Clindamycin MIP 300, 300 mg, tabletki powlekane, 16 szt.

Opis

Clindamycin MIP 300 to antybiotyk w postaci tabletek powlekanych, zawierający chlorowodorek klindamycyny, który należy do grupy linkozamidów. Clindamycin MIP 300 jest stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych. 

Skład

Substancją czynną leku jest

1 tabletka powlekana Clindamycin-MIP 300 zawiera 300 mg klindamycyny (Clindamycinum) w postaci 344 mg klindamycyny chlorowodorku.

Substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna; mannitol; talk; krzemionka koloidalna bezwodna; magnezu stearynian; krospowidon. Skład otoczki: eudragit E 12,5%; talk; tytanu dwutlenek (E 171); magnezu stearynian; makrogol.

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie według zaleceń lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawkowanie ustala lekarz indywidualnie dla pacjenta. 

Działanie

Clindamycin MIP 300 wykazuje działanie bakteriostatycznie i bakteriobójczo. Klindamycyna działa na takie drobnoustroje, jak gronkowce (Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis), Streptococcus pneumoniae (u pneumokoków odpornych na penicylinę wykryto częściową oporność na klindamycynę), Streptococcus pyogenes z grupy A, Streptococcus viridans, Bacteroides spp., Fusobacterium spp., Actinomycetes spp., Peptococcus spp., Peptostreptococcus spp., Propionibacterium, Mycoplasma hominis.

Wskazania

Wskazaniami do stosowania leku Clindamycin-MIP, są zakażenia bakteryjne spowodowane szczepami wrażliwymi na klindamycynę: zakażenia kości i stawów; zakażenia ucha, nosa

Przeciwwskazania

Leku nie należy stosować w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek składnik preparatu.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane występujące niezbyt często (u 1 do 10 na 1000 pacjentów): bóle brzucha, nudności, wymioty lub biegunka o lekkim przebiegu. Wszystkie te objawy zależą od dawki i ustępują w trakcie terapii lub po jej zakończeniu. Może również dojść do zapalenia przełyku, języka lub błony śluzowej jamy ustnej.

Działania niepożądane występujące rzadko (u 1 do 10 na 10 000 pacjentów): odropodobna wysypka, swędzenie i pokrzywka; małopłytkowość (zmniejszenie liczby krwinek płytkowych), leukopenia (zmniejszenie liczby krwinek białych), eozynofilia (zwiększenie liczby granulocytów kwasochłonnych), neutropenia (zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych) lub granulocytopenia (zmniejszenie liczby granulocytów); przemijające niewielkie podwyższenie aktywności aminotransferaz w surowicy; - blokada nerwowo-mięśniowa.

Więcej informacji w ulotce dołączonej do leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku należy zachować ostrożność i omówić z lekarzem jeśli pacjent: miał w przeszłości reakcje alergiczne, zwłaszcza ciężkie; ma uczulenie na penicylinę; stosuje Klimicin przez długi czas, a u pacjenta występuje biegunka lub zmiany w obrębie błon śluzowych jamy ustnej i (lub) pochwy, co może wskazywać na nadkażenie drobnoustrojami opornymi na ten lek; ma stwierdzoną chorobę żołądka i jelit (celiakia, uchyłkowatość jelit, choroba Leśniowskiego-Crohna, zapalenie jelita grubego) lub AIDS; w czasie leczenia lub po jego zakończeniu ma biegunkę (stosowanie prawie każdego z antybiotyków może spowodować rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego i biegunkę wywołaną przez Clostridium difficile, o nasileniu od lekkiej biegunki do zagrażającego życiu zapalenia jelita grubego, nie należy wówczas stosować leków hamujących perystaltykę jelit; ma stwierdzone zapalenie opon mózgowych; ma ciężkie zaburzenia czynności nerek lub chorobę wątroby; ma stwierdzoną chorobę przebiegającą z zaburzeniami przewodnictwa nerwowo0mięśniowego (np. miastenię, chorobę Parkinsona).

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.

Szczególnie ważna jest informacja jeśli pacjent stosuje: antybiotyki makrolidowe (np. erytromycyna) lub chloramfenikol; leki hamujące ruchy jelit (perystaltykę); gentamycynę (lek przeciwbakteryjny); prymachinę (lek stosowany w leczeniu malarii); trowafloksacynę (lek przeciwbakteryjny); lewofloksacynę (lek przeciwbakteryjny); warfarynę i podobne leki stosowane w celu rozcieńczenia krwi. Jednoczesne ich stosowanie z klindamycyną może spowodować większą skłonność do krwawienia. Lekarz może uznać za konieczne regularne wykonywanie badań w celu skontrolowania krzepnięcia krwi.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Decyzję o stosowaniu leku w ciąży podejmuje lekarz.

Podczas stosowania leku nie należy karmić piersią, ponieważ Klindamycyna przenika do mleka ludzkiego.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Nie zaleca się stosować leku u dzieci w wieku poniżej 5-6 lat, które mogą mieć trudności w połknięciu leku.