Perazyna, Pernazinum - Zastosowanie, działanie, opis

Wskazaniem do stosowania perazyny jest ostra lub przewlekła schizofrenia, a także zaburzenia psychotyczne z objawami takimi jak: lęk, omamy, urojenia, katatonia, utrata poczucia osobowości, pobudzenie psychomotoryczne.

Perazynę stosuje się u osób dorosłych w dawce początkowej 50-100mg na dobę, dawkę można stopniowo zwiększać do maksymalnie 800mg na dobę. Leku nie należy stosować u dzieci poniżej 16 lat.

Perazyny nie należy stosować w przypadku nadwrażliwości na ten lek oraz inne pochodne fenotiazyny, wystąpienia złośliwego zespołu poneuroleptycznego, ciężkiego uszkodzenia szpiku lub komórek krwi, śpiączki, ciąży lub karmienia piersią, depresji, ciężkiej niewydolności wątroby, ostrego zatrucia środkami nasennymi, opioidami, neuroleptykami, alkoholem, lekami przeciwdepresyjnymi, lekami uspokajającymi, guzów zależnych od prolaktyny.

U osób starszych oraz osób z niewydolnością wątroby dawkę perazyny należy zmniejszyć o połowę. Lek należy stosować ostrożnie u chorych z niewydolnością nerek gdyż pochodne fenotiazyny mogą powodować niedociśnienie. 

Podczas stosowania perazyny należy monitorować czynności układu krążenia: ciśnienie krwi, miarowość pracy serca, badanie EKG. U chorych na cukrzycę należy stale monitorować poziom glukozy we krwi. 

Na początku leczenia perazyną należy wykonać próby czynnościowe wątroby a następnie powtórzyć je po sześciu miesiącach.

Perazynę należy stosować ostrożnie u chorych na: leukopenię, uszkodzenie mięśnia sercowego, ciężkie niedociśnienie, hipotonię ortostatyczną, napady drgawkowe, chorobę Parkinsona, jaskrę, zaburzenia oddawania moczu, zaburzenia czynności układu pozapiramidowego, dyskinezy, miastenię, chorobę wrzodową, choroby wątroby, zwężenie odźwiernika, nadczynność tarczycy, guza chromochłonnego nadnerczy, zaburzenia hemopoezy, nowotwory sutka, ostrą niedokrwistość.

Ze względu na słabą rozpuszczalność perazyny w płynach takich jak: kawa, herbata, soki owocowe, mleko należy unikać ich spożywania podczas leczenia tym lekiem.

Alkohol etylowy nasila depresyjne działanie perazyny na ośrodkowy układ nerwowy co może prowadzić do senności, nadmiernego uspokojenia, zaburzeń oddychania, dlatego należy unikać spożywania alkoholu w czasie leczenia perazyną.

Perazyna wpływa negatywnie na zdolność na prowadzenia pojazdów i obsługę maszyn, dlatego nie należy wykonywać tych czynności w czasie leczenia perazyną.

Perazyna może powodować fałszywe wyniki wyniki testów ciążowych.

Perazyny nie należy stosować u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały działanie uszkadzające płód.

Perazyna przenika do mleka matki, nie należy karmić piersią w czasie stosowania tego leku.

Przyjęcie od kilku do kilkunastu gramów perazyny powoduje zaburzenia mowy, niezborność ruchową, zaburzenia ostrości widzenia, drżenie mięśni, splątanie, zatrzymanie akcji serca, duszności, bezdech, zaburzenia termoregulacji.

Perazyna działa hamująco na układ dopaminergiczny w ośrodkowym układzie nerwowym. lek hamuje uwalnianie i wychwyt zwrotny dopaminy, blokuje receptory dopaminowe D₁, D₂, cholinergiczne, adrenergiczne α₁, serotoninowe, prowadzi to do zmniejszenia objawów takich jak omamy i urojenia. Perazyna działa rozluźniająco na mięśnie szkieletowe, wykazuje taż działanie przeciwhistaminowe.

Perazyna szybko wchłania się po podaniu doustnym osiągając maksymalne stężenie we krwi po czasie od dwóch do czterech godzin.

Perazyna więże się z białkami osocza w 95 - 98%, lek przenika do ośrodkowego układu nerwowego osiągając tam wyższe stężenia niż w osoczu.

Perazyna jest metabolizowana w wątrobie przez dealkilację, sprzęganie z kwasem glukuronowym, hydroksylację, N-oksydację, sulfooksydację. Lek ulega efektowi pierwszego przejścia.

Metabolity perazyny są wydalane z moczem i z kałem.