (Acetylcysteine) | mukolityki o zróżnicowanym mechanizmie działania |
| Ambroksol (Ambroxol) | mukolityki o zróżnicowanym mechanizmie działania |
| Erdosteina (Erdosteine) | mukolityki o zróżnicowanym mechanizmie działania |
| Gwajafenezyna (Guaifenesin) | substancje wykrztuśne |
| Karbocysteina (Carbocisteine) | mukolityki o zróżnicowanym mechanizmie działania |
| Sulfogwajakol (Guaiacolsulfonate) | substancje wykrztuśne |
| Wodorowęglan sodu (Sodium bicarbonate) | VARIA / INNE |
| Bromoheksyna (Bromhexine) | mukolityki o zróżnicowanym mechanizmie działania |
Wpływ butamiratu na prowadzenie pojazdów
Stosując butamirat, należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów, gdyż lek może powodować senność i zawroty głowy.
Wpływ butamiratu na ciążę
Nie prowadzono badań oceniających bezpieczeństwo stosowania butamiratu w ciąży. Kobiety w pierwszym trymestrze ciąży nie powinny stosować butamiratu. W drugim i trzecim trymestrze ciąży, butamirat może być stosowany jedynie w przypadku bezwzględnej konieczności.
Wpływ butamiratu na laktację
Z powodu braku badań określających bezpieczeństwo stosowania butamiratu w okresie laktacji, nie zaleca się podawania butamiratu kobietom karmiącym piersią.
Skutki uboczne
- biegunka
- nudności
- pokrzywka
- senność
Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)
- Bardzo często
- (≥1/10)
- Często
- (≥1/100 do <1/10)
- Niezbyt często
- (≥1/1000 do <1/100)
- Rzadko
- (≥1/10 000 do < 1/1000)
- Bardzo rzadko
- (<1/10 000)
- Częstość nieznana
- Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych
Objawy przedawkowania butamiratu
Przedawkowanie butamiratu może powodować następujące objawy: senność, bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka, zawroty głowy, niedociśnienie tętnicze, pobudzenie oraz ataksja.
Mechanizm działania butamiratu
Dokładny mechanizm działania butamiratu nie jest znany. Ośrodkowo hamuje odruch kaszlu na poziomie rdzenia przedłużonego. Ponadto wykazuje działanie obwodowe, nieznacznie rozszerzając oskrzela i ułatwiając oddychanie.
Wchłanianie butamiratu
Butamirat jest szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego. Stężenie maksymalne butamiratu i jego metabolitów w osoczu osiągane jest po około 1,5 godziny po podaniu.
Dystrybucja butamiratu
Butamirat w wysokim stopniu wiązany jest z białkami osocza. Jego główny metabolit (kwas 2–fenylomasłowy), wiąże się z białkami osocza w około 90%. Drugi metabolit butamiratu (dietyloaminoetoksyetanol) jest wiązany z białkami osocza w około od 29% do 46%.
Metabolizm butamiratu
Butamirat ulega metabolizmowi w osoczu na drodze hydrolizy do kwasu 2–fenylomasłowego i dietyloaminoetoksyetanolu – meabolity również wykazują działanie hamujące kaszel. Kwas 2-fenylomasłowy w następnym etapie ulega hydroksylacji.
Wydalanie butamiratu
Butamirat i jego metabolity wydalane są przez nerki, głównie sprzężone z kwasem glukuronowym. Średnie okresy półtrwania butamiratu i jego metabolitów (kwasu 2–fenylomasłowego i dietyloaminoetoksyetanolu) wynoszą odpowiednio: 1,7; 24; 2,8 godzin. Nie ma danych dotyczących wpływu zaburzeń pracy nerek i wątroby na właściwości farmakokinetyczne butamiratu.
