Loperamide Aurovitas, 2 mg, kapsułki twarde, 20 szt.

Opis

Kapsułki twarde Loperamide Aurovitas to lek przeciwbiegunkowy. Loperamide Aurovitas stosuje się krótkotrwale w przypadku ostrej biegunki.

Skład

Substancją czynną leku jest chlorowodorek loperamidu.

1 kapsułka twarda zawiera 2 mg chlorowodorku loperamidu.

Substancje pomocnicze: laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, talk, magnezu stearynian. Osłonka kapsułki: tytanu dwutlenek (E 171) żelatyna. Tusz: szelak żelaza tlenek czarny (E 172).

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Lek stosuje się doustnie, popijając w całości kapsułki wodą. Loperamide Aurovitas jest przeznaczony do krótkotrwałego stosowania, więc jeśli po 2 dniach objawy nie ustą.pią lub nasilą się to należy skonsultować się z lekarzem. Dawkowanie Loperamide Aurovitas u osób dorosłych oraz dzieci w wieku powyżej 12 lat to 2 kapsułki po pierwszym wypróżnieniu, natomiast po każdym następnym luźnym stolcu stosować 1 kapsułkę.

Działanie

Loperamide Aurovitas jako substancją aktywną zawiera loperamid, który zagęszcza stolec oraz zmniejsza częstotliwość wypróżnień. Mechanizm działania leku na biegunkę polega na hamowaniu perystaltyki jelit.

Wskazania

Wskazaniem do zastosowania Loperamide Aurovitas jest krótkotrwałe leczenie objawów nagłej biegunki.

Przeciwwskazania

Nie stosować Loperamide Aurovitas u osób z nadwrażliwością na loperamid lub którykolwiek ze składników leku. Przeciwwskazaniem do zastosowania leku jest: rozdęcie okrężnicy, ostre rozdęcie okrężnicy i niedrożność jelit, choroba Hirschsprunga, choroba Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejące zapalenie jelita grubego, uporczywy ból brzucha, wysoka temperatura i (lub) stolce zawierające śluz i (lub) krew, bakteryjne zapalenie jelita grubego i (lub) jelita cienkiego wywołane przez organizmy inwazyjne, w tym Salmonella, Shigella i Campylobacter, ciężkie zapalenie jelit.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Często występujące działania niepożądane (może dotyczyć 1 na 10 osób): Ból głowy, zawroty głowy; nudności (mdłości), zaparcia, wzdęcia (wiatry).

Niezbyt często występujące działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 osób): Zmęczenie, senność; bóle brzucha, dyskomfort w jamie brzusznej, ból w górnej części brzucha, wymioty, niestrawność i zgaga, suchość w ustach.

Rzadko występujące działania niepożądane (może dotyczyć 1 na 1 000 osób): Reakcje alergiczne, w tym wstrząs anafilaktyczny, niewyjaśniony świszczący oddech, duszność, obrzęk twarzy i gardła; utrata przytomności lub obniżony poziom świadomości (uczucie słabości lub zmniejszona czujność), zwiększenie napięcia mięśniowego, nieprawidłowa koordynacja; niedrożność jelit, powiększenie okrężnicy, wzdęcia brzucha; toksyczna reakcja alergiczna skóry i błon śluzowych występująca z zaczerwienieniem, powstawaniem pęcherzy i złuszczaniem naskórka (wykwity pęcherzowe (również zespół Stevensa-Johnsona, zespół Lyella i rumień wielopostaciowy)), obrzęk twarzy, pokrzywka, swędzenie; wysypka skórna, która może mieć ciężki przebieg obejmujący powstawanie pęcherzy i łuszczenie się skóry, rozszerzenie jelita grubego (rozdęcie okrężnicy); zaparcie (niedrożność jelit); zwężenie źrenic; trudności z oddawaniem wody (mocz); zmęczenie.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas biegunki u pacjenta następuje utrata płynów (odwodnienie). Razem z płynem tracone są również inne ważne substancje. Objawy odwodnienia mogą obejmować suchość w ustach, zawroty głowy i (lub) wymioty. Niebezpieczeństwo odwodnienia występuje szczególnie u małych dzieci i osób starszych. Należy zatem, w pierwszej kolejności, zadbać o uzupełnienie i zatrzymanie płynu w organizmie, co oznacza, że należy dużo pić oraz uzupełniać cukier i sól. W aptece lub drogerii można uzyskać specjalną mieszankę soli i cukru (doustny płyn nawadniający), którą należy rozpuścić w wodzie.

W przypadku pacjentów z AIDS czy ciężką infekcją jelitową (zakaźne zapalenie jelita grubego), jeśli wystąpi obrzęk żołądka należy przerwać przyjmowanie leku i skontaktować się z lekarzem. Możliwe jest wystąpienie toksycznego zapalenia okrężnicy.

Przed zastosowaniem leku należy skonsultować się z lekarzem, jeśli występują zaburzenia czynności wątroby.

Loperamide Aurovitas zawiera laktozę, więc jeśli wcześniej stwierdzono u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, to przed zastosowaniem leku należy skonsultować się z lekarzem.

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.

Loperamide Aurovitas może wchodzić w interakcje z: rytonawirem, chinidyną, desmopresyną przyjmowaną doustnie, itrakonazolem, ketokonazolem, gemfibrozylem.

Stosowanie leku z jedzeniem i piciem

Loperamide Aurovitas można stosować z jedzeniem oraz piciem.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie zaleca się stosowania leku Loperamide Aurovitas u kobiet w ciąży i w okresie karmienia piersią.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Leku nie należy stosować u osób poniżej 12 roku życia.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn

Należy zachować ostrożność gdyż lek może wywierać niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn (zawroty głowy, zmęczenie lub senność).