Albendazol, Albendazolum - Zastosowanie, działanie, opis

Albendazol to lek stosowany w przypadku zarażeniach pasożytami. Jest lekiem przeciwpasożytniczym (przeciwrobaczym). Albendazol działa na formy dorosłe pasożytów, a także ich larwy i jaja. 

Albendazol stosowany jest w przypadku zarażeń takimi pasożytami jak:

• owsik ludzki (Enterobius vermicularis) – owsica;
• tęgoryjec dwunastniczy (Ancylostoma duodenale) – ankylostomatoza;
• tęgoryjec amerykański (Necator americanus) – nekatorioza;
• węgorek jelitowy (Strongyloides stercoralis) – strongyloidoza;
• glista ludzka (Ascaris lumbricoides) – glistnica;
• włosogłówka ludzka (Trichuris trichiura) – trichuroza;
• tasiemiec (spp.Taenia) – tasiemczyca.

Dawkowanie leku jest zależne od rodzaju pasożyta jakim jest zarażony pacjent. Zazwyczaj stosuje się jednorazową dawkę (400 mg), ale w przypadku tasiemca i węgorka jelitowego stosuje się dłuższą kurację (3 dniową). 

Jeśli pacjent nie został wyleczony, zaleca się przeprowadzenie ponownej kuracji po upływie trzech tygodni.

Lek występuje w postaci zawiesiny doustnej lub tabletek do rozgryzania i żucia. Przed zastosowaniem leku nie trzeba przeczyszczać przewodu pokarmowego ani być na czczo. 

Przeciwwskazaniem do stosowania leku jest ciąża oraz nadwrażliwość na albendazol.

W celu uniknięcia stosowania leku przez kobiety w ciąży, lek należy zastosować w ciągu 7 dni od wystąpienia miesiączki, bądź po otrzymaniu ujemnego wyniku testu ciążowego.

Zastosowanie terapii albendazolem może ujawnić występującą wcześniej wągrzycę ośrodkowego układu nerwowego. U pacjenta mogą pojawić się neurologiczne działania niepożądane, takie jak: drgawki, zwiększone ciśnienie śródczaszkowe oraz objawy ogniskowe. Występują one z powodu obumierania pasożytów w obrębie mózgu (powstaje reakcja zapalna). Wymienione wyżej objawy mogą pojawić się już na początku leczenia i w niektórych przypadkach jest konieczne wdrożenie steroidów i leków przeciwdrgawkowych.

Zastosowanie albendazolu łącznie z pokarmem o dużej zawartości tłuszczu zwiększa pięciokrotnie jego wchłanianie.

Stosowanie albendazolu nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługę maszyn lub wpływ ten nie ma znaczenie na normalne funkcjonowanie pacjenta.

Lek jest przeciwwskazany u kobiet w ciąży.

Na podstawie dostępnych danych nie można jednoznacznie stwierdzić, czy albendazol i jego aktywny metabolit przenikają do mleka matki, dlatego też nie zaleca się stosowania leku podczas karmienia piersią.

Albendazol chemicznie jest karbaminianem benzimidazolu, wykazującym działanie przeciwrobacze. Wykazuje szerokie spektrum działania wobec płazińców i obleńców. Działa na jaja, larwy i dojrzałe postacie pasożytów. Głównym i podstawowym mechanizmem jego działania jest nieodwracalne zaburzanie przyswajania glukozy przez pasożyty. Lek hamuje polimeryzację tubuliny, co w konsekwencji prowadzi do zaburzenia funkcji trawiennych i śmierci pasożyta z powodu braku związków energetycznych.

Po podaniu doustnym albendazol wchłania się w niewielkim stopniu. Na skutek szybkiego efektu pierwszego przejścia w osoczu krwi jego stężenie jest prawie niewykrywalne. Wchłanianie albendazolu jest nasilone pięciokrotnie po zastosowaniu go z pokarmem o wysokiej zawartości tłuszczu.

Metabolizm albendazolu odbywa się w wątrobie. Jego aktywnym metabolitem jest sulfotlenek albendazolu – związek aktywny farmakologicznie wykazujący działanie przeciwrobacze, jest wykrywalny w osoczu.

Aktywny metabolit albendazolu – sulfotlenek albendazolu i jego metabolity są wydalane za pośrednictwem żółci, tylko niewielka część występuje w moczu.